ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με προσέγγισε με χιουμοριστικό τρόπο. Από τότε (έχει περίπου 2 εβδομάδες), μιλάμε αλλά πολλές φορές αργεί να απαντήσει κι έτσι αργώ κι εγώ. Αυτές τις 2 εβδομάδες, δεν μου έχει προτείνει κάτι "σοβαρό" πχ έναν καφέ, μια βόλτα. Σε μια στιγμή μου είπε ότι πρέπει να αρχίσω να παίρνω πρωτοβουλίες, κάτι τέτοιο. Του εξήγησα πως δεν έχω μάθει να παίρνω, γιατί δυστυχώς, πάντα τα είχα όλα έτοιμα.Αυτός φεύγει από την πόλη που σπουδάζω, του είπα ότι δεν μου κάνει αυτό και απάντησε "Ούτε κι εμένα, αλλά δεν είναι μεγάλη απόσταση." Και μιλάμε πάλι πολύ γενικά. Κι εγώ απορώ..τι γίνεται. Με πλησιάζει, μια μου δείχνει ενδιαφέρον, μια αργεί να απαντήσει, φεύγει από την πόλη και πλέον θα έρχεται για τις υποχρεώσεις του. Εμένα όμως γιατί μου μιλάει; Γιατί το επιδιώκει; Τι έχει μέσα στο κεφάλι του; Πώς γίνεται να σου μιλάει κάποιος και να μην επιδιώκει κάτι μαζί σου;