ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ρε παιδιά είμαι σε σχέση με ένα παιδι! Εδώ και κανα χρόνο.καθε φορά που θα μιλήσουμε μου στέλνει φωτό το μόριο του. Και το παινεύει συνεχώς και συνέχεια μου λέει ότι είναι "στα πάνω του"οπότε μιλάμε. Εγώ ξενερώνω. Γιατί και βιντεοκληση να κάνουμε θα μεταφερει τη κάμερα εκεί. Εκνευριζομαι και ξενερώνω σε μεγάλο βαθμό. Είναι γιατί δεν τον θέλω τόσο πολύ; Ή και εσείς θα εκνευριζοσασταν με αυτό; Και η πλάκα είναι ότι θέλει να πάμε σοβαρά. Ηλικίες 34 . Έχετε κάτι να μου πείτε;

Ναι έρχεται το καλοκαιράκι (εντάξει σε δυο μήνες περίπου αλλά προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά). Μου έχουν λείψει αυτές οι δροσερές νύχτες που κάθομαι με την οικογένεια ή με τα φιλαράκια μου στο μπαλκόνι, πίνουμε τα ποτά μας και τρώμα πατατάκια. Τα πρωινά στις παραλίες να γελάμε σαν να μην υπάρχει αύριο. Επίσης λατρεύω τον Αύγουστο να είμαι στην ήρεμη Αθήνα. Μην είστε κακόκεφοι κάποιοι, εντάξει η αλήθεια είναι πως με τόσα χρόνια κρίση στην Ελλάδα ο κόσμος έχει εξαντληθεί ψυχολογικά και σωματικά, όμως προσπαθήστε να χαμογελάτε όλα προσωρινά είναι.

Κάθομαι μπροστά από τον υπολογιστή. Με κοιτάει και τον κοιτάω. Άνοιξα να διαβάσω και κάποια άρθρα για την διπλωματική μου. Είναι μια κάποια πρόοδος αν σκεφτεί κανείς πως πριν μερικές μέρες και μόνο στην ιδέα να διαβάσω πάθαινα πανικό. Όμως δεν φτάνει αυτό για να τελειώσω την εργασία μου ... Και δυστυχώς δέχομαι πιέσεις από παντού για να τελειώσω. Από την οικογένειά μου, από τη δουλειά μου, από τις φίλες μου και από το αγόρι μου. Η οικογένειά μου δεν με πιέζει τόσο βέβαια, αν και θέλουν και αυτοί να τελειώσω το συντομότερο, γιατί είχα περάσει μια περίοδο κατάθλιψης με αυτό το θέμα και ενώ άρχισα να συνέρχομαι περάσαμε κάποιες αρκετά δύσκολες καταστάσεις οικογενειακώς και καταλαβαίνουν πως πιέστηκα αρκετά. Οι φίλοι μου όμως, στη δουλειά και το αγόρι μου (που δεν είμαστε πολύ καιρό μαζί) δεν γνωρίζουν τίποτα ούτε για την δική μου ψυχολογική κατάσταση (είμαι καλάψφψδδδδδδδδδ μπροστά τους) ούτε για το τι περάσαμε οικογενειακώς και δεν θα ήθελα να μάθουν κάτι γιατί ντρέπομαι.. Απλά νιώθω ότι δεν μπορώ. Και όσο περνάει ο καιρός και το προσπαθώ αυτό το συναίσθημα μου βγαίνει. Και αγχώνομαι ακόμα περισσότερο όταν αυτό το αίσθημα προσπαθώ να το επικοινωνήσω και στους φίλους μου και το αγόρι μου. Δεν μπορούν να καταλάβουν. Μου λένε να μην αγχώνομαι και αν στρωθώ θα το καταφέρω. Και έτσι είναι. Απλά εγώ πνίγομαι σε μια κουταλιά νερό και δεν ξέρω τι να κάνω ούτε πως να τους το εξηγήσω χωρίς να μάθουν κάτι για αυτά που περνάω. Και φοβάμαι πως αν δεν τα καταφέρω πάλι τώρα τον Ιούνιο θα με θεωρήσουν όλοι άχρηστη.. Νιώθω ότι θα τους απογοητεύσω και θα τους χάσω όλους και αυτά τα συναισθήματα με μπλοκάρουν ακόμα πιο πολύ και νιώθω ότι ξαναπέφτω σε κατάθλιψη.. Είχα ξαναγράψει για αυτό το θέμα και ευχαριστώ όσους μου απάντησαν.. Έχω προσπαθήσει να το παλέψω με διάφορους τρόπους αλλά όλο πέφτω και δεν μπορώ να το διαχειριστώ όλο αυτό... Ξέρω ότι υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά προβλήματα εκεί έξω..που τα παλεύετε και ειλικρινά σας θαυμάζω όλους εσάς! Απλά ήθελα κάπου να τα πώ... Μακάρι να ήμουν και εγώ πιο δυνατή...

Καλησπερα!!Χρειαζομαι γνωμες..Εχω μια σχεση 10 χρονων ειμαι 27 ετων εχω χωρισει πολλες φορες και παντα ξαναγυρισα πισω και ο λογος ειναι οτι εψαχνα να ερωτευτω..Ο φιλος μου ειναι υπεροχος ανθρωπος με αγαπαει και τον αγαπαω και εγω εχω βαθια συναισθηματα γι αυτον αλλα δεν νιωθω ερωτευμενη μαζι του ..Πιανω τον ευατο μου να κοιταει αλλους αντρες να νιωσω τον ερωτα...Σε αυτη την φαση ειμαστε χωρισμενοι για δυο μηνες και μου ζηταει να το ξαναπροσπαθησουμε οτι θα αλλαξει και οτι θα μου γεμισει τα κενα.Αλλα αν κατσω και το σκεφτω δεν νομιζω οτι γινεται αυτο!!Να δωσω αλλη μια ευκαιρια η ειναι φαυλος κυκλος??

Έχω μια αδερφή και περιουσία κάτι χωραφάκια που έχουμε στο χωριό. Έλα όμως που η μάνα μου έμαθε ίντερνετ και άρχισε να το παίζει λογίστρια με αποτέλεσμα να μας ζητήσει όλα τα αρχεία μισθοδοσίας γιατί έχει τον καλύτερο λογιστή λέει βρει στο χωριό, και τελικά ήταν η ίδια ο λογιστής. Διάβασε στο ίντερνετ κι εγώ δεν ξέρω τι και άνοιξε γραφειάκι στο χωριό για να εξυπηρετεί τις γιαγιάδες. Το αποτέλεσμα το λούστηκα σήμερα όταν κάνοντας κινήσεις για να δω τι παίζει με το επίδομα ενοικίου διαπίστωσα ότι χρωστάω ΕΝΦΙΑ, εγώ και η αδερφή μου ένα αστρονομικό ποσό. Την πήρα τηλέφωνο και άρχισε να μου λέει ότι φταίει το κράτος και ότι της έκαναν σαμποτάζ, ενώ οι άλλες γιαγιάδες έχουν πάρει επιστροφή φόρου ασύλληπτα ποσά. Πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω και δεν μου δίνει τους κωδικούς μου για να πάω σε κανονικό λογιστή.

Αφού ποτέ δε θα γίνει σιγά μη μαζευτούνε όλοι οι σχολιαστές να πιούν καφέ. Άλλος μένει Αθήνα άλλος Θεσσαλονίκη άλλος επαρχία και άλλος εξωτερικό. Όσοι θέλουν να επικοινωνήσουν και να βρεθούν το κάνουν αλλά συνήθως δεν είναι μεγάλες ομάδες δυο ή τρεις που τα βρίσκουν τέσσερις και ο κόσμος όλος. Το κουφό είναι ότι οι μοναχικοί δεν θέλουν όσους είναι σαν κι αυτούς γι' αυτό δεν κάνουν συγκεκριμένες προτάσεις σε άτομα που είναι στην ίδια θέση και θέλουν να βρεθούν με όλους. Τι τους θέλουν τους πολλούς ας πούνε σε κάποιον/α συγκεκριμένα που είναι χωρίς παρέα και μένουν στην ίδια πόλη. Το φέρνουν απέξω για να γνωρίσουν αυτούς που θέλουν αυτό καταλαβαίνω. Παντού το ίδιο βιολί είναι ένας δυο που θέλουν να γνωρίσουν οι περισσότεροι αντί να κάνουν κονέ μεταξύ τους. Μετά λέμε δεν πετυχαίνουμε να κάνουμε φίλους, αν κοιτάζουμε ποιος μας γυαλίζει και δεν κοιτάζουμε τον απλό άνθρωπο που είναι μόνος του όπως κι εμείς δεν αλλάζει τίποτε. Όσες φορές έχω δει να ζητάνε ξεκάθαρα συνάντηση εδώ και αλλού στο διαδίκτυο δεν είναι ποτέ συνηθισμένες περιπτώσεις ανθρώπων έχουν κάτι ξεχωριστό. Πρέπει να έχει κάτι ξεχωριστό κάποιος για να πάμε για έναν καφέ ή για έναν σινεμά; Είμαστε μόνοι και θέλουμε το σούπερ ντούπερ ουάου άτομο για παρέα αποφασίστε τι θέλετε κάποιον για παρέα και κουβέντα ή όχι.

Θα ξεκινήσω με μια εισαγωγή. Παλιότερα έκανα παρέα με κάποια άτομα και γενικά είχα παραμελήσει τις σπουδές και έκανα τραβηγμένες ανοησίες. Fast forward μερικά χρόνια τελείωσα με σχολή και μεταπτυχιακό και έχω κόψει όλες τις βλακείες που έκανα παλιά. Δημιουργήθηκαν και κάποιες καταστάσεις και ωρίμασα απότομα. Τελοσπαντων με είδε ένας καθηγητής στο εργαστήριο και μου πρότεινε δουλειά και phd. Εκεί όμως δουλεύει ένα άτομο με το όποιο έκανα παλιά παρέα και με ξεκόψε απότομα, αλλά συνεχίζει να μιλάει με τους αλλους, οι οποίοι με μισούν θανάσιμα. Και ενώ στην αρχή είχα τις αμφιβολίες μου, αποφάσισα να πάω στη συνέντευξη. Δεν τα πήγα πολύ καλά γιατί παρόλο που το αποφάσισα δεν ήμουν πολύ σίγουρη. Το θέμα είναι ότι ο καθηγητής είχε αλλάξει εντελώς στάση σε σχέση με την πρώτη φορά που μιλήσαμε και ήταν αρνητικός σε ότι και αν έλεγα , ενώ φάνηκε να γνωρίζει πολλά για μένα χωρίς να έχουμε μιλήσει για προσωπικα. Το αποτέλεσμα ήταν η συντευξη να έχει πάει μέτρια και να μην με πάρει. Το θέμα είναι ότι έκτοτε με αποφεύγει και ενώ ξεκίνησα phd με άλλον καθηγητη, πρέπει να πάρω κάποια μαθήματα δικά του, λόγω του ότι έχω πτυχίο από άλλη σχολή και θεωρούνται προαπαιτουμενα εγώ νιώθω άσχημα. Δε ξέρω τι να κάνω. Απλά ήθελα κάπου ν το πω. Συγγνωμη για το σεντονι.

Γνωριζόμαστε 2 χρόνια και κάνουμε παρέα..πάντα μου κάνει κοπλιμέντα κ δείχνει πως του αρέσω..κ εμένα μου αρέσει κ εμφανισιακά αλλά και σαν άνθρωπος!!εγώ είχα σχέση και ποτέ δεν με έφερε σε δύσκολη θέση ούτε έκανε κίνηση για να το πάμε ερωτικά..τώρα που εγώ χώρισα εκείνος δεν το ξέρει..τον σκέφτομαι τόσο γλυκά..όταν συναντιόμαστε με την παρέα μας πάντα με πειράζει και κάνουμε πλάκα κ την τελευταία φορά μου έκανε μια φάρσα και επειδή τρόμαξα με πήρε αγκαλιά από πίσω και μου φίλησε το κεφάλι..αυτό που με προβληματίζει είναι το γεγονός ότι ενώ βλέπω πως του αρέσω είναι πάντα συγκρατημένος απέναντι μου..λογικά επειδή θεωρεί πως είμαι ακόμα σε σχέση..πιστεύετε πως με θέλει και πρέπει να του μιλήσω εγώ ή να το αφήσω όπως έχει γιατί μπορεί να μην το έχει σκεφτεί ερωτικά όπως εγώ;

Σπουδάζω αισθητικη και δεν μου αρέσει καθόλου δεν με εκφράζει δεν ξέρω τι θέλω να κάνω στη ζωη μου τι με εκφράζει πραγματικά νιωωω πολύ ασχημα

Είμαι 23 χρονων και θέλω να δουλέψω σεζόν για να βγαλω καποια χρήματα . Οι γονείς δεν με αφηνουν λένε πως είναι λάθος να φύγω από το σπίτι μου και τετοια. Επίσης ήθελα να βρω ένα σπίτι με μια φίλη μου Αθήνα ...Ούτε αυτό. Και σας ρωτάω είναι τόσο λαθος να ανοιξω τα φτερά μου να ανεξαρτοποιηθω δεν μου αρέσει το μέρος που ζω τι να κανω;