ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αντρες με επίπεδο και με μόρφωση( είτε λόγω παιδείας είτε κοινωνική μόρφωση) έχουν ''καταντήσει'' μονοι . Εχουμε ''καταντήσει'' μόνοι μας. Πολλοί άνδρες εκεί έξω αλλα και εδώ μέσα στη σελίδα είναι μόνοι τους. Γίναμε τόσο δυσκολοι; Εξαφανίστηκαν οι γυναίκες; Καταπιαστήκαμε τόσο πολυ με την δουλειά μας που μετράπηκε σε δουλεία; Πραγματικά ειμαι στα 32 και βλεπω τριγυρω όλοι να έχουν κάτι και η μεγαλυτερη απορία μου είναι αν και οι γυναικες αντιμετωπίζουν κατι τέτοιο αντίστοιχα.!

Καταλαβαίνεις ότι ελάχιστοι είναι οι άνθρωποι που έχεις δίπλα σου, που νοιάζονται για εσένα

Τι γίνεται όταν εχεις εθισμό στα ντελιβερι; όταν κανονικά μπορείς να φας δωρεάν στη λέσχη της σχολής αλλά εσύ παραγγελνεις τις μισές φορες απο εξω;πως κόβεται αυτή η εξαιρετικά δαπανηρή συνήθεια;βλεπω τι έχω χαλάσει στα ντελιβερι αυτές τις τρεις εβδομαδες που άρχισαν τα μαθηματα και φριττω..για να κάνω τις δαπάνες αυτές κόβω από τους καφέδες μου απο τα ψώνια του σπιτιού κ τα συναφη κ μετα μετραω ακόμη κ το χαρτί υγειας ώστε να βγει οκ το μηνιαίο μπάτζετ.δεν είναι ζωή αυτη αλλά πραγματικά λατρεύω να τρώω απο εξω ομως στοιχίζει ..μια λύση η μια συμβουλη θα ηταν αναγκαία

Διαβαζω συνεχως σε εξομολογησεις που αφορουν εργασιακο μπουλινγκ η οταν μιλανε οι εξ για αγχος και πολυωρη εργασια,να τους συμβουλευεται να κανουν τουμπεκι γιατι ειναι και τυχεροι που δουλευουν. Λιγη ντροπη. Οποιος εχει δουλεια δεν παει να πει οτι ειναι τελεια στη ζωη τους.

Είμαι σχεδόν 20 χρόνων, έχω τελειώσει μια σχολή πάνω στο επάγγελμα που μαρεσει και εργάζομαι ήδη. Το επάγγελμα όμως που κάνω είναι πολλές ώρες με κούραση και με λίγα λόγια δεν έχεις ζωή. Ακούγεται πολύ ηλιθιο αλλά ζηλεύω αυτούς που είναι στην ηλικία μου και κάνουν φοιτικη ζωή,πάρτυ,ξενύχτια,ταξίδια κτλπ. Νιώθω ότι θα φτάσω στα 30 και θα έχω απωθημένα. Είμαι ελεύθερος άνθρωπος θέλω να χαρώ την ζωή σε μια τέτοια ηλικία. Δεν νιώθω ετοιμη να μπω στο τρύπακι μόνο δουλειά.Παρόλο που θέλω να εξελιχθώ. Ίσως πρέπει να διαλέξω ενα από τα δυο.

Βγαίναμε για κανένα μηνα, το κάναμε, μετά για μια βδομάδα ψιλοαραιωσε η επικοινωνία μας, εγώ αντιλήφθηκα ότι ήθελε να ξεκοψει, στη συνέχεια άρχισε πάλι να στέλνει και να τα χαζολεμε, πέταξε κ μια μπηχτή να βρεθούμε αλλά δεν κανονίσαμε εν τέλει. Προφανώς κατανοώ ότι κάποιο θέμα υπάρχει απο την πλευρά του και αποφάσισα να προσπαθήσω να τον ξεχάσω ακόμα και αν μου αρέσει πολύ. Αρχικά δεν κατανοώ γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο μυστήριοι. Εγώ όταν εν τέλει δε μου αρέσει κάποιος το ξεκαθαρίζω. Επιπλέον με αυτή την ντεμι κατάσταση είναι τόσο δύσκολο να το πάρεις απόφαση και να ξεγράψεις κάποιον γιατί διατηρείς ελπίδες. Το ξέρω είναι τόσο θλιβερό όμως να συμβιβάζεσαι με τη μετριότητα.

Δουλεύω πενθήμερο και κλείνω συνολικά 14ώρες δουλειάς καθημερινά . πέρα του ότι κουράζομαι απίστευτα δεν έχω χρόνο για τόν εαυτό μου ,δεν προλαβαίνω να κάνω τίποτα μου έρχεται να παραιτηθώ από τη δουλειά μου.

Τι ακριβώς γίνεται αν σε δεχτεί ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια της Αγγλίας και το επίπεδο των αγγλικών σου είναι λίγο πιο κάτω από το B2; Να το ρισκάρω και να πάω;

Είμαι 19,και εδώ και 3 μήνες έχω σχέση με ένα παιδί που είναι 21.Πρίν από μία εβδομάδα,μπήκαμε στο σούπερ μάρκετ για να πάρει κάτι,κι εκεί συναντήσαμε τυχαία την μητέρα μου που είχε πάει για ψώνια.Εκείνη τη στιγμή τα έχασα,και της τον παρουσίασα ώς απλό φίλο μου.Μετά όμως που συζητήσαμε οι δυό μας,της είπα ότι είναι το αγόρι μου.Με τη μητέρα μου έχουμε πολύ καλή σχέση,και συζητάμε για πολλά θέματα με μιά σχετική άνεση.Πέρα από τα κλασικά,να προσέχω κλπ,δέν μου είπε κάτι άλλο.Όλα ok με τη μητέρα μου,αλλά το θέμα το έχω με το αγόρι μου.Η μητέρα μου είναι νέα γυναίκα,είναι 42,και είναι αρκετά εμφανίσιμη.Από την ημέρα λοιπόν που την είδε το αγόρι μου,μου λέει πόσο όμορφη είναι,και πως είναι πολύ τυχερός ο πατέρας μου που έχει μία τόσο ωραία γυναίκα.Επίσης,επειδή η μητέρα μου είναι καθηγήτρια,μου είπε ότι είναι τυχεροί οι μαθητές που την έχουν.(Η γνωστή βλακεία που λένε όλα τα αγόρια)Εχθές μου είπε πως επειδή της μοιάζω αρκετά,όταν θα φτάσω στην ηλικία της,θα είμαι εξίσου ωραία γυναίκα όπως εκείνη.Άν είναι δυνατόν,δηλαδή τί άλλο θ'ακούσω;Του έχω πεί να το σταματήσει γιατί μου σπάει τα νεύρα,και μου λέει ότι μου κάνει πλάκα και ότι με πειράζει,και όσο βλέπει ότι ψαρώνω,με πειράζει περισσότερο.Μου είπε πως παίρνω πολύ στα σοβαρά αυτά που μου λέει,και ότι δέν θα έδινε σημασία στην ομορφότερη γυναίκα του κόσμου,γιατί έχει εμένα.Τί τελικά να πιστέψω απ'όλα αυτά που μου λέει;Όντως με πειράζει επειδή εγώ "τσιμπάω" ή καλοβλέπει την μαμά μου;Μήπως να διακόψω μαζί του όσο είναι νωρίς για να μήν σπαταλάω το χρόνο μου με έναν ανόητο σαχλάκια;Πάντως μέχρι τώρα,δέν έχει εκφραστεί με λόγια θαυμασμού για καμία άλλη γυναίκα είτε άγνωστη είτε γνωστή.Με τη μητέρα μου βρήκε να το κάνει;

Καλημερα!! εγω και ο εργοδοτης μου κανουμε παρεα (ΦΙΛΙΚΗ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ)καμια φορα,εχουμε βγει και εξω κανα δυο φορες εχουμε και καποιους δικους του κοινους φιλους.Με ειχε στηριξει στο χωρισμο μου και τον εκτιμησα πολυ σαν ανθρωπο,γενικα συμβουλευουμε ο ενας τον αλλον.Του γνωρισα και μια φιλη μου γιατι ψαχνει το παιδι σοβαρο δεσμο. Το προβλημα εχει ως εξης κανονιζω 3 ημερο με φιλους ,μεσα και η κοπελα που του εχω μιλησει..Τελευταια στιγμη ολα τα αγορια της παρεας το ακυρωνουν ,ο καθενας για τους λογους του..και εχουμε μεινει 4 κοπελες και ο εργοδοτης μου,που του ειχα προτεινει εφοσον θα ηταν και τα παιδια να ερθει.Του εξηγησα πως αν εχεις καποιο φιλο σου ,ελα μαζι μας,γιατι δεν θα ερθουν τα αγορια και θα ειμαστε μονο κοπελες,και λεει ποιος τη χαρη μου θα συνοδευω τοσες κοπελες.Οπως καταλαβαινετε νιωθω αβολα και θα ειμαι σφιγμενη ,γιατι αναγκαστικα θα τον εχουμε ολη την ωρα εμεις,συγκεκριμενα εγω και θα ειμαι αρκετα μαγκωμενη,με την παρεα θα ηταν αλλιως θα ειμασταν ολοι μαζι αλλα θα καθονταν κυριως με τους αντρες..Τωρα με 4 κοπελες τι θα κανει;;Και τα κοριτσια που δεν τον εχουν γνωρισει νιωθουν αβολα...τι να κανω; Ουτε θελω να κρυφτω και να του πω δεν θα παω,αλλα πως να το φερω να μην στραβωσει;;Μπερδεμα.