Το λιβάδι με τους μαργαρίτες των Παπαδόπουλου και Παττακού

 Το λιβάδι με τις μαργαρίτες των Παπαδόπουλου και Παττακού Facebook Twitter
0

Το 1968, στο Παρίσι, ο Βασίλης Βασιλικός κυκλοφορεί ένα βιβλίο με ευτράπελο περιεχόμενο. Είχε τίτλο «Υποθήκες Παπ – Πατ» και περιείχε «αποφθέγματα» των Παπαδόπουλου και Παττακού από τον πρώτο χρόνο της δικτατορίας. Όπως θυμάται και ο ίδιος ο Βασιλικός:

«Κατά το Κόκκινο Βιβλιαράκι του Μάο Τσε Τουνγκ, σκέφτηκα το αντίστοιχο των Παπαδόπουλου και Παττακού. Από τις επίσημες ομιλίες τους, όπως δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα “Ελεύθερος Κόσμος” επέλεξα φράσεις-διαμάντια για να γελάσει το πικραμένο χείλι μας. Πρώτη φορά εκδόθηκε το 1968 από το Σύλλογο Ελλήνων Φοιτητών Παρισίων, για την ενίσχυση του συλλόγου τους».

Το βιβλίο μπορεί να κυκλοφορούσε στη ζούλα και στην Ελλάδα, όταν όμως έπεσε η χούντα τυπώθηκε κανονικά από τις εκδόσεις «Πλειάς» (1974).

 Το λιβάδι με τις μαργαρίτες των Παπαδόπουλου και Παττακού Facebook Twitter
Ο Βασίλης Βασιλικός... Φωτο: Σπύρος Στάβερης

Και πάλι ο Βασίλης Βασιλικός από το βιβλίο «Γιάννης Δουβίτσας 1943-2003, Αφιέρωμα Μνήμης» [Νεφέλη, 2013] με τις θύμησες διαφόρων, τις σχετικές με τον ιστορικό εκδότη της Νεφέλης:

«Με τον Γιάννη (Δουβίτσα) γνωριστήκαμε τους πρώτους μήνες της μεταπολίτευσης, όταν μαζί με τον φίλο του Μιχάλη Μεϊμάρη, συνεργαζόταν στον εκδοτικό “Πλειάς”, στον έκτο όροφο του κτιρίου Ιπποκράτους και Πανεπιστημίου. Εκεί περίμενε μια ατέλειωτη ουρά που έφτανε ως τον τρίτο όροφο για να πάρει το κόκκινο βιβλίο με τις “Υποθήκες Παπ-Πατ” (Παπαδόπουλου-Παττακού), που είχε κυκλοφορήσει στο Παρίσι το 1968 και επανεκδοθεί μόλις έπεσε η χούντα».

ΥΠΟΘΗΚΕΣ
Υποθήκες Παπαδόπουλου Παττακού, Ανθολόγηση Βασίλη Βασιλικού

Μικρού μεγέθους (και 110 σελίδων) οι «Υποθήκες Παπαδόπουλου Πατακού» χωρούσαν σε κάθε τσέπη, θυμίζοντας τα αντίστοιχα βιβλιαράκια με ανέκδοτα που τυπώνονταν ανέκαθεν στην Ελλάδα. Στόχος της «Πλειάδος» ήταν το βιβλίο να βρίσκεται παντού και ανά πάσα ώρα, ώστε να διαβάζεται στο πι και φι – κάτι που συνετέλεσε, βεβαίως, στην εμπορικότητά του.

Τα χρόνια μπορεί να πέρασαν αλλά οι «Υποθήκες Παπ-Πατ» δεν ξεχάστηκαν, αφού μετά την «Πλειάδα» τυπώθηκαν και στον «Δωρικό» (1982), ενώ κυκλοφορούσαν και μέχρι πριν λίγα χρόνια στην έκδοση του «Λιβάνη» (1998), μαζί με το «Καφενείο “Εμιγκρέκ”».

Σταχυολογούμε:

Ούτε κουνούπι δεν εκινήθη, κατά την λαϊκήν έκφρασιν. Ημείς δεν θα πετάξωμεν λάσπη εις τα μούτρα κανενός. Οι οχλοκράται είναι σήμερον Παναγίαι. Ημείς αγκαλιασμένοι θα βαδίσωμεν εις τα πεπρωμένα της φυλής. Εις τους αριστερούς θα είπωμεν καθήστε εις το περιθώριον, αλλά είσθε πτώματα ωδοδότα και τυμπανιαία, διότι πλέον δεν υπάρχει χωράφι εις το οποίον μπορείτε να σπείρετε τους σπόρους της ανωμαλίας και της αναταραχής.

5/5/1967 ΠΑΠ. Πρες κόνφερανς.

Υπάρχουν δυστυχώς αφελείς οι οποίοι θεωρούν τον κομμουνισμόν δια της αριθμητικής ως αδύναμον να δημιουργήση κίνδυνον δια τους λαούς. Ο κομμουνισμός όμως ποτέ δεν μετράται δια της αριθμητικής. Μετράται δια της άλγεβρας.

16/5/1967 ΠΑΠ. Επέτειος Δόγματος Τρούμαν

Πολλά ήσαν τα ανθρωπόμορφα κτήνη, τα οποία οι ξένοι κομμουνισταί μετέβαλαν εις ανθρωπόμορφα τέρατα. Αποτρόπαιος την όψιν, θηριώδης εις έκφρασιν, κακούργων ενστίκτων, διεστραμμένος την φύσιν καθ’ όλα, και διψασμένος από την σαδιστικήν λαγνείαν του αίματος, προβάλλει μεταξύ αυτών ο εκτελεστής του Μελιγαλά, ο Άρης Βελουχιώτης.

19/9/1967 ΠΑΤ. Μνημόσυνο στον Μελιγαλά Μεσσηνίας

Σεις είσθε πλασμένοι από άλλην ζύμην. Τον νουν σας τον διατηρεί ξεκάθαρον ο αέρας του Ολύμπου και των Πιερίων. Άλλωστε οι ίδιοι αντιμετωπίσατε εις την περιοχήν σας τον κόκκινο δαίμονα και πληρώσατε με πολύτιμον και αθώον αίμα την νίκην. Δι’ αυτό είμαι βέβαιος ότι προς τους αδιορθώτους, με την αγνήν σας απλότητα, στρέφεται αντί άλλης απαντήσεως ανοικτάς τας παλάμας και των δύο χεριών. Το αξίζουν.

17/10/1967 ΠΑΤ. Στην Κατερίνη.

Απαντών εις ερώτησιν πού συνελήφθη ο στρατηγός Πιερίδης, ο κ. αντιπρόεδρος είπεν: «Εις την έδραν του Στρατηγείου. Τον συνέλαβον αξιωματικοί τους οποίους ο ίδιος είχε συλλάβει προηγουμένως και τους οποίους απηλευθέρωσαν άλλοι συνάδελφοί των, πιστοί εις την επανάστασιν».

19/12/1967 ΠΑΤ. Πρες κόνφερανς.

 Το λιβάδι με τις μαργαρίτες των Παπαδόπουλου και Παττακού Facebook Twitter
Στυλιανός Παττακός, στα χρόνια της χούντας

Είναι παραδεδειγμένον ότι δια την εξέλιξην του ανθρώπου ο σπουδαιότερος παράγων είναι η εραγσία. Δι’ υμάς μεγάλην σημασίαν έχει και η σιωπή.

16/1/1968 ΠΑΤ. Προς τους άνδρες των Σωμάτων Ασφαλείας.

Η ανέγερσις διοικητηρίων διευκολύνει την καλυτέραν άσκησιν της διοικήσεως.

ΠΑΤ. Στην Κρήτη.

Δια την Πάντειον Σχολήν αισθάνομαι ένα είδος πατρικού ενδιαφέροντος, διότι η μεγαλυτέρα κόρη μου, η οποία υπανδρεύθη προσφάτως, ήτο συμφοιτήτριά σας.

30/1/1968 ΠΑΤ. Έναρξη της «Εβδομάδος Αγάπης και Εθνικής Ενότητας» στην Πάντειο Σχολή.

Δεν σπαταλάμε τα χρήματα του Ελληνικού λαού εις εκλογάς, δια τούτο περισσεύουν δια την εκτέλεσιν έργων και δια τον Δήμον Αθηναίων.

1/2/1968 ΠΑΤ. Στο θρησκευτικό σύλλογο «Ελπίς» στο Γουδί.

Θα αποκαταστήσωμεν την εμπιστοσύνην μεταξύ ημών και υμών, όχι εμού και υμών, ούτε ημών των συνεργατών μου και υμών. Ημών και υμών, διότι, κύριοι…

17/3/1968 ΠΑΠ. Στους εκπροσώπους των παραγωγικών τάξεων ΕΒΕΑ.

Έλθετε προς ημάς και θέσατε τι θέλετε. Εκ προοιμίου σας διαβεβαιώ ότι η κυβέρνησις θα σας το δώση.

20/3/1968 ΠΑΠ. Στους Έλληνες εφοπλιστές.

Ανατάματε το υλικόν το οποίον χειρίζεσθε. Προσδιορίσατε τα λεπτά του σημεία και χειρισθήτε το υλικόν αυτό. Αποκαταστήσατε πλήρη ψυχικήν επαφήν μετά των φοιτητών. Κατ’ αυτόν τον τρόπον να τους πάρετε τον εαυτό τους. Κύριοι, είναι ίσως το πλέον ευαίσθητον σημείον.

21/3/1968 ΠΑΠ. Στους καθηγητές του Πανεπιστημίου.

Δεν είναι παραδεκτόν να καλούμεν 300 νέους ορθίους επί τρεις ώρας δια να ακούσουν την διδασκαλίαν του καθηγητού, διότι βραδύτερον θα διαπορώμεν αδίκως διατί αυτοί οι νέοι, μη ευρίσκοντες κάθισμα εις την αίθουσαν, έφερναν από το σπίτι των καρεκλοπόδαρα δια να μας σπάσουν το κεφάλι.

21/3/1968 ΠΑΠ. Στους καθηγητές του Πανεπιστημίου.

Όταν ο καιρός το επιτρέψη μετά την πραγμάτωσιν των σκοπών της Επαναστάσεως, όταν πλέον θα επιτραπή και η πολυτέλεια, μετά την ανάρρωσιν του ασθενούς, της πολιτικολογίας, τότε θα ξαναεύρετε τον χρόνον, μέσα εις τα νέα πλαίσια του Καταστατικού Χάρτου της χώρας, να ασχοληθήτε και με την λίαν αγαπητή τοις Έλλησι πολιτικήν. Σήμερον αυτό δεν το επιτρέπουν οι καιροί.

22/3/1968 ΠΑΠ. Στους φοιτητές του Πολυτεχνείου.

Εάν δεν ευρίσκοντο τα ξένα κεφάλαια, τότε οι λιγνίται της Μεγαλουπόλεως θα εκοιμώντο επί αιώνες τον ήσυχον ύπνον των εις την κοιλάδα αυτήν.

Απρίλιος 1968 ΠΑΠ. Στο θεμέλιο του θερμοηλεκτρικού εργοστασίου Μεγαλουπόλεως.

Είσθε η δημοσία υπαλληλία του ελληνικού λαού, είσθε οι γραμματιζούμενοι της γιαγιά σας.

ΠΑΠ. Στους δημοσίους υπαλλήλους.

Ημείς δεν αναγνωρίζομεν εις τους κομμουνιστάς πολιτικήν δραστηριότητα. Δια τούτο πλείστα των στελεχών του κομμουνιστικού κόμματος μετεφέραμεν εις την Γυάρον, όπου τυγχάνουν ανθρωπιστικής μεταχειρίσεως.

13/9/1967 ΠΑΤ, «Το Βήμα»

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Το Πίσω Ράφι / Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Ο Έλληνας σκηνοθέτης μάζεψε από «το καλάθι των αχρήστων» όλες τις εμπειρίες του κι έφτιαξε την αυτοβιογραφία του, μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη ιστορίες, συναντήσεις, αποφθέγματα και κρίσεις, λογοτεχνικές και σινεφίλ αναφορές.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Βιβλίο / «Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Οι δημιουργοί του Κώστας Μανδηλάς και Βλάσσης Ρασσιάς, καταγράφουν την πορεία του στο βιβλίο «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει το διήγημα «Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ» της Πατρίσια Χάισμιθ

Lifo Videos / Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει ένα διήγημα της Πατρίσια Χάισμιθ

«Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ»: Μια ιστορία έρωτα, αγάπης, αφοσίωσης, ανταγωνισμού, μίσους και φόνου μεταξύ ενός ζευγαριού και ενός σιαμέζικου γάτου, ένα μυστηριώδες διήγημα της δημιουργού των πιο σαγηνευτικών αντιηρώων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Βιβλίο / Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Ολοένα περισσότερο διευρύνεται η τάση έκδοσης κλασικών και σπάνιων κειμένων σε μικρό μέγεθος που τοποθετούνται δίπλα στο ταμείο και συνιστούν την προσπάθεια ενός εκδοτικού οίκου να φέρει σπουδαία έργα στο ευρύ αναγνωστικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Βιβλίο / I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Η θεωρητικός, εικαστικός, κριτικός, συγγραφέας και εκδότρια Κρις Κράους μπορεί να μην άλλαξε τα δεδομένα στον αγγλόφωνο κόσμο εκδίδοντας τα βιβλία των Γάλλων θεωρητικών αλλά προκάλεσε άπειρες συζητήσεις με το πρωτότυπο φεμινιστικό βιβλίο της.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Βιβλίο / Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Ένα τολμηρό καλλιτεχνικό project έγινε η αφορμή για να κάνει ο εικαστικός René Habermacher ένα ταξίδι στη θάλασσα με πλήρωμα έξι ναύτες κι έναν καπετάνιο, απαθανατίζοντας μια σουρεαλιστική εμπειρία που κατέληξε σε ναυάγιο. Το βιβλίο «The Pleasure Principle» καταγράφει αυτό το ταξίδι μέσα από φωτογραφίες του René, κείμενα και εικαστικά έργα, σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση.
M. HULOT
Νίκος Μάντης «Το χιόνι του καλοκαιριού»

Το πίσω ράφι / Για τις απουσίες που μας κάνουν αργούς στα αισθήματα

Καλοκαίρι στην Πελοπόννησο, στη σκιά της δεκαετίας του ’80: ένα πληγωμένο παιδί, μια μητέρα που επιστρέφει αλλαγμένη και μυστικά που βαραίνουν τη σιωπή των ενηλίκων - αυτά ξετυλίγει ο Νίκος Α. Μαντής στο πρώτο του μυθιστόρημα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Νέα βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος του χρόνου, και κάποιες επανεκδόσεις

Fall Preview 2025 / 13 βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος της χρονιάς

Ο πάντα επίκαιρος Καβάφης, νέα, σύγχρονα και παλιότερα ονόματα της λογοτεχνικής σκηνής και κάποιες ξεχωριστές επανεκδόσεις που δικαίως θα διεκδικήσουν χώρο στη βιβλιοθήκη όλων, βιβλιόφιλων και μη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Εμανουέλ Καρέρ «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα»

Το πίσω ράφι / Ένα επτασφράγιστο μυστικό που προκάλεσε αμηχανία και πάταγο

Προκλητικός, ωμός, συχνά σοκαριστικός, ο Εμανουέλ Καρέρ εξερευνά στο «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα» το οικογενειακό του παρελθόν, φέρνοντας σε δύσκολη θέση ακόμα και τα πιο κοντινά του πρόσωπα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ