ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα Μεγάλη Παρασκευή. Θα θελα να ξαναπάω στο χωριό. Να φύγω από την Αθήνα να οδηγήσω στην Εθνική να δω την άνοιξη. Να σταματήσω για καφέ σε ένα συγκεκριμένο μέρος. Να χαζέψω τα ΚΤΕΛ και τους ανθρώπους που ταξιδεύουν. Να φθάσω στο χωριό. Γιατί άργησες, πλύσου έχω φτιάξει πίτα και φασόλια αλάδωτα δεν χρειαζόταν να φέρεις τόσα δώρα ... Να παω στον Επιτάφιο το βράδυ να δω παλιους φίλους, ξαδέρφια, θείους... Θα μπορούσα να περιγράφω για ώρες. Τίποτα από αυτά δεν πρόκειται να ξαναγίνει. Σκορπίσαμε. Θάνατοι, γαμοι, αλλαγές. Καλή Ανάσταση σε όλους.

Έχουμε γεμίσει με λέξεις, στιγμές που θα έπρεπε να είναι γεμάτες φιλιά.Κι έγιναν φιλιά οι λέξεις και σφραγισαν τα χείλη μας. Και δεν έμεινε τίποτα άλλο να πούμε. Και σιωπουμε.Σ' αγαπάω.

Γιατί οι άνθρωποι έχουν γίνει συναισθηματικα κενοί? Γιατί υπάρχει τόση αδιαφορία γύρω μας? Πολλοί λίγοι είναι αυτοί που νοιάζονται πραγματικά..ειτε σε φιλικό είτε σε ερωτικό κομμάτι..καμία σχέση με τα παλιότερα χρόνια που ο κόσμος ήταν αλλιώς..βλέπω εδώ μέσα τόσες εξομολογήσεις για ανθρώπους που είναι μόνοι...κ σκέφτομαι πόση αποξένωση υπάρχει εκεί έξω..κ εγω είμαι μία απ' αυτούς..έδιωξα άτομα π με χάλαγαν κ δεν μ υπολόγιζαν..κ κατεληξα να εχω πολυ λιγα ατομα δίπλα μ..μετρημενα στα δάχτυλα ενός χεριού..αλλα δεν το μετανιωνω..γιατι κ μόνος κανεις μπορει να γινει δημιουργικος κ να αποκτήσει τις παρέες που του αξιζουν..παρα να περιβάλλεται απο άτομα που τον χαλάνε κ ειναι τοξικά..γι αυτό μονο υπομονή κ προσπάθεια γι αυτες τις καταστασεις..κ να ξερουμε οτι εκει εξω υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι π ειναι εντάξει κ έχουμε την οικογένεια μας κ τν υγεια μας..αυτα να κοιταμε..κ καποια στιγμή θα ανατραπουν ολα..γτ η ζωη εχει πολλες ανατροπες..κ θα υπαρξουν καλυτερες μερες...Καλό πασχα σ ολους.

Ένας χρόνος και ακόμη δεν σε έχω ξεπεράσει τρέμω όταν σε συναντώ τυχαία θα πέθενα για την μυρωδιά σου το άγγιγμα σου τι να κάνω ρε παιδιά σας παρακαλώ συμβουλές

Σε σκέφτομαι κ θέλω να σε δω ξανα. Οπως σε ειδα εκεινη τη βραδια. Γιατι γαμωτο μετα απο τοσο καιρο ενιωσα να υπερβαινω τη μοναξιά μου εκεινη τη νυχτα μαζι σου. Ναι θα φυγεις ναι ειναι περιπλοκη η κατασταση στην παρεα αλλα το να νιωθεις ζωντανος ειναι οτι πιο ωραιο υπαρχει. Η μαλακια ειναι οτι εχεις κολλήσει μ αυτο το μαλακα που σε κερατωνε. Η μαλακια ειναι οτι θα φυγεις κ εσυ θ φύγουν κ οι αλλοι κ παλι θ μεινω 3 κ ο κουκος. Κ η μαλακια ειναι οτι εκει που ξυπνησες την καρδια μου τωρα δε θελω να ξαναμεινω μονος με τιποτα.

Ο Γιός του γείτονά σου (ο στρατός ως μοχλός μετατροπής νέων ανθρωπων από ακακα πλάσματα σε βασανιστες στην εποχή της Χούντας)Sugartown οι γαμπροί (Γλυκόπικρα αληθινο, η εύρεση συντρόφου ταλανίζει πολλους )Ένας κόσμος υπόγειος ( Ο Μπουκόφσκι της Ελλάδας σε ένα ντοκυμαντέρ φόρος τιμής του)Γιωργος από Σαλονίκη

Είναι ένα ζευγάρι παντρεμένο δέκα χρόνια. Πολύ αγαπημένο ζευγάρι, σοβαροί και μετρημένοι δεν δίνουν δικαιώματα. Δεν ξέρω αν την φλερτάρουν την κοπέλα αλλά σε αυτόν την πέφτουν πάρα πολλές, πάντα του την έπεφταν όσο τον ξέρω είναι πάρα πολύ ωραίος άντρας. Περνάει και γυρίζει κεφάλια δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει απαρατήρητος. Είναι ψηλός 1.90, μελαχρινός με πολύ ωραία πράσινα μάτια πλατάρες χαμογελάρα και ωραία κορμοστασιά. Έχει καλή δουλειά με πολύ καλό μισθό και ένα ωραίο σπίτι από τους γονείς του. Η γυναίκα του είναι μια συνηθισμένη κοπέλα καμία σχέση με αυτόν, κοντούλα και συμπαθητική αυτή είναι δημόσιος υπάλληλος. Δεν είναι πλούσια ούτε ωραία και όμως αυτή διάλεξε να παντρευτεί ενώ θα μπορούσε να έχει μια γυναίκα πολύ φανταχτερή και όμορφη ή με περιουσία. Τόσοι άντρες θα δίνανε και την ψυχή τους για μια πολύ ωραία γυναίκα και αυτός που θα μπορούσε να τις έχει δυο δυο επέλεξε μια αδιάφορη στην εμφάνιση κοπέλα. Κάθε φορά που ακούω να λένε για το πόσο μετράει η εμφάνιση αυτούς σκέφτομαι, και άλλα δυο τρία ζευγάρια που είναι μέρα με τη νύχτα εμφανισιακά.

Eνα μεγαλο ευχαριστω στους ανθρωπους που σωζουν ψυχες ανθρωπων και ζωων. Μολις ειδα το περιστατικο με το σκυλακι και δακρυσα. Δεν εχουν διαβασα αισθηματα καλοσυνης οσοι ειναι σχιζοφρενεις και δεν μπορουν να νιωσουν ουτε τυψεις. Οσοι βασανιζουν και σκοτωνουν αθωες ψυχες θα ηθελα να παθουν ακριβως τα ιδια αλλα ας τους κρινει ο Θεος. Καλη Ανασταση σε ολους και να σωζουμε οποιον εχει την αναγκη μας. Τι πιο Χριστιανικο!

Απώλεια γονέα, μόνιμη επιστροφή στο πατρικό, καρκίνος σε εμένα και όλα αυτά μέσα σε δύο μήνες. Έπειτα βομβαρδισμός με χημειοθεραπείες, αγωνία για την κάθε μέρα και πρακτικά ζόρια σε καθημερινότητα και διαδικασίες.Και ποιος να σε νιώσει και να σε δώσει κουράγιο; Αυτό διαφέρει σε κάθε περίπτωση. Στη δική μου περίπτωση, ο εαυτός μου και η μάνα μου. Μόνο εσύ ξέρεις το πρόβλημα σου. Και μέσα σε όλο αυτό το σωματικό και ψυχολογικό κουπί που τραβάς, καταλήγεις σε συμπεράσματα πολλά. Κάποια λάθος, άλλα σωστά, στην πορεία αλλάζεις και τουλάχιστον μαθαίνεις ή αναθεωρείς όσα νόμιζες ότι ήξερες.Μετά από 1 χρόνο και 1 μήνα που τελείωσαν όλα τα άσχημα, νιώθω σαν να μην συνέβησαν ποτέ. Και πάλι η παλιά έγνοια του πότε θα βρω δουλειά, πότε θα βρεθώ να κάνω σεξ με την δικιά μου, πόσο μου αρέσουν όλες οι γυναίκες, πόση βενζίνη έχω για να κάνω βόλτα, τι ώρα θα πιώ καφέ, πότε θα έχει ήλιο να πάω στο δάσος και να περπατήσω μέχρι να βγάλουν φουσκάλες τα πόδια μου, τί θα κάνει η ομάδα μου στο ποδόσφαιρο, θα είναι η γάτα στην είσοδο για να την χαιδέψω;Απλά ρε γαμώτο, θα ήθελα να νιώσω ξανά ένα Πάσχα ανέμελο με τον πατέρα μου μαζί και να φάμε όλοι μαζί, να μπορέσω να πιώ και να καπνίσω.Με τα στραβά μου και τα καλά μου τουλάχιστον είμαι ξανά ο εαυτός μου.

Θα βρω ποτε φίλους η μια παρέα αγορια κοριτσια; πώς; 24 και φοιτητρια αρκετα απελπισμενη.Για σχεση δε το συζητάω...Μονο κατι φιλιά εχω δώσει κι ως εκει. Ναι παρθένα (απαισια λεξη χαρακτηρισμός) και νιωθω πως εχασα τα καλυτερα μου χρονια.Αλλα αν δεν εχεις φιλους παρεες πως θα βρω να κανω σχεση;