ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπερασας ειμαι η..και ειμαι 21 χρονων τα ειχα με ενα παιδι και προσφατα χωρισαμε (πριν περιπου 1 μηνα ενω ειμασταν μαζι απο το λυκειο) επειδη το αγορι μου μου ειπε ξεκαθαρα οτι εχει βαρεθει οκ παω πασο μα αλλο ειναι το θεμα μου προσφατα πριν περιπου 10 μερες εμαθα πως ειμαι 2 μηνων εγκυος η αληθεια ειναι πως εχω αρχισει και δενομαι με το μωρο και το θελω πολυ αυτο το παιδι.Με το που το εμαθα ειπα οτι πρεπει να το πω κατευθειαν στον πρωην μου ωστοσο η απο οτο καταλαβαινεται η αντιδραση του δεν ηταν και η καλυτερη καθως μονο που δεν με εβρισε και μου ειπε μαλιστα να παω να ριξω το παιδι εγω του ειπα οτι δεν προκειται να κανω κτ τετοιο και σηκωθηκα.Οι γονεις μου με στηριζουν και χαιρομαι αφου να πω την αληθεια δεν το περιμενα αφου δεν εχουμε ηενικα καθολου καλες σχεσεις ιδιαιτερα με τον πατερα μου ο οποιος γενικοτερα ηταν καθετος με την σχεση αυτη.Σημερα το πρωι ηρθε ο πρωην μου μετανιωμενος και μου ειπε να κατσουμε να το συζητησουμε του θεμα η αληθεια ειναι πως ηταν πολυ διαφορετικος ηταν σιγουρος για οτι ελεγε και μαλιστα μου ειπε οτι θελει νατα ξαναβρουμε εγω του ειπα οτι θελω λιγο χρονο δεν ξερω ειμαι λιγο μπερδεμενη βεβαι ειμαι ακομα τσιμπημενη μαζι του μα δεν ξερω αν αξιζει αυτην ευκαιρια.Τι λετε να του την δωσω;

για οσους δεν ξερουν ειναι ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη.Ειναι οτι χειροτερο εχω περασει στη ζωη μου,Θελω να γινω καλα επιτελους, αλλα το μυαλο μου δεν με αφηνει.

Είναι ένα θεμα που με προβληματίζει τον τελευταίο καιρό και θα ήθελα να ακούσω και το πώς βλέπουν την εν λόγω «παράδοση» και άλλοι, σήμερα. Μετά το γάμο, θα παίρνατε το επίθετο του συντρόφου σας, αφήνοντας πίσω το «πατρικό» σας;(Αναφέρομαι είτε σε γυναίκα που θα πάρει όνομα του συζύγου ή το ανάποδο, ή σε οποιαδήποτε αλλη περίπτωση)

Προτίμησε να κάνει κάτι με κάποια που του το έδωσε "στο πιάτο", παρά να κυνηγήσει εμένα... Σκέφτομαι ότι εγωισμός είναι γιατί αν τον ήθελα πολύ θα είχα κυνηγήσει κι εγώ την ευκαιρία μαζί του. Τελικά δε μετάνιωσα, γιατί έμαθα ότι κι αυτός δεν είναι σταθερός τύπος ενώ εγώ θέλω σχέση. Δε θα ήθελα να τον κάνω μάγκα διεκδικώντας τον από κάποια εύκολη... Θα περιμένω κάτι καλύτερο,κάποιον να θέλει εμένα μονάχα.

Χωρίσαμε πριν καιρό ,ήταν δική του απόφαση. Δεν έγινε κάτι συγκεκριμένο αλλά τώρα από απόσταση,μπορώ να καταλάβω το γιατί πιέστηκε. Και τώρα που τα βλέπω, δε ξέρω τι να κάνω. Όσες φορές του είπα ότι όντως, μπορεί να τον πίεσα σε κάποια πράγματα, μου λέει ότι και οι 2 κάναμε λάθη αλλά δε θέλει να το ξαναπροσπαθησουμε. Δεν αντέχω όμως, πονάω πολύ. Ήταν μια σχέση ετών, ιδανική κατ'εμέ και ακόμη και σήμερα η συνεννόηση και η χημεία που έχουμε είναι απίστευτη. Δεν το πιστεύω ότι τον έχασα..εύχομαι να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να μην κάνω κάποια πράγματα. Δεν μπορώ να περιγράψω το ποσό πονάω. Ανακατεύεται το στομάχι μου οπότε τα σκέφτομαι ,σχεδόν πονάω σωματικά.

Μπήκε στη ζωή μου ξαφνικά , τον ερωτεύτηκα αμέσως. Είμαστε συμφοιτητές, τον έβλεπα κάθε μέρα αναζητούσε την προσοχή μου, τον φρόντιζα βγήκαμε αρκετές φορές οι δυο μας όλοι νομίζουν ότι είμαστε ζευγάρι. Δεν έχει γίνει όμως κάτι μεταξύ μας πέρα απο αγκαλιές και καρδιές στα μηνύματα. Μια μέρα δεν άντεξα άλλο και πάνω σε μια διαφωνία του είπα ότι είμαι ερωτευμένη μαζί του δεν αντέδρασε έκανε λες και το ήξερε αλλά η κατάσταση δεν άλλα ήμασταν όπως πριν δηλαδή να τον έχω αγκαλιά να τον χαιδεύω αλλά μέχρι εκεί. Μετά απο λίγες μέρες είχε μια απώλεια την οποία μοιράστηκε μαζί μου και έτσι τον παρηγόρησα αλλά δεν μπόρεσα να τον ρωτήσω τι θα γίνει με εμάς. Μετά αρχισε η εξεταστικη χαθήκαμε λιγο. Στο τελευταίο μάθημα του έστειλα για να δω πως έγραψε μου είπε καλα και έτσι βρήκα αφορμή να ρωτήσω αν είναι όλα εντάξει μεταξύ μας και μου είπε ναι.Απο τότε πέρασε μια εβδομάδα χωρίς να έχω νέα του ούτε ένα καλό καλοκαίρι δεν είπαμε απο κοντά. Είμαι χάλια γιατί τον θέλω πολύ και νιώθω ότι νιωθει και εκείνος για μένα πραγματα. Τί να κάνω; Να το ξαναπροσπαθήσω απο Σεπτέμβρη ή δεν πρόκειται να γίνει κάτι μεταξύ μας;

Βρέθηκα από "σπόντα" που λένε σ'ένα σπίτι.Μακρινοί θείοι μιας συμφοιτήτριάς μου,που έπρεπε να πάρει κάποια πράγματα.Οι άνθρωποι ευγενέστατοι μας είπαν να μας κεράσουν καφέ,γλυκό κουταλιού σπιτικό κι όλα o.k.Όμως ρε παιδιά,στο μπαλκόνι που κάτσαμε είχαν 5 κλουβιά με πουλιά,τα οποία δεν έβαλαν γλώσσα μέσα τους.Χορωδία Τρικάλων,και λίγα λέω.Εμένα έτσι κι αλλιώς δεν μου αρέσει να βλέπω πουλιά φυλακισμένα,αλλά κι αυτό το συνεχές κελάηδισμα με χτύπησε στα νεύρα.Αυτούς δεν τους ενοχλεί;Κάτσαμε μία ώρα και παρά λίγο να πάρω τηλέφωνο να μάθω ποιό εφημερεύον Νοσοκομείο έχει Νευρολογικό τμήμα.Για τον επόμενο μήνα,δεν θέλω ν'ακούσω "τσίου".

Στα 23 μου δηλώνω ότι είμαι πολύ ρομαντικός γι αυτόν τον κόσμο!

Οποιος στην ζωη του βρηκε εστω και μια φορα ανθρωπο που να του εκανε ερωτα στο μυαλο.εγκεφαλικο ερωτα ρε φιλε.να κουρδιζεται το μυαλο σου και να πιανει ταχυτητες τεραστιες.να βρισκεσαι στην κοψη της τρελας και να μη θες να σταματησει ολο αυτο.το μυαλο μου βλεπει αστερακια.ειλικρινα δεν ξερω που θα με βγαλει ολο αυτο.ξερω πως ισως και να μην το ξαναζησω με τετοια ενταση.γιαυτο δεν με ενδιαφερει αν πληγωθω.θα πω οτι το εζησα στα ακρα.απλα δεν θελω να σταματησει.

Ευχαριστώ οσους γνωρισα εστω σαν απλους,σχολιαστες ,σαν απλα ψευδώνυμα εδω στον πλανητη της lifo.Σορρυ σε οσους κοντραριστηκα για χαζα πράγματα.Ωραια ηταν η παρεα σας ...Γεια σας, κ να θυμαστε δυο πράγματα (σιγα,εσυ σοφη κουκουβάγια ? ) :Η αγαπη είναι αγαθο που το αξιζουμε ολοι ,ανεξαρτήτως αλλων παραγόντων.Ο φοβος για οτιδήποτε είναι τοσο δυνατος οσο επιτρέπουμε εμεις να ειναι !Τα φιλια μου ? Ελπιδα .