ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
26.2.2022 | 23:02

Αναζήτηση εργασίας και κατάθλιψη

Σε λίγο καιρό παίρνω πτυχίο και εδώ και αρκετές εβδομάδες ψάχνω για δουλειά. Με όσα βλέπω τον τελευταίο καιρό με πιάνει αγανάκτηση, αηδία, απελπισία και απογοήτευση. Στέλνω βιογραφικό παντού, ΠΑΝΤΟΎ όμως, δεν μπαίνει κανείς στον κόπο να απαντήσει, τουλάχιστον να μου κάνει κάποιες ερωτήσεις. Στις λίγες αγγελίες που υπήρξε ανταπόκριση το αποτέλεσμα είναι πολλες ώρες με πενιχρό μισθό που δεν φτάνει ούτε για το ενοίκιο μου. Επικεντρωθηκα αρκετά στις σπουδές μου για να βγάλω την σχολή με βαθμό και τα 4 χρόνια που σπουδάζω δούλεψα μόνο ένα καλοκαίρι, επομένως έχω ελάχιστη εμπειρία. Η μάνα μου πέταξε φέτος και μια μπηχτή τύπου "σου δίνω προθεσμία 1,5 χρόνο να βρεις κάτι αλλιώς έλα πίσω". Δεν την παρεξηγώ, έχει κι αυτή τα δίκια της, τόσα χρόνια έχει σκιστεί να με σπουδάσει. Αλλά δεν μπορώ να γυρίσω πίσω σε ένα τόπο που οι άσχημες αναμνήσεις είναι περισσότερες και κάθε φορά μου ξυπνάνε τραύματα. Δεν έχω ζωή εκεί, και δουλειά να βρω δεν θα είμαι ο εαυτός μου, θα ζω για να δουλεύω αλλά δεν θα υπάρχω. Η ζωή με απογοητεύει κάθε μέρα όλο και περισσότερο. Από όταν τελείωσε η εξεταστική δεν έχω τίποτα να κάνω, γυρνάω σε ένα άδειο σπίτι και περιφερομαι σαν την άδικη κατάρα από δωμάτιο σε δωμάτιο, περιμένοντας ένα τηλέφωνο ή ένα email. Δεν αντέχω να μην είμαι παραγωγική, να μην έχω κάτι να ασχοληθώ μέσα στην μέρα μου, κάτι να προσφέρω. Και δεν μπορώ να χαλαρώσω αν πρώτα δεν αποκατασταθώ οικονομικά. Δεν έχω χειρότερο από το να νιώθω η να με νομίζουν για χαραμοφάϊσα. Η μάνα μου μου κάνει συνέχεια παράπονα για τα έξοδα, που χάλασα το ένα και που το άλλο, πως φεύγουν τα λεφτά τόσο γρήγορα, γιατί αγόρασα αυτό αφού δεν το είχα ανάγκη (και είναι κάτι βασικό ξέρω γω)...έχω κουραστεί να με ζαλίζουν αυτές οι σκέψεις, να δίνω εξηγήσεις για όλα και γενικά να εξαρτώμαι από κάποιον. Σε όλους εσάς που παλεύετε για μια θέση στον ήλιο, τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς!
5
 
 
 
 
σχόλια

Ξεκινα με τη δουλεια με χαμηλο μισθο και αφου αποκτησεις καποια εμπειρια ψαχνε ταυτοχρονα κατι καλυτερο. Παντα δουλευοντας ομως, γιατι να καθεσαι σπιτι? Και η μητερα σου θα εκτιμησει οτι δεν καθεσαι περιμενοντας κι εσυ θα εχεις την ευκαιρια για νεες επαγγελματικες γνωριμιες. Εισαι νεα, μην μιζεριαζεις!

Δεν γράφεις τι σχολή είσαι.
Μπορεί να τα έχεις ήδη δοκιμάσει αυτά που θα πω, οπότε εγώ απλά θα σου δώσω καποιες ιδεες.
Μπορείς να πας στο γραφείο διασύνδεσης του Πανεπιστημίου σου, να δεις αν μπορείς αν βρεις κάποια δουλειά ως internship.
Επίσης ισως θα βοηθούσε να κάνεις linkedin.
Μεσω linkedin, θα μπορούσες να έρθεις σε επαφή με άτομα που δουλεύουν σε recruitment offices και να σε βοηθήσουν.
Τέλος, στην αρχή τα λεφτά που θα παίρνεις θα είναι λίγα...ετσι ειναι δυστυχώς.Αν ψάχνεις στην Αθήνα, δε θα φτάνουν απο την αρχή να ζήσεις, χωρίς κάποια οικονομική ενίσχυση από την οικογένεια σου.
Σιγά σιγά όμως, με την εμπειρία που θα αποκτάς, θα ανέβουν οι οικονομικές σου απολαβές, ώστε να πληρώνεις τα εξοδα σου μονη σου.
Στην ανάγκη ξεκινάς σε κάποια δουλειά, που δεν έχει σχέση με το αντικείμενο σου και παράλληλα συνεχίζεις να στέλνεις βιογραφικά.
Καλή τύχη και καλή δύναμη!

Ζούμε σε χαλεπούς καιρούς και η ανεργία πλέον είναι ένα σύνηθες φαινόμενο. Το ότι αισθάνεσαι την ανάγκη να εργαστείς για να είσαι αυτόνομη, είναι πολύ θετικό. Εσύ κάνεις βεβαίως τις προσπάθειές σου, αλλά αυτό δεν εξαρτάται από εσένα για να προσληφθείς, αλλά από τον μελλοντικό σου εργοδότη. Μπορείς κάλλιστα να προσφέρεις στο σπίτι σου με άλλους τρόπους και για να μην νιώθεις άσχημα, αλλά και για να περνά δημιουργικά και παραγωγικά η ώρα σου. Μάθε να μαγειρεύεις, ασχολήσου με κάποιο χόμπι ( ζωγραφική, χειροτεχνίες, πλέξιμο κτλ). Βοήθησε στις δουλειές του σπιτιού. Με αυτόν τον τρόπο θα μειώσεις και τις προστριβές. Αν κλαις τη μοίρα σου από τα 25 σου χρονιά που υποθέτω πως είσαι το πολύ, δεν κάνεις τίποτα.

Απεργία την Πρωτομαγιά