ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πείτε τα μεταξύ σας παιδιά.Σας σέβομαι απόλυτα,αλλά κάποια πράγματα που για σάς είναι συναρπαστικά,για τους άλλους είναι βαρετά.

Χρωσταω 1500 ευρω στην καρτα . Ειχα μια αναποδια και χρειαστηκα να τη δωσω..... τα 1000ευρω ειναι μια και εξω δεν εχουν μπει με δοσεις .... ειναι να τα βαζω.... Παω ζηταω βοηθεια απο την τραπεζα κατι να κανουμε να βαζω δοσεις καθε μηνα λιγα λιγα 150 ,200 ευρω...... μου λενε εκει οι κοπελες καλα μην ανχωνεσαι βαζε τα και ετσι δεν χρειαζεται να κανεις κατι αλλο.... και αυτο εκανα. βαζω 100 με 150 το μηνα..... ΤΩΡΑ πηγε σε εισπρακτικη εταιρια το θεμα παρολο που βαζω συνεχεια το ποσο..... παιδια δεν υπαρχει!!! Η ψυχολογικη πιεση που μπορουν να σου ασκησουν ειναι τρομερη... δεν μιλανε ασχημα και τετοαι αλλα καλουν διαφορετικα ατομα ανα δυο μερες και μου λενε τα ιδια πραγματα ακριβως..... τους λεω 22/12 θα βαλω 110 ευρω,,,,,, οκ μου λεει η αλλη προχτες. Σημερα με καλει ενας αλλοσ και μου λεει σημερα ειναι να βαλετε χρηματα, του λεω καλα αφου προχτες ξαναμιλησα και ειπαμε θα σας βαλω 110 ευρω στις 22/12 και αλλα 100 πρωτη του μηνα..... και συνεχιζε τα δικα του....... Σκεψου σε ανθρωπους που χρωστανε πολλα τι μπορει να κανουν..... Τωρα μια δυο τρεις καποιος θα ακουσει τα καντηλια του χρονιαρες μερες!!!

Τον τελευταίο καιρό είμαι πολύ πιεσμένη. Από την μία το περιττό μου βάρος και από την άλλη...εκείνος. Είμαι εντάξει με το σώμα μου. Δεν είναι θέμα κόμπλεξ, αλλά υγείας.Εκείνος όμως....παρόλο που του αρέσω πολύ έτσι όπως είμαι, τα προβλήματα είναι άλλα. Του αρέσουν κι άλλες. Δεν του αρκω εγώ. Τι να κάνω; Είμαι φουλ απογοητευμένη από εκείνον.

Νοίκιασα σπίτι και μένω μόνη μου,σε άλλη πόλη από το πατρικό μου. Από την πρώτη στιγμή οι γονείς μου ζητούσαν κλειδιά αλλά εγώ δεν έδινα λέγοντας πως όποτε θέλουν να έρθουν θα τους ανοίξω. Μου έλεγαν ότι μπορεί να έρθουν και εγώ να μην είμαι σπίτι και θέλουν τα κλειδιά για να μπουν μέσα και εγώ με την σειρά μου έλεγα ότι όποτε έρθουν θα είμαι εκεί να τους ανοίξω. Ακόμα και για έκτακτες επισκέψεις μου έλεγαν. Οποιαδήποτε δικαιολογία για να δώσω κλειδιά. Ώσπου πριν φύγω από το πατρικό μου που είχα πάει να τους δω, με στρίμωξε άγρια η μάνα μου και της είπα με αστείο τρόπο ότι συζώ και δεν θέλω να κάνουν ξαφνικές επισκέψεις.Τι το ήθελα και το είπα; 5 μέρες τώρα μου κρατάει μούτρα, επειδή δεν της είπα ποτέ για αυτόν, ότι δεν της το είπα όταν ήμουν στο σπίτι αλλά λίγο πριν φύγω, ότι πλέον δεν θα μου τηλεφωνεί επειδή σίγουρα θα ακούει και αυτός το τι λέω, και γενικά μια απίστευτη γκρίνια. Προσπαθώ να το συμμαζέψω, να της λέω ότι δεν μένει κανείς μαζί μου,αλλά τίποτα...Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί γίνεται όλο αυτό. Επειδή δεν της είπα τίποτα για τον φανταστικό εραστή μου η επειδή σκέφτεται ότι υπάρχει εραστής; Να πω εδώ ότι ερωτικά έχει γνωρίσει μόνο τον πατέρα μου και οποιαδήποτε κοπέλα έχει κάνει σεξ την αποκαλεί ηλίθια, άρα και εμένα αποκαλεί ηλίθια, εκτός αν είναι αρραβωνιασμένη.Έχω φτάσει σε σημείο να μην θέλω ούτε για τις γιορτές να πάω, επειδή η κατάσταση ή θα γίνει χειρότερη ή θα καλυτερεύσει κάπως. Ακόμα και να της πω ότι της έκανα πλάκα, πάλι δεν θα με πιστέψει..Αααα και το ωραίο είναι ότι φωνάζει και με βρίζει στο τηλέφωνο αλλά μου δίνει και την ευχή της, ειρωνικά φυσικά!

Δεν αισθάνομαι καθόλου καλά ψυχολογικά. Αγαπάω κάποιον πάρα πολύ με τον οποίο είμαστε μαζί χωρίς να είμαστε στην πραγματικότητα. Κάνουμε σεξ, περνάμε πολλές ώρες της μερας μαζί αρκετά χρόνια...εγώ είμαι πίστη όλα αυτά τα χρόνια διότι και από τις δύο πλευρές υπάρχουν αισθήματα, αλλά εκείνος δεν με σέβεται. Ένα μόνο πράγμα δεν μπορώ να αντέξω...την προδοσία...και το κάνει! Είμαι πολύ πληγωμένη και ανασφαλής. Βοηθήστε με.

Διαβάζω το σχόλιο της Ανανίας. Ένας διάσημος ποδοσφαιριστής ΤΟΛΜΗΣΕ να της γράψει «Καλημερα! Τι κανεις εσυ;». Εκείνη εβγαλε στη δημοσιότητα την συζήτηση (στην οποία μάλιστα εκείνος της ζητάει συγγνώμη για την ενόχληση!) και τον κατηγορεί δημοσίως για σεξισμό κτλ κτλΑρχικά σκέφτηκα πόσο τρελός είναι ο κόσμος μας πλέον. Έχουμε ποινικοποιήσει την απλή προσέγγιση. Η «καλημέρα» και ο ενικός μπορούν να σε στείλουν στο αποσπασμα. Αν και είναι ακραία η περίπτωση, δείχνει κάποια πράγματα κοινωνιολογικού ενδιαφέροντος.1. Πολλοί όντως μιλάνε άσχημα στις γυναίκες και φέρονται σεξιστικά.2. Η απο πάνω συμπεριφορά έχει κάνει τις γυναίκες να κινούνται στα όρια της νεύρωσης και να παρερμηνεύουν τις καταστάσεις. Γίνονται πολύ πιο σνομπ ακόμα κι οταν ο άλλος είναι πολύ ευγενικός.3. Οι άντρες πλέον είναι κομπλαρισμένοι και δυσκολεύονται να φλερτάρουν.4. Οι γυναίκες αναρωτιούνται που χάθηκαν οι άντρες-κυνηγοί.Τελοσπάντων, εγώ είμαι ομοφυλόφιλος οπότε δεν έχω πολλές εμπειρίες με γυναίκες. Αλλά μία φορά που παίνεψα μία κοπέλα για τη φωνή της (χωρίς να έχω σεξουαλικό κίνητρο προφανώς), εκείνη δεν μου απάντησε καν! Γυρισε το κεφάλι της και μου χαμογέλασε μόνο η φίλη της, κι εκείνη μάλλον από αμηχανία. Αυτό με έκανε να νιώσω τρομερά άσχημα. Εγώ απλά θέλησα να επιβραβεύσω κάτι ωραίο (επειδή συνηθίζω να το κανω οταν μου αρεσει κάτι), και εκείνη μου συμπεριφέρθηκε λες και την έβρισα. Σκέφτηκα ότι αν ήμουν straight, ακόμα κι εγώ που έχω αρκετή αυτοπεποίθηση θα έκανα πιο δύσκολα κίνηση πλέον σε παρόμοια περίπτωση, αφού υπήρχε αυτή η πρότερη στάση.Στην αντίπερα όχθη, ο κόσμος των ανδρών που ελκύονται από άντρες, μπορεί να έχει άλλα θέματα, αλλά τέτοια υστερία δεν συναντάς. Μπορεί να συναντάς πολλούς που μοιάζουν χαμένοι, κρυψίνοες, ατομα που δεν τα εχουν καλά με τον εαυτό τους. Αλλά τέτοια μαζική άρνηση, εγώ τουλάχιστον δεν έχω διακρίνει. Βέβαια, άμα αναλύσουμε και την τρέλα του συναφιού μου δε συμμαζεύεται, αλλά αυτό είναι άλλο, μεγάλο ζήτημα...

Ολη μερα καθομαι σπιτι και την σκεφτομαι...εχω ακουσει ολα τα καψουροτραγουδα δεν υπαρχει αλλο..εχω λιωσει για την παρτη της και δεν ξερω τι να κανω. Εκεινη παιζει μαζι μου. Μια μου λεει να βγουμε μια μου το ακυρωνει μετα απο μια μερα, την παρακαλαω να βγουμε για ενα ποτο και την διεκδικω...εκεινη βγαινει μαζι μου, μου λεει οτι ειμαι ο τυπος της, με κοιταει στα ματια και μετα δεν μου απανταει στα τηλεφωνα ουτε στα μηνυματα. Την εχω πατησει ασχημα και δεν το περιμενα να το παθω εγω αυτο με γυναικα και να σερνομαι...δεν εχω ορεξη να βγω ουτε με τους φιλους μου ρε τι θα κανω...ουτε να δω ενα ματς δεν παω..μονο μαζι της θελω να ειμαι. Εχω κουραστει να μην βγαινει απο το μυαλο μου και αυτη να ειναι μια ζεστη μια κρυο. Τελευταια φορα που της ειπα σε σκεφτομουν ολη μερα απλα χαμογελασε και μου χαιδεψε τα μαλλια. Βοηθηστε μαγκες.Δεν ειμαι καλα.

Μετά από 3μιση χρόνια έχω πάρει την απόφαση να χωρίσουμε... Το ξέρω ότι δεν θα είναι εύκολο, με πονάει πολύ που θα το κάνω αλλά έχω κατασταλάξει μέσα μου πως είναι απαραίτητο... Δεν ξέρω πως να τις το πω, φοβάμαι ότι θα την πληγώσω περισσότερο απ ότι πρέπει.

Εγώ εδώ και εσύ εκεί.. Μακριά πολύ..Στην μέση αναμνήσεις και τίποτα παραπάνω.. Να είσαι καλά αυτό θέλω μόνο.. Στα πισωγύρισματα που δεν εκμεταλευτηκαμε σωστα..η που αφήσαμε.. Να μου προσέχεις.. Θα σε σκέφτομαι.. Θα σε αγαπάω.. Θα μου λείπεις.. Θα σαι πάντα μέσα μου το δικό μου... Το κρυφό μου.. Το πρώτο μου...

Όλοι τρώνε γλυκά κοτόπουλα ζαχαρωτά σοκολάτες... Και εγώ εδώ να μετριέμαι με την μεζούρα για τα 3 κιλά που δεν χάνω ώστε να κατατάσσομαι στο κλαμπ των αδυνάτων. Σκατα. Απλά. Μέρα νύχτα πρωί βράδυ η πρώτη και η τελευταία σκέψη τα κιλά. Από τον Άγιο Βασίλη θα ζητήσω ψυχοφαρμακα μάλλον γτ η ψυχούλα μου έχει μαυρίσει για το λίγο μπούτι που έχω πάνω μου. ΤΟ ΜΙΣΩ