ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γιατί ο κόσμος πετάει αυτή τη λέξη τοσο συχνά; Τι σημαίνει αδυναμία; "Είναι αδύναμη, ειναι αδύναμος χαρακτήρας, αδυναμία χαρακτήρα, παιδιά αδύναμα."Ξαφνικά γίνανε όλοι τολμηροί ώρες

Κάνοντας τον απολογισμό της μέρας διαπίστωσα πως η πραγματική μου ζωή δεν διαφέρει από αυτή του lockdown. Του κανονικού lockdown, όχι του insta και του tik tok, που ολη μέρα φουρνιζουμε και αγαπιόμαστε!

αν ήμουν wanted ή unwanted από τους παλιούς συμμαθητές μου. Υπηρχε μια παρέα, αυτή η συνήθης μεγάλη και γνωστή που πάντα με έκαναν να νιώθω άσχημα για εμένα, τύχαινε να κάνουν παρέα με άτομα που έκανα παρέα και να τα καλούσαν παντού αλλά εμένα ποτέ. Δεν κατάλαβα πότε τι τους είχα κάνει. Για χρόνια νόμιζα ότι έφταιγα εγώ. Κάποιες κοπέλες που ήμασταν φίλες με άφησαν και μετά έκαναν παρέα μαζί τους, κάποιες άλλες όταν άρχισα να κάνω παρέα με μια εξ αυτών είχαν θυμώσει. Ένα δυο αγόρια από αυτήν την παρέα είχαν κάνει κάτι μαζί μου για ένα μικρό διάστημα. Ούτε αυτό το κατάλαβα πότε μιας και τέτοιοι τύποι πάντα γούσταραν φίλες μου. Γενικά πάντα ένιωθα άβολα. Ενιωθα ένα κλίμα ότι δεν ήμουν επιθυμητή, ενώ και σαν άτομο μου έχουν πει ότι είμαι όμορφο και εκ των έσω και εκ των έξω, μα και όμορφο να μην είμαι και πάλι δεν καταλαβαινω. Και αυτό με βασανίζει ακόμα να πω την αλήθεια.Εχει κάνεις κάτι να μου πει που ίσως πιάσει κάποιο τόπο και με κάνει να νιώσω λιγότερο περίεργα με τα σχολικά μου χρόνια; Καλή συνεχεια σεε όλους, μείνετε υγιεις

Το σπίτι μου στην Καλλιθέα και σκέφτομαι να ψάξω στα εξαρχεια γιατί μαρεσουν σαν περιοχή και γενικα ειναι ολα διπλα σου σε λιγα λεπτα, αλλα οι τιμές λιγο μου τα χαλανε... Σαν να παραείναι λιγο ακριβά ρε παιδια

Και πάλι εδώ λοιπόν κυρίως για να βγάλω από μέσα μου τι νιώθω. Τις τελευταίες μέρες οι εξομολογήσεις έχουν γίνει το "σπίτι" μου. Διαβάζω κάθε μέρα όλα όσα ανεβάζετε με κάποια γελάω με κάποια στεναχωριέμαι κάποια μου υπενθυμίζουν ότι υπάρχουν χιλιάδες πιο σημαντικά πράγματα από τη δική μου στεναχώρια. Ευχαριστώ για τα σχολια σας στην πρώτη εξομολόγηση...Προσπαθώ και εγώ να δώσω απαντήσεις στις ερωτήσεις που μου κάνατε...Anyway...Έχω φύγει για λίγες μέρες από την πόλη μου για να αλλαξω περιβάλλον και μου έκανε πολύ καλό είμαι πιο ήρεμη και έχω αρχίσει να χαμογελάω. Το συνιστώ σε ολους τους φρεσκοχωρισμενους η πληγωμένους :p .Πλεον εχω συνηθίσει χωρίς τις καθημερινές μας κουβέντες το βράδυ είναι το δύσκολο κομμάτι, το βραδυ οι αποφάσεις που πήρα μοιάζουν παντα λάθος. Άτομα γύρω μου μιλάνε συνεχως για το καλοκαίρι και για νέες γνωριμίες αλλά δεν έχω όρεξη για την ακρίβεια νιώθω πως δεν θέλω να με πλησιάσει άντρας για πολύ καιρό.. έχετε παρατηρήσει πως υπάρχουν σχέσεις που έχουν "συγουρο" τέλος..."φαίνονταν από την αρχή ότι δεν θα κρατησουν" μην τους πιστεύεται όλα στο χέρη μας είναι. Καληνύχτα κόσμε, καληνύχτα και σε σένα που πλήγωσα, είδα σήμερα το καινούργιο σου έργο ήθελα να σου στείλω οτι είναι το πιο όμορφο που έχεις φτιάξει ως τώρα ήθελα να ακούσω την χαρά σου στο τηλέφωνο. Ανυπομωνω να δω το επόμενο εστω και κρυφά

Κανένας τρόπος για να μπορέσω να συγκεντρωθώ και να πάρω μπρος?

Γενικα ειμαι αρκετα ενοχική και καταβαθος σκληρή όσον αφορά την αυτοκριτική μου και αρκετές φορες με πιάνω να αυτομαστιγώνομαι ..το είχα από μικρή ηλικία λιγο χωρίς ομως να εχω δεχτεί από γονείς καμία σκληρή κριτική όλα σε φυσιολογικά πλαίσια απλά θελω να μαθω να το δουλεύω για να ειμαι αντικειμενική γιατί πάντα θεωρω πως φταίω για καταστασεις ενώ ειναι ξεκαθαρα προβλήματα που δημιουργήθηκαν από άλλους κι ετσι υποτιμώ τον ευατο μου την αξιοπρεπεια Μ και την αυτοεκτίμηση Μ ..πολλές φορες κανω επιλογές για τον ευατο μου και νιωθω πως αν δεν βγουν τα πράγματα όπως θα ήθελα ειναι επειδη φταίω που πηρα την λάθος απόφαση...πιο πολυ ομως το προβλημα το νιωθω με αυτο που προανάφερα ότι έχει τύχει να συναναστρέφομαι με ανθρώπους που μου έκαναν κακο και να νομίζω πως για αυτή τους τη συμπεριφορά να φταίει μια επιλογή μου που αφορούσε 100% εμενα δλδ ούτε πρόδωσα καποιον ούτε του εκανα κακο το εχω συνειδητοποιήσει και πλεον ζυγίζω τις συμπεριφορές Μ και των άλλων παραπανω και θα πω ότι εχω μια μικρή πρόοδο ειναι σαν να με αγάπησα να με εμπιστεύτηκα παραπανω αλλά πολλές φορες έρχονται οι παλιές σκεψεις

ότι μπορείς να φλερτάρεις με τον σύντροφο σου , να πηγαίνετε σε μέρη διαφορετικά κάθε φορά και να γνωρίζεστε από την αρχή

Έχω σχέση εδώ και 2 χρόνια. Είναι πολύ καλό παιδί εντάξει υπάρχουν κάποιες εντάσεις κάποιες στιγμές αν και φτιάχνουν κατά καιρούς. Μετά το 1ο χρόνο άρχισα να σκέφτομαι το φλερτ. Για την ακρίβεια μου έλειπε η αίσθηση του φλερτ, ότι θα κοιτάξεις κάποιον από μακριά ή ότι μπορεί να μιλήσεις με κάποιον και να υπάρχει μια ένταση στην ατμόσφαιρα. Όχι να κάνεις κάτι με κάποιον απλά το παιχνίδι. Εν τω μεταξύ ενοιωθα πως δεν ήξερα και πως να φλερτάρω κιόλας. Κατά καιρούς το σκεφτόμουν αλλά όχι έντονα.Μετά από 2 χρόνια σχέση πλεον, έχω πάλι πολύ έντονη την αίσθηση αυτή. Ότι θέλω να φλερτάρω να μπω στο παιχνίδι , να γνωρίσω κόσμο. Να θυμηθώ πως είναι να φλερτάρεις. Να κυκλοφορούν οι ματιές. Είμαι 26 χρονών και η σχέση μου . Δε ξέρω αν έχει να κάνει με την ηλικία, με τη σχέση ή κάτι άλλο. Ποια η γνώμη σας;;

Σας αρέσει όταν μια κοπέλα αποφασίσει να σας στείλει πρώτη μήνυμα;