Τιμώντας τη μακρά αμερικανική παράδοση των κινηματογραφικών αυτόκλητων τιμωρών, ο Ρόμπερτ Μακόλ συνεχίζει να διορθώνει κοινωνικές αδικίες, αξιοποιώντας την πείρα του στις μυστικές υπηρεσίες σε μικρά περιστατικά μεγάλης σημασίας που «τσιμπάει» καθημερινά στην επαγγελματική του βιτρίνα ως οδηγού σε μια τύπου Uber εταιρεία.

 

Η διαφορά του Ντενζέλ Γουόσινγκτον από τον Μπρους Γουίλις στο πρόσφατο remake του Death Wish είναι πως η συνείδησή του δεν αποτελεί απλώς ένα ρεπουμπλικανικό ρεφλέξ στην πολιτική ανομία αλλά είναι περασμένο σε προσωπικό φίλτρο και επεξεργασμένο έτσι ώστε να μεταδίδει την ενσυναίσθηση και, όσο το επιτρέπει το λιανό σενάριο, τη συγκίνηση, την οποία είναι παραπάνω από ικανός να προσφέρει ο σπουδαίος Αμερικανός ηθοποιός, που εδώ εμφανίζεται στο πρώτο sequel της μακράς καριέρας του.

 

Το Equalizer 2, που βασίζεται σε παλιότερο τηλεοπτικό σίριαλ, ενισχύεται από την ενέργεια του Αντουάν Φούκουα στη σκηνοθεσία, αλλά, βασικά, το μόνο που αλλάζει σε αυτό το πιο περιπετειώδες και φορτωμένο δεύτερο μέρος, που μοιάζει με αυτοτελές επεισόδιο μιας σειράς που δεν είναι απίθανο να κρατήσει για πολύ καιρό ακόμη, είναι οι κακοί και τα θύματα.

 

Στο μεταξύ, ο Μακόλ σπάει ρεκόρ ταχύτητας, βάζοντας το ρολόι του να χρονομετρά το ξεπάστρεμα των ανόητων αναλώσιμων που νομίζουν πως τα βάζουν με ρουτινιάρη ταξιτζή με ενοχλητικό ύφος και διδακτικά τσιτάτα.