Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Κλασσικό σενάριο γνωρίζω κάποιον και μου αρέσει πολύ και μετά από λίγο διάστημα αντιλαμβάνομαι (και πάλι) ότι δεν ταιριάζουν οι χαρακτήρες μας.Πρέπει να αλλάξει άλλη λύση δεν υπάρχει!!Υπάρχει κάποιο φάρμακο να το πάρει και να γίνει cool τυπάκι?? Βαρέθηκα να αναζητάω κάτι καλό.Δεν θέλω πάλι να μείνω μόνη, δεν ξέρω πόσο καιρό θα κάνω πάλι να βρω κάποιον που να μου αρέσει τόσο πολύ.Ούτε θέλω να συμβιβαστώ...αχ μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα!!
Στις 8 κλαμααααααα καθε μέρα όμως.Μένω σε μονοκατοικία η οποια έχει φριχτη ηχομόνωση και απο διπλα μενει ζευγάρι με 2 παιδια. Ο μικρος δεν έχει βγει ετσι για δείγμα μια φορα απο το πρόγραμμα του να μην κλαψει στις 8. Τα νευρα μου έχουν γίνει κρόσσια ιδιως αυτες τις μερες που ειμαι με πυρετό... Κλαιει και αλλες ωρες φυσικα αλλα αυτο το πρωινό με τσακίζει. Και να πω οτι ειναι μωρο λες οκ τι να κανεις... αυτο ειναι 3 χρονων το Σεπτέμβρη θα πάει λογικα παιδικό. Δεν το αντεχω αυτο το παιδι... κι εμείς παιδιά ειμασταν και μαλιστα 4 σε διαμερισμα αλλα οταν έλεγε τελος ο πατερας μου σταματούσαν ολα... και φυσικα κανενας μας δεν ηταν της γκρινιας και της κλαψας αλλιως η μανα μου θα είχε γινει τρόφιμος σε ιδρυμα.Και για όσους πουν να δειξω κατανοηση και αυριο θα χω δικα μου παιδιά κτλ να πω πως 9 μηνες τώρα απο τοτε που μετακομισα εδω κανω υπομονη υπερ του δεοντως και παιδια δεν θα αποκτήσω λόγω θεμάτων υγείας. Μάζευτε λιγο τα παιδια σας ρεεεε...
Αν έχεις χάσει κάτι στην ζωή σου,αλήθεια σου το λέω μην σκας,κυλάνε τα πράγματα,θα έρθει το επόμενο,θα μάθεις,θα δεις,θα χαμογελάσεις ξανά Να είσαι πάντα δυνατος/η Είναι εκεί έξω κάποιοι που σαγαπανε και θα σε αγαπήσουν πραγματικά,με όλο τους το είναι,γιαυτους χαμόγελα
Νιώθω χαζή πολύ χαζηη νοητικά πως το λένε χαμηλό iq..τι να κάνουμε έτσι γεννήθηκαα.δνε μπορώ πανέξυπνη..από πάντα το αντιλαμβάνομουν αυτό.. χαμηλή αυτοπεποίθηση κι αυτοεκτίμησηη.. νιώθω άχρηστη.ανικανη...δεν μπορώ να εκφράστω καλά... είμαι ντροπαληη κι νιώθω άβολα όταν βγαίνω στον έξω κόσμο..άλλες φορές νιώθω τέλεια κι με αυτοπεποίθηση κι αγάπη προς εμένα..τον τελευταίο καιρό έχω πιάσει πάτοοο..
Ειχα βγει με μια φιλη μου βολτα για περπατημα στο κεντρο. Ειδαμε πολλους ιδιοκτητες με τα κατοικιδια και πολλα αδεσποτα ζωα. Ολα μα ολα απο τους 2 μας επελεξαν εμενα. Δεν το χα παρει πρεφα μεχρι που μου το σχολιασε η κοπελα. Το σκεφτηκα και απο παντα γινοταν αυτο.Δεν ειχα φαγητο επανω μου ουτε καποιο αρωμα κτλ. Για ποιο λογο μπορει να γινεται αυτο; Μηπως παιζει ρολο ο φοβος;
Δεν ήρθες τελικά να τον ραγίσεις... Αν ποτέ το έβλεπες θα ήθελα να ήξερες ότι μετά από αρκετούς μήνες σήμερα επέστρεψα στις προπονησεις και είδα αυτό που μου είχες αφήσει. Δεν ξέρω αν θα είχαν πάρει άλλη τροπή τα πράγματα αν ο δάσκαλος δεν το είχε ξεχάσει και με είχε ενημερώσει για αυτό που μου άφησες στην ώρα του και όχι τελικά μετα ένα μήνα καθυστέρηση... Ποιος ξέρει, τότε ίσως να μπορούσες να διαισθανθεί το ποσό απίστευτα χαμένος νιώθω μακριά σου και να είχες έρθει ώστε να ράγιζαν οι δύο κόσμοι μας και ύστερα να τους κολλουσαμε μαζί και να τους κάναμε έναν... Αυτά λοιπόν από ένα πιγκουίνακι που ξεπαγιαζει μόναχουλη του εκεί έξω από το κρύο προς μια εσκιμωα που ;;;;;; Όπως έχουν έρθει τα πράγματα ελπίζω τουλάχιστον να έχεις βρει εσύ μια ζεστή αγκαλιά και να είστε κάθε μέρα αγκαλιασμενοι στο ιγκλού σας :) Γιατί δεν μπορεί, και εσύ θα κρυώνεις μωρέ λίγακι και είναι κρίμα....
Έχω κρίσεις πανικού, δεν μπορώ καθόλου τους κλειστούς χώρους, ούτε τον πολύ κόσμο. Όταν ήρθε το χαρτί για εφορευτική κόντεψα να βάλω τα κλάματα. Όμως αποφάσισα να πάω. Και πήγα. Και δεν έπαθα τίποτα. Και είμαι πολύ χαρούμενη που προσπαθώ να νικήσω τους φόβους μου.Και τώρα πάμε στα της εφορευτικής. Παιδιά, αν μπορείτε να πάτε, να πάτε. Ούτε εγώ χαίρομαι που δεν πήρα ούτε 1 ευρώ και η δικαστικός αντιπρόσωπος και η γραμματέας πηραν και έκανα σχεδόν την ίδια δουλειά αλλά να πάτε. Αυτή η κοινωνία θα πάει μπροστά μόνο αν βάλουμε λίγο στην ακρη το κ#λοεγώ μας. Γιατί με το να μην πας δεν χτυπας το κρατος αλλα κρεμας αυτόν τον ένα ή δυο που θα πανε στην εφορευριτικη επιτροπη. Δεν "τρεχεις" τον κράτος, τον διπλανό σου τρέχεις. Και μετα τραβα κραξε τον ταδε πολιτικο που κοιταει μονο την παρτη του. Και εσυ το ιδιο κανεις. Και μιλαω παντα για ανθρωπους που μπορουν να πανε και δεν πανε.
Έχω φοβερό πρόβλημα με το άγχος μου. Όταν με πιάνει άγχος αρχίζω και τρέμω και το καταλαβαίνουν όλοι. Ήμουν σήμερα στην εφορευτική, ήμουν λες κ είχα παρκινσον, έγινα ρεζίλι και είμαι μόνο 28 ετών.