λοιπόν πριν κάποια χρόνια χώρισα πολύ άσχημα και επέστρεψα Ελλάδα (ζούσα εξωτερικό με τον πρώην)
Στο μεσοδιάστημα, έφτιαξα τα εργασιακά και τα οικονομικά μου, γνώρισα έναν άνθρωπο με τον οποίο έκανα παιδί πάρα πολύ γρήγορα, καλά καλά δεν τον ήξερα (το παιδί προέκυψε, λατρεύω τα παιδιά αλλά δεν είχα στο νου μου να μείνω με τον συγκεκριμένο) και τώρα τι γίνεται;
για την κοινωνία έχω φτιαχτεί μια χαρά: μου αρέσει η δουλειά μου, βγάζω χρήματα, έκανα παιδί, έχω σύντροφο που είναι ο πατέρας του παιδιού, από υγεία καλά, τι άλλο θες χριστιανή μου;
Εδώ πάμε στο ψητό: δεν με ενδιαφέρει ερωτικά ο μπαμπάς του παιδιού και τον αποφεύγω σταθερά στο ερωτικό κομμάτι. Τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει και βλέπω ρομαντικά και ερωτικά όνειρα με διάφορους πρώην μου που υπήρχε το συναίσθημα και το πρωί ξυπνάω με μια νοσταλγία, μια διάθεση να ερωτευτώ και να "νιώσω" αυτή τη δύναμη και την έμπνευση που μου έδινε ο έρωτας κάτι χρονάκια πριν.
μετά κοιτάω το παιδάκι μου και επιστρέφω στην καθημερινότητα μου.
με φίλες μου που το συζήτησα, μου είπαν ότι ίσως τώρα επιτέλους ξεπερνάω εκείνον τον πρώην, με τον οποίο ήμουν στα αλήθεια ερωτευμένη, είχαμε σοβαρή σχέση και το έζησα στο φουλ ευτυχώς (το δυστυχώς είναι ότι εξαιτίας μου χωρίσαμε, αλλά πάει αυτό τώρα)
ίσως τώρα να "ξυπνάει" ο οργανισμός μου και να νιώθω πάλι συναισθήματα; σκέφτομαι να το συζητήσω και με ψυχολόγο...
με τον μπαμπά του παιδιού μου δεν έχω κοινά σημεία, με κρατάει το παιδί και η καθημερινότητα μας (είναι καλός πατέρας γενικά), ωστόσο δεν έχω συναισθήματα ούτε αγάπης ούτε ερωτικά τον βλέπω. Σε πολλά πράγματα δεν τον καταλαβαίνω, δεν τρώμε τα ίδια, δεν του αρέσουν οι ταινίες που βλέπω, η μουσική που ακούω, δεν μου αρέσει ο τρόπος που ντύνεται και πάρα πολλά άλλα. Θα μου πεις γιατί βγήκες μαζί του και έκανες παιδί κυρά μου, πας καλά; Γιατί εκείνη την περίοδο είχαμε κοβιντιάσει και είχαν περιοριστεί οι επιλογές μου, ξεκάθαρα. Το λέω με ειλικρίνεια και κράξτε ελεύθερα.
Στην καθημερινότητα πάλι, κάθε μέρα χαίρομαι που περνάω όμορφα με το παιδί μου και κάνω ενδιαφέροντα πράγματα στη δουλειά μου, αλλά πραγματικά δεν το βλέπω να τραβήξει πολύ ακόμα με τον μπαμπά του παιδιού και απλά ήθελα κάπως να το αποτυπώσω γραπτώς για να ξεμπλοκάρει λίγο το μυαλό μου.