ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχουμε σχεση 1 μιση χρονο κ συγκατοικουμε 8 μηνες. Οι δικοι του μας δημιουργουν συνεχώς προβληματα, καθως δεν με εγκρινουν λόγω του οτι τον περναω 6 χρονια. Οταν εφυγε απ το σπιτι του, του βρηκα δουλεια (καθως ηταν ανεργος), του εδωσα το μηχανακι μου για να μπορεί να πηγαινει στη δουλεια κ ανελαβα τα εξοδα του σπιτιου τους πρωτους μηνες, εφοσον οι γονεις του δεν τον στηριξαν καθόλου . Όλους αυτους τους μηνες δεν τον επαιρναν ποτε τηλ να δουν τι κανει. Μονο αυτος τους επαιρνε. Το προβλημα ειναι οτι οταν δεν δουλευει φευγει απ το σπιτι μας κ παει στο πατρικο του κ εξαφανιζεται ή βγαινει με φιλους του. Κ σημερα συνεβη το ιδιο σκηνικο για ακομα μια φορα. Τον πηρα τηλ να δω τι κανει κ μου ειπε να κλεισω γιατι ηταν με τον αδερφο του. Με πηρε μετα απο 7 ωρες τηλ. Ακουσα τον αδερφο του να του προτεινει να πανε βολτα κ του απαντησε θετικα. Κ γυριζει κ μου λεει αφου δεν εχεις τιποτα αλλο να μου πεις σε κλεινω. Εκνευριστηκα απιστευτα κ του το κλεισα. Μπορει να σας ακουστει εγωιστικο, αλλα δεν δεχομαι να μου συμπεριφερεται με αυτο τον τροπο, να με γραφει καθε φορα που παει στους δικους του. Νιωθω οτι αναζητα την προσοχη απο τους δικους του κ καθε φορα που γινεται αυτο ξεχναει οτι υπαρχω...Το περιεργο ειναι οτι ενω μου λέει πως του εχω σταθει οσο κανενας αλλος κ οτι θελει να κανουμε οικογενεια, νιωθω οτι με βαζει σε δευτερη μοιρα κ οτι δεν υπαρχω καθε φορα που πηγαινει στους δικους του. Ειναι τοσο λεπτες οι ισορροπιες που προσπαθω να διατηρησω καθε φορα. Κ τι ζηταω στην τελικη? Να περναμε λιγο χρονο μαζι.Εχω ξενερωσει απιστευτα. Κουραστηκα να περιμενω πανω απ το τηλ καθε φορα περιμενοντας να θυμηθει οτι υπαρχω...Με την συμπεριφορα του με ωθει στο να του θεσω το διλημμα: εγω ή οι δικοι του. Αλλα δεν προκειται να το κανω. Με το να εκβιαζεις δεν ωφείλεισαι επ'ουδενι. Το χειροτερο ολων ειναι οτι με αυτη τη συμπεριφορα του μου δημιουργει πολυ αρνητικα συναισθηματα κ αυτο με ενοχλει περισσοτερο απ ολα. Κατι αμοιβαιο ηθελα εξαρχης...