ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το τρίτο πρόσωπο σε μια σχέση κατηγορείται πάντα για καθε απιστία ή χωρισμό. Αλλά πόσο σωστό και δίκαιο είναι αυτό; μήπως απλά είναι το εύκολο "θύμα" προκειμένου να καλυψει ο καθενας τη δική του ενοχή; Ο καποιος ερωτεύεται ή απλα θελει να κάνει σεξ δε καθεται να ρωτησει τον καθένα αν έχει σχέση για να δει αν ποιος είναι ελευθερος ή οχι. Του αρέσει ένας άνθρωπος και τον προσεγγίζει, τόσο απλά. Στόχος του είναι να διεκδίκησει τον άνθρωπο που θέλει και έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει. Από την άλλη πλευρά ο άνθρωπος που εχει μια σχεση ειναι αυτος που πρεπει να προστατέψει τη σχέση του και να μην επιτρέψει σε κάθε τρίτο πρόσωπο να εισχωρήσει στη σχέση του αν αυτό θέλει. Όταν ομως του επιτρέπει να μπει στη σχέση δε του φταίει το τριτο πρόσωπο. Το γεγονός οτι δε σας καλύπτει η σχέση σας αλλά παραμένετε για κάθε απίθανο και πιθανό λόγο, δε σας δινει το δικαιωμα να κατηγορείται το τρίτο πρόσωπο. Μου αρέσει ενα παιδί, αρχίσαμε το φλερτ, μου είπε οτι έχει σχέση, και εμένα συνεχιζει να μου αρέσει γιατί το γεγονός οτι είναι σε σχέση δεν αλλάζει τον χαρακτήρα του. Συνεχίζει το φλερτ. Αν εν τέλει αυτος αποφασίσει να κάνει κάτι μαζί μου, δε θα φταίω εγώ που αυτός απατάει τη κοπέλα του. Το τι γνώμη θα έχω εγώ μετά από όλο αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Απλά έχει καταντήσει κουραστικό ο καθένας να αποφεύγει τις ευθύνες του.

Είναι φυσιολογικό να έχεις ψοφήσει από τον πόνο λόγω κολικού νεφρού και το αγόρι σου να φεύγει να σε αφήσει γιατί αν δεν πάει στο ραντεβού με τους άλλους συμφοιτητές από το μεταπτυχιακό ενδέχεται να μην καταλάβει τόσο καλά τις ασκήσεις και να αποτύχει στι εξετάσεις του Σκ ; Από τη μια καταλαβαινω το άγχος του, γιατί και γω παρόμοια άγχη αντιμετωπίζω με δουλειά και μεταπτυχιακό σε στάδιο διπλωματικής, από την άλλη, βάζουμε πιο πάνω μια ακαδημαϊκή υποχρέωση πάνω από την υγεία;;; Ήταν μαζί μου όταν άκουσε το γιατρό να λέει :" άπαξ και ανεβάσεις πυρετό πάνω από 38 να με πάρεις τηλέφωνο αμέσως ". Θέλω να πω, ακούγονταν σοβαρό με εμενα διπλα εμφανώς ταλαιπωρημένη. Καταλαβαίνω, αλλά ένα μερος του εαυτού μου ήθελε να μεινει μαζί μου στο σπίτι. Επίσης, ένα μέρος του εαυτού μου να με πάρει τηλέφωνο να δει αν ανέβασα πυρετό (που μέχρι στιγμής προς πληροφόρηση δική σου, αγαπητε/η/ο αναγνώστη/στρια, είμαστε σταθερά στο 37,5). Εν τέλει , δεν του έχω πει τίποτα (γιατί τέτοια είμαι ) αλλά με πειράζει λίγο μέσα μου. Καταλαβαίνω το άγχος του αλλά εκείνος καταλαβαίνει τον πόνο μου ; Ή ότι ενδεχομένως είναι κατι σοβαρό ; Ή ανησυχεί περισσότερο για τη δική του απόδοση στις εξετάσεις απ'οτι για τα νεφρά μου ; 🙃 Για να με λυπηθείτε στις απαντήσεις να πω ότι είμαι ολομόναχη (εννοώ χωρίς οικογένεια, συγγενεις ή κοντινούς φίλους ) στην Αθήνα και εδώ συζούμε με το φίλο μου περίπου 2 χρονακια.

Πλεον,αυτό το παιδί από τη δουλειά και εγώ μιλάμε κανονικά. Βεβαια,πιο πολύ μου μιλάει εάν με πετύχει κάπου έξω ή οταν μένουμε μόνοι μας. Τοτε μου φαίνεται πιο κοινωνικός από ο,τι όταν είμαστε όλοι μαζί ως παρέα. Βεβαια,μεσολάβησαν κάποια πράματα,δηλαδή αυτή η κοπέλα που τού την πέφτει συζητούσε με την κολλητή της για αυτον και μάλλον αυτός κάτι άκουσε. Οπότε τώρα κάπως τις αποφεύγει και το θέμα είναι ότι, ενώ χθες μιλήσαμε μια χαρά εγώ κι αυτος(βρεθήκαμε στο λεωφορείο,όταν πηγαίναμε στη δουλειά),σήμερα πήγε αυτή η κοπέλα (που είναι ερωτευμενη μαζί του) να του μιλησει(αυτός ήταν μόνος του)και πήγα κι εγώ να του μιλησω(τελικά,δεν μιλησα)αλλά αυτός ούτε που με κοίταξε. Και ενταξει,εκει ένιωσα σαν παράσιτο και έφυγα προφανώς από εκεί,αλλά το θέμα είναι ότι, όπως έφευγα πέτυχα μια άλλη συνάδελφο και ανταλλάξαμε ευχές και τον είδα ότι με κοιτουσε αυτός. Τώρα τι να πω; Δεν ξερω τι να κανω.

Ρε παιδιά, δε ξερω αν της αρεσω ή οχι. Γνωρισα μια κοπελα στη δουλεια, ειμαστε συνομήλικοι και απο την αρχη εμενα μου αρεσε. Βεβαια μετα εμαθα πως εχει αγορι και ζουν μαζι. Εγω εχω χωρισει εδω και 2 χρονια και ειναι η πρωτη κοπελα που αρχισε να με ενδιαφερει μετα το χωρισμο. Τεσπα, στη δουλεια εχουμε σχετικη οικειοτητα αν και γνωριζόμαστε 3 μηνες μονο. Κανουμε πλάκα την πειραζω και με πειράζει. Πεταμε ερωτικα υπονοούμενα μεταξυ μας και οταν ψιλο πειραζω αλλες κοπελες παντα σε φιλικα πλαισια δε συμμετέχει, οπως κανουν τα υπολοιπα παιδια ή λεει ενταξει φτανει με ενα σοβαρο υφος. Προσπαθει να φευγουμε μαζι οπως και εγω μαζι της. Αλλα στο δρομο δε μιλαει πολύ, οταν την πειραζω για το αγορι της το ψιλο κοβει. Σημερα της ειπα να παει μια βολτα με το αγορι της και μου λεει μπα, αυτος εχει τις δουλειες του. Και μετα μου ειπε να κανονισουμε να βγουμε στη περιοχη της. Ξερω οτι εχει αγορι, αλλα δε καταλαβαινω αν της αρεσω ή οχι. Μηπως απλα με βλεπει φιλικα; τι να κανω για να καταλαβω;;

Θέλω να εξαφανιστώ, από όλους κι από ολα Να πάρω ένα αεροπλάνο και να χαθω Απλά να πάω στο αεροδρόμιο και να φυγω Και να αρχίσω μια καινούρια ζωή, σε ένα καινούριο μέρος.. Χωρίς πληγές, χωρίς τα ίδια και τα ίδια...

Ειμαι παντρεμένος, μετα απο αρκετα χρόνια σχεσης. Αλλα εχω πολλα απωθημενα. Αρεσω στις γυναικες κ μου αρεσουν πολυ κ αυτες, αλλα αντιστεκομαι στις παρορμησεις. Δε ξερω ποσο θα αντεξω ακομα και τι πρεπει να κανω με το γαμο μου εφοσον κοιταω τοσο... Την αγαπαω αλλα ωρες ωρες με πιανει τρελα για μια περιπετεια της μιας βραδιας...

Είμαι σε σχέση 2 χρόνια τώρα αλλά ο σύντροφός μου είναι νευρικός, αυταρχικός και θέλει να μου επιβάλλει τη γνώμη του. Μένουμε και οι 2 με τους γονείς μας. Είχε από την Πρωτοχρονιά πυρετό και η μαμά του και η αδερφή του είχαν βήχα. Κανένας τους δεν έκανε rapid test γιατί δεν πιστεύουν στον κορωνοϊό, στους γιατρούς και στα φάρμακα. Με κόλλησε κι εμένα. Δεν μπορώ να δουλέψω, δεν μπορώ να πάω στην εξεταστική μου και φοβάμαι μην κολλήσω τους δικούς μου... Του είπα να χωρίσουμε και με έβρισε... Ενα rapid του είχα ζητήσει να κάνει... μόνο αυτό, για να με προστατέψει και μένα αν είναι θετικός... Και τώρα που με κόλλησε με βρίζει κι από πάνω...

Ειμαι 25 χρονων, εχω πολυ πολυ μικρο στηθος και θελω να κανω πλαστικη επεμβαση. Το προβλημα ειναι μεγαλο, δεν βρισκω σουτιεν. Η μητερα μου δεν δεχεται συζητηση και επιμενει να παω σε ψυχολογο για το θεμα αυτο. Δεν μπαινει στη θεση μου. Η προσωπικη μου ζωη ηταν παντα ανυπαρκτη. Νιωθω χαλια.

Έκανα μια γνωριμία που για μένα είχε προοπτικές. Μου άρεσε εμφανησιακά, υπήρχαν κοινά ενδιαφέροντα, και κοινό ενδιαφέρον-φλερτ. Ώσπου ξαφνικά με ρωτάει το ζώδιο μου, της απαντάω ότι είμαι τοξότης και ξενερώνει ΑΜΕΣΩΣ. Από εκεί και έπειτα καμία επικοινωνία. Τι φάση.

Είχαμε σχέση 2,5 χρόνια, πριν 10 χρονια. Ηταν ο πρωτος μου και ημουν η πρώτη του. Μια σχεση με πολλες εντάσεις, φωνές που έληξε άσχημα. Παντρεύτηκε, εκανε παιδι, παντρευτηκα και γω.. Και ειμαι καλα. Και εκεινος ευτυχισμενος οπως λεει. Εχω μόνιμα την αναγκη να του στειλω , ετσι να δω τι κανει. Σιγουρα οχι κάτι παραπάνω-με ξερω καλα δεν θα πληγωνα ποτε τον αντρα μου. Σήμερα μου εστειλε μετα απο ενα χρονο να δει τι κανω και τα παμε. Τιποτα παραπανω. Εχει οικογένεια και γω φτιαχνω τη δικη μου. Τι με ωθεί στο να τον σκέφτομαι ομως; Νίνα