ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θέλω να με πάρει αγκαλιά,να φιληθούμε και να κάνουμε έρωτα.Για μία φορά μόνο.

Η μαμα μου απο τον Μαιο που ξεκινησε τη δουλεια ειναι συνεχεια στη τσιτα και οτι και αν κανω σε καποια πραγματα συμφωνει και σε αλλα διαφωνει, καθε μερα μιλαμε πολυ λιγο επειδι ειναι πολυ κουρασμενη, το προβλημα ειναι οτι πολλες φορες που μιλαμε ετσι λιγο το τηλεφωνο της χτυπαει και μηλαει 1 ωρα και μετα που τελειωνει θελει να φαει και εγω θελω να της μηλισω και μου λεει "τωρα θελω να φαω και να δω τηλεοραση". Εγω νοιωθω παραμελημενη αλλα την καταλαβαινω οτι ειναι κουρασμενη ομως προσπαθω να της να κανω 2 δουλειες στο σπιτι, προβλημα μου ειναι οτι αν δεν κανω μια δουλεια στο σπιτι καθε μερα αρχιζουμε να μαλωνουμε αλλα οχι να φωναζουμε . Οταν μαλωνουμε καποιες φορες λεμε κουβεντες που δεν καποιο νοημα ή κουβεντες που ειναι λιγο βαριες. Οταν η μαμα μου εχει φτασει στα ορια απο τα νευρα με χαστουκιζει με δυναμη αλλα εγω δεν τη χτυπαω ετσι γιατι δεν μου αρεσει να κανω τους αλλους να πονανε προτημω να ποναω εγω απο τη ή μαμα μου .Ολα αυτα που λεω τωρα τα περισσοτερα τα εχω πει στη μαμα μου αλλα οταν της τα λεω νευριαζει και προσπαθω γενικα να μην νευριαζει αλλα οτι και αν της πω παντα νευριαζει και εγω νιωθω χαλια ψυχολογικα συνεχεια αλλα η μαμα δεν μπορει να το καταλαβει...

Δεν ξερω αν ειναι το γεγονος οτι ο πατερας μου μεγαλοπαντρευτηκε και δεν ειχε ορεξη για παιδια ή απλα ειναι κρυος ανθρωπος...Δηλαδη δεν ενιωσα ποτε μου τη σχεση πατερα-γιου...ενταξει δεν λεω αλλοι δεν μεγαλωνουν καν με τον πατερα τους διπλα...Ποτε δεν εκατσε ας πουμε να μου μιλησει για ανδρικα θεματα, αν παιζει τιποτα με καμια κοπελα...Εχω μαθει μονος μου κολυμπι και ποδηλατο...Δεν ενδιαφερθηκε να με παει σε καποιο αθλημα...Δεν εκατσε ποτε να μου μαθει να οδηγαω αμαξι πριν παω για το διπλωμα...Δεν με ρωτησε ποτε αν εχω κατι αν χρειαζομαι κατι...Φοβομουν παντα να του μιλησω και για πως θα του μιλησω...ειλικρινα ποτε μου δεν εχω κανει κουβεντα με τον πατερα μου...Δεν του εχω ζητησει ποτε χαρτζιλικι επειδη δεν του χω θαρρος...Ουτε καποια συμβουλη ουτε τιποτα...Φοβαμαι να φερω φιλους σπιτι και γενικα το αποφευγω αυτο, επειδη δεν θελω να τον ενοχλησω...

Έκλεισα τα 26 , είμαι εμφανίσιμη και οικονομικά ανεξάρτητη, κάνω μεταπτυχιακό και παράλληλα εργάζομαι.Είμαι μόνη μου από σχέση σχεδόν ενάμιση χρόνο τώρα (είχα δύο μακροχρόνιες σχέσεις συνολικά), έχω δοκιμάσει γνωριμία από σχολή, από internet, από lifo. Δεν οδηγεί σε σχέση το πολύ που θέλουν από μένα είναι περιστασιακό σεξ, ουσιαστικά ούτε στον κόπο να με γνωρίσουν δε μπαίνουν ώστε να απορριφθώ. Φίλους δεν έχω να μου συστήσουν κάποιον, παρέες που βγαίνουμε μια στο τόσο μόνο και κατά τ΄άλλα κάνω πράγματα μόνη μου. Πήγα ταξίδι εξωτερικού με group , πάω σινεμά μόνη μου, περίπατους, έκανα ψυχανάλυση, διατροφή, γενικά καταβάλλω προσπάθεια να μη νιώθω μοναξιά και να νιώθω καλά και ολοκληρωμένος άνθρωπος με αυτά που έχω.Απλά πιστεύω ότι θα μείνω μόνη μου δυστυχώς, καθώς δεν βρίσκω λόγο που μου συμβαίνει αυτό και με επηρεάζει. Πώς θα γίνει ρε παιδιά, πού είναι το λάθος.....; Δε μπορώ το κάνε υπομονή και είσαι νέα ακόμη, έχω ανάγκη και ξέρω ότι έχω τόσα να προσφέρω, δε φταίω κάπου κι όμως εγώ πονάω που δεν έχω συντροφικότητα.

Διαβάζω συχνά τις ¨Εξομολογήσεις¨ ,και μου κάνει εντύπωση πώς αρκετοί και μάλιστα ηλικίας 30-45 χρονών περίπου χαρακτηρίζονται από συναισθηματική μοναξιά και αισθήματα κενότητος.Μήπως αυτό που λείπει είναι οι αξίες και τα ιδανικά εκείνα που ενδεχομένως θα στήριζαν την προσωπικότητα του καθενός και θα υποστήριζαν έναν υπομονετικό και επίμονο αγώνα για δημιουργία και ζωή;Μέσα από συζητήσεις και συναναστροφές με διαφόρους αλλά και από προσωπική εμπειρία (λάθη παρελθόντος, παραλείψεις, εσφαλμένες επιλογές) νομίζω πως μέσα μας κρύβουμε τη θέληση εκείνη για να αντιμετωπίσουμε τις αντιξοότητες της καθημερινότητας, τους "Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας"και όλους εκείνους τους μπαμπούλες που προς στιγμή δείχνουν να μας κυριεύουν αλλά που στο τέλος μπορούμε να τους εκμηδενίσουμε άπαξ διαπαντός.Θα ήθελα πολύ να ακούσω και την άλλη άποψη.Γιώργος(ένας σαραντάρης).

καλησπέρα σε ολουςπρο 2 μηνων πηγα ένα ταξιδι στην ιταλια με το αγορι μου Εκανα απίστευτα πραγματα στην διαρκεια του ταξιδιούΓκρινιαζα συνεχεια , του εκανα παρατηρήσεις πως οδηγας ετσι , του μιλουσα ασχημα ,εμπαινα μεσα σε μαγαζια με ρουχα και καθομουν πολύ ωρα για να τον εκνευρισω ,εστελνα μην σε μια φιλη για να δειξω ότι τον αγνωω, τωρα γιατι τα εκανα όλα αυτά , δεν ηθελα να παω μαζι του ταξιδι αλλα ειχε κλεισει τα εισητηρια και το ξενοδοχειο πριν 2 μηνεσ Αυτοσ στην διαρκεια του ταξιδιού δεν αντεδρασε ασχημα μονο με ρωτουσε τι του εκανα και αντιδραω ετσι , γιατι το κανω αυτόΤον στεναχωρησα τον πικρανα ενώ είναι πολύ καλο παιδι το μετανιωσα , παντα μου συμπεριφεροταν τελειατου ζητησα συγνωμη 5 μερεσ μετα την επιστροφή εχουμε να επικοινωνήσουμε από τοτε σχεδόν 2 μηνεσ Υπαρχει κατι να κανω για να επανορθωσω ;Είναι χρυσο παιδι και εγω του φερθηκα πολύ ασχημα Η αληθεια είναι δεν θελω να είμαι μαζι του , η καλυτερα δεν ξερω αν θελω

παιδια δεν ξερω ειλικρινα.. φτιαχνω ιστοριες στο μυαλο μου μονη μου χαιρομαι με πραγματα που δεν θα γινουν ποτε. θα μου πεις γιατι δεν τα κανεις πραξη?? οχι ειμαι χεστης .. εχω κανει πολυ κοπο να αποκτησω μια σταθεροτητα σε επαγγελματικο και προσωπικο επιπεδο..δεν μπορω να τα διαλλεισω ολα αληθεια...θα τον ονειρευομαι και καποια στιγμη θα τον ξεχασω ... νομιζω το εχω ξανακανει αλλωστε ..

λοιπον διαπιστώνω καθημερινά το ιδιο . οταν πάω σε ενα μαγαζί να ψωνίσω η σε καφετερία όπου διποτε εχει να κάνει με συναναστροφες με κόσμο .αρχίζει το κυριλίκι και το πληθυντικιλικι το τι ξενερα πεφτει δε λέγετε . νιώθω ξαφνικά λες και ειμαι γέρικο άτομο και με σέβονται . έμαθα και κατι αλλο οτι αν θέλουν να σε κρατήσουν σε απόσταση αρχίζουν κι βάζουν τους τύπους μπροστά. δήθεν ευγενια μην ξεράσω μωρα να δεις για ποτε φευγουν αυτά αν δουν καμια ωραία κι τι γινετε αλαζουν λεμε τελιος . παιδια το κυριλίκι απομακρύνει τους ανθρώπους . η ευγενια η πραγματική βρίσκετε πιο βαθύτερα μεσα μας ο πληθυντικός κι το κυριλίκι ειναι απλα επιφανια. σε μεγάλους ανθρώπους ναι να μιλάμε ετσι σωστό αλλά νεότεροι είναι και λίγο υποκρισία να μιλάν ετσι μεταξύ τους .

Ηρθε ο κτηνιατρος για το σκυλακι που σας έλεγα...Ευτυχώς απο πυρετο και καρδια την βρήκε καλα.Κλείνει προς τα αρθριτικά λογω ηλικίας.Κοριτσακι μου ...η μαμα θα κανει το καλυτερο.Συγγνωμη που για λεπτα δειλιασα.Ολα θα πάνε καλα.Τωρα κοιμασαι ήρεμη ,αρα ηρεμω κ εγω.Ευτυχώς ήπιες νερακι κ γαλατακι εστω και με σύριγγα.Σαγαπω ολα καλα.

Ειμαι η Δημητρα ειμαι 28 και εχω κανει αρκετες σχεσεις κατα καιρους...Ποτε ελευθερη σχεση παντα νε δεσμευσεις.Ερχεται λοιπον η ωρα και γνωριζω τον κ.Σ ετων 30. Με φλερταρει παμε για καφφε περιτο να πω οτι τον γουσταρω τρελα ,αν και δεν ειναι ιδιαιτερα εμφανισιμος απλα εχει χιουμορ και μια αυτοπεποιθηση οταν μιλαει και γενικα φαινεται καλλιεργημενος. Παμε για καφφε κανουμε σεξ στο αμαξι του(δεν ηθελα αλλα επεμενε και με τουμπαρε). Το επομενο ΣΚ παμε μονοημερη για μπανακι και καταληγουνε ξανα σεξακι.Λεω ρωταω δλδ παμε για σχεση; δεν το ειπα ετσι αλλα αυτο ενοουσα. Λεει δεν ξερω τι θελω αλλα προς τιμην του μου ειπε μετα απο 2 μερες οτι θελει να βρισκόμαστε να κανουμε σεξ....δηλαδη δεν ειμαι αξια για σχεση; Εχω πεσει σε καταθλιψη γτ τον γουσταρω τρελα...του εστειλα μνμ και του ειπα δεν με καλύπτει.Μετα απο 6 βδομαδες συναντιομαστε τυχαια σε ενα κλαμπ αυτος να χαζοφλερταρει εκει κατι κ..ες και να ερχεται κατα τις 3 να μου μιλησει. Μην σας τα πολυλογω το βραδυ ξανακαναμε σεξ....και το πρωι εφυγε σαν κυριος να παει να δουλέψει.Κορίτσια βοηθεια σας παρακαλω τον γουσταρω και θελω να με δει σοβαρα.Πως θα το καταφερω; Δεν θελει σχεση απο μενα γτ; Τι κανω λαθος;Αν αν αν πολλα αν εκανα κατι διαφορετικα; Παρακαλω πολυ θελω γνώμες με ειλικρινεια χωρις να με κρινετε.Ολες/οι εχετε υπαρξει ερωτευμένοι.