Τι κανεις οταν επι χρονια, λες στην κολλητη σου οτι, οτι κιαν συμβει εισαι εκει για εκεινη κ οτι ακομα κ οταν χωρισει εννοειται θα μεινει μαζι σου κ ολα θα πανε καλα; Ηρθε αυτη η στιγμη, κ ενω χαιρομαι γιατι αυτη η σχεση επρεπε να ειχε ληξει προ πολλου, εγω εχω φρικαρει με το θεμα της συγκατοικησης. Δεν εχω ξαναμεινει μαζι με καποιον ποτε και ζω χρονια μονη μου, εχω τις συνηθειες μου οπως καθε ανθρωπος και φοβαμαι οτι με την καθημερινη τριβη οτι κατι θα παει λαθος. Μπορει να ειναι μονο στο μυαλο μου, αλλα απο την ωρα που με ρωτησε αν οντως μπορει να μεινει εδω κυριαρχει ενα χαος στο μυαλο μου. Απο την μια δεν μπορω να την αφησω στο δρομο προφανως, αλλα απο την αλλη, δεν ξερω για ποσο διαστημα θα "αντεξω" αυτη την συγκατοικηση.
Κυριως γιατι ειμαι σε μια ηδη περιεργη φαση οπου ψαχνω για δουλεια και να μετακομισω κ σε παλαιοτερη συζητηση μας, ειχε αφησει να εννοηθει οτι κ αφου βρω νεο σπιτι θα μεινουμε μαζι. Νιωθω τοσο ασχημα γιατι δεν θελω να νιωσει οτι την παραταω η κατι τετοιο τωρα στα δυσκολα αλλα, απο την στιγμη που με ρωτησε εχω στρεσαριστει τελειως. Της εχω πει να ερθει να μιλησουμε, θα της πω ολους τους προβληματισμους μου ανοιχτα, δεν εχω τετοιο θεμα, αλλα δεν θελω να νομιζει οτι μου ειναι βαρος ( γιατι αυτο φοβαται κ μου εχει εκφρασει γενικα). Επισης, νιωθω οτι αυτο θα ειναι μια καλη ευκαιρια να με μαθω στο πως ειμαι σε μια συγκατοικηση αλλα φοβαμαι παρα πολυ, γιατι η κολλητη μου ειναι απο τα σημαντικοτερα ατομα στη ζωη μου κ δεν θα ηθελα αυτη η συνθηκη να φερει προβληματα στην σχεση μας.