ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειμαι κοπελα, 25..με τον Κυριακο τα φτιαξαμε στα 15 και μεχρι τα 19 ειχαμε μια σχεση που της βαζω 10 σε ολα. ηταν ο μεγαλυτερος ερωτας της ζωης μου.χωρισαμε κυριως λογω αποστασης (περασαμε σε σχολες στην επαρχεια).εκτοτε εχει παιχτει κατι καποιες φορες αλλα εχουν περασει ηδη 3 χρονια απο την τελευταια φορα που το καναμε.επειδη εχουμε κοινες παρεες συναντιομαστε ακομα αν και δε ζουμε στην ιδια πολη.δε μου βγαινει να κανω κατι μαζι του πλεον. αλλα και μονο που βρισκομαι μαζι του περναω καλα.νιωθω οτι γινεται κατι σημαντικο.οτι η ζωη ειναι ωραια οταν ειναι διπλα μου.υπαρχει αγαπη και απο τις δυο πλευρες..μηπως τελικα δεν τον ξεπερασα ποτε?μηπως σε ολους ψαχνω τον κυριακο και γι αυτο δε μπορω να σταυρωσω σχεση?