ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτό που ένιωσα μαζι σου από την πρώτη στιγμή που κοιταχτηκαμε είναι πως μας συνδέει κάτι πολυ έντονο.Δεν ξερω γιατι αλλα σε σκεφτομαι ακομα και συνέχεια και μερικές φορες ειμαι σιγουρος πως εμείς οι δυο επικοινωνούμε με ένα τρόπο τηλεπαθητικο.Αλλες φορες πάλι λέω πως όλα είναι απλα στο μυαλό.Άραγε με σκεφτεσαι και συ τόσο εντονα;Η μορφή σου έρχεται συνέχεια στο μυαλό μου και στα όνειρα μου.Συνεβει και κάτι που ομολογώ πως δεν το περιμενα και με στεναχώρησε.Ποσο θα ηθελα απλα να μπορούσα να σε δω.να σταματήσω να βασανίζομαι.ειναι ομως δύσκολο πια.

Η δημφιλέστερη τραγουδίστρια της Γαλλίας, ένας άνθρωπος θρύλος, σύμβολο της γαλλικής Αντίστασης και της γαλλικής υπερηφάνειας κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, ερμηνεύτρια του πασίγνωστου τραγουδιού La vie en rose... Τα καταλαβαίνω όλα αυτά. Αλλά εμένα η φωνή της μου ακούγεται λες και κάποιος κάνει γαργάρες με νερό.Εσάς, σας αρέσει;

Είναι λογικό, αφού τα έκανες όλα μα όλα θάλασσα να νιώθεις όπως νιώθεις. Επίσης είναι ανθρώπινο να νιώθεις φόβο και αδύναμια και δεν χρειάζεται να ντρέπεσαι για αυτό... Δεν χρειάζεται να γίνεις πιο σκληρή, η αναίσθητη... Δεν είσαι ανασφαλής, δεν είσαι τρελή επομένως τα συναισθήματα σου είναι καλό feedback για το πώς πρέπει να κινηθείς. Μπορεί να τα νιώθεις πολύ έντονα και αδυνατείς να τα κρύψεις , αλλά υπάρχουν για να σου θυμίζουν να κάνεις αυτό που πρέπει.

θα ηθελα την βοηθεια και τη γνωμη σας για ενα ερωτημα που δεν μπορω να κατανοησω ο ιδιος απολυτα.θα σας αναλυσω την κατασταση στην οποια βρισκομαι και δεν μπορω να βγαλω ακρη.εστω οτι ενα ατομο μισει τον εαυτο του. για να μην τον μισησει περισσοτερο πεταει το μπαλακι στον αλλον και τον γεμιζει με ολες τις ανασφαλιες του.πχ: νιωθω ανασφαλια με το σωμα μου και κατηγορω τον αλλον οτι νιωθω ετσι γιατι δεν μου κανει φιλοφρονησεις.ετσι μετατοπιζω τα δικα μου αυτοκαταστροφικα συναισθηματα πανω σε ενα αλλο προσωπο για να μην τα αποδεχτω ο ιδιος. αρα τα διοχετευω προς τα εξω. αυτο μου φαινεται απολυτα λογικο και νομιζω οτι ειναι η ευκολη σχετικα λυση να κατηγορουμε τον αλλον για να ασχημα συναισθηματα που νιωθουμε.καποιος αλλος μπορει οταν νιωθει ασχημα για τον εαυτο του να αρχιζει να κατηγορει τον εαυτο του. αρα τα διοχετευει προς τα μεσα.πχ. νιωθω ανασφαλεια γιατι εχω καποια παραπανω κιλα,γιατι δεν ειμαι αρκετα εξυπνος και κατηγορω τον εαυτο μου συνεχως. το ερωτημα μου ειναι το εξης: αν συναντηθουν αυτοι οι 2 ανθρωποι. αυτος που κατηγορει τους αλλους και αυτος που κατηγορει τον ιδιο του τον εαυτο, τι πιστευεται οτι θα γινει; και γιατι ο καθενας απο αυτους συμπεριφερεται με αυτο τον τροπο;

Κάθε φορά τα ίδια ξεπερνώ τα όριά μου μαζϊ της.

Βαρεθηκα την μοναξια θελω να ερωτευτω να χασω το μυαλο μου. Εχω ερωτευτει 1 φορα στη ζωη μου κ απο τοτε τιποτα κ το χειροτερο ειναι οτι ειμαι τοσο συναισθηματικη που δεν εχω ξανακανει σεξ με καποιον μετα απο αυτον. Περασαν 2μιση χρονια κ δεν μπορω να βρω κανεναν (να τονισω οτι τον εχω ξεπερασει). Μα που πηγαν οι αντρες; Αυτοι που φλερταρουν κ μιλουν απο κοντα στα ισια εννοω, οχι οι αλλοι που κρυβονται πισω απο μηνυματα κ το παιζουν καποιοι στο ινσταγκραμ! Που πηγαν οι αληθινοι Αντρες αυτοι που ξερουν να διεκδικουν και δεν πορονονται με το κινητο συνεχεια; Δεν υπαρχουν λογικα κ ειναι τοσο κριμα που εχουν γινει ολοι ιδιοι...

Ειναι καποιες στιγμές που βαλτωνω,η καθημερινοτητα με τρώει και δεν κανω τιποτα ενω εχω 100 δουλειες.Τρέχω και δεν φτάνω να προλάβω δουλειες,σχολη...συναισθηματικα ειμαι μπερδεμενη και θελω ενα διάλειμμα.Ο Δ. δεν ξερω ως τι με βλέπει θα παει και Αγγλια σε 2 μηνες,παλι πνιγομαι σε μια κουταλια νερο.Εχω αποφασισει να απεχω απο social media για 5 μερες σαν πειραμα να το κανω γιατι μου τρωνε ολη τη ζωη...

Σε βλέπω τόσες φορές! Και με έχεις δει κι εσύ και μάλιστα τον τελευταίο καιρό πολλές φορές μόνη μου. Έχεις τόσες ευκαιρίες έλα και μίλα μου επιτέλους αλλιώς θα έρθω εγώ! Πόσο να αντέξω πια είμαι και ντροπαλό κορίτσι..

... Το σύμπαν έχει έναν περίεργο τρόπο να ενώνει και να χωρίζει, ενίοτε, τις ανθρώπινες ζωές... Έτσι έφερε και εμάς κοντά... Εκείνο το πρωινό. Εσύ με ένα λευκό φόρεμα... Ψηλή, όμορφη, με μάτια σαν πρωινό χάραμα σε μέρη μακρινά... Σε ξεχώρισα μέσα σε όλους από την πρώτη στιγμή και η μορφή σου άγγιξε μέσα μου μύχια σπαράγματα ...ξεχασμένα... Θέλω να κεντήσω μια θάλασσα μπροστά στο σπίτι σου και να απλώσω πάνω της μια χρυσή ακρογιαλιά, όπως τα αγλαά μαλλιά σου... Να έρθω, με ένα βαρκάκι εκεί, να ναυαγήσω στην αγκαλιά σου... Ελπίζω να σε δω το πρωί... Να λαμπρύνεις τη μέρα μου...

Ένα πραγμα ήθελα στη ζωη μου τοσο πολυ και πραγματικα θα είμουνα χαρουμενος.Να ειχα γαλαζια ή μελί χρωμα ματιών.