ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

καταρχας μιλας λες και εισαι 100, χαλαρωσε 25 εισαι, εισαι τα νιατα αυτοπροσωπως.απο κει και περα μη μετανιωνεις για τη διαφορα ηλικιας που ειχες με τους συντροφους σου, αλλα να μετανιωνεις επειδη διαλεγες αλκοολικους, μη ρομαντικους η καμενους εγκεφαλικα, η με σεξουαλικα προβληματα ανθρωπους. δεν εχει να κανει απολυτως καθολου με την ηλικια αυτο, αλλα με τις επιλογες σου.

Για μένα μια διαφορά 5 με δέκα χρόνια είναι ιδανική . Δεν φταίει η ηλικία αν ο άλλος είναι πρόστυχος ή δεν είναι ρομαντικός .Ίσα ίσα εγώ πιτσιρικάς το μόνο που ήθελα ήταν κατευθείαν το γ..... ενώ τώρα που είμαι 36 θέλω να έχω στην αγκαλιά μου τη κοπέλα , να της κρατάω το χέρι να συζητάμε . Τώρα αν κριτήριο στο να επιλέξεις για σύντροφό σου βάζεις το ότι μεγαλώσατε με την ίδια μουσική , συγνώμη αλλά μάλλον ακόμη ανώριμη είσαι .

(Καρα)ταυτίζομαι κι επίσης πρόσθετω ότι, στις αρχές της ερωτικής ζωής, ένα κορίτσι μπορεί να πέσει στην "παγίδα", από μοναξιά (ή όπως θεωρεί κοινωνικές πιέσεις) να ενδώσει στο "κάλεσμα" ερωτικών συντρόφων-προτύπων που υπό αλλες συνθήκες δε θα την έλκυαν-εξέφραζαν.Η διαφορά ηλικίας δεν είναι η μόνη περίπτωση, βέβαια... κάθε είδους συμβιβασμός όμως, είναι. Προσωπικά θαυμάζω την κοπέλα (κ όχι μόνο) που θα πει "είμαι άπειρη ερωτικά επειδή κανείς δε με συγκίνησε στ'αλήθεια". Δε λέμε να ερωτευτείς ντε και καλά, αλλά τουλάχιστον να σου κάνει κάτι, ερωτικά. Ολα τα άλλα είναι καταπίεση στον εαυτό σου και προκαλούν κ άλλα "τραύματα"...Η εικόνα του πιο έμπειρου, του πιο ώριμου, του πιο "άντρα", ας έχουμε υπόψην ότι είναι η εικόνα που και οι ίδιοι οι μεγαλύτεροι θέλουν να σου πασάρουν, προκειμένου να αυξήσουν τις πιθανότητες επιτυχίας τους μαζί σου και να βελτιώσουν τη δική τους αυτοεκτίμηση. Φυσικά εξαρτάται κι από το τι δικαιώματα θα δώσεις εσύ, ως νέα γυναίκα.Οταν αφεθείς στο να μασάς ο,τι σου σερβίρουν οι πιο " έμπειροι ", δε θα βγει πάντα σε καλό... Βλέπεις κι από τις Εξομολογήσεις ακόμη, κοπελίτσες που στην πρώτη τους σχέση με μεγαλύτερο, ίσως εχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, προβληματίζονται γιατί είναι πεπεισμένες από τον κατά δέκα-είκοσι χρόνια μεγαλύτερο γκομενο ότι αυτός γνωρίζει το σωμα τους καλύτερα από αυτές, ότι οι ίδιες κάτι κάνουν λάθος, ότι είναι ανοργασμικές και δεν τους ικανοποιούν. Κυρίως, εκεί είναι που πρέπει να σε " κόψει" λίγο και να το βάλεις στα πόδια, γιατί και καλό δε σου κανει, και χρόνο σου τρώει και τίποτα δε μαθαίνεις.Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες, φυσικά, δεν έχουμε όλες τα ίδια γούστα και τις ίδιες τύχες... Προσωπικά θα μιλήσω κ θα πω ότι η πλειοψηφία των μεγαλυτέρων που είτε είχαμε βγει για ένα ποτό είτε προχωρήσαμε παρακάτω, είχε την τάση να με μειώνει γενικότερα, να μου πουλήσει εμπειρία και να στραβώνει όταν αμφισβητούσα έστω με το βλέμμα...γενικώς, κυριαρχικές τάσεις, και όταν καταλάβαιναν πως με εμένα δεν τους έπαιρνε, μου έδειχναν ενα πρόσωπο πιο ακραίο, αλαζονικό και ανώριμο. Οσο για τις επιδόσεις στο σεξ, με έναν μόνο προχώρησα ως εκεί και ήταν ο πιο απογοητευτικός παρτενέρ, όχι τόσο λόγω της πολύ μέτριας....δε θα πω "επίδοσης", γιατί πραγματικα δεν έκανε τίποτα....αλλά ναι, όχι μόνο επειδή ηταν μετριότατος, αλλά επειδή έπειτα πήγε να μου τα φορτώσει. Ηταν η μόνη φορά που αισθάνθηκα απαίσια για μένα, κυρίως επειδή του έδωσα την ευκαιρία να είναι μαζί μου ενω εξαρχής κάτι δε μου κολλαγε στη συμπεριφορά του, όχι επειδή τον πίστεψα, καθότι είχα ήδη εξερευνήσει αρκετά τον εαυτό μου ώστε να ξέρω...εν πάση περιπτώσει αποδείχθηκε ανάμεσα σε άλλα εμμονικός, κομπλεξικός και άκρως μυθομανής. Η αλήθεια είναι πως κι εγώ δεν είμαι ανεκτική στις μπούρδες, άρα δεν πέρασαν αυτά, από τη στιγμή που τον κατάλαβα.Συμφωνώ στο να διατηρείται η ισότητα στις ηλικίες, αλλά κυρίως να μη δίνεις δικαιώματα για ανισότητα σε όλα τα άλλα. Το ότι είσαι μικρή δεν επιτρέπει σε κανέναν "μεγάλο" να σου παριστάνει το δυνάστη και να σου γ@μάει την ψυχολογία. Εάν ο ίδιος έχει κόμπλεξ με τη δική σου ευφυία, πρόβλημά του... Δε θα το παίξεις ηλίθια για χάρη κανενός. Επίσης δε θα του κάνεις τη μαμά και δε θα του χαϊδεύεις τα αφτιά αν έχει προβληματα με ποτά, τσιγάρα κ ούτω καθεξής (είναι πράγματι ειρωνικό όταν συνειδητοποιείς ότι οι μεγαλύτεροι είναι συχνά πιο προβληματικοί, κι όπως πολύ σωστά λέει μια καλή φίλη, θεωρείται σπάνιο να είσαι άνω των 35 και σινγκλ, ή να μην ξέρεις τι σου γινεται σε κανέναν τομέα της ζωής σου κι αυτό να φαίνεται στη συμπεριφορά σου).Η Αναμπουμπούλα λέει, κάλλιο να βγεις με έναν άντρα στην ηλικία σου, πάνω-κάτω, τρελιάρη και "ανώριμο" που όμως ανήκει στη γενιά σου, είστε σε παρόμοια φάση (επαγγελματικά) και (πίστεψέ με!), αν υπάρχει χημεία θα σε καταλαβαίνει, παρά να προσπαθείς να εξισώσεις τη δική σου ωριμότητα, ως 20χρονη, με κάποιου 30άρη. Η παρέα με τον 30άρη δεν κανει απαραίτητα εσένα ώριμη, αλλά ίσως εκείνον ανώριμο... Και μεγαλώνοντας το συνειδητοποιείς και χτυπάς την κεφάλα σου!Για φαντάσου, εξομολογούμαι κι εγώ πρωινιάτικα! ;-)Καλημέρες. Δουλειά τώρα...!