Καλησπέρα σας, κατευθείαν στο θέμα. Συζώ με την Α. εδώ και 5 χρόνια και πρόσφατα παντρευτήκαμε. Έχει δύο παιδάκια από τον πρώτο της γάμο που μένουνε μαζί μας και περιμένει το δικό μας μωρό. Ο πρώην σύζυγος της δεν ενδιαφέρεται καθόλου για αυτήν και την έχει παρατημένη και αυτήν και τα παιδιά. Πότε δεν σκέφτηκα ότι έχει δύο παιδιά, την ήθελα από την αρχή. Ήθελα να της δείξω ότι είμαι ένας διαφορετικός και σπάνιος άντρας. Πριν 1,5 χρόνο ήρθα σε επαφή με μία παλιά συμφοιτήτρια που έτρεφα ερωτικά αισθήματα από παλιά και τώρα ζει μόνιμα σε άλλη πόλη μακριά μας. Επίσης χωρισμένη με ένα παιδάκι. Αρχίσαμε να έχουμε επικοινωνία, και δεθήκαμε. Μιλούσαμε καθημερινά και ανταλλάσσαμε πολλά μηνύματα. Άρχισα να νιώθω πράγματα για αυτήν. Ένιωσα ερωτευμένος. Τις έστελνα λουλούδια – δώρα, απλά γιατί το ένιωθα έτσι, δεν περίμενα κάτι. Βρεθήκαμε κρυφά 3 φορές όλο αυτό τον 1,5 χρόνο και μόνο φιληθήκαμε(σε άλλες πόλεις-λόγω δουλειάς ταξιδεύω), δεν ήθελε να συνεχίσει κάτι περισσότερο γιατί είμαι σε παντρεμένος. Πότε δεν μου είπε να χωρίσω για να είμαστε μαζί. Αλλά πάντα ζητούσε την επαφή τηλεφωνικά μαζί μου. Κάποια στιγμή της είπα ότι δεν μπορώ να χωρίσω αλλά συνεχίσαμε να έχουμε στενή επαφή. Έκανε 1-2 φευγαλέες περιπέτειες – σχέσεις αλλά πάντα είχαμε επαφή. Εγώ νιώθω ότι αφού δεν μπορώ να είμαι μαζί της θέλω τουλάχιστον να την ακούω, να την νιώθω κοντά μου, να είμαι ένας σημαντικός άνθρωπος στην ζωή της σαν φίλος. Ξαφνικά εδώ και 2 βδομάδες άλλαξε την συμπεριφορά της. Μου μιλάει πολύ λίγο και σπάνια. Δεν αποζητά την επαφή μαζί μου. Μου είπε ότι είναι άρρωστο να μιλάμε τόσο συχνά αφού δεν πρόκειται να γίνει κάτι ερωτικό ανάμεσα μας. Θέλω απλά να της προσφέρω αγάπη και συμπαράσταση. Στεναχωριέμαι που δεν θέλει να μου μιλάει. Προσπαθώ να μην της στέλνω μηνύματα, αλλά παρασύρομαι και στέλνω και την νιώθω ψυχρή και πεθαίνω. Δεν ξέρω τι να κάνω, πως να φερθώ, πως να το αντιμετωπίσω μέσα μου.