ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στεναχωρέθηκα , εκλαψα, πικρανθηκα , πέρασα αρκετές μέρες να σε σκέφτομαι κ να κατηγορώ τον εαυτό μου που έχω κάνει λάθος σε όλο αυτό , ότι πια δεν μου δίνεις σημασία κ μετά από ένα χρονο σχεδόν κατέληξα ότι πολύ σημασία σου είχα δώσει κ με εκμεταλλευτηκες γιατί βρήκες το αδύναμο σημείο μου ότι δλδ ζητούσα αγάπη κ εσύ έταξες πολύ από δαυτην κ όλη ήταν ψεύτικη γιατί κ εσύ ήσουν ένα ψεμα... Πολύς χρόνος κ κακό για το τίποτα... απλά μου απαγόρευσα να σε ξανασκεφτώ κ ούτε να σε ξαναδώ δεν θέλω... Θα απολαύσω το καλοκαιράκι μου μακριά από αρνητικες σκέψεις κ ψεύτικους ανθρώπους...

Μολις εχασα τη δουλεια μου, επειδη ζητησα αυτα που μου χρωστανε εδω κ τοσους μηνες... Κ το χειροτερο ολων ειναι οτι μ εκαναν κ σκουπιδι! Νιωθω απογνωση!

Θέλω την γνώμη σας .. έχω μια φίλη με την οποία έχουμε πολύ καιρό που κάνουμε παρέα μου λέει τα μυστικά της αλλά δεν μπορώ να πω ότι τα λέει όλα δεν βάζω το χέρι μου στην φωτιά .. Αλλά δεν με επιλέγει ποτέ για να βγούμε είτε για ποτό είτε για καφέ . Έχει τύχει πριν κάτι μέρες να της πω να πάμε για καφέ και δεν μπορούσε κ μετά από κάτι μέρες βγήκε με μια φίλη της . Από αυτό δεν φαίνεται ότι βάζει άλλα προτεραιότητα ; Και πέρα από αυτό τηλέφωνο με παίρνει μόνο όταν είναι στον δρόμο ( έχει κόμπλεξ και θέλει να μιλάει στο τηλ για να την βλέπει ο κόσμος ). Δεν είναι κάπως αυτό ; Επίσης όταν θα δει ότι έχω παει βόλτα από τις ιστορίες μου θα με πάρει τηλ όχι για ενδιαφέρον αλλά από περιέργεια για να δει τι κάνω κ με ποιους είμαι .. είμαι αγόρι κ αυτή κορίτσι. Δεν ξέρω κατά ποσό είναι υγειής αυτή η φιλία . Το σίγουρο είναι ότι μου εμπιστεύεται κάποια πράγματα αλλά που ξέρεις μπορεί να είναι το 1/10 από την ζωή της αυτά που μ λέει. Και καταλαβαίνω ότι όταν κάνω παρέα με αλλά άτομα ζηλεύει κατά κάποιον τρόπο . Εσείς τι λέτε ;

ΜοΥ είπε πως του αρεσω το ραντεβού μας εξελίχθηκε πάρα πολύ καλά είναι με λίγα λόγια αυτό που ψάχνω... Αλλά μου είπε ότι δεν είναι σε φάση για σχέση γιατί έχει τα δικά του και δεν μπορεί να επενδύσει σε μια σχέση και πως δεν είναι ότι φταιω εγώ γιαυτό.... Βέβαια έδειξε αμέσως ενδιαφέρον με φίλησε με έπιασε από το χέρι με πήρε αγκαλιά μου είπε σεβαστό αν δεν θέλω να ξαναβρεθούμε γιατι θελι κατι χαλαρο...Αλλά και για εμένα πλέον άλλαξε αυτό θα ήθελα κάτι χαλαρό κι εγώ απλά δεν ξέρω που θα κατάληξη.... μετά ο ίδιος λέει ζήσε το παρόν και το μέλλον άφησε το ζήσε τη στιγμή μου μίλησε πολύ τρυφερά και γλυκά που πραγματικά αυτό που θέλω είναι να περάσουμε όμορφες στιγμές μαζί έστω και σαν ελεύθερη σχέση ίσως στην πορεία να γίνει και κάτι παραπάνω ίσως και όχι ποιος ξέρει...

Όσοι έγραψαν συγχαρητήρια καλές σπουδές και φοιτητική ζωή, τους αξίζει γιατί άφησαν ιδρώτα και πόνο. Όσοι δεν έγραψαν πάλι καλά που ας ξαναπροσπαθήσουν και ας βρουν καμία δουλειά χωρίς να κλαίγονται επειδή το έξυναν. Μόνο οι άξιοι και οι εργατικοί προοδεύουν.

Τίποτα δεν με γεμίζει.Ναι, δοκιμάζω πράγματα. Αλλά τίποτα. Τι στον Ποσειδώνα πια; Βλέπω πως οι παλιοί συμμαθητές μου έχουν ήδη πάει σε τόσα μέρη στον κόσμο, έχουν ήδη ασχοληθεί εδώ και χρόνια με αυτό που κάποτε ήθελα, μα σε εμένα όλα μοιάζουν ανούσια και χωρίς νόημα. Είμαστε τοοοοοσοι πολλοί και έχω πάψει να πιστεύω πως τελικά έχω την παραμικρή σημασία. Τι σημασία έχει να κάνω κάτι εγώ που το κάνουν ήδη 1000000 άνθρωποι εκεί έξω; Τι σημασία έχει να πω κάτι που έχει ειπωθεί 56764380912 φορές και θα ειπωθεί άλλες τόσες. Οι άνθρωποι μοιάζουν τόσο ίδιοι, ακούω τις ίδιες φωνές από διαφορετικά στόματα. Βλέπω αφόρητους, επαναλαμβανόμενους κύκλους, απλά με διαφορετικά πρόσωπα. Νιώθω άρρωστη. Ζαλίζομαι. Τα πάντα για το τίποτα. Τίποτα δεν γεμίζει ούτε λίγο το τεράστιο κενό που έμεινε όταν έχασα τη ψυχή μου- κάποτε πρέπει να είχα μία.

Κακό δεν είναι να μην μπορεις να στηρίξεις οικονομικά τα παιδιά σου. Κακό είναι να διατυμπανίζεις ότι μπορείς να βοηθήσεις οικονομικά τα παιδιά σου ενώ δεν έχεις μία στην άκρη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα εγώ. Όταν ήταν να επιλέξω σχολή ο πατέρας μου μου έλεγε να μην κοιτάξω πόλη αλλά σχολή. Επειδή δεν είχαμε μία στην άκρη και είχαμε χρέη, όταν τον ρωτούσα από που θα τα βρει, έλεγε μην ασχολείσαι , όσα φέρνει η ωρα δεν τα φερνει ο χρόνος, σε δυο μηνες μπορεί να έχω κερδίσει το τζόκερ(!). Εντέλει διάλεξα μια σχολή που δεν μου αρεσε στην πόλη μου για να μπορώ τουλάχιστον να έχω ένα πτυχίο. Ενημερωτικά, όχι μόνο λεφτά να νοικιάσω σπίτι δεν είχαμε, ούτε λεφτά για αστικό δεν υπηρχαν.

Σήμερα βγηκαν τα αποτελεσματα.Απλα πανωλεθρία ,δεν περνάω ουτε με θαύμα εκει που θελω καθώς εγραψα κατω απο την βάση.Νοιώθω απλα χαλια ,τους εχω απογοητεύσει ολους και κυρίως τον εαυτο μου.Ηξερα οτι δεν τα πηγα καλα,αυτο ομως δεν το περίμενα σε καμια περιπτωση.Το χειρότερο είναι οτι έχουν αρχίσει ήδη τσ τηλέφωνα απο γνωστους κ συγγενεις για να μαθουν πως τα πηγα τι έκανα.ελπίζω του χρόνου να ειναι αλλιως γιατι θα βαλψ ολα μ τα δυνατα αλλα δεν μπορω να σταματήσω να νοιώθω μια τρομερή αποτυχία .

Ότι οι άλλοι στη δουλειά είναι καλύτεροι από μένα. Θα αξιολογηθω από παιδιά και βλέπω ότι συμπαθούν τους άλλους περισσότερο και όχι εμένα. Αν στην αξιολόγηση δεν γράψει κανένα παιδί κάτι καλό για εμένα τι θα κάνω? Εγώ αγχωθεί πολυ

μου έστειλε 1κοπέλα αίτημα για να την ακολουθήσω και θα ήθελα να μου πείτε αν πρέπει να τις στειλω μήνυμα και τι να γράψω σαν μήνυμα?υγ δεν την ξέρω από κοντά ούτε με ξέρει