ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι στην εφηβεια και δεν νομιζω οτι θα παρω και αλλο υψος, το ελπιζω δηλαδη γιατι εχω ενα κομπλεξ τωρα τελευταια με το υψος μου επειδη ολες σχεδον οι φιλες και συμμαθητριες μου ειναι 1.60 και 1.55 κ εγω ειμαι 1.65 και νομιζω οτι ειμαι υπερβολικα ψηλη και για την ηλικια μου και γενικα για την μεση ελληνιδα

Ελπίζω σε λίγο που θα πέσω για ύπνο να μην τον δω και πάλι. Τον βλέπω να με απορρίπτει και να μην με θέλει και το χειρότερο είναι ότι νιώθω πόνο. Αφού υποτίθεται τον έχω ξεπεράσει πλέον και αποδόμησα τα πάντα γιατί το μυαλό να είναι κολλημένο ; Και το 'ξερα από την αρχή ότι το τέλος θα είναι κάπως έτσι και ότι θα μου άφηνε πικρία. Δεν πειράζει.

Εχω μία σχέση εδώ και 1 μισή χρόνο.. Λοιπόν γενικά είχαμε εντάσεις στην σχέση μάς διότι δέν του είχα μιλήσει γιά τό παρελθόν μου και γιατί του τά "μασαγα" εν τέλει του ξεκαθάρισα κάποια πράγματα που έχω κάνει όλα εκτός από ένα ...πολύ πριν απο εκείνον είχα σχέση με ένα παιδί για 4 μήνες περίπου και είχαμε κάνει προκαταρκτικά με τό που έγινε όλο αυτό εγώ τό είχα μετανιώσει διότι δέν είχα ξανά κάνει τίποτα παρόμοιο και το τελειώσαμε εγω απλά αυτή την στιγμή μετά από τόσο καιρό φοβάμαι και ντρέπομαι για τον εαυτό μου γιά αυτό το πράγμα έπειτα εαν τό πω στό αγόρι μου θα με χωρίσει διότι τού τό κρύβω τί να κάνω για να το βγάλω από το μυαλό μου επίσης φοβάμαι μήν το μάθει κάπως και όλο με τρώει μέσα μου είναι κακό που δέν το ξέρει ντρέπομαι πολύ γιά αυτό καί φοβάμαι και μήν αλλάξει γνώμη για εμένα πλέον δεν ξέρω τί να κάνω..

Τι κάνεις όταν συνειδητοποιείς ότι είσαι γυναίκα την οποία τα αγόρια την ελκύουν μόνο σεξουαλικά και τα κορίτσια μόνο εγκεφαλικά;Έχω σκαλωσει τόσο άσχημα. Να σημειώσω επίσης ότι είμαι 20 χρόνων και δεν είχα ποτέ κάποια εμπειρία. Ούτε καν ένα φιλή στο στόμα. Το ξέρω ότι δεν είναι φυσιολογικό αυτό και όσο περνάει ο καιρός νιώθω ότι κάτι πάει πολύ λάθος με εμενα.Πείτε ρε παιδιά ,εσείς τι θα κάνατε στην θέση μου ;;

Ειμαι απογοητευμένη με όλους τους ανθρώπους πλέον.Και αυτό γιατί στέκονται δίπλα σου μόνο για το συμφέρον τους.Σε μαχαιρωνουν πισώπλατα άτομα που θεωρούσες αδέρφια.Πως γίνεται να σε ξεχνάνε έτσι και να σε παρατάνε μολις γνωρίζουν κάτι καινούργιο?Άτομα που σου έλεγαν πόσο σε αγαπάνε και σε έκαναν αγκαλιά τώρα σε λένε πουτανα και αλλά τέτοια προσβλητικά λόγια για το τίποτα.Τελικα έχω καταλάβει πως κάνεις δεν θέλει το καλό σου μόνο να παίξει μαζί σου θέλει και ενώ εσύ δενεσαι τελείως με αυτούς και τους συμπαραστέκεται στην κάθε δύσκολη στιγμή τους Μόλις έρθει η σειρά τους να σε βοηθήσουν βρίσκουν ξαφνικά άλλες παρέες και σε διαγράφουν.Ουτε ένα βλέμμα δεν σου ρίχνουν.Παρεες με πέντε και έξι άτομα διαλύονται και στην τελική μένουν μόνο δύο άτομα.Ατομα που πραγματικά ενδιαφέρονται ο ένας για τον άλλον και αυτοί Ναι είναι οι πραγματικοί φίλοι οι πραγματικοί κολλητοί.Για αυτό παιδιά να έχετε μόνο τον κολλητό η κολλητή σας και αφήστε τις μεγάλες παρέες γιατί θα σας απογοητεύουν.Διαλεξτε ένα η δύο άτομα που νοιάζονται για εσάς και το αποδεικνύουν καθημερινά Όχι με ψευτολογα αλλά με πράξεις.Ευχαριστω πολύ που μπήκατε στον κόπο να διαβάσετε όλο αυτό το κατεβατό αλλά δεν μπορώ έχω σκάσει με όλους τους ψεύτικους εκεί εξω

Θα ήθελα την άποψη σας. Κατά αρχάς είμαι 19 χρόνων φοιτήτρια. Πρόσφατα είχα βγει με παρέα και με έναν συμφοιτητή μου που μου το πρότεινε και με προσέγγισε λίγο σε άσχετη φάση. Στην έξοδο για να μη τα πολυλογω μείναμε στο τέλος μόνοι μας και προσφέρθηκε να με πάει σπίτι. Δέχθηκα. Ωστόσο πριν το σπίτι με πήγε σε μια θεα και μιλάγαμε αλλά δεν καταδεχθηκα να με πλησιάσει όχι επειδή δεν ήθελα απλά επειδή τα πράγματα δεν ήταν ξεκαθαρα. Την επόμενη μέρα μου έλεγε ότι δεν σημαινε τίποτα για εκείνον και ότι να μη το παρεξηγήσω. Έμαθα από άλλη συμφοιτήτρια ότι της έκανε παρόμοιο δηλαδή αυτή ενέδωσε ομως σε φασωμα και την επόμενη μέρα ο άλλος εκανε τον Κινέζο. Αρχικά δεν ασχολήθηκα γιατί λέω εντάξει άλλος ένας ανεύθυνος δεν έγινε κάτι. Ωστόσο μετά από καμιά εβδομάδα όλο και μηνύματα στο άσχετο και κλήσεις που δεν σήκωνα και τέλος πάντων άρχισα να πιστεύω ότι μπορεί να υπάρχει κάτι ουσιαστικό μεταξύ μας. Ε και εκεί τη πάτησα. Για να μη τα πολυλογω από τότε που άρχισε να μου αρέσει με γράφει . Πιστεύω ότι το κάνει επίτηδες αλλά αυτό το σκωτσέζικο ντους με εκνευρίζει και παράλληλα με κάνει να μη μπορώ να προχωρήσω. Συνέχεια με αφήνει στο διαβάστηκε και με γράφει. Δεν αντέχω άλλο έχω καταντήσει να σκέφτομαι συνέχεια ένα φακ μπόι. Παράλληλα δεν μπορώ να ασχοληθώ με κανέναν άλλο όσο ωραίοι και καλά παιδιά είναι αυτοί που με προσεγγίζουν. Τι να κανω; Να του μιλήσω ή απλά να απομακρύνθω και να προσπαθήσω να τον ξεχάσω;. Αν πείτε να του μιλήσω ,πραγματικά δεν θα αντέξω να μου πει ότι δεν νιώθει τίποτα. Γιατί ξέρω ότι αισθάνεται έστω κάτι απλα η συμπεριφορά του μου δείχνει ότι θέλει να παίζει και εγώ δεν το αντέχω.

Αρχικά ,να πω ότι είμαι πρωτοετής φοιτήτρια σε μια από τις καλύτερες σχολες. Μπήκα σε αυτή τη σχολή γιατί με ενθάρρυνε κυρίως το οικογενειακό περιβάλλον και γιατί δεν είχα στο μυαλό μου κάποια συγκεκριμένη σχολή που να με τρελαίνει.Από την μέρα που μπήκα θυμάμαι όλα να πηγαινουν στραβά... Τα μαθήματα δεν με ενδιέφεραν καθόλου και η δυσκολία τους ήταν μεγάλη. Λίγα άτομα που γνώρισα (ελάχιστα ) έτυχε να συνειδητοποιήσω ότι δεν ήθελαν κάτι ουσιαστικό παρά μόνο κοιτούσαν το συμφέρον τους. Βέβαια το μεγαλύτερο θέμα είναι ότι όσες φορές και αν προσπάθησα να πιάσω ένα μάθημα ,απλά δεν γινόταν να συνεχίσω ...όλα αυτά που διάβαζα μου φαινόταν τελείως ξένα,δυσνόητα και βαρετά. Για να μην τα πολυλογω κατέληξα στο συμπέρασμα ότι αυτή η σχολή δεν είναι καθόλου για μένα.Ότι θέλω να ασχοληθώ με τον άνθρωπο και όχι με τις φυσικομαθηματικές επιστήμες.Τωρα θα μου πείτε:τώρα το θυμήθηκες; Όταν λοιπόν το είπα στην μητέρα μου πριν λίγες μέρες ότι δεν μαρεσει καθόλου η σχολή ,τότε εκείνη άρχισε να μου λέει ότι δεν ξέρω ακόμα αν μου αρέσει ,ότι δεν την έχω ψάξει ,ότι βγάζεις πολλά χρήματα όταν την τελειώσεις και οτι έχει σίγουρη αποκατάσταση. (Όλα αυτά με φωνές ) Οταν εντάχθηκε στη συζήτηση και ο αδερφός μου μου είπε τα ίδια και ότι ακόμα και λάθος επιλογή να έκανα ,είναι μονόδρομος να την τελειώσω.(ο μέσος όρος της σχολής είναι 7 χρόνια ) Εγώ ομως μέσα μου νιώθω ότι δεν θα μπορέσω ποτέ να την τελειώσω γιατί πολύ απλά δεν μαρεσει καθόλου.σκέφτηκα λοιπόν να ξανάδωσω πανελλήνιες . Το πρόβλημα όμως είναι ότι άμα συμβεί κάτι τέτοιο ,η μάνα μου μου είπε ότι θα μου κόψει το χαρτζιλίκι και γενικά ξέρω πως όλοι θα είναι εναντίον μου . Θα ήθελα λοιπόν την άποψη σας ρε παιδιά ! Τι να κάνω; Από τότε που μπήκα σε αυτή τη σχολή όλα στη ζωή μου έχουν καταρρευσει...αξίζει να ξανάδωσω,ακόμα κι αν πάω κόντρα σε όλα,παίρνοντας και το ρίσκο ότι μπορεί να μην περάσω εκεί που θέλω ;; Ευχαριστώ εκ των προτέρων και συγγνώμη για το μακρυναρι

Είχα πειστεί οτι η απόφαση μου ήταν για το καλό και των δύο... Και τώρα που έβαλα το τέλος και εσύ ως φυσιολογικός άνθρωπος το αποδέχτηκες, πονάω, πονάω πολύ... Οχι μόνο γιατί θα ζω μακρυά σου, αυτό ελπίζω κάποια στιγμή να το συνηθίσω, άλλωστε μου έδειξες οτι δεν ήμουν αρκετή δίπλα σου οπότε μάλλον και χάρη σου έκανα...αλλά κυρίως γιατί σου έδωσα ότι πιο όμορφο είχε απομέινει μέσα μου που όταν σε γνώρισα πίστεψα ότι το φυλούσα μόνο για σένα και το άφησα εκεί μαζί σου... Και τώρα έχει μείνει ένα ολόκληρο τίποτα.. Δεν θέλω τίποτα άλλο και κανέναν. Εγώ τελειώσα εδώ. Είναι απίστευτο το συναίσθημα αυτό. Απίστευτο πραγματικά!!! Να μην μπορείς να διανοηθείς να σε αγκαλιάσει άλλος άνθρωπος και να ζητάει όλο σου το κορμί αυτή την αγκαλιά που ήταν ψεύτική και δεν μπορεί αυτή τη ψευτιά να τη χωρέσει και να την δεχτέι το μυαλό σου. Δε νομίζω οτι ποτέ θα καταφέρω να το δεχτώ..Πάλι καλά που έχουμε και το μυαλό, να μου υπενθυμίζει οτι δεν το άξιζα, οτι δεν με διάλεξες αλλά σου έτυχα...Κωνσταντίνα

Ειχα βγει κεντρο. Ειχαμε καθησει να φαμε και πριν παραγγειλουμε ηρθε ενα κοριτσι και ζητησε να της παρω κατι να φαει. Ειχα πολυ λιγα λεφτα αλλα της τα εδωσα,γιατι ηταν σε αθλια κατασταση. Σηκωθηκε εφυγε πηγε σε ενα αλλο κοριτσι με εδειχνε και γελαγε. Ντραπηκα αφανταστα...

Κουράστηκα να ειμαι μονη μου... ηρθε κι η ανοιξη και θελω οσο τιποτα να ερωτευτω κι αυτη τη φορα να εχει ανταποκριση, οχι παλι πλατωνικα, να κανω μια σχέση με τα ολα της ευκολα και δυσκολα...ειμαι 24 κι ακομα δεν εχω κανει τιποτα απο σεξ...τιποτα ομως..μονο κατι φιλια...παλια ισως και να μην το ηθελα τελικα. Τωρα αν και φοβαμαι, το θελω θελω και τη συντροφικότητα και το σεξ, αλλα η αυτοπεποιθηση μου στο μηδεν λογω αυτου...ποιος θα θελησει μια 25αρα απειρη παρθενα? Και που να τους γνωρισω? τωρα μου αρεσει ο σκηνοθέτης της θεατρικής ομαδας...γλυκο παιδι και ομορφος και χωρισμένος και λιωνουν ολες για εκεινον εμενα τη γλυκουλα θα κοιταξει και να με κοιτάξει μολις του το πω θα μεινει ? χαχα μαλλον βουκινι θα γινω ..Εγω ομως τον θελω πολυ... εχω ενστικο μ αυτα, μ αρεσαν διάφοροι παντα αλλα με εκεινον νιωθω αλλιως...δεν ξερω...γυρναω σπιτι και εχω βαρεθει να χανομαι σε σκέψεις μοναξιας απελπησιας οτι δε θα κανω σεξ ποτε και να ακουω τραγουδια ερωτικα και να ταυτιζομαι με τα συναισθηματα τους και να μην εχω ζησει ποτε παρομοιες ιστοριες παρα μονο στο μυαλο μου και ξεκιναω παλι τα τσιγαρα...τον θελω και με στεναχωρεί που μαθαινω οτι ειναι φιλος με την πρωην....σκεφτομαι μετα κι αν ειναι να μη γινει μ αυτον τιποτα γινεται να γινει με καποιον αλλο? Αυθορμητα χωρις να τσιμπιεμαι μονο εγω...και να κλαιω μονη μου και να γραφω τετοια εδω....αλλαζει ρε σεις ο τροχος??? Ηταν κανεις ποτε ετσι και ειδε φως??? _στα πατώματα