ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αν και βλέπω πως τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένα ρεύμα ενάντια στον ρατσισμό, αυτό περιορίζεται σε χρώματα, φυλές και φύλα.Για τον ρατσισμό ως προς τους ανθρώπους που γεννήθηκαν με ιδιαιτερότητες χωρίς να το επιλέξουν, δεν μιλάει σχεδόν κανένας.Ανήκω στην κατηγορία αυτών των ανθρώπων και πέρα από το κομμάτι της ανθρώπινης ηλιθιότητας αντιμετωπίζω και ρατσιστικές συμπεριφορές.Συγκεκριμένα, πήγα πρόσφατα σε μια εκδήλωση, από αυτές που πάνε κοστουμάτοι κλπ, λόγο ενός συγγενή. Όταν μπήκε ένα μεγάλο πρόσωπο μέσα στην αίθουσα και τους χαιρετούσε όλους, το δεξί του χέρι, το οποίο του έδειχνε ποιους να χαιρετήσει, εμένα και ένα άλλο παλικάρι μας αγνόησε λόγο εμφάνισης. Στον δρόμο, τα παλικάρια και οι κοπέλες που μοιράζουν αριθμούς τηλεφώνων, τους βλέπω και σταματάνε τους πάντες, με προτίμηση στους όμορφους και τις όμορφες. Εμένα όχι απλά με γραμμένο αλλά όταν περνάω μπροστά τους κάνω πως κοιτάνε αλλού.Στις συνεντεύξεις για δουλειά με απορρίπτουν λόγο εμφάνισης. Μια φορά μου το είπε στη μούρη ένας υπεύθυνος πως δεν ταιριάζω στον χώρο λόγο εμφάνισης.Ούγκανοι με σκατά στο κεφάλι τους, με βλέπουν και γελάνε ή σκουντάνε τους διπλανούς τους για να απολαύσουν μαζί το αστειάκι.Δεν λέω, καλή η μάχη κατά του ρατσισμού σε φύλα, χρώματα κλπ αλλά μήπως να αρχίζαμε σιγά σιγά να δίνουμε και μια μάχη απέναντι σε αυτό το κομμάτι του ρατσισμού.Ας μην ξεχνάμε πως ρατσισμός σημαίνει να μισείς κάτι που τυχαία δεν είσαι. Καλό θα ήταν να αδειάσουμε τα σκατά από ορισμένα κεφάλια και να τα γεμίσουμε με γνώση για το σημαίνει η ψυχολογική πίεση που βιώνουμε εξαιτίας τους.

Η μάνα μου βλέπει όλη μέρα κάθε μέρα τούρκικα σίριαλ στην τηλεόραση.Κάνοντας φυσικά και δουλειές στο σπίτι μιας που δε δουλεύει.Εμένα δε με ενοχλεί δε τη λέω κάτι γιατί τα βλέπει κλπ παρόλο που δε μ'αρέσουν αυτές οι σειρές.Εγώ καμιά φορά όταν έχω ελεύθερο χρόνο ανοίγω το λάπτοπ και βλέπω σειρές ή ταινίες που μ'αρέσουν.Όμως έρχεται και μου λέει κάθε 3 και λίγο '' τι βλακίες αμερικανιές βλέπεις πάλι έλεος να πούμε'' ...Σοβαρά ρε μάνα ;

Ειμαι εφορευτική στις εκλογές και με χουν καλεσει ως αναπληρωματικο μέλος. Μπορώ να μην παω η θα μρ ψάχνουν τα μπατσικα πρωινιατικα?

Οι ταμπέλες είναι προσδιορισμοί και οι προσδιορισμοί εχουν κάποιο ρόλο στο συντακτικό! Αν δεν υπήρχαν ταμπέλες να μας προσδιορίζουν θα ημασταν ολοι ιδιοι! Δεν χρησιμοποιούμε ταμπέλες γιατι υπονοουμε πως δεν είμαστε ισοι! Τις χρησιμοποιούμε καθως υπομένουμε πως δεν είμαστε ιδιοι! Είσαι μαύρος, είσαι άσπρος, είσαι ευρωπαίος, είσαι ασιάτης, εισαι χριστιανός, είσαι μουσουλμάνος, είσαι γκει, εισαι στρέιτ, είσαι γυναικα, εισαι άντρας! Κάτι είσαι τέλος πάντων που σε προσδιορίζει σαν άνθρωπο! Δεν καταλαβαίνω τον πόλεμο εναντια της ταμπέλας! Δεν είσαι απλα κατι που υπάρχει στο σύμπαν απο τη στιγμή που αναλαμβάνεις ρόλους! Δεν μπορεις να ληφθεις υπόψιν αν δεν προσδιορίζεσαι! Ειμαστε δδιαφορετικοί και έχουμε διφορετικες ανάγκες! Διχως ταμπελες τα ορια θα ηταν για ολους ιδια(οχι ισα). Δεν επιτιθεμαι σε καμια ομαδα! Απλα διαφωνώ με το "Δεν βαζω ταμπέλες"

Πως παραιτούμαι από τη δουλειά;Ισχύει ότι πρέπει να το έχω πει ένα μήνα πριν;παίζει να με πάρουν από αλλού με μία πάρα πολύ καλή και εξαιρετική ευκαιρία για το μέλλον μου, πλάνα από κει με θέλουν άμεσα πως μπορώ να φύγω από την πρώτη μου δουλειά είναι ότι χειρότερο; Επίσης τιμές παραισθήσεις να τους πάω γλυκα; Η θα φανεί ειρωνικό;

Άνοιξα το skyrim μετά από 3 μήνες (ήταν το τελευταίο save) και πραγματικά η ζωή απέκτησε νόημα ξανά! Gaming power, though!!

Γίνε αυτό που κανείς δε θα αντέχει να έχει δίπλα του.Την μιζέρια, την κακομοιριά, την απελπησία, πολλοί αγάπησαν. Το χαμόγελο, την αισοδοξία και την ελπίδα, ΚΑΝΕΙΣ!Και επαναλαμβάνω... ΓΙΝΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΘΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ.

Καλημέρα σας !Ζούμε μαζί 10 μήνες αλλά είμαστε 3 χρόνια μαζί.. ζω μια κόλαση μου φερεται πολύ άσχημα μου μιλάει άσχημα προχτές έγραψα ένα τεστ κι δε πέρασα το μόνο που γύρισε και μου είπε είναι "Καλά να παθεις" με έχει υποτιμήσεις πολλές φορές βρίσει καιωσυνεχως μου λέει ότι φταίω εγώ που του μιλάω έτσι μα δεν κάνω τίποτα!μου φερεται σα να είμαι κανένα σκουπίδι βγαίνει όταν έχει διάθεση μιλάει καλά όταν όμως δεν έχει πρέπει να το Βουλωνω ..Όταν βρίσκω χρόνο πηγαίνω στη μητέρα μου για καφέ λίγο να ξεσκασω και μου την λέει και για αυτό ότι πηγαίνω όλη μέρα εκεί!ουφφφφ δε ξέρω τι να κάνω ζω απλά μια κόλαση

4 και κάτι σήμερα φτάνω στο Σταθμό Λαρίσης για να πάω προαστιακό και να γυρίσω σπίτι, και στην είσοδο πριν ανοίξουν οι πύλες...βλέπω μια τύπισσα με βαλίτσα η οποία με μια λέξη ήταν κουκλαρα. Δεν της μίλησα ούτε την κοίταξα. Είπα θα περιμένω 5' και θα της πιάσω κουβέντα μετά. Με το καλημέρα θα με περάσει για λιγούρη.1-2' μετά από μένα φτάνει ένας τύπος που προσπαθεί να μπει... η κοπέλα του απαντάει είναι κλειστά. Μπαίνω και γω στην κουβέντα, και του λέω ότι όπου να'ναι θα ανοίξει εφ'όσον ο πρώτος συρμός αναχωρεί 4:30. Όλα κομπλέ μέχρι εδώ. Δεν έκανα κίνηση γιατί ήταν ο άλλος μπροστά.Ανοίγουν οι πύλες, μπαίνω πρώτος πρώτος και σκέφτομαι για την τύπισσα: "Καλά μόλις φτάσεις στην αποβάθρα δε μου γλυτώνεις....έχουμε κανά 10λεπτο μέχρι να έρθει το τρένο."...αμ δε! Τι βλέπω από την αποβάθρα;;;; Βλέπω τους δυο τους (την κοπέλα μαζί με τον τύπο από πριν) δίπλα-δίπλα να κουβεντιάζουν. Κόντεψε να μου πέσει το τσιγάρο από το στόμα από το σοκ. Ήθελα να τραβήξω τα μαλλιά μου εκείνη την ώρα γιατί πραγματικά θύμωσα. Πότε πρόλαβαν ρε λέω;;; Μιλάμε έγινα τούρμπο!Και την ώρα της διαδρομής από Αθήνα μέχρι να κατέβω Κάτω Αχαρναί τους άκουγα να τα λένε και όλα να πηγαίνουν ρολόι μεταξύ τους...ενώ εγώ προσπαθούσα να χαλαρώσω παρόλο που από μέσα μου έβραζα. "Θα φάει καλά το κ*λόπαιδο κοίτα να δεις...θα την ρίξει την τύπισσα...μακάρι να έχει γκόμενο και να του ρίξει άκυρο." σκεφτόμουν.Πως είναι δυνατόν ρε φίλε;;; Ακόμα δε μπορώ να το χωνέψω....και μόνο που σκέφτομαι ότι η γνωριμία τους μπορεί να έχει συνέχεια...τσαντίζομαι.Άλλη φορά έτσι και δω κανένα ωραίο παιδί που να είναι διαθέσιμο....ε μα την Παναγία θα της μιλήσω και ας με πει και λιγούρη και ας με πει και ότι με πει παρά να την καπαρώσει άλλος και μετά να βράζω.Με λίγα λόγια, ΤΟΝ ΑΦΗΣΑ ΝΑ ΤΗΣ ΤΗΝ ΠΕΣΕΙ σήμερα. Αυτό έκανα. Βρίστε με.

Έχουμε αυτο που λένε "ελεύθερη σχέση" για περίπου 2χρονια και είμαι αποφασισμένη να δώσω ενα τέλος σε αυτο καθώς δεν μπορώ να ειμαι αλλο ετσι.Θα με πονέσει πολυ γιατι τον αγαπάω πλεον αλλα εχω κουραστεί να δίνω τα παντα μονο εγω.Πιστεύετε λοιπόν πως τωρα που θα του πω να μην ξανα βρεθούμε θα τον πονέσει;εστω και λιγο;Υπάρχει περίπτωση να το μετανιώσει και να κανει κατι επιτέλους;η τζάμπα ελπίζω ακόμα;;