ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ηθελα να μην ανοιξω τη στηλη μεσα στις γιορτές. Δεν τα καταφερα και ανοιγοντας τη σελίδα με μια γρηγορη ματια ειδα οτι πολυς κοσμος βιώνει αυτη τη κατάρα. Παρακαλουσα να μην ειμαι και εγω έτσι στις γιορτες τουλαχιστον ενω το ήξερα οτι το αποτελεσμα θα ηταν το ίδιο. Παρα το νεαρό της ηλικιας μου έκανα πολλά λαθη οσον αφορα τις φιλίες. Μικρο χωριό, αν και παιδια υπαρχουν,λιγοστα χρήματα, χωρις μεσο μεταφοράς και εγω μετα το τελος του λυκειου απομονώθηκα με τους φιλους-συμμαθητες εξαιτίας ενός > που εξαφανιστηκε για αστειο λογο. Δεν μ αναζητησε κανείς απο την παρεα μου στα διπλανα χωριά. Ισως δεν εφταιγαν μονο αυτοί αλλα τι να πω. Καθυστερημένα μιλησα με εναν τελικά και οντως κολλησαμε οπως ημασταν παλια και καλυτερα χωρις ομως να θέλω να τον περιοριζω. Τον εχω σαν αδερφο γτ σπουδαζουμε μαζι και δεν θελω να τον πιεζω καθόλου και να τον φερνω σε δυσκολη θεση . Τελος πάντων. Τους αλλους μετα την τελευταια μερα του σχολειου τους εχω δει μια φορα μονο και φερθηκαμε ο ενας στον αλλον σαν απλοι γνωστοί. Οκ δεν ξερω αλλα ημασταν μαζι πολλα χρόνια. Γενικοτερα μετα απο το σχολειο για εναμιση χρονο οπως ειπα απομονώθηκα με ενα παιδι που εκανε κακο στα προσωπικα μου μαλλον. Περνώντας μαλλον παλι χαλια στις γιορτες ο εφιαλτης χειροτερεύει. Προχθες ειχα χαιρετίσματα απο εναν παλιο φιλο μου ενω παλι με ενα παιδί αρχιζω σιγα σιγα καποιες επαφές. Αλλα αυτο που θελω αργει να ερθει εάν ερθει βεβαια και οσο περνα ο καιρος πνίγομαι. Σκέφτομαι να ανοιξω εναν λογαριασμο στο ινστα και να μιλήσω με παλιοφιλους αν και ντρέπομαι πολύ. Οχι γτ εκανα κατι κακο αλλα δεν μ βγαίνει. Ισως φοβαμαι. Αυτο που θελω λοιπον να πω ειναι οτι ακομη και λιγους φιλους να έχετε εστω στο σχολειο να μην τους αφήνετε μετά. Θα πληγωνεστε καθημερινά και οσο παει θα χειροτερευει. Ακουω τρ που γυρναν απο τις πολεις που σπουδαζουν και βγαινουν με τους κολλητους που ηταν μαζι χρόνια. Εγω πεθαίνω μερα με τη μέρα. Ηταν καποιες συνθηκες που με εκαναν ετσι αν κ ειμαι κλειστος ανθρωπος. Ουτε κ στη σχολη μου εχω κανει πολλα κοινωνικά βήματα. Ας αλλαξουν ολα αυτά με το νεο χρονο και να ειμαστε καλά. Χρόνια πολλά.!!! Θα κανω στις αναζητησεις μια δημοσίευση για να αυξήσω τις πιθανότητες...

Ειμαι 4 μηνες με την κοπέλα μου και τον τελευταιο καιρο τσακωνομαστε συνεχεια επειδη δεν την κυκλοφορώ εκει που θέλει. Η αλήθεια είναι πως ημουν πολύ ερωτευμένος μαζι της αλλά τώρα με ξενερωσε, Συνέχεια απαιτήσεις και ασέβειας. Χθες ξαναμιλήσαμε μετά απο τρεις μερες και γυρίζει και μου λεει μια επική ατάκα "Μα δεν με ακους οταν σου μιλάω. Δεν καταλαβαινεις τα θέλω μου. Εγώ ξερω πως δεν βαριεμαι και τι πρέπει να κάνεις για να μην βαριεμαι και να μην βαλτώσει η σχεση μας." Δηλαδή ποσο πιο εγωκεντρισμός. Βαρεθηκε μετά απο 4 μήνες; Να μην τα πολυλογώ σκεφτομαι να χωρισω γιατι δεν ειναι αυτο που ψάχνω. Αλλα πάντα με ταλανιζει μήπως εχω καπου αδικο. Σημειωτέον βγαινουμε κάθε μερα κάπου και σε κοντινους προορισμους. Αλλά δεν ειμαι ταξιδιωτικο γραφειο κα σε αντιθεση με εκεινη δουλευω. Καλα χριστουγεννα ευχομαι και απο νεα χρονια να εξαφανιστουν ολοι και να μεινουν διπλα σας μονο οσοι σας αγαπανε πραγματικά και χωρις να ζητουν ανταλλαγματα.

Παραμονή Χριστουγέννων και δεν τηλεφώνησαν. Προσπαθω όλη μερα να κάνω πράγματα για να μην σκέφτομαι ότι έχω 5 μήνες να μιλήσω με τους γονείς μου , αυτούς που με κακοποιούσαν σωματικά κ ψυχολογικά όλη μου την ζωή.Ίσως εξαιτίας των ημερών όλοι περιμένουμε μια ζέστη αγκαλιά κ μια καλή κουβέντα ακόμα κ από άτομα που είμαστε καλύτερα μακριά τους .Ίσως όμως καλύτερα που είμαι μόνος ... πως όμως να συνέλθεις από μια τέτοια ζωή που ήσουν πάντα ένα σκουπίδι για αυτούς κ να αρχίσεις να εκτιμάς τον εαυτό σου ;

Όλες οι γυναίκες που επιθυμούν να αποκτήσουν μωράκι και δεν μπορούν, να τα καταφέρουν. Μαζί με αυτές και εγώ.Καλά Χριστούγεννα!

Θέλω να δώσω δύναμη σε όσους εργάζονται για ένα ξεροκόμματο τώρα τα Χριστούγεννα. Στα παιδιά που θα ανεβάζουν ειδήσεις για να μην είναι «κενά» τα site λες και αν μείνουν κενά θα γίνει κάτι...

Δούλευα 4 χρόνια σ έναν ξένο μακρινό τόπο. Στα μόλις 27 μου είχα κατορθώσει να έχω οικονομική ανεξαρτησία σε βαθμό να μπορώ να αποταμιευω κιόλας. Όμως 4 χρόνια ζούσα στην απόλυτη Μοναξια. Γιατί 2 χρόνια δούλευα οοολη μέρα για να μπορέσω αρχικά να κρατήσω τη δουλειά κι έπειτα να αναρριχηθω.Τα άλλα 2 που προσπάθησα να κοινωνικοποιηθω δεν τα κατάφερα. Κ ένα ωραίο πρωί κι έχοντας φτάσει σε σημείο να παρακαλάω να πεθάνω για να μη νιώθω μόνος, παραιτούμαι απ τη δουλειά, τα μαζεύω κ επιστρέφω άρον άρον στον φτωχό τόπο μου κ στο πατρικό μου.. Τωρα άνεργος, μένοντας με τους γονείς, κάθομαι όλη μέρα κ βρίζω τον εαυτό μου που 4 χρόνια δεν μπόρεσα να κάνω φιλίες, σχέσεις κλπ... Συγχαρητήρια στους ξενιτεμένους που δεν λύγισαν κ υποστήριξαν την επιλογή τους. Εγώ ήμουν αδύναμος μάλλον. Καλά Χριστούγεννα

Γεια σας ! Ειμαι 19 το ίδιο και το αγόρι μου το ιδιο, τώρα για την πρωτοχρονιά είδα ένα ωραίο φόρεμα τύπου σακάκι που είναι μινι όμως σαν ρούχο δεν είναι προκλητικό, ο πατερας μου που είναι σχετικά αυστηρός με αυτά τα θέματα μου ειπε να βαλω οτι θελω εγω, στο αγόρι μου δεν ξέρω καν πως να το πω Ή να το δείξω γιατί είμαι σίγουρη ότι θα ξινισει και θα το θεωρήσει προκλητικό..Έχω προβληματιστεί δεν πήγα να το πάρω ακόμα γιατί δεν θέλω να μαλώσουμε για ένα φόρεμα δεν τα πηγαίνουμε και καλά πολύ καλά τελευταία έτσι κι αλλιώς..Τι να κάνω;;

Χρόνια πολλά σε όλους να ευχηθώ (δεν είναι ανάγκη να πιστεύετε) και ειδικά σε εσένα που θα ήθελα να περνούσαμε τα Χριστούγεννα μαζί. Αλλά σε έχω μέσα στην καρδιά μου και επειδή θέλω να είσαι ευτυχισμένος...δεν πειράζει!!!

Εχω σχεση εδω και 3 μηνες. Ειναι 30 χρονων και εχει εμπειριες απο σχεσεις. Οταν πω κατι ψαχνει να βρει τι κρυβεται απο πισω και συνεχεια καταληγει στο συμπερασμα οτι δεν τον θελω πλεον. Δεν ισχυει αυτο, του το λεω και λεει οτι θελω να χωρισουμε και το λεω με τροπο.

Το αγόρι μου ζηλεύει υπερβολικά και με κάνει να τον ζηλεύω και εγώ. Είμαι 20 και εμένα είναι η πρώτη μου σχέση, εκείνος είναι 24 και είχε στο παρελθόν πέντε χρόνια σχέση με μία κοπέλα που τελείωσε πριν από δύο χρόνια .. εμείς είμαστε μαζί σχεδόν 6 μήνες και είναι σοβαρό αυτό π έχουμε και από την δική μου και την δική του πλευρά. Το θέμα μου είναι όμως ότι υπάρχει το Instagram σχεδόν από τον πρώτο μήνα της σχέσης μας βάλαμε κάποια όρια σε αυτό. Εκείνος είχε δημόσιο λογαριασμό και το έκανε ιδιωτικό από δική του πρωτοβουλία γιατί το είχα και εγώ έτσι.. Αφαιρέσαμε επίσης την δυνατότητα να μπορεί να μας απαντήσει κάποιος στις ιστορίες μας .. Και συμφωνήσαμε να μην δεχόμαστε και ούτε να ακολουθούμε ανθρώπους που δεν ξέρουμε και να μην κάνουμε λαικ σε κορίτσια εκείνος και σε αγόρια εγώ.. Αυτά ήρθαν σιγά σιγά με τον καιρό γίνονταν και όλο πιο αυστηρά τα πράγματα. εγώ τώρα που είμαι με αυτόν τον άνθρωπο που με αγάπα και τον αγαπώ δεν είχα την "ανάγκη" να χρησιμοποιήσω το ινστα όπως θα το χρησιμοποιούσα αν ήμουν ελεύθερη.. Ούτε ήθελα πλέον να ανεβάζω στορυ, ούτε φωτογραφίες ούτε και να ακολουθώ κόσμο.. Και αυτος κάνει το ίδιο και έχει αλλάξει πολύ σε αυτό σε σχέση με το πώς το χρησιμοποιούσε όταν ήταν μόνος και όλα τα παραπάνω τα τηρεί..Το θέμα είναι όμως ότι υπάρχουν κάποια μεμονωμένα περιστατικά που θα μας κάνουν να τσακωθούμε παρά πολύ.. Μπορεί για παράδειγμα να μου στείλει κάποιος ξεμπαρκος και να το δει και να θυμώσει και να με βάλει να τον μπλοκάρω, μπορεί να θέλω να ακολουθήσω κάποιον που ξέρω και να μην μαφηνει ή όταν το κάνω να τσακωνόμαστε για μέρες και να θέλει να τους μπλοκάρω .. Μπορεί να ακούγονται γελεια όλα αυτά αλλά μπορούν να μας κάνουν να τσακωθούμε.. Μπαίνει καθημερινά στο προφίλ μου για να κοιτάει αν έχει αλλάξει τίποτα με αποτέλεσμα να με κάνει και εγώ να μπαίνω σε αυτό το τρυπάκι..Τι μπορώ να κάνω για να μην μας επηρεάζει αυτό; Εγώ έτσι και αλλιώς πλέον δεν το χρησιμοποιώ και πολύ αλλά δεν θέλω να το διαγράψω γιατί έχω όλους μου τους φίλους εκεί και θέλω να κρατάω μία επαφή γιατί δεν είμαι και πολύ κοινωνική