ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το ότι η κοπέλα μου δέν σβήνει τις φωτογραφίες και τα stories με τον πρώην της από τα social,σημαίνει κάτι; Όταν την ρώτησα,μου απάντησε ότι θα πέφτω στα μάτια και την εκτίμηση της άν ασχολούμαι με χαζομάρες.Με αποστόμωσε με την απάντηση της,οπότε άντε εγώ μετά να πώ κουβέντα.Το πιό περίεργο όμως είναι ότι αυτούς τους 3 μήνες που έχουμε σχέση,όσες φωτό και 2-3 βιντεάκια που έχουμε μαζί,δέν έχει ανεβάσει τίποτα,και ανεβάζει μόνο με φίλες της και αυτό αραιά και πού.Μου έχει πεί ότι έχει βαρεθεί με τα social και θέλει να αποστασιοποιηθεί,και η αλήθεια είναι ότι πλέον ασχολείται ελάχιστα.Ποιός ο λόγος όμως να μήν πατήσει το ρημάδι το κουμπάκι να διαγράψει το παρελθόν της(αναφέρομαι σε όσα αφορούν τον πρώην της)και συγχρόνως γιατί δέν προβάλλει,έστω με μία φωτογραφία,τη δική μας σχέση; Μπορεί πράγματι να είναι χαζομάρα όπως λέει κι εκείνη που ασχολούμαι με κάτι τέτοιο,αλλά είπα να ρωτήσω και να πάρω γνώμες.

Η ηλικία δεν είναι απλά ένας αριθμός, σήμερα στο μάθημα(χομπυ)πάνω στη κουβέντα μας ρώτησαν την ηλικία μας, θα έπρεπε να πω ψέματα, να κερδίσω 5 χρόνια έτσι κι αλλιώς μικροδειχνω, ας έλεγα ότι είμαι 30 και όχι 35. Είμαι 9 χρόνια μεγαλύτερη από την πιο μικρή και 4- 5 από τους υπόλοιπους. Ένιωσα πολύ άσχημα που με έβλεπαν έτσι. Μου είπαν ότι δεν μου φαίνεται όμως δεν είναι το ίδιο. Όχι δεν είναι απλά ένας αριθμός για μένα, μου θυμίζει πόσο αποτυχημένη είμαι, που δεν κατάφερα αυτά που ήθελα, ούτε που θυμάμαι τι έκανα στα 26 μου, μόνο ότι ενιωθα αρκετα χαμένη σε διάφορα θέματα,σίγουρα όμως έβλεπα τα 35 ως κάτι πολύ μακρινό. Έχω θέμα με την ηλικία. Είμαι αυτή η γενιά που στην ενηλικίωση μας μετά από τις σπουδές δηλ που θα βγει στην αγορά εργασίας δοκιμαστηκε από την οικονομική κρίση του 2008 -με επηρέασε βαθύτατα-και μετά δεν σταματησε να δοκιμάζεται μέχρι και σήμερα με ολα αυτά τα αρνητικά που συμβαίνουν. Νιώθω ότι μου χρωστάει η ζωή. Και τώρα εφτάσα 35 να ντρέπομαι που δεν είμαι εκεί που θελω επαγγελματικα ούτε προσωπικά που τώρα που πήγαινα για να χαλαρώσω στο μάθημα να νιώθω ότι τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο, ότι η ηλικία μου είναι τροχοπέδη στο πως φέρομαι. Πιθανόν για τους υπολοιπους να τους ήταν αδιάφορο. Γιατί πρέπει η ηλικία να είναι το σημείο αναφοράς μας?

Μου άρεσε εμφανισιακά,μου άρεσε ο τρόπος προσέγγισης του,και δέχτηκα να βγούμε.Στο πρώτο ραντεβού μας,με χάλασαν δύο πράγματα:1.Ενώ είναι 27,είναι άνεργος εδώ και 4 χρόνια,μάλλον άεργο θα τον χαρακτήριζα γιατί απ'ότι μου είπε θέλει να δουλέψει μόνο σε κάτι που αφορά το αντικείμενο των σπουδών του και πουθενά αλλού,και 2.Είχε μία έντονη επικριτικότητα σχετικά με τις γυναίκες και τις συμπεριφορές τους όσον αφορά στις σχέσεις(τύπου incel)αλλά και γενικότερα,σε σημείο που μέχρι και τη μητέρα του κατηγορούσε για κάποια πράγματα.Εγώ που είμαι γυναίκα και 26,δούλευα από τα 18 μου και παράλληλα με τις σπουδές μου,πρίν από ένα χρόνο κατάφερα και βρήκα μόνιμη δουλειά σχετική με αυτό που σπούδασα,αλλά και να μήν είχε συμβεί αυτό,θα δούλευα οπουδήποτε ώστε να βγάλω με τίμιο τρόπο τα πρός το ζην,χωρίς εγωισμό και κολλήματα ότι η δουλειά που κάνω είναι υποδεέστερη των σπουδών μου.Στον συγκεκριμένο άνθρωπο αυτό διέκρινα και δέν μου άρεσε καθόλου,αφήστε που μου φαίνεται αδιανόητο κάποιος ή κάποια(για εμένα δέν παίζει ρόλο το φύλο)ενώ δέν δουλεύει έστω για να καλύπτει τις βασικές του ανάγκες και κάτι παραπάνω,να θέλει να κάνει σχέση.Έ δέν γίνεται αυτό το πράγμα όπως και να το κάνουμε.Όσο για το δεύτερο που ανέφερα(το περί incel)αυτό κι άν είναι που τον έκανε ακόμα πιό απωθητικό.Το πρόβλημα μου είναι ότι μου στέλνει συνέχεια για να ξαναβγούμε,με πολιορκεί με μηνύματα και τηλεφωνήματα σε βαθμό ενοχλητικό,κι εγώ προσπαθώ να τον αποφύγω χωρίς αποτέλεσμα.Μπορεί να είναι καλό παιδί,μπορεί να έχει περάσει διάφορα στο παρελθόν κλπ,όμως εμένα δέν με αφορούν,είναι ευθύνη δική του και του περιβάλλοντός του,και εγώ δέν μπορώ να υπάρξω με έναν τέτοιο άνθρωπο.Μπορεί να φαίνεται κάπως σκληρό και ωμό αυτό,όμως αυτή είναι η αλήθεια.Αυτό που δέν θέλω είναι να τον προσβάλλω,οπότε τί θα μου προτείνατε να του πώ ώστε να ξεκόψω μαζί του με ευγενικό και διακριτικό τρόπο;

Νομίζω ότι έχω τεράστιο πρόβλημα. Δεν ξέρω αν ήμουν πάντα έτσι ή αν έχασα τον εαυτό μου στην τελευταία μου σχέση. Αλλά έκανα τη μία μαλακία μετά την άλλη την περίοδο που αυτός μου είχε ζητήσει χρόνο, πράγματα που θα συμβούλευα άλλους να μην κάνουν εγώ τα έκανα κι εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι. Τον έπρηζα με τηλέφωνα και μηνύματα, αντί να περιμένω να ξεκαθαρίσει τα θέματά του. Λίγες μέρες πριν μιλήσουμε τα κατέστρεψα όλα. Μου είχε κάνει χοντρές μαλακίες και τον συγχωρούσα στο τσακ μπαμ κι αυτός δε μπορεί να μου συγχωρέσει τις χοντράδες που είπα πάνω στα νεύρα μου, έφτασε στο σημείο να μου πει ότι δεν τον αφορά που είμαι σκατά. Ό,τι δεν θέλει να με ξαναδεί κι ότι ξενέρωσε μαζί μου. Δεν τον αδικώ. Αυτή τη φορά τελείωσε για πάντα, δεν θα τον ξαναδώ, ούτε θα ξαναείμαστε μαζί. Μακάρι να μπορούσα έστω να διαγράψω τους τελευταίους τσακωμούς για να μην με λυπάται. Τον αγαπάω τόσο πολύ κι κατάφερα να του είμαι αδιάφορη, να μην θέλει να με ξαναδεί. Και τι δε θα έκανα για να τα αλλάξω όλα αυτά.

Την ημέρα της πρωτοχρονιάς το βράδυ είχαμε κανονίσει να βγούμε μαζί με την παρέα του όλοι μαζί για ποτό..τους έστελνε το μέσημερι για ν το επιβεβαίωση και δεν του απαντούσε κανεις..εν τέλη θύμωσε και δεν ήθελε να βγει μαζί τους ενώ εγώ ήθελα γιατί θα ήταν κ η φίλη μου μαζί η οποία είναι μαζί μρ τον φίλο του..όταν της είπα να ρωτήσει τον δικό της γιατί δεν απαντούσε στον δικό μου της είπε αυτός ότι δεν θα ασχοληθεί μαζο του γιατί συνέχεια τους αλλάζει τα σχέδια και αν η φίλη μου ήθελε να βγει μαζί μας θα βγαίναμε μόνο 4αδα άλλου και όχι όπως κανονίσαμε με όλη την παρέα..στη. Τελική βγήκαμε μόνοι μας..χθες έμαθα εγώ από την φίλη μου πως στο τραπέζι ήρθε η πρώην του δικού μου και πως κανει εδώ και 4 μήνες περίπου κάτι με έναν άλλο φίλο τους (όσο καιρό έχει που χώρισε με τον δικό μου δηλαδή ) με αυτόν τον φίλο όμως έκανε κανένα χρόνο παρέα..όταν του το είπα αρπάχτηκε και ενώ το Σάββατο που του έλεγα να παμε εκεί δεν ήθελε να ακούσει κουβέντα χθες μου κανει πως έπρεπε να πήγαιναμε για να καταλάβουν ότι δεν είναι μαλακας κλπ..εμένα με ενοχλησε πολύ όλο αυτό γιατί ήταν σαν ν μην σκέφτηκε εμένα και το πως θα νιώθω να βρίσκομαι στο ίδιο μέρος με την πρώην του..μου είπε ότι αρπάχτηκε για τον φίλο του και όχι για αυτήν , που δεν του το είπε και τον κάλυψαν και όλοι οι άλλοι και τον έβγαλαν στην απ’εξω..το θέμα είναι ότι με έχει γεμίσει και εμένα αμφιβολίες γιατί δεν ξέρω τι έχει στο μυαλό του και ενώ μου λέει ότι μόνο εμένα θέλει και φοβάται μην μου βάλουν κ εμένα λόγια και χαλάσει όλο αυτό μεταξύ μας γιατί άρχισε να αφήνεται λέει τώρα μαζί μου κλπ..απλά δεν ξέρω φάνηκε πολύ ότι τον ενοχλησε και είναι κάπως από τότε..στην ουσία τώρα οι άλλοι τον αποφεύγουν και μόνο με τον ξάδερφο του βγαίνει και εμένα..χθες μετά από αυτό του είπα πως ξενέρωσα και μήπως θα ήταν καλύτερα να το αφήσουμε ή να δώσουμε χρόνο για να σκεφτεί και αυτός τι θέλει και ήταν σαν να βούρκωσε..δεν ξέρω τι να κάνω αλλά με έχει μπέρδεψει όλη αυτή η ιστορία..

Μετά την αλλαγή του χρόνου,βγήκα με μία κοπέλα και τους φίλους μας,πήγαμε σε ένα μαγαζί,και στην ουσία αυτό ήταν και το πρώτο μας ραντεβού,τυπικά.Όλα ήταν πολύ καλά,μέχρι τη στιγμή που πάνω στο κέφι και πάνω στο χορό,χόρεψε τσιφτετέλι με μιά φίλη της.Δέν έκανε κάτι κακό ούτε προκλητικό η κοπέλα,εγώ όμως εκείνη τη στιγμή ένιωσα πολύ περίεργα.Δέν άντεχα να βλέπω να την κοιτάνε άλλα μάτια,και άρχισα να πίνω πιό γρήγορα,εγώ που μέχρι τώρα στα 27 μου πίνω ένα ποτό και αυτό με το ζόρι.Δέν ξέρω τί μ'έπιασε και ξέφυγα,με αποτέλεσμα μετά να αρχίσω να της μιλάω ειρωνικά και να λέω βλακείες που θέλω να ξεχάσω.Το αποτέλεσμα ήταν να γίνω χάλια σε σημείο να αφήσω το αμάξι μου εκεί γιατί δέν ήμουν σε θέση να οδηγήσω και να με πάει ένας φίλος στο σπίτι,κι εκείνη έφυγε με το δικό της και δύο φίλες της.Την Πρωτοχρονιά,μου έστειλε δύο φορές το απόγευμα και με ρώτησε πώς είμαι,κι εγώ της απάντησα πολύ αργά το βράδυ που ξύπνησα.Ήμουν πολύ χάλια,και το hangover φοβερό.Σήμερα της έστειλα εγώ δύο φορές και άργησε να απαντήσει,και τελικά μιλήσαμε όταν της τηλεφώνησα.Μου φάνηκε κάπως ψυχρή,και όταν της πρότεινα να ξαναβρεθούμε,μου το άφησε μετέωρο και είχε και εντελώς άλλο ύφος ομιλίας.Έχει δίκιο.Ξεκίνησαν όλα με τις καλύτερες προϋποθέσεις,και χάλασαν εξαιτίας μου.Καταλαβαίνω ότι δέν είναι ό,τι καλύτερο να βγαίνεις με κάποιον,και τελικά να βλέπεις έναν άλλο άνθρωπο εξαιτίας του ποτού.Δέν θέλω να δικαιολογηθώ, αλλά ήταν ο ενθουσιασμός μου,η χαρά μου και η αμηχανία μου μαζί της,σε σημείο να μήν μπορώ να το ελέγξω.Είναι πολύ αξιόλογη κοπέλα και την θέλω πολύ,είμαι ερωτευμένος μαζί της.Θέλω πολύ να αλλάξω την άσχημη εικόνα που ίσως σχημάτισε για μένα,και δέν ξέρω πώς.

Έχω αρχίσει σοβαρά να πιστεύω, ότι οποίοι τρώγονται επίμονα για να παντρευτεί κάποιος, το κάνουν γιατί έχουν θέματα με τη δική τους ζωή. Αλλά ας αφήσουμε το κόμπλεξ του καθενός… Λυπάμαι περισσότερο τις νέες κοπέλες (κυρίως), οι οποίες μπαίνουν στο τρυπάκι να απολογούνται και να στεναχωριούνται για αυτό τον λόγο. Το ζητούμενο είναι να περνάτε καλά, να είστε αυτόνομες κι υγιείς. Αν θέλετε, μπορείτε να έχετε τις «κεραίες» σας ανοιχτές και να δίνετε ευκαιρίες σε σωστούς ανθρώπους που θα γίνουν σύντροφοί σας. Χωρίς ο γάμος να γίνεται αυτοσκοπός. Γιατί, αν παντρευτείτε για να είστε κυρία του κυρίου ή για τα λόγια της κάθε κατίνας θειάς, θα είστε δυστυχισμένες ενδόμυχα και ο γάμος θα καταλήξει σε φιάσκο. Ζήστε και χαρείτε την ελευθερία σας. Τα χρόνια δεν γυρίζουν πίσω. Οι σωστοί άντρες υπάρχουν και θα υπάρχουν. Φιλάκια και καλή χρονιά!

Νέο έτος, αλλά η κατάσταση ίδια. Δε περίμενα,βέβαια, μέσα σε λίγες ώρες να άλλαζε κάτι. Αλλά είναι η 1η χρονιά, νομίζω, ξημερώματα πρωτοχρονιάς, που με βρήκε να κλαίω. Έχω κουραστεί από την αρνητικοτητα & τη τοξικότητα κάποιων ατόμων, με αποτέλεσμα να επηρεάζονται & άλλοι. Τσακώθηκα με την αδερφή μου χθες για έναν πολύ χαζό λόγο & από κείνη την ώρα είναι μέσα στα μούτρα,οχι πως δεν είναι & τις υπόλοιπες μέρες. Οι γονείς μου επηρεάστηκαν & κεινοι, αφού δεν έκατσε καν μαζί μας στην αλλαγή, πήγε & κλείστηκε στο δωμάτιο. Η ψυχολογία μου έχει γίνει χάλια, τις περισσότερες φορές που είμαι μαζί της, η διάθεση μου πέφτει στο πάτωμα. Βαρέθηκα πλέον να ακούω τα εξης: "πάει μόνες μας θα μείνουμε, αντε για μένα το καταλαβαίνω, αλλά εσύ; δε το δέχομαι. Αλλά έτσι όπως το πας, που θες ο άλλος να είναι θεός, μόνη σου θα καταλήξεις και θα γελάω. Και οι γονείς μας κρίμα δε θα δουν από μας χαρά, ούτε ένα εγγόνι" κ.ά. τέτοια πολλά. Να πω εδώ, ότι εγώ είμαι 26 κ κείνη 34.Απ τη μία, έχει ένα μικρό δίκιο, γιατί έχουν αρχίσει & οι δικοί μας να κάνουν σχόλια περί πότε θα παντρευτούμε αλλά εγώ το περνάω στο ντούκου τις πιο πολλές φορές. Είναι ότι πολλων γνωστών μας τα παιδιά, έχουν κάνει οικογένεια, οπότε έχουν αρχίσει κ ζηλεύουν λίγο, τους βλέπω σαν να νιώθουν μόνοι, και εγώ δε τους κρατάω κακία. Από κείνη, όμως, δε το αντέχω. Γίνεται πολύ απαισιόδοξη με το θέμα αυτό, ίσως ζηλεύει, τη πιάνει ένας πανικός και τη πληρώνω εγώ. Μου γίνεται τέρμα πιεστική.Εγώ της δείχνω μια ξινίλα, κάθε φορά που μου λέει για κάποιον & μετά αρχίζει το παραπάνω μονόπρακτο. Νομίζει ότι δε θέλω να βρω κάποιον; Κι όμως θέλω κ επειγόντως, για διάφορους λόγους. Αλλά δε της το λέω πλέον, δε της το δείχνω, γιατί παλιά έλεγε ότι κλαιγομαι, ενώ μπορεί να μου μιλουσαν άτομα στα σοσιαλ. Κι όσο για τον θεό που λέει, έχει κολλήσει το μυαλό της, αν και την έχω διαψεύσει, ότι είμαι κολλημένη στο πρώην αλλά δεν μπορεί να καταλάβει ότι δεν είμαι. Απ τη μία λεω, δε με νοιάζει καθόλου τι πιστεύει εκείνη, το θέμα είναι εγώ. Άλλες πάλι, με επηρεάζει πολύ και γίνεται συχνά. Η αλήθεια είναι πως τελευταία έχω διαπιστώσει πως δε μ ενδιαφέρει κάποιος, όπως παλιά, που όλο και κάποιον θα είχα βάλει στο μάτι. Δε ξέρω, φταίει κάτι; Ανησυχώ, σκεπτόμενη και τα σχόλια της αδερφής μου αλλά βλέποντας άλλους σε σχέση ακόμη κ μικρότερες σε ηλικία να παντρεύονται και λέω βρε μπας και μείνω μόνη μου τελικά; Κουράστηκα να μ αρέσει κάποιος & να μη παίρνω ανταπόκριση; Ή έχει πέσει η ψυχολογία και η αυτοπεποίθηση που δεν έχω όρεξη να το κυνηγήσω; Και πως θα έρθει ο έρωτας, από μόνος του; Πως γίνεται, λοιπόν, να μη την ακούω ή έστω να μη τα κρατάω μέσα μου; Πως γίνεται να αποφύγω ένα τοξικό άτομο, με το οποίο βρίσκομαι πολλές ώρες μαζί του; Δυστυχώς, δε μπορώ να την αλλάξω και ούτε εκείνη είναι πρόθυμη να δει με άλλο μάτι τα πράγματα. Εγώ, όμως, θέλω να αλλάξω, να κοιτάξω εμένα και πως να είμαι καλά και ίσως τότε, να έρθει και αυτό το κάτι που θέλω, που λέει και η Καιτουλα.

να μου φέρει φίλους μου εχει λείψει μια καλή φιλία

Γεια σας κ καλή χρονιά με υγεία και ευτυχία!!!! Θα ήθελα να πω κάτι που με απασχολεί εδώ και καιρο. Από μικρή βιώνω μια απόρριψη. Απ' το δημοτικό μέχρι το λύκειο με έκαναν μπουλινγκ. Στα 18 αλλαξα πόλη και ήρθα σε αυτήν που ονειρευόμουν. Αλλά δυστυχώς μπήκα σε μια σχολή που έχει όλο γυναίκες και Παρ όλο που στην σχολή πήγα πάρα πολύ καλά κ τελειώνω το Φεβρουάριο ούτε καλά περνάω ούτε γεμάτη αισθάνομαι στην ζωή μου και ας τελειώνω την σχολή στην ώρα μου που είμαι κ καλη. ( μ.ο 8) Ενώ είμαι κοινωνικό άτομο, το πιστεύετε ότι δεν έχω κάνει ούτε μια φίλη. Έχω αραιά και που επαφές με μια από κει η οποία στέλνει μήνυμα οπότε θυμηθεί οπότε δεν είναι φίλη είναι παρέα. Πέρα απ' εκείνη δεν έχω κάποια άλλη παρέα αυτή την στιγμή. Αναρωτιέμαι πια σε όποια ηλικία θα αξιωθω να βγαινω να καλό περνάω να είμαι καλά να είμαι γεμάτη; Τα τελευταία 2μιση χρόνια έλιωσα στο διάβασμα έκανα θυσίες γιατί άλλαξαν κ στα μέσα των σπουδών το πρόγραμμα σπουδών και που τις έκανα δεν αισθάνομαι δικαιωμένη. Το μόνο που εισπράττω τον τελευταίο χρόνο από εκεί είναι κακίες ίντριγκες και πισωπλατες μαχαιριές και ότι όλες με πολεμανε και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τον λόγο. Στα ερωτικά μου με τον τελευταίο που βρέθηκα και που στην αρχή μου έδειχνε ενδιαφέρον άρχισε να γίνεται ψυχρός και να μου λέει τι να μην βγω με την οικογένειά μου και να βγω με σένα ; Και μας το έπαιζε εργατικός και ότι όλο είναι κουρασμένος 21 χρόνων παλικάρι. Μετά μαλώσαμε γιατί άρχισε να μου λέει χαζομάρες τύπου μη στείλεις άλλο θα φας μπλοκ και τον μπλοκαρα εγώ. Γιατί δεν επιτρέπω σε κανέναν να με απορρίπτει ειδικά όταν έχει δείξει αυτός πρώτος ενδιαφέρον. Γενικότερα δεν βγάζω άκρη έχω μια πρόταση μόνο να πάω κάπου αλλά δεν έχω τα χρήματα αυτή την στιγμή. Γενικότερα αισθάνομαι άδεια μέσα μου σε μια ανιαρή καθημερινότητα και καθόλου χαρούμενη και ικανοποιημένη πόσο μάλλον ευτυχισμένη. Άραγε θα ευτυχησω κ γω κ πολλοί άνθρωποι που έχουν ταλαιπωρηθεί; Λες και η ευτυχία με βλέπει να έρχομαι και στρίβει.