Περασε καιρος,ομως στις αναμνησεις μου ολα ειναι τοσο ζωντανα..δεν μιλαω σε κανενα,τα κραταω ολα μεσα μου,τα καταπιεζω κ λεω πως η ζωη συνεχιζεται..Ξερω πως ηταν πολυ δυνατο κ για τους δυο μας,τοσο που δεν μπορουσαμε να το αντεξουμε..Ισως μεσα μου να ελπιζω σε ενα σου σημαδι..οτι με σκεφτεσαι κ υπαρχω ακομη μεσα σου..Ερωτας ησουν,απολυτος,σαρωτικος..η λογικη δεν χωρουσε αναμεσα μας,μεχρι που το εκανες κ σε ευχαριστω..Αυτος ο ερωτας θα μας κατεστρεφε..