Ο βετεράνος διεθνής ανταποκριτής και συγγραφέας Ρόμπερτ Φισκ πέθανε σε ηλικία 74 ετών μετά από εγκεφαλικό που υπέστη στο σπίτι του, στο Δουβλίνο.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο δημοσιογράφος άρχισε να μην αισθάνεται καλά την Παρασκευή και εισήχθη στο νοσοκομείο St. Vincent όπου πέθανε λίγο αργότερα.
Ο Φισκ ήταν ένας από τους πιο καταξιωμένους Βρετανούς διεθνείς ανταποκριτές της σύγχρονης εποχής και χαρακτηρίστηκε από τους New York Times το 2005 ως «ο διασημότερος ίσως διεθνής ανταποκριτής της Βρετανίας».
Διατηρούσε μακρά σχέση με την Ιρλανδία, που χρονολογείται από το 1972 όταν μετακόμισε στο Μπέλφαστ για να εργαστεί ως ανταποκριτής της Βόρειας Ιρλανδίας για τους London Times στο απόγειο των Ταραχών.
Στη συνέχεια έκανε το διδακτορικό του στο Trinity College, ολοκληρώνοντας την διατριβή του στην ουδετερότητα της Ιρλανδίας στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου. Είχε ένα σπίτι στο Dalkey του Δοβλίνου όπου έζησε για πολλά χρόνια.
Η καριέρα του στη δημοσιογραφία ξεκίνησε με τους Sunday Express στο Λονδίνο αλλά η σχέση ήταν σύντομη και γρήγορα προχώρησε στους Times.
Αφού έκανε γνωστό το όνομά του κάνοντας ρεπορτάζ από τη Βόρεια Ιρλανδία για τη συγκεκριμένη εφημερίδα, ο Φισκ εγκαταστάθηκε για λίγο διάστημα στην Πορτογαλία όπου εργάστηκε ως ανταποκριτής για τη Μέση Ανατολή, ξανά για λογαριασμό των Times.
Ανάμεσα στα γεγονότα που κάλυψε ήταν ο εμφύλιος πόλεμος στο Λίβανο, η ρωσική εισβολή στο Αφγανιστά, η Ιρανική επανάσταση και ο πόλεμος μεταξύ Ιράν - Ιράκ.
Πήγε στην εφημερίδα Independent του Λονδίνου το 1989 μετά από μια διένεξη με την ιδιοκτησίας Rupert Murdoch εφημερίδα και συνέχισε να εργάζεται εκεί μέχρι τον θάνατό του.
Έκανε εκτενή ρεπορτάζ για τον πρώτο Πόλεμο του Κόλπου, με έδρα για λίγο καιρό στη Βαγδάτη όπου εμφανίστηκε ιδιαιτέρως επικριτικός απέναντι σε άλλους διεθνείς ανταποκριτές, τους οποίους κατηγόρησε πως καλύπτουν τη μάχη από τα δωμάτια των ξενοδοχείων τους.
Κάλυψε επίσης τους με αμερικανική καθοδήγηση πολέμους σε Αφγανιστάν και Ιράκ ενώ συχνά καταδίκαζε την ανάμιξη των ΗΠΑ στην περιοχή. Ο Φισκ υπήρξε ένας από τους ελάχιστους δυτικούς ρεπόρτερ που είχε πάρει συνέντευξη από τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, κάτι που έκανε σε τρεις περιστάσεις τη δεκαετία του 1990.
Επιπλέον κάλυψε πέντε ισραηλινές εισβολές, τον εμφύλιο πόλεμο της Αλγερίας και την εισβολή του Σαντάμ Χουσεΐν στο Κουβέιτ. Εργάστηκε στα Βαλκάνια στη διάρκεια των συρράξεων και πρόσφατα κάλυψε την σύγκρουση στη Συρία.
Στην καριέρα του είχε τιμηθεί με πολλά βραβεία, μεταξύ άλλων τα Orwell Prize, British Press Awards International Journalist of the Year και Foreign Reporter of the Year σε διάφορες περιστάσεις.
Επίσης είχε λάβει τιμητικά διπλώματα και διδακτορικά από πανεπιστήμια σε διάφορες χώρες. Και το 2009 βραβεύτηκε με το χρυσό μετάλλιο του College Historical Society του Trinity College Dublin, που απονέμεται σε εκείνους με σημαντική συνεισφορά στη δημόσια σφαίρα για την προώθηση των κοινωνικών ιδεών του διαλόγου και της συζήτησης.
Ανάμεσα στα πιο αναγνωρισμένα βιβλία του συγκαταλέγονται τα «The Point of No Return: The Strike Which Broke the British in Ulster», «Pity the Nation: Lebanon at War» και «The Great War for Civilisation – The Conquest of the Middle East».
Με πληροφορίες από Irish Times
