Αν σταθεις δίπλα από αυτό το πληγωμένο παιδι που μας περιγραφεις και το αγκαλιασεις και αφουγκραστεις τις αγωνίες του, τις ανασφάλειες του, τι το φοβίζει και τι το πληγώνει και λίγο λίγο προσπαθησεις να του τα "αφαιρέσεις" ολα αυτά, με ποιον τροπο? Απλα δίνοντας του να καταλάβει πως όντως έχουν τα πραγματα και οτι αυτά έγιναν έτσι και εκείνα για παράδειγμα και οτι δεν έχει νόημα να στεναχωριεται ή να πληγώνεται άλλο. Να επικεντρωθεις έπειτα σε εκείνα τα πραγματα που το κανουν χαρούμενο. Και ίσως βρεις τη λύση σε αυτό που ψαχνεις. Προσπάθησα να δώσω εναν δρόμο βάσει κάποιων εμπειριών μου. Νομιζω τον άλλο δρόμο στον βρίσκει ο ψυχολογος αν νιώθεις την αναγκη να πας.
25.7.2020 | 23:19
ΕΓΩΙΣΜΟΣ
Κάποτε ήθελα να αλλάξω τον κόσμο. Μετά θέλησα να βοηθήσω τους ανθρώπους να σωθούν από τον κόσμο. Κατέληξα να χρειάζομαι ο ίδιος βοήθεια...Οι άνθρωποι έρχονται και παρέρχονται από τη ζωή μας. Οι σχέσεις αρχίζουν και τελειώνουν. Ο εγωισμός είναι ο μόνιμος σύντροφος στο ταξίδι. Κάποτε με χρησιμοποιούσε. Αργότερα πίστεψα οτι μπορώ να τον δαμάσω. Κατέληξα να τον χρησιμοποιώ εγώ, που είναι το ίδιο μοτίβο από την ανάποδη. Απλά δίνει μιά ψευδαίσθηση ελέγχου...Τώρα πλέον προσπαθώ να κάνω ειρήνη. Με τον εγωισμό μου, τους φόβους, τις απαιτητικές επιθυμίες μου. Καθένας από αυτούς διεκδικεί τον πρώτο λόγο. Ένας πόλεμος εκτυλίσσεται ανάμεσα στις πλευρές του εαυτού μας. Γι αυτό, όταν βλέπω κάποιον να τσακώνεται με όλους, χαμογελώ. Ξέρω οτι τσακώνεται με τον εαυτό του. Όποιος νιώθει πληγωμένος από τους άλλους είναι γιατί κρατά ο ίδιος ανοιχτές τις πληγές του με φροντίδα και επιμέλεια.Προσπαθώ να γελώ με τη μικροψυχία των ανθρώπων. Το δύσκολο είναι να γελώ με τη δική μου μικροψυχία. Ακόμα πιό δύσκολο είναι να την αγκαλιάσω, να την καθησυχάσω. Γιατί ο εγωισμός είναι ένα πληγωμένο παιδί. Όσο το μαλώνω, τόσο πεισμώνει. Σκέφτομαι λοιπόν, πόσο δύσκολο είναι να αγαπήσω ένα πληγωμένο παιδί? Πόσο δύσκολο είναι να αγαπήσω εμένα...
1
