3.8.2017 | 03:03
Δημήτρη
Ξέρω ότι δε θα το δεις ποτέ. Αλλά μου λείπεις. Και η κατάντια είναι πως μόνο εδώ μπορώ να το εκφράσω. Θα έδινα τα πάντα για να με παρεις έτσι ξαφνικά αγκαλιά και να νιώσω το στηθος σου στην πλάτη μου, την ανάσα σου στο σβέρκο μου και τα χέρια σου να αγκαλιάζουν τα δικά μου, να με φιλήσεις στη μέση του δρομου και να με μυρίζεις για να κρατήσεις τη μυρωδιά μου. Θυμάσαι? Ένα μήνα μετά όλα αυτά έλεγες ότι σου πέρασαν. Σου πέρασαν εσένα αλλά εγώ με αυτά εμεινα.κακως αλλά δε μπορώ να κατεβάσω τόσο εύκολα τον διακόπτη όπως εσύ....
0
