ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κρυμμένος πίσω από σελίδες, μυθοπλαστικές παγίδεςόνειρα ψυχρά, νεκρόφωτα που λάμπουν στη δύση του ήλιουάψυχες μορφές ακολουθούν τα βήματά μουστις μέρες που ο κόσμος όλεθρο ποτίζεισυντρίμμια και φρίκηγύρω από τη σφαίρα της τρέλας σα περιφέρομαιελπίζω στο τίποτα, βασισμένος σ'ελπίδες που σβήνουνόλοι έχουν μάθει να παίρνουν, ποτέ να δίνουνκι ό,τι παραμένει ατόφιο με φθόνο το κατακρίνουνόσα δε νιώθεις τη μέρα, τη νύχτα σκάνεεμμονες ιδέες, ερινύες, σκέψεις υπαρκτές κι ανύπαρκτεςλέξεις ξεθάβοντας, προβλέψεις μέλλοντος, κάνοντας χρήσηχάνοντας κάθε ουσία, έκφραση νοθεία, ευφορία, στιγμιαία αρρυθμίακάτοικος μιας κόλασης επίγειας, πιστοί στη κοσμοθεωρία του χάουςσ' άφαντους δρόμους διαβαίνοντας σε κήπους πέτρινουςεκεί που στέρεψαν τα δάκρυαπροσηλωμένος στ'άκουσμα των τελευταίων χτύπων της καρδιάςδε ξέρω πια αν χαίρομαι ή αν λυπάμαιαν είναι λύτρωση ο θάνατος ή πρόκληση ζωήςη γη απλώνεται, μη ψάχνεις συνοχή μέσα απ'τα λόγια μουαπλώς γράφω γιατί μέσω των στίχων βρίσκω διαφυγήτείνουν τα πάντα εκεί που παρεκκλίνει η λογική........τα μάτια αλλάζουν βλέμμα, δεν αλλάζουν όμως χρώμαό,τι έκανα παλιά, το κάνω ακόμα....