ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχετε περάσει φάση που δε θέλατε να δείτε, να μιλήσετε, να βγείτε με τους φίλους σας? Εγώ το περνάω αυτό τώρα. Για να γίνω πιο συγκεκριμένη. Δεν μου φταίνε σε τίποτα , ειλικρινά είναι καλά παιδιά. Όμως μου θυμίζουν το παρελθόν που θέλω να ξεχάσω. Είμαι σε φαση που η ζωη μου έχει γκρεμιστεί και θέλω να κάνω μια καινούργια αρχή με νέα άτομα στη ζωή μου.

Δεν είμαι κοινωνικό άτομο, δεν ανοίγομαι ιδιαίτερα, δεν έχω αυτοπεποίθηση ούτε και πολλή εμπιστοσύνη στους ανθρώπους. Έχω μια φίλη που είναι σε άλλη πόλη και μια άλλη που την βλέπω περίπου κάθε εξάμηνο και άμα την αναζητήσω εγώ. Στην δουλειά μιλάω με διάφορο κόσμο αλλά όχι κάτι παραπάνω.Χθες συνειδητοποίησα κάτι που το ήξερα από καιρό, αλλά φοβόμουν να παραδεχθώ. Ότι είμαι απλά ένα ακροατήριο για αυτές τις δύο φίλες. Μπορεί να με πάρουν μονότερμα και να μην αφήσουν κανένα περιθώριο να πω τα δικά μου και όταν τα πω είτε τα υποβαθμίζουν, είτε αφιερώνουν ελάχιστες ατάκες του τύπου "αυτά έχει η ζωή", "τρία πουλάκια κάθονταν", κλπ.Φοβόμουν να το παραδεχθώ γιατί όπως ανέφερα παραπάνω είμαι ανασφαλές άτομο. Είναι προφανές ότι σε κανέναν δεν αξίζει ο κατ' αποκλειστικότητα ρόλος του listener σε μια φιλική σχέση (εκτός αν σε πληρώνουν €50 την ώρα) αλλά αναρωτιέμαι πώς πρακτικά μπορώ να αναζητήσω νέους, αληθινούς, φίλους, όταν η ηλικία είναι κάπως προχωρημένη (late 30s).

Λοιπόν είμαι η κοπέλα που έγραψε προχθές τι θα διαλαγατε την αγάπη ( υπάρχουσα σχέση ) ή κάποιον που ερωτευτηκατε ; Έχω φτάσει σε αυτό το σημείο γιατί δυστυχώς δεν βγαίνουμε με το αγόρι μου. Πάντα βρίσκει δικαιολογία τη σχολή ή τη δουλειά. Οκ κι εγώ έχω τη σχολή αλλά κάνω υποχωρήσεις. Θέλω να βγαίνουμε , να κάνουμε τρελες, να μεθαμε σαν να μην υπάρχει αύριο και αλλά τέτοια. Εκείνος όμως πολλές φορές μου ρίχνει άκυρο. Το αποκορύφωμα όταν χθες του είπα να βγούμε ενώ δέχτηκε αρχικά τελικά μου το ακύρωσε λέγοντας μου ότι είναι κουρασμένος. Ρε παιδιά πείτε μου εσείς τι θα κάνατε ; Ζούμε σαν να είμαστε 50 ετών. Εγώ όλη μέρα σπίτι κλεισμένη σε 4 τοίχους. Έχω βαρεθεί τη ζωή μου πραγματικά. Δε φτάνει που δεν έχω παρέες αλλά να μην βγαίνουμε και μαζί πάει πολύ. Αν δεν ξέρετε λοιπόν μην κρίνετε. Του έχω πει πολλές φορές ότι μόνη μου δεν μπορώ να σώσω την κατάσταση. Ότι κάποια μέρα θα είναι αργά και τα παίρνει στην πλάκα .

Είμαι ηθοποιός και σε 2 χρόνια σκοπεύω να πάω Αγγλία.Εχω αρχίσει ήδη να προετοιμάζομαι με χαρτιά χρήματα και έτσι,δεν έχω ελληνικό διαβατήριο οπότε για μένα είναι έξτρα βαβουρα.Το θέμα μου είναι ότι οι γονείς μου είχαν πάντα βλέψεις για Αμερικη, και εγώ επίσης.Αλλα ξέρω ότι δεν είναι εύκολο να πας Αμερικη,η χώρα μου δεν ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση(που και να ανήκε πάλι δύσκολο θα ήταν).Και τους λέω ας πάω πρώτα Αγγλία που θα έχω περισσότερες ευκαιρίες και μετά βλεπουμαι αν προκύψει κανένας ρόλος για Αμερική μιας και είναι ο τελικός προορισμός.Αλλα νιώθω ότι σαν είναι λίγο αρνητικοί λένε που να μετακομίσεις Αγγλία και μετά ξανά Αμερική.Νιωθω ότι μάλλον τους απασχολεί το κομμάτι της σχέσης παρά της δουλειάς.Δηλαδη εγώ σκέφτομαι ότι στην Ελλάδα δεν παίζονται ταινίες και επειδή το είχα πάντα πάθος από μικρο παιδί θέλω να παίζω σε ταινίες δε μου φτάνει το θέατρο.Ενω αυτοί ασχολούνται περισσότερο με το γεγονός ότι αν μετακομίζω συνέχεια δεν θα μπορώ να έχω σταθερή σχέση.Αλλα είμαι ακόμα 22 θεωρώ ότι έχω ακόμα μια δεκαετία για παντρεια και αυτή τη στιγμή βάζω πρώτα την καριερα.Αλλα με ενοχλεί αυτή η ξινιλα τους νιώθω ότι δεν χαίρονται και πολύ ίσως και να μην τους αρέσει που θα φύγω αλλά έτσι κι αλλιώς τόσα χρόνια λέγανε και αυτοί ότι θέλανε να μετακομίσουν στο εξωτερικό και είχα πει ότι αφού κάτσω κάπου σταθερά θα προσπαθήσω να τους φέρω και αυτούς μαζί μου.Τι έγινε ξαφνικα;

Παιδιά βοηθεια είμαι άντρας 25 ετών και μιλάω με μια κοπέλα από φέισμπουκ της αρέσω και μου αρέσει και έχουμε κανονίσει συνάντηση. Το θέμα είναι ότι στις φωτογραφίες φαίνομαι πιο ωραίος. Αν με δει από κοντά και δεν με αναγνωρίσει ή δεν μου ξαναμιλήσει ; Η αλήθεια είναι ότι ντρέπομαι να συναντηθούμε. Έχω ανασφάλειες ίσως. Δεν ξέρω

Απάντησε με αδιαφορία!

Πριν από αρκετό καιρπ γνώρισα ένα παιδί 30 χρόνων εγώ είμαι 31..μιλούσαμε στο ινστα και είχε ένα ιδιαίτερο προφίλ με λίγες φωτό, με ρετρό αυτοκίνητα της σκιά του πιο αρτιστικ,ήρθε να με γνωρίσει φέρνοντας μου σοκολατάκια κα ένα κοκκινο τριαντάφυλλο λέγοντας μου ότι έψαχνε παντού να βρει το συγκεκριμένο(?) ήταν πολύ ευγενικός και ήρεμος, κάθε φορά που βρισκόμασταν μπυ έφερνε και από κάτι και άρχισε πολύ γρήγορα ενώ είχαμε βρεθεί δυο φορές να μου λέει ότι τουναρεσω πολύ, ότι με θέλει γενικά, ότι είμαι ότι καλύτερο του εχει συμβεί και δεν του συμβαίνουν πολλά, ότι δεν μπορεί να περάσει ούτε μια μέρα χωρίς να μου μιλαει, ότι ειμαι το κορίτσι των ονείρων του και ότι θα ήθελε να πάω να μείνω μαζί του στην πόλη που είναι αλλά δεν πρέπει να λέει τέτοια πράγματα, άρχισαν τα σε θέλω άπειρα και το να με βλέπει στα πνειρα του συνέχεια(πολλές φορές καταλάβαινα ότι τπ συνδύαζε με κάποια ταινία και μετά τν τρίτη φορά που βρεθήκαμε που είπε ότι είχε μείνει μια τρίχα στο παντελόνι του δίκη μου και τον ρώτησε η φιλι του ποιανης είναι; Μου έλεγε ότι αρχίζει να με ερωτεύεται ότι τα θέλει όλα ή τίποτα και ανέβαζε ακόμα και στο ινστα δωτο του να λέει ακούς;ή ανέβαζε τον εαυτό του στορι και μου απαντούσε εκεί πάνω στη φωτό του κάτι που τον είχα ρωτήσει..πλα αυτά ενώ είχαμε βρεθεί 3 φορές..και απλά μιλούσαμε κάθε μέρα εγώ έπαιρνα μηνύματα σε θέλω άπειρα όλη μέρα, μετά εγώ έμαθα ότι εκείνος έχει σχέση εκεί που μένει και όταν του είπα τέλος γιατί κ εκείνος δεν θα χώριζε από την κοπέλα του έβαλε τα κλάμματα μέσα στο μαγαζί(!) Πιστεύετε ότι αυτό το παιδί έχει κάποια ψυχολογικά παραπάνω; Ειναι κριπι; Ξέρει πολλά για εμένα και να ανησυχήσω;

...και με εχει πιάσει πανικός. Έφαγα όλη την δεκαετία των 20 στο να κυνηγάω γκόμενους και την αγάπη και τώρα όσο γνωρίζω 20χρονες που ταξιδεύουν, σπουδάζουν , κυνηγούν τα όνειρα τους τόσο νιώθω πως άργησα και πως ότι και να κάνω ποτε δεν θα τους φτάσω

Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι:Οι νάρκισσοι έλκονται από άτομα χαμηλής αυτοεκτίμησης που είναι διαθέσιμα να προσφέρουν όλη τους την ενέργεια για να λάβουν ψίχουλα αγάπης.Μεγάλο λούκι. Όσοι το έχετε αντιμετωπίσει από τη μια πλευρά ή την άλλη, αναγνωρίστε το και εξαλείψτε το...

Δεν πήγα διακοπές για προσωπικούς λόγους και σε όποιον το λέω με κοιτάει με ύφος λύπησης.Λες και δεν μπορεί να περνάει κάποιος καλά χωρίς να πάει σε νησί για μερικές μέρες.Δεν έχουμε όλοι μια βαρετή ζωή για να ψάχνουμε απεγνωσμένα διακοπές.