Μερικές φορές νιώθω λίγη, αποτυχημένη. Ειμαι στα μεσα της τριτης δεκαετίας της ζωης μου και δεν εχω κάνει μια σχέση της προκοπης, εχω σπουδασει κάτι που δεν με ενδιαφέρει, δεν εχω καθόλου χρήματα, εχω κρίσεις πανικού, ένα αυτοανοσο που μου δυσκολευει την καθημερινότητα, δουλευω ανασφάλιστη για χαρτζιλίκι, μενω με τους γονεις μου και τα αδερφια μου, δεν εχω παει διακοπές σε νησί ποτε, δεν εχω ταξιδέψει στο εξωτερικό κτλ κτλ κτλ Αυτη ειναι η κατάσταση μου πολλά χρονια τώρα. Προσπαθω να την αλλαξω αλλα δεν αλλαζει. Καθε φορα που κανω ενα βημα μπροστα, τρωω μια σπρωξια και παω τρια βηματα πισω.