ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η φιλία μου με τον κολλητό μου...Έχουμε σχεδόν χαθεί...Όταν τον παίρνω τηλ μου λέει μόνο τα δικά του θέματα και όταν του κάνω παράπονα λέει πως είμαι κακος...10 χρόνια μοιράστηκαμε πολλά αλλα....

Σαββατο σημερα μουντιλα και μοναξια. Ειμαι 28 σχολασα απο την δουλεια και ειμαι μεσα σε ενα σπιτι κλεισμενος γιατι δεν εχω ουτε παρεα ουτε κοπελα και ειμαι νεος και στεναχωριεμαι γιαυτη την κατασταση μακαρι να ηταν διαφορετικη η ζωη μου βλεπω φωτο και βιντεο που ανεβαζουν στο ιντερνετ οι περισοτεροι διασκεδαζουν πανε σε κλαμπ μπαρ εχουν παρεες σχεση. Μακαρι να μην ειχα γεννηθει ποτε .

ρε παιδες ειμαι φοιτητης στα 26 ,εχω ξεμεινει με ελαχιστα ατομα απο λυκειο σαν παρεα (που τα βαριεμαι) και ειναι τρομερα δυσκολο να γνωρισω νεα ατομααπο τα 18 μεχρι τα 21-22 ειχα κανει γνωστους στο πανεπιστημιο και ψιλοβγαιναμε αλλα μετα αλλαξα σπουδες και χαθηκαμε πχ οποτε ανταλλασω δυο κουβεντες στο αμφιθεατρο η αναγνωστηριο πχ ποτε δεν εχω βρει καποιον/α πιο προθυμο απο μενα για συζητηση (οι περισοτεροι φανταζομαι εχουν τις παρεες τους και δεν καιγονται ιδιαιτερα )συν οτι παντα ημουν πιο εσωστρεφης και ειχα συνηθισει οι αλλοι να παιρνουν την πρωτοβουλια να μιλησουν πρωτοιπιστευετε ειναι θεμα τυχης/συγκυριων το ολο θεμα ?

Είμαι μόνος. Από επιλογή πλέον. Μεγαλώνοντας έγινα πιο δύσκολος, και δεν μπορώ και να συμβιβαστώ. Είχα και δυσκολίες, αντικειμενικές δυσκολίες, πέρασα πολλά. Το αποτέλεσμα όμως δεν αλλάζει. Όσοι δηλώνετε μόνοι ενώ απλά έχετε παρέες, φίλους, σχέσεις και κολλητούς που δε σας γεμίζουν, αλλά κάθεστε γιατί μπορείτε και συμβιβάζεστε, σας εύχομαι ποτέ να μη χρειαστεί να ζήσετε τελείως μόνοι, χωρίς να βγείτε για έναν καφέ, ένα ποτό, μία βόλτα με παρέα. Εκεί θα αλλάξετε πραγματικά άποψη.Σε όλους τους πραγματικά μόνους.

Από τότε που κόλλησα ιό στον υπολογιστή και χάθηκαν όλες οι φωτογραφίες, για κάποιο περίεργο λόγο άρχισα να καθαρίζω όλο το δωμάτιο μου.. Ότι είχα να το χρησιμοποιήσω πάνω από 3 χρόνια έφυγε με τη μία.. Ρούχα και παπούτσια που είτε είχαν λίγη ζημιά ή ξέρω πως δεν πρόκειται να τα φορέσω θα πάνε στην εκκλησία, όπως και σχολικά βιβλία και τα υπόλοιπα στον ωραίο κάδο απορριμμάτων..Δεν ξέρω γιατί, αλλά νιώθω πολύ ωραία και ακόμη δεν έχω τελειώσει.. Επίσης αρχίζω και δραστηριοποιούμαι περισσότερο. Λες και ξαναρχίζω.. Νομίζω ότι έφτασε η ώρα να βάλω πολλά πράγματα και όχι μόνο υλικά σε μια τάξη!!

μιλάω με έναν άνθρωπο που εκτιμάω ειλικρινα άπω καρδιάς, αυτός δε ξέρω γιατί μα μου γράφει σα αλλο πρόσωπο .τίποτε το ερωτικό δε υπάρχει να ξεκαθαρίσω !!! εγω τον εχω καταλαβει ποιος ειναι . αναρωτιέμαι γιατί θελει να επικοινωνούμε μαυτο το στιλ ? να του πω οτι ξερω ποιος είναι και θα επιθυμούσα να μιλάμε με τα πραγματικά mail μας ?? οτι δε χρειαζετε να νιώθει άσχημα ???δε χρειαζετε να μου μιλάει ως αλλο πρόσωπο . ότι τον εκτιμώ κι θέλω να τα λέμε ??? ! πως να το καταλαβει οτι θα ειναι χαρά μου να ειμαστε φίλοι και να μιλάμε ???να του το πω ???δε λέω συναντήσεις απ κοντά κι τετοια επικοινωνία διαδικαστική φυσικά .η θα φύγει κι θα χάσω την επικοινωνία μαζί του κι αυτή που εχω τώρα ??????

Σας γράφω γιατί πνιγομαι αυτή τη στιγμή. στεναχωριεμαι πολύ ..βγήκαμε με το αγόρι μου τρία χρόνια μαζί και φελρταρε τη Σερβιτόρα μπροστά μου. Τον κοιταγε και εκείνη αλλά είναι δυνατόν να με συνοδεύει και να το κάνει αυτό; Μπροστά μου; Ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω.. μένουμε μαζί στο ίδιο σπίτι και πάει και κοιμάται.. μου λέει όλα είναι στο μυαλό σου εγώ σε αγαπαω..εσύ ζηλευεις! Δεν τον αντέχω πραγματικα. Αλλά δεν το έχει κάνει μια φορά συνεχώς κοιτάζει άλλες.. νιώθω χαλια

να είμαι μόνος..Αλλά κυρίως κουράστηκα με τις διαπιστώσεις. Με τις διαπιστώσεις σχετικά με το τι έφταιξε που ειμαι χωρίς παρέα και σύντροφο, για τα λάθη που έκανα, για τη κακή νοοτροπία που είχα κλπ κλπ...Αρκετά με τις διαπιστώσεις, κουράστηκα, βαρέθηκα, πως το λένε... Πλέον θέλω να προχωρήσω... Να ξαναφτιάξω τη ζωή μου. Να γνωρίσω κόσμο, να ξεφύγω από τη μοναξιά..Αλλά αυτό μόνο εύκολο δεν είναι. Στα 26 μου, πολλοί εκεί έξω έχουν παρέες και μια ζωή στρωμένη. Πολλές κλειστές πόρτες, και δύσκολα ανοίγουν για νεα άτομα... Οπότε τι κάνεις, πως βρίσκεις άκρη σε αυτή τη κατάσταση;Ειλικρινά, δεν ξέρω. Ακούω άτομα να μιλούν για τη ζωή τους, για την καθημερινότητα τους, για τα όσα κάνουν και εγώ αισθάνομαι πολύ μικρός μπροστά τους που απλά κάνω κάποια μαθήματα 2 φορές την εβδομάδα και δουλειά περιστασιακή (οπότε βρω).Και σκέφτομαι, γιατί κάποιος με παρέες, με γεμάτη ζωή να θελήσει να βάλει και εμένα στη δικιά του; Ναι, έχω πράγματα να προσφέρω ναι ως φίλος και ως σύντροφος, αλλά κάποιος που είναι γεμάτος από όλα αυτά γιατί να ασχοληθεί; Και οι μέρες περνούν, και η μοναξιά μεγαλώνει. Και μεγαλώνει, και μεγαλώνει... Και η ζωή φεύγει... Δυστυχώς, ούτε μίζερος είμαι, ούτε υπερβολικός... Τα ζω όλα αυτά από πρώτο χερι και τα ξέρω καλύτερα από τον καθένα...Απλά κουράστηκα.Πλεον, θέλω να ζήσω. Να γνωρισωω κόσμο, να βρω κοπέλα, να γεμίσω τη ζωή μου, να μην είμαι μόνος... Να έχω όσα και να ζω όπως τόσοι και τόσοι εκεί έξω. Γιατί να είναι τόσο δύσκολο;...

Χαίρομαι που εφαρμόζεται ο αντικαπνιστικός νόμος. Δείτε που φτάσαμε να χαιρόμαστε για την "εφαρμογή" ενός νόμου, γιατί δεν φτάνει να έχεις νόμους αλλά να πρέπει να τους εφαρμόζεις... Ίσως τελικά υπάρχει ακόμη μία ελπίδα ότι μπορούμε να αλλάξουμε προς το καλό σε αυτή τη χώρα.

Οι ατυχίες του τελευταίου μήνα, η μοναξιά,τα προβλήματα υγειας και το κερασάκι στην τούρτα το κομμένο ρεύμα με λύγισαν αλλά δεν με εσπασαν. Αποφάσισα να βγω μια βόλτα κ αφού πέρασα πριν απ'έξω από την εκκλησία κ προσευχήθηκα να γίνει κάτι που θα μου δώσει δύναμη και ότι θα τα καταφέρω! Μπαίνοντας στο λεοφωρειο , είδα μια μέλισσουλα στο παράθυρο. Ήταν ζαλισμενη και πάσχιζε να βρει την έξοδο. Άνοιξα το παράθυρο την έβαλα επάνω στο τριαντάφυλλο που κρατούσα τυχαια και την απελευθέρωσα. Ευτυχώς σκέφτηκα γιατί θα μπορούσε κάποιος να την σκοτώσει από φόβο μήπως τον τσιμπήσει και μου το είπε και μια κυρία ότι το έλεγαν πριν. Δεν ήθελε να τσιμπήσει όμως , να ελευθερωθεί ήθελε !!! Μακαρι να συμβεί το ίδιο και σε όλους μας που δοκιμαζομαστε. Να βρούμε διέξοδο και λύση :-) Καλό βραδάκι από μια κοπελα που συνεχίζει να ελπίζει σε ένα Θαύμα :-)