ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
8.7.2018 | 00:36

Εχω μεγαλωσει

σε μια δυσκολη οικογένεια.Απο μικρή ανέλαβα να παίξω τον ρόλο της μητέρας και το νοικοκυριό για τα μικρότερα αδέρφια μου μιας και μας παράτησε αφού χασαμε τον αδερφό μας...δεν κρατάω κακία και αυτηε με ψυχοφαρμακα την βγάζει... Όμως τα αδέρφια μου δεν με αγαπάνε...ξεσπάνε πάνω μου για όλα και πάντα λένε ότι δεν έκανα τίποτα για εκείνα αν και θυσιάσα τα φοιτητικά μου χρόνια για να τους πλενω,μαγειρεύω κτλπ...ειδικά η μικρότερη όλο με προσβάλει ,με λέει ασχημη άχρηστη και ζηλεύει που εγώ σπούδασα νομική και εκείνη όχι... πραγματικά θλίβομαι,εγώ μόνο αγάπη έχω δώσει σε αυτά τα παιδιά και μου φέρονται έτσι...πολλές φορές κανει σκηνές στο σπίτι με φωνές και προσπαθεί να πείσει τον μπαμπά να με διώξει από το σπίτι...δεν ξέρω τι να κάνω...τελείωσα τις σπουδές και καταλαβαινω ότι αυτό το παιδί με έχει τσακίσει ψυχολογικά...έχω ελάχιστους αληθινούς φίλους ,ασχολούμαι με τη μουσική και πιστεύω ότι έχω ταλέντο να κάνω καριέρα αλλά συχνά απελπίζομαι και σκεφτομαι ότι δεν θα κάνω τίποτα στη ζωή μου...εδώ τα ίδια τα αδέρφια μου με μισουν.Μια κατάθλιπτικη 23 χρονη
2
 
 
 
 
σχόλια
Ένα πιθανό σενάριο είναι το εξής: η αδελφή σου νιώθωντας πληγωμένη και προδομένη από την εγκατάλειψη της μητέρας σας ξεσπά σε εσένα, που πήρες τη θέση της, τον πόνο που νιώθει. Ίσως είναι και μια τακτική επιβεβαίωσης ότι εσύ σαν "μάνα", ό,τι και να γίνει, δεν θα την εγκαταλείψεις ποτέ.Βέβαια όλη αυτή η συμπεριφορά δείχνει ότι η αδελφή σου χρειάζεται τη βοήθεια κάποιου ειδικού. Θα μπορούσες κι εσύ να επισκεφθείς κάποιον ειδικό ώστε να σου δώσει κάποιες συμβουλές διαχείρισης της συμπεριφοράς της αδελφής σου.
Από αυτά που λες φαίνεται ότι είσαι πολύ αξιόλογη και αξία θαυμασμού! Έχεις κάνει τα πάντα για την οικογένεια σου με πολλές θυσίες από την προσωπική σου ζωη. Δεν θα έπρεπε να σκέφτεσαι έτσι. Κάποια στιγμή θα πρέπει και εσύ να κοιτάξεις την ζωή σου και να ανοίξεις τα φτερά σου. Δεν γίνεται να φροντίζεις για πάντα τα αδέρφια σου. Ο πατέρας σου αλήθεια τι κάνει για όλα αυτά? Δεν τα βλέπει?