Το άλμπουμ της 100χρονης Vera Lynn πούλησε περισσότερο από κάθε τωρινή ποπ σταρ στη Βρετανία Facebook Twitter
Φωτο: Keystone/Getty Images

Το άλμπουμ της 100χρονης Vera Lynn πούλησε περισσότερο από κάθε τωρινή ποπ σταρ στη Βρετανία

1

Πριν από μερικές μέρες το βρετανικό τσαρτ δημοσίευσε το top 40 με τα κορυφαία σε πωλήσεις άλμπουμ του 2017, όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι στιγμής. Το πιο πετυχημένο γυναικείο άλμπουμ δεν ήταν, προς έκπληξη όλων, αυτό της Dua Lipa ή κάποιας άλλης ποπ σταρ αλλά μια συλλογή που κυκλοφόρησε για να γιορτάσει τα εκατό χρόνια της η Vera Lynn.


Η υπεραιωνόβια Lynn πια (έκλεισε τα 100 τον Μάρτιο) ήταν η αγαπημένη των Ενόπλων δυνάμεων της Βρετανίας. Το παρατσούκλι της από τότε ήταν «Forces' sweetheart», επειδή διασκέδαζε τα βρετανικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, έχοντας ταξιδέψει στο πλευρό τους μέχρι την Αίγυπτο, την Ινδία και τη Μιανμάρ (πρώην Βιρμανία). Ταυτόχρονα, φέτος έγινε και η γηραιότερη ερμηνεύτρια που ανέβηκε στα βρετανικά τσαρτ. Εν ολίγοις, είναι τόσο αρχαία όσο και η βασίλισσα και τη λατρεύουν στη Βρετανία. Μάλιστα, θεωρούνταν εξίσου σημαντική με τον Τσόρτσιλ επειδή εμψύχωνε τους στρατιώτες με τα τραγούδια της, όπως ο Βρετανός πρωθυπουργός με τις ομιλίες του.


Αν και η Vera ήταν στην τρίτη θέση πίσω από το «Glory Days» της Little Mix και το «25» της Adele, που πούλησαν περισσότερο φέτος, ήταν το μόνο άλμπουμ που κυκλοφόρησε επίσημα την άνοιξη του 2017. To «25» βγήκε το 2015 και το «Glory Days» έναν χρόνο μετά. Στη γενική κατάταξη βρίσκεται στην 28η θέση και θεωρείται μπεστ σέλερ παρά τις 102.000 μονάδες που πούλησε. Ακολουθούν η Zara Larsson με 96.000 και η Dua Lipa με 86.000. Το «100», όπως ονομάζεται το άλμπουμ της Lynn, έχοντας ξεπεράσει τις 100.000 μονάδες, αυτόματα έγινε χρυσό. Εικάζεται ότι δύσκολα θα πέσει από την κορυφή, παρά τα πολυαναμενόμενα άλμπουμ των Taylor Swift, P!nk, Kelly Clarkson και Paloma Faith που θα κυκλοφορήσουν τους επόμενους μήνες, πριν φύγει η χρονιά.

Αν τα τσαρτ παλιότερα καθορίζονταν από τη νεανική αγορά, αυτό φαίνεται πως πλέον δεν ισχύει. Το κοινό που αγοράζει γερνάει όσο περνάει ο χρόνος και ούτε τα streams δίνουν ακριβώς μια ξεκάθαρη εικόνα, συν του ότι δεν είναι και τόσο επικερδές μέσο.

Το άλμπουμ της 100χρονης Vera Lynn πούλησε περισσότερο από κάθε τωρινή ποπ σταρ στη Βρετανία Facebook Twitter
H Vera Lynn πίνει τσάι με στρατιώτες στις 4 Ιουνίου του 1942. Φωτο: Keystone/Getty Images


Οι μονάδες αντιπροσωπεύουν τις φυσικές (βινύλια, CD) και διαδικτυακές πωλήσεις (downloads) και τα streamings. Για όσους αναρωτιούνται για τους χαμηλούς αριθμούς, είναι ο νέος τρόπος μέτρησης των τσαρτ στη Βρετανία που ισχύει από το 2015. Αυτό συνέβη λόγω της τεράστιας ανόδου του streaming την περίοδο 2013-2014, οπότε παρατηρήθηκαν διπλάσιοι αριθμοί σε έναν μόλις χρόνο. Τα νούμερα είναι γελοία σε σύγκριση με τις πωλήσεις του Michael Jackson και όσα χρειάζονταν παλιότερα για να κάνεις έναν χρυσό δίσκο, αλλά άντε να προσπαθήσεις να βάλεις μια τάξη στα streams τη σημερινή εποχή.


Προσωπικά, οι μονάδες και οι νέες μετρήσεις των άλμπουμ είναι κάτι που με απασχολεί καιρό τώρα. Πώς μετριέται, δηλαδή, η επιτυχία ενός άλμπουμ; Σίγουρα είναι πιο πολύπλοκος ο τρόπος απ' ό,τι είχαμε συνηθίσει, που μετρούσαμε καθαρό προϊόν, δηλαδή κόπιες βινυλίων, κασέτες και CD.

Το άλμπουμ της 100χρονης Vera Lynn πούλησε περισσότερο από κάθε τωρινή ποπ σταρ στη Βρετανία Facebook Twitter

Για τα επίσημα βρετανικά τσαρτ, για τα οποία γίνεται ο λόγος, η μεθοδολογία είναι η εξής: παίρνουν τα 12 κομμάτια ενός άλμπουμ που έχουν ακουστεί περισσότερο στο Διαδίκτυο. Από αυτά, δίνουν λιγότερη σημασία στα δύο πιο πετυχημένα, έτσι ώστε ο αριθμός που θα βγει να αντικατοπτρίζει τη δημοτικότητα ολόκληρου του άλμπουμ και όχι τα δύο αυτά σινγκλ. Το σύνολο που βγαίνει το διαιρούν με το 1.000 και το προσθέτουν στον αριθμό των φυσικών πωλήσεων. Μιλάμε με καθαρά μαθηματικούς όρους, αλλά έχει πολύ ενδιαφέρον. Το πρώτο άλμπουμ που κυριάρχησε στα τσαρτ σύμφωνα με τους νέους κανόνες ήταν το «In the lonely hour» του Sam Smith. Από τις 41.000 μονάδες, οι 2.900 προήλθαν από τα streamings και οι υπόλοιπες από τις πωλήσεις. Στο Billboard διαφέρει η μέτρηση, αλλά και αυτό έχει προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.

Ένα από τα θέματα που προκύπτουν όμως από την επιτυχία της Lynn είναι ότι μάλλον ο νεαρόκοσμος δεν δίνει δεκάρα για τη μουσική όπως άλλοτε. Αν τα τσαρτ παλιότερα καθορίζονταν από τη νεανική αγορά, αυτό φαίνεται πως πλέον δεν ισχύει. Το κοινό που αγοράζει γερνάει όσο περνάει ο χρόνος και ούτε τα streams δίνουν ακριβώς μια ξεκάθαρη εικόνα, συν του ότι δεν είναι και τόσο επικερδές μέσο. Και εντάξει, αυτή είναι η δραματική εκδοχή. Ή μη δραματική είναι ότι οι νέοι πλέον ακούνε μουσική με τελείως διαφορετικό τρόπο και οι καλλιτέχνες που προτιμούν δεν αντιπροσωπεύονται στα τσαρτ. Δεν ξέρω, πάντως, αν συμφωνώ με αυτό που έγραψαν στο Νoisey, ότι δεν πρέπει να τους δίνουμε τόση σημασία πια επειδή δεν ασχολούνται με μουσική που συμβαίνει τώρα.


Στα τσαρτ ανέκαθεν έπαιζε ρόλο ο αστάθμητος παράγοντας. Δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Πέρσι το άλμπουμ με τις περισσότερες πωλήσεις ανήκε σε έναν παρουσιαστή τηλεπαιχνιδιού, ό,τι να 'ναι δηλαδή, και αν σκεφτείς τι βλέπαμε στο «Τop of the Ρops», πριν καταργηθεί, ή κάτι «Teletubbies» στα '90s, δεν μπορείς να πεις ότι τα τσαρτ φημίζονται για τη συνοχή τους.

Το άλμπουμ της 100χρονης Vera Lynn πούλησε περισσότερο από κάθε τωρινή ποπ σταρ στη Βρετανία Facebook Twitter
Η υπεραιωνόβια Lynn πια (έκλεισε τα 100 τον Μάρτιο) ήταν η αγαπημένη των Ενόπλων δυνάμεων της Βρετανίας.


Όμως, για να είμαστε δίκαιοι, και χωρίς ίχνος νοσταλγίας, η Lynn είπε ένα από τα ομορφότερα τραγούδια της δεκαετίας του '40, το «We 'll meet again». Παρά το ότι χτύπησε πολλές ευαίσθητες χορδές στους Βρετανούς στρατιώτες όταν το τραγουδούσε, παραμένει ένα κλασικό ερωτικό κομμάτι του Μεσοπολέμου που δεν έχει γεράσει άσχημα. Είχε όμως κι άλλες επιτυχίες, όπως το «White cliffs of Dover». Γεννήθηκε στις 20 Μαρτίου στο East Ham του Λονδίνου. Άρχισε να τραγουδάει από 7 χρονών και έγινε αρκετά δημοφιλής στα 20 της, όταν τραγουδούσε για το ραδιόφωνο. Το πρώτο της Νο 1 το έκανε στην Αμερική το 1952 με το «Auf Wiederseh'n Sweetheart». Ήταν η πρώτη Βρετανίδα που πέτυχε κάτι τέτοιο. Στην Αγγλία κατέκτησε τα τσαρτ δύο χρόνια μετά, το 1954, με το «My son, my son». Δεν ξανανέβηκε στην κορυφή από τότε. Η βασίλισσα της έδωσε τον τίτλο της Dame το 1969. Παρά τις κατά καιρούς δύσκολες συγκυρίες, δεν έχει μιλήσει ποτέ ανοιχτά για τα πολιτικά της πιστεύω. Ήταν μια γυναίκα που αγωνίστηκε κατά του φασισμού με τον τρόπο της.


Το φετινό της άλμπουμ έχει νέες βερσιόν των πιο γνωστών τραγουδιών της, διασκευές από τους Alfie Boe και Aled Jones αλλά και μια ακυκλοφόρητη ηχογράφησή της του κομματιού των Sutherland Brothers «Sailing» που έκανε διάσημο ο Rod Stewart. Η ίδια, παρά τα 100 χρόνια της, στέκει μια χαρά και τον Μάρτιο δήλωσε για την κυκλοφορία του άλμπουμ: «Είναι πραγματικά φοβερό το ότι ο κόσμος, μετά από τόσα χρόνια, ακόμη απολαμβάνει αυτά τα τραγούδια, ξαναφέρνοντας στη μνήμη του συναισθήματα εκείνης της εποχής. Εξάλλου, έκανα απλώς τη δουλειά μου ως τραγουδίστρια και είναι υπέροχο να ακούω τα τραγούδια μου ξανά, παρουσιασμένα τόσο όμορφα και με έναν εντελώς καινούργιο τρόπο».

 

We 'll meet again

Μουσική
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Tso: η βυζαντινή μουσική, το τραπ και η σύγχρονη electronica όπως δεν τα έχεις ξανακούσει

Μουσική / Tso: «Δεν με έχωσε η μάνα μου κάπου, ούτε ήταν διάσημη η γιαγιά μου»

Από τη συνεργασία του με τη Μαρίνα Σάττι κατάλαβε πως, για να πας μπροστά, πρέπει να σπάσεις κανόνες. Δεν αποδέχεται την ταμπέλα της queer ποπ για τη μουσική του ενώ προσπάθησε να κάνει τραπ που να είναι respectful προς τις γυναίκες. Ο Tso είναι, σαφώς, μια κατηγορία από μόνος του, δημιουργώντας ένα χαρμάνι με στοιχεία που δύσκολα θα τολμούσε να συνδυάσει κάποιος άλλος. Το πρώτο του single, «ZOMETSO», δίνει μια γεύση από όσα θα ακολουθήσουν.
M. HULOT
Subset Festival, η συναρπαστική σκηνή της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας 

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Subset Festival: Η συναρπαστική μουσική του μέλλοντος είναι ήδη εδώ

Το φεστιβάλ νέας μουσικής παρουσιάζει καταξιωμένους καλλιτέχνες της διεθνούς σκηνής που συνομιλούν με τα νέα μέσα, αποκαλύπτοντας τις άπειρες δυνατότητες της σύγχρονης δημιουργίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

«Τουραντότ» και «Ριγολέττο» από την Εθνική Λυρική Σκηνή, συναυλίες των Raining Pleasure και Stranglers, καθώς και οι κορυφαίοι Max Richter και Youssou N’Dour, είναι μερικές μόνο από τις πολυαναμενόμενες εκδηλώσεις που θα παρουσιαστούν στο ρωμαϊκό ωδείο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PinkPantheress: H απόλυτη ποπ σταρ της Gen Z

Μουσική / PinkPantheress: Από το παιδικό της δωμάτιο στo παγκόσμιo Billboard

Η καριέρα της γεννήθηκε μέσα από τα social media, αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μουσική της, μια lo-fi μείξη bedroom pop, drum ‘n’ bass και UK garage, δεν μπαίνει σε κανένα κουτάκι, είτε ηχητικό είτε αισθητικό.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Μουσική / Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Με αφορμή την εμφάνισή του στο φετινό Release Athens, ο δημοφιλής τραγουδοποιός μιλά στη LiFΟ για το νέο του άλμπουμ «Μπρανκαλεόνε», για την ποίηση, την τραπ και τον ΛΕΞ, τις ευκαιρίες που δίνει στους ανθρώπους, καθώς και για την ωμή, απρόκλητη βία που τον οδήγησε να γράψει το τραγούδι «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» για τον Ζακ Κωστόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ

σχόλια

1 σχόλια
Την απορία μου για το πώς μπορεί κανείς να μετρήσει σήμερα τη δημοτικότητα του κάθε άλμπουμ μου έλυσε ευτυχώς ο τύπος από το http://chartmasters.org/Όχι μόνο βάζει τα νουμερα πωλήσεων στις πραγματικές τους διαστάσεις, αλλά αναλύει και ολόκληρες δισκογραφίες καλλιτεχνών ώστε φαίνεται ξεκάθαρα πότε ήταν το peak τους και πότε όχι.