Η αληθινή ιστορία της Αμερικανίδας πρωταθλήτριας Τόνια Χάρντινγκ η οποία κατηγορήθηκε για τη μεγαλύτερη συνωμοσία στην ιστορία του καλλιτεχνικού πατινάζ.

 

Από την υπαινικτική κομεντί Lars and the real girl με τον Ράιαν Γκόσλινγκ και την ιδιαίτερη φιλενάδα του, που σκηνοθέτησε πάνω από μια δεκαετία πριν, ο Αυστραλός Γκρεγκ Γκιλέσπι περνάει σε μια επιθετική μαύρη κωμωδία, καθώς το Εγώ, η Τόνια κοπανάει με πυγμαχική φόρα και πλήρη εναρμόνιση με το αδιέξοδα προαστιακό περιβάλλον της μπερδεμένης, προικισμένης, πεισματάρας, αλλά αταίριαστης με το ευγενές άθλημα της μαχήτριας του πάγου, χωρίς περιστροφές, αλλά με πολλές, ηθελημένες ανακρίβειες, όλα τα βιογραφικά στοιχεία που προηγούνται και έπονται της μνημειώδους απόπειρας της πατινέζ Τόνια Χάρντινγκ να βγάλει από την πορεία προς το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο τη βασική και απεχθή προς αυτήν ανταγωνίστρια και συναθλήτριά της στην Εθνική ΗΠΑ Νάνσι Κέριγκαν.

 

Βλέπετε, η τραχιά, αποφασιστική και εκ μητρός εκπορευόμενης υπερφιλόδοξη Χάρντινγκ ήταν η μόνη που σπίναρε με άνεση και δύναμη τρεις φορές γύρω από τον άξονά της εκείνη την περίοδο, αλλά δεν διέθετε class και, δυστυχώς, ακόμη και τα καλύτερα τριπλά άλματα δεν βαθμολογούνταν πιο ψηλά από το νάζι της Καταρίνα Βιτ και την πολλές φορές faux μπαλετική χάρη των υπολοίπων.

 

 

 

Όσο ζητούσε τα ρέστα από τους κριτές, την προπονήτρια και την άξεστη μητέρα της, τόσο έτρωγε τα μούτρα της. Μιλώντας συχνά μπροστά στην κάμερα, η κακοποιημένη Τόνια (Μάργκοτ Ρόμπι, εξαιρετικά δυναμική) και ο βίαιος σύζυγός της (ο Ρουμανο-αμερικανός Σεμπάστιαν Σταν, μία από τις αποκαλύψεις της σεζόν) λένε τη δική τους εκδοχή για την κοινή ζωή και το δόλιο πλάνο τους, διαφέροντας αγρίως στα στοιχεία που μοιράζονται με το κοινό.

 

Στην πραγματικότητα, διαφωνούσαν στα πάντα, συμφωνώντας πως η μητέρα της Τόνια, η Λαβόνα Φέι Γκόλντεν, ήταν ένα τέρας που δεν αγάπησε ποτέ την κόρη της και της φερόταν σαν να ήταν σκουπίδι που της χρωστούσε τα πάντα, επιμένοντας πως όλη της τη ζωή δούλευε σαν το σκυλί για να της δώσει το υστέρημά της και τη σκληραγώγησε όπως έπρεπε ή όπως γνώριζε, για να φτάσει στην κορυφή.

 

Ο ρόλος της στεγνής, γραφικής Λαβόνα είναι καταλυτικός και απολύτως κινητήριος και η μεγάλη καρατερίστα Άλισον Τζάνι (West Wing), ήδη βραβευμένη από το Σωματείο Ηθοποιών για την απολαυστική ερμηνεία της, δίνει το δικό της show, φρενάροντας τις ανήκουστες προσβολές προς το σπλάχνο της με αβυσσαλέα απελπισία, σαν να συνειδητοποιεί, αμετάκλητα αλλά πάντα μεμψίμοιρα και κακόπιστα, πως το πεπρωμένο του white trash φυγείν αδύνατον.