ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Για ένα διάστημα από τα Χριστούγεννα και μετά αντιμετώπισα κάποιες δυσκολίες στην ζωή μου,από αυτές που όλοι αντιμετωπίζουμε και μας ρίχνουν ψυχολογικά. Ήθελα πολύ να είχα ανθρώπους δίπλα μου αλλά δεν επέλεγα ποτέ σωστά τους φίλους,πέρα από λίγες εξαιρέσεις. Μην τα πολυλογω,ήρθαν καλύτερες μέρες γιατί πάντα έρχονται. Δεν άλλαξε τίποτα ουσιαστικά απλά άρχισα να αποδέχομαι καταστάσεις και να είμαι πιο αισιόδοξη. Αναρωτιέμαι όμως αν όλη αυτή η θετική ενέργεια με κάνει σιγά σιγά να χάνω την επαφή μου με την πραγματικότητα...

Ενταξει ουτε πολυ κρύο φαγαμε φετος ουτε πολύ βροχή αλλα ας φυγει ο χειμωνας κουρασε τοσους μηνεςΝα μεγαλωσει η βμερα τουλαχιστον 1 ωριτσα Να βγαινουμε βραδυ χωρις μπουφαν

Έφαγα τα μούτρα μου με κάποιον...που λίγες μέρες αφότου το ληξαμε βρήκε άλλη και δηλώνει ότι την αγαπάει και είναι ερωτευμένος.. γενικά η όλη φάση μεταξύ μας ήταν πολύ έντονη..από την πλευρά μου Τουλάχιστον..αλλα επειδή τον φοβόμουν τον απωθούσα συνέχεια .. δεν ήμουν γλυκιά.. ήμουν επιθετική..δεν ήθελα να πάω κοντά του. .γτ ήξερα ότι θα καιγομουν. .αποφάσισα να αποτραβηχτω γτ με τρόμαζε ο εαυτός μου..το έκανα .βρήκε κατευθείαν άλλη.. καλά έκανε...εμένα κλασσικά πληγώθηκε ο εγωισμός μου...και δεν έχω όρεξη για τπτ..γτ σκέφτομαι ότι αν το χειριζομουν διαφορετικά ίσως να ήμουν στη θέση της..μπορεί και να γλίτωσα βέβαια..και να μου βγαίνε αυτή η άμυνα ενώ τον ήθελα τόσο πολύ γτ το ένστικτο ξέρει καλύτερα.

Διαβάζοντας εξομολογήσεις τυχαία πέφτοντας πάνω σε μια συμβουλή που κάποιος συμβούλευε τον άλλον να πηδάει όσο περισσότερες μπορεί.Και εγώ μια απλή αναγνωστήρια να είμαι έτοιμη να βάλω τα κλάματα .Να μου θυμίζει δικές μου παλιές πληγές παρόλο που τώρα είμαι καλά .Δεν ήθελα καθόλου να κρίνω εκείνον που έδωσε τη συμβουλή αυτήν .Απλά σκέφτομαι για κάποια δευτερόλεπτα γιατί η ζωή να γίνεται τόσο κυνική δλδ τι οι γυναίκες είμαστε αντικείμενα προς ευχαρίστηση; Δεν ξέρω μήπως δεν έχουμε αισθήματα εμείς οι κοπέλες .Και αν κάποιος πηδήξει όσες μπορεί τι; Δεν θα πληγώσει έστω μια από αυτές;Ξέρω ότι φοβαμαι να δω την αλήθεια απλά επειδή έτυχε και το έζησα παλιά από κάποιον που ήθελε μόνο αυτό από εμένα μια τέτοια συμβουλή απο άνδρα προς άνδρα το πηδά όσο μπορείς εμένα μου φάνηκε μαχαίρια στην καρδιά.Συγνωμη αν φαίνομαι πολύ αθώα η πολυ επικριτική δεν ήθελα αυτό μόνο να μοιραστώ το πώς ένιωσα.Και η πλάκα είναι ότι μετέπειτα από αυτήν τη δική μου ιστορία είχα γίνει τόσο σκληρή και κοιτούσα και εγώ μονάχα σεξ γιατί πίστευα πως έτσι είναι οι άντρες τελικά είχα γίνει και εγώ έτσι χωρίς συναίσθημα ψυχρή .Αυτά θυμήθηκα τώρα έχω επανέλθει αλλά τα θυμήθηκα .Και όσο για τους οίκους ανοχής ούτε θέλω να σκέφτομαι πως πολλές κοπέλες είναι εκεί μέσα χωρίς καν να το θέλουν ότι ζούμε πραγματικά ένα μαρτύριο .Απλά παραθέτω μια άποψη αυτό και μόνο αλήθεια δεν είναι επίκριση σε κανένα μόνο στο πώς έγινε ο κόσμος μας γιατί μας μάθανε να ευτελιζουμε το συναίσθημα το κλικ τον έρωτα την αξία της αγάπης η της οικογένειας στο βωμό των λίγων λεπτών ηδονής και μετέπειτα από αυτής της ψυχρής επαφής τίποτε κενό και για τον πιο συναισθηματικό από τους δύο κλαματα πληγες που δεν λύνονται....απλώς λυπάμαι ........

Δεν άντεχω άλλο δεν αντέχω η πιεση που δέχομαι για τις παννελαδικες είναι τεράστια μια από τους γονείς πιυ δεν ήταν επιλογή μου να θέλω να δώσω μου εχουν βάλει το μαχαίρι στο λαιμό σονι και καλά να περασω κάπου από την άλλη στο σχολείο να με πιεζουν οι καθηγητές και να μου την μπαίνουν ότι δεν διαβάζω τσαμπα παω φροντιστήριο μα κάνω ότι μπορώ δεν είμαι το παιδι που διαβάζει γιατί είμαι για άλλα φτιαγμένη έχω άλλα προσοντα και όλοι μου λένε αν δεν πας Πανεπιστήμιο είσαι άχρηστος ότι δεν υπάρχει εναλλακτική εγω όμως δεν είμαι ευτυχισμένη κάθε μέρα κλαίω σήμερα Χαρακωθηκα γιατί δεν έχω επιλογή καμια ΚΑΜΙΑ όλες όσες έχω βρεί ως λυσεις μου λένε το ένα και το άλλο δεν αντέχω κοντεύω να τρελαθώ. Δεν θα κάνω τίποτα στη ζωή μου μια αποτυχια ένα απόβρασμα που θα το κοροιδευουν όλοι.. ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΜΕ ΕΙΡΩΝΕΥΟΝΤΑΙ είπα να βάλω προγραμμα να διαβάσω σωστά αλλά ακόμη και οι γονείς μου με κοροιδεψαν. Ειλικρινά είμαι σε άθλια κατάσταση. Όταν προσπαθώ να σηκωθώ ακόμα και οι δικοί μου με ρίχνουν κάτω, τι να κανωωω.....

Έχω χάσει την όρεξη για τα πάντα.....είμαι 25 χρόνων και από μικρός είχα μια θετική ματιά σε όλα τα θέματα όσο αρνητικά και αν φαινοντουσαν. Ξυπνάω το πρωί, πάω στην δουλειά, σχολαω, πάω σπίτι τρώω, πάω στην κοπέλα μου, μετά σπίτι μου ύπνο και πάλι από την αρχή την άλλη μέρα. Έχω πέσει σε ένα λυθαργο και δεν ξέρω πως να βγω από αυτόν. Το πρωί δεν μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι με τίποτα, με αποτέλεσμα κάθε μέρα να αργώ στην δουλειά. Αν υπήρξε κάνεις στα παπούτσια μου, αν το έχει περάσει κάνεις ας μου πει πως το ξεπέρασε γιατί δεν την παλεύω άλλο.

Δεν ξέρω τι μου γίνεται. Πραγματικά. Δεν βρίσκω λόγο να σηκωθώ από το κρεβάτι. Ώρες ώρες λέω για ποιον λόγο να πάω να πλυθώ. Μεγάλωσα σε μια υπερπροστατευτική οικογένεια και τώρα δεν ξέρω πώς να αντιμετωπίσω τη ζωή. Δεν μου έμαθαν τίποτα και τώρα είναι όλο ''Μα δεν κάνεις τίποτα κτλ κτλ''. Ποιος μου τα έμαθε για να τα κάνω τώρα;; Δεν γουστάρω τη ζωή. Δεν γουστάρω τίποτα. Όλα μου την σπάνε. Είμαι 26 χρόνων, δεν έχω παρέες, ούτε εμπειρίες ερωτικές, τα μισώ όλα, ΟΛΑ!

Νιωθω μπέρδεμα. Συνειδητοποιω ότι δεν έχω αφήσει το παρελθόν πίσω μου και το κουβαλάω τόσο καιρό χωρίς να το έχω καταλάβει. Οπότε τι κάνω; δεν πρέπει πρώτα να το αφήσω για να προχωρήσω;; γτ άμα προχωρήσω χωρίς να το έχω αφήσει πίσω.. Χειρότερα δεν θα είναι; ή θα τα μπερδέψω περισσότερο;

Γενικά σέβομαι τη δημόσια αιδώ και τους κοινωνικούς κανόνες που κρατούν μια ισορροπία. Ωστόσο, όταν πρόκειται για θέματα προσωπικής ζωής και επιλογών που δεν προσβάλλουν άμεσα κάποιον ....τι θα γίνει με τι μαλακία "Μα καλά τι θα πει ο κόσμος;" Ρε δεν πατε καλααααα

Κάποιος με μπλόκαρε στο διαδίκτυο χωρίς προειδοποιηση ενώ τον είχα διαγράψει.... Είχα όμως σοβαρό λογο που προχωρησα σε διαγραφή....Τι σημαινει αυτο; Ας μου απαντήσει κάποιος...!!!! Θελω να μάθω πως θα μπλοκάρετε ανθρώπους στην πραγματική ζωή! Δεν υπάρχει κουμπί... Ας μάθουμε να, αντιδραμε σαν ενήλικες και όχι σαν μωρα