Drama queen

Drama queen Facebook Twitter
0

Ποια είναι αυτή η Adele που κάνει σύσσωμο το βρετανικό Τύπο να παραληρεί εδώ και μήνες, που βλέπει να την υποδέχονται σαν τη σωτηρία της βρετανικής ποπ και να την αποκαλούν με γερές δόσεις (εσκεμμένης) υπερβολής «αποκάλυψη της χρονιάς»; Η στρουμπουλή, ακομπλεξάριστη 19χρονη απ' το Tottenham που μεγάλωσε στο Brixton, κατάφερε να χτίσει τόσες προσδοκίες γύρω από το όνομά της -έχοντας κυκλοφορήσει μόνο ένα single- όσο ελάχιστα γυναικεία ονόματα τα τελευταία χρόνια. Εμφανίστηκε στην εκπομπή του Jools Holland δίπλα στον Paul Mc Cartney και την Bjork, κέρδισε το Critics' Choice Award σαν νεοεμφανιζόμενη μουσικός πριν καν βγάλει άλμπουμ, υπόγραψε στην XL(την εταιρεία των Radiohead και της M.I.A.), άνοιξε συναυλίες του Jack Penate και του Devendra Banhart, έφτασε ένα βήμα πριν την κορυφή. Too much; Και βάλε!

H αλήθεια είναι πως η Adele είναι μόλις 19 χρονών, τραγουδάει απ' τα 14, έχει πραγματικά μία πολύ όμορφη soul φωνή, με μεγάλη έκταση... φωνηέντων και μια ωριμότητα αταίριαστη για μια έφηβη. Οι δε συνθήκες που μεγάλωσε (από μάνα ανύπαντρη, επίσης έφηβη όταν τη γέννησε, σε ένα άθλιο σπίτι) την έχουν οπλίσει με μια απίστευτη ειλικρίνεια που στις συνεντεύξεις μπορεί να παρεξηγηθεί - φαίνεται περισσότερο σαν θράσος. Ή αφέλεια. Δηλώνει για παράδειγμα σαν κύρια επιρροή της τα αγόρια και τις κακουχίες που έχει υποστεί εξαιτίας τους: «Μου αρέσει όταν τα αγόρια είναι απαίσια μαζί μου», λέει, «όταν εμφανίζονται με έξι ώρες καθυστέρηση ή δεν τηλεφωνούν. Αγαπάω το "δράμα", δεν μπορώ να γράψω χωρίς δράμα. Τα αγόρια είναι αυτό που αγαπώ περισσότερο στον κόσμο. Αν δεν έχω γκόμενο, για τι στο καλό θα γράψω στο επόμενο άλμπουμ μου;». Ανόητο, αλλά αφοπλιστικό.

Το ντεμπούτο άλμπουμ της -που μόλις κυκλοφόρησε με τίτλο την ηλικία της,19- είναι γεμάτο από προσωπικές μελοδραματικές αφηγήσεις και παλιομοδίτικη σόουλ με τη φωνή της να κυριαρχεί, βουτηγμένες σε μια μελαγχολία που δύσκολα συνδυάζεις με μια 19χρονη - δακρύβρεχτες μπαλάντες που μπορούν να γίνουν κλασικές γιατί έχουν ελάχιστη σχέση με τον ήχο του παρόντος. Γραμμένες για επιτυχία, φροντισμένες εξαντλητικά, μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας από ένα πολύ έμπειρο team, σοβαρές και ώριμες. Ενίοτε και βαρετές, όπως όλα τα «σχεδόν τέλεια» και «ώριμα».

Η αλήθεια είναι πως η Adele δεν είναι αποκάλυψη, κι απ' τα 12 τραγούδια του άλμπουμ τα μισά είναι αδιάφορα slow tempo που σε άλλη περίπτωση θα περνούσαν μάλλον απαρατήρητα. Αυτό που τη σώζει είναι η δύναμη κάποιων συνθέσεων που μεγαλώνει κάθε φορά που τις ακούς και κυρίως η φωνή της: τεράστια, κάτι μεταξύ της αγαπημένης της Eva Cassidy και της Joni Mitchell. Τα θέματα που την εμπνέουν είναι οι χαμένες αγάπες και οι αναμνήσεις που της προκαλούν, ενώ σαν επιρροές της αναφέρει την Etta James, την Peggy Lee, τον Jeff Buckley. Ούτε ένα σημερινό όνομα. Δεν είναι ν' απορεί κανείς γιατί κατέληξε στα 19 της μια drama queen, η οποία παρεμπιπτόντως λατρεύει και απολαμβάνει αυτό που της έχει συμβεί. «Μόλις πρωτόπιασα μικρόφωνο στα χέρια μου, στα 14, κατάλαβα ότι αυτό ήθελα να κάνω» λέει. Επιπλέον, αναφέρει ότι της αρέσει η ποίηση. Όχι να τη διαβάζει, να γράφει στίχους και μετά να τους μελοποιεί. Αποκαλεί τιςJill Scott καιKaren Dalton«εκπληκτικές, κανονικές ποιήτριες», πριν σχολιάσει τα λόγια του «Daydreamer», του κομματιού που ανοίγει το άλμπουμ της: «Είναι γραμμένο για το αγόρι με το οποίο ήμουν τότε ερωτευμένη, αγάπη κανονική. Του άρεσαν και τα αγόρια όμως και δεν μπορούσα να το αντέξω. Ζήλευα πραγματικά»...

Στο άλμπουμ ξεχωρίζουν το εξαιρετικό «Chasing Pavements», το τραγούδι που έστρεψε την προσοχή όλων πάνω της σαν «αποκάλυψη» του MySpace και το υπέροχο «Hometown Glory» στο φινάλε, με τη φωνή της να θυμίζειElla Fitzgerald. Επίσης, καταφέρνει να δώσει μια νέα υπόσταση στο (γενικώς κακοποιημένο) «Make You Fell My Love» του Bob Dylan, μια λιτή σπαρακτική μπαλάντα μόνο με συνοδεία πιάνου.

Συμπαθητικό ντεμπούτο από μία πιτσιρίκα με τσαμπουκά που ήρθε για να γίνει με το ζόρι η νέα soul βασίλισσα, σε καμιά περίπτωση όμως δεν πρόκειται για το θρίαμβο που επιβάλλουν τα βρετανικά media.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Fotis Benardo: «Εξάγουμε πολιτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν μας το αναγνωρίζουν»

Μουσική / Fotis Benardo: «Κανένα ΑΙ δεν μπορεί να εκφράσει αυτά που νιώθω, ούτε αυτά που έχω περάσει»

Είναι ο ντράμερ των Septicflesh και των Nightfall. Έκανε τη μουσική όχημα για τα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοιράστηκε τη σκηνή με θρύλους της μουσικής όπως οι Black Sabbath, οι Iron Maiden οι Kiss και οι Motorhead. Πιστεύει πολύ στη νέα μουσική σκηνή της Ελλάδας και ότι ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και όχι ΑΙ. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Πόσο τελικά έχει ακυρωθεί ο Morrissey;

Μουσική / Morrissey: Η συναυλία ακυρώθηκε, το beef συνεχίζεται

Η πορεία ενός από τους πιο δημοφιλείς μουσικούς της εποχής μας έχει έχει στιγματιστεί από τις πολιτικές του τοποθετήσεις υπέρ ενός ακροδεξιού κόμματος, καθώς και από τις προκλητικές δηλώσεις του για ζητήματα όπως η μετανάστευση, η ισλαμοφοβία και η πολιτική ορθότητα. Το κοινό χωρίζεται στα δύο. Τι πιστεύει η κάθε πλευρά;
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Νταϊάνα Ρος, η βασίλισσα της μουσικής 

Μουσική / Νταϊάνα Ρος: «Θέλει χρόνο και δουλειά για να γίνεις Diva, δεν είναι τόσο απλό»

Μια από τις πιο μεγάλες τραγουδίστριες του πλανήτη, η ακαταπόνητη ερμηνεύτρια που με τη μαγνητική της παρουσία μαγεύει το κοινό, είναι ένα φαινόμενο πιο ασυνήθιστο από όσο νομίζετε. Έρχεται σε λίγες μέρες στην Αθήνα για μια μοναδική συναυλία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT