Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Ονειρο ζωής;Να κανω ενα ταξίδι εντελως μονη μου και να επιστρέψω μετά απο ένα χρόνο. Να γινω ταξιδιωτης, να ανακαλύψω νεους τόπους, να γεμίσω με εμπειρίες.Δεν ξερω αν τα καταφέρω ποτέ ή μάλλον αν βρω το θάρρος να το κάνω. Προς το παρόν απλως το ονειρεύομαι.
Βγήκα με ένα αγόρι χτες. Εγώ είμαι 20 χρονών, εκείνος 25. Πήγε να με φιλήσει. Δίνουμε ένα υπερβολικά μικρής διάρκειας φιλί γιατί αποτραβιέμαι και του λέω ότι δεν έχω ξαναφιλησει κάποιον. (Αποτραβηχτηκα γιατί όταν με φίλησε αισθάνθηκα ότι δεν έκανα κάτι καλά.. αισθάνθηκα γενικά πολύ άβολα και ήθελα να το ξέρει..) Αλλά μετά με κοίταξε πάρα πολύ παράξενα και τόνιζε συνέχεια ότι είναι περίεργο και περίεργο και περίεργο.. το είπε 2-3 φορές. Και άρχισε να με ρωτάει πως και έτσι και γιατί το ένα κλπ. Αισθάνθηκα χάλια. Μετά με φίλησε κανονικά. Και μου έδωσε και άλλα φιλιά. Αλλά είχα συνεχεια μέσα στο μυαλό μου την απογοήτευση του.Μέχρι το τέλος πάλι με φιλούσε. Αλλά σήμερα που επικοινώνησα μαζί του δεν απαντάει στα μηνύματα μου..Νιώθω πως τα έκανα σκατά με το φιλί.. πρέπει να ήμουν χάλια.. νομίζω ότι δεν συγχρονιζόμουν.. Νόμιζα θα ήταν πιο άνετα τα πράγματα.. νόμιζα ότι θα έδειχνε πιο πολύ κατανόηση ή ότι θα προσπαθούσε να με κάνει να χαλαρώσω ή να μου δείξει λίγο.. δεν ξέρω..Μια φίλη μου αντίθετα είχε μια πολύ καλή εμπειρία με το πρώτο της φιλί. Και είναι μόνο ένα χρόνο μικρότερη μου. Αλλά εκείνη όταν βγήκε με κάποιον εκείνος της είπε ότι του αρέσει που είναι ο πρώτος που την φιλάει και ότι θέλει να της μάθει το φιλί. Και της έδινε κάποιες "οδηγίες" τελοσπαντων.. Ήλπιζα να ήταν κάπως έτσι και με μένα αλλά έγινε ακριβώς το αντίθετο...Και ήδη ντρεπόμουν να το πω.. τώρα θα αγχωθω ακόμα περισσότερο με τον επόμενο που θα βγω ραντεβού...
Μιλουσα χθες με ενα αγορι που μου αρεσει και πανω στην κουβεντα του ελεγα πως επειδη ειμαι πολυ ασπρη,δεν μαυριζω σχεδον ποτε και απλα κοκκινιζω και δεν μου αρεσει καθολου αυτο.Μου απαντησε δεν πειραζει ανηκεις ουτως η αλλως στο ταρκετ γκρουπ μου.Τι σημαινει αυτο;αλλαξα απλα κουβεντα.
Σκέψου κάποια όμορφα βελούδινα τριαντάφυλλα, χωρίς αγκάθια ,μυρωδάτα και σπάνιο είδος... Αν είναι κοντά σε έναν δρόμο με λυσσασμένα σκυλιά που δαγκώνουν και υπάρχει και ενας κάδος με σκουπίδια παραδίπλα, θα τα θαυμάσεις απο μακρυά , αλλά δεν θα πλησιάσεις κοντά. Κάπως έτσι και με τους ανθρώπους .Λίγοι θα πάνε να μεταφέρουν την "τριανταφυλλιά" απο το άσχημο μέρος στον κήπο τους.
Βγαίναμε καμία βδομάδα σχεδόν κάθε μέρα. Σήμερα του ειπα ότι δεν θέλω να ξαναβρεθούμε, του εξήγησα τους λόγους, νευρίασε και μου ειπε "Καλά άμα δεν θες! Έλα Γεια!" Και μου το κλεισε. Δεν με σεβάστηκε καθόλου. Τι ήθελε να μου δείξει ότι δεν με υπολογίζει; Έχετε κ εσείς εμπειρίες με τέτοια διαμαντάκια ή μόνο εγώ η τυχερή;
Πόσο άσχημη είναι η αβεβαιότητα? Όταν έχεις αβεβαιότητα για το ποιος είναι φίλος σου..για το πόσο φίλος σου είναι...για το τι θα κάνεις στη ζωή σου..για το ποιος είσαι εσύ ο ίδιος..για το τι θέλεις πραγματικά.. είναι άσχημο και πολύ ψυχοφθόρο. Είναι λογικό να υπάρχει ένα επίπεδο αβεβαιότητας για το τι θες να κάνεις κ το ποιος είσαι αλλά όταν δεν ξέρεις κ ποιους έχει δίπλα σου είναι πολύ χειρότερο. Σας εύχομαι ποτέ να μην το πάθετε μέσα απ' την καρδιά μου