Ο σημαντικός, Βρετανός ζωγράφος Howard Hodgkin πέθανε χθες σε ηλικία 84 ετών σε νοσοκομείο του Λονδίνου, σύμφωνα με ανακοίνωση από το Moυσείο Tate.
Γνωστός για το έργο του στη ζωγραφική και τη χαρακτική, ο Hodgkin υπήρξε «το κεντρικό πρόσωπο στη σύγχρονη τέχνη για πάνω από μισό αιώνα», αναφέρεται στην ανακοίνωση που τον χαρακτηρίζει επίσης ως έναν από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της γενιάς του.
«Ο Ηoward Hodgkin ήταν ένας μεγάλος καλλιτέχνης του σεξ και του θανάτου. Όπως όλοι οι Βρετανοί σύγχρονοι ζωγράφοι της δικής του σχολής - Francis Bacon, Lucian Freud και David Hockney - επαναστάτησε ενάντια στην λιτότητα της αφηρημένης τέχνης και αντ' αυτού έθεσε στο επίκεντρο της τέχνης του τον άνθρωπο, την επιθυμία και τον πόνο του. Σε αντίθεση όμως με τους Bacon, Freud και Hockney, το έκανε αυτό με τρόπο ποιητικό, έμμεσο και υπαινικτικό που μπορεί επιφανειακά να ερμηνευόταν λάθος ως αυτό που είχε απορρίψει: την αφηρημένη τέχνη, το σώμα και την ψυχή», αναφέρει ο Guardian στο αφιέρωμα του για τον σπουδαίο ζωγράφο.
Ο Howard γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1932, σπούδασε στο Camberwell School of Art και το Bath Academy of Art και αργότερα δίδαξε και στις δύο αυτές σχολές. Κέρδισε το βραβείο Turner το 1985 και το το 1992 ανακηρύχθηκε ιππότης στο πλαίσιο της απόδοσης τιμής για το σύνολο της προσφοράς του στην Τέχνη από τη Βρετανία.
«Μισώ τη ζωγραφική», είχε πει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Guardian το 2016, προσθέτοντας ότι «το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τη θεωρώ άνευ σημασίας. Δεν σημαίνει αρκετά, ποτέ». Ωστόσο, αυτό το ιδιοσυγκρασιακό του ταμπεραμέντο τον έκανε τόσο σημαντικό και μεγάλο ζωγράφο στη Βρετανία, αναφέρει η εφημερίδα.
Ο Hodgkin ήταν γνωστός για τα εκτυφλωτικά χρώματά του και τις άφθονες ιστορικές αναφορές στην τέχνη του. Εκπροσώπησε τη Βρετανία στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1984, κέρδισε το βραβείο Turner το 1985, και πρωταγωνίστησε στην αναδρομική του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης της Τέχνης το 1995.
«Ο Sir Howard Hodgkin υπήρξε σημαντικός καλλιτέχνης, που δημιουργούσε δραστικότητα στα μεγάλα, αφηρημένα έργα τέχνης του μέσω της χρήσης του χρώματος και της μνήμης. Δεν σε άφηνε να αναζητάς, όπως άλλοι, την τέχνη στην τέχνη του- ήταν εκεί, πάνω στον καμβά για την δουν όλοι: άμεση και αλησμόνητη», αναφέρει το BBC. «Kράτησε την ουσία των Matisse και Degas, την ανέμιξε με την ευρωπαϊκή αφηρημένη τέχνη και το ινδικό φως για να δημιουργήσει τελικά με το μοναδικό ταλέντο του, όμορφες, ευαίσθητες εικόνες», προσθέτει το BBC.
Τα έργα του φιλοξένησαν μεγάλες γκαλερί και μουσεία σε ολόκληρο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των British Museum, Tate and MoMA στη Νέα Υόρκη, και δύο αφιερωματικές εκθέσεις αναμένεται να εγκαινιαστούν στη Βρετανία στους ερχόμενους μήνες.
«Οι αισθαντικοί, έντονοι πίνακές του είναι διαποτισμένοι με την αγάπη και κατανόηση που είχε για τη γαλλική ζωγραφική του 19ου αιώνα, ειδικά τους Degas, Vuillard και Bonnard, κι από τα συναισθήματα που έτρεφε για την θέρμη και τα χρώματα στην Ινδία, την οποία είχε επισκεφθεί πολλές φορές. Το χαρακτηριστικό θέμα του, η ανάμνηση μιας συνάντησης ή μιας συζήτησης με κάποιον φίλο, είχε ως αποτέλεσμα να φτιάχνει πίνακες που ακτινοβολούν τα συναισθήματα της ζωής: αγάπη, θυμός, ματαιότητα, ομορφιά και συντροφικότητα», λέει ο Sir Nicholas Serota, διευθυντής της Tate. Όπως προσθέτει, τα τελευταία 30 χρόνια, το καλλιτεχνικό εκτόπισμα του Hodgkin έχει αναμφίβολα επεκταθεί, με κομβικές εκθέσεις σε Ευρώπη και ΗΠΑ.
