Παράνοια σε τέσσερις τοίχους: 20 χρόνια «Σπιρτόκουτο» σε 20 έργα του Τάσου Παυλόπουλου

Το Σπιρτόκουτο του Γιάννη Οικονομίδη μεταμορφώνεται σε μιούζικαλ στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης

Ένα κείμενο του καλλιτέχνη για την νέα του έκθεση.

Η διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση αγαπά τις κουβέντες «εκτός θέματος». Με αυτό το σκεπτικό βρεθήκαμε στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου στο κέντρο της Αθήνας για μια δίωρη απομόνωση σε συνθήκες ησυχίας και ιδιωτικότητας, χωρίς περισπασμούς, «σαν κάτι συνωμοτικό να συμβαίνει», όπως διαπιστώσαμε, για να ξεκινήσουμε μια συζήτηση που δεν ξέραμε καθόλου πού θα οδηγήσει. Πράγματι, η κουβέντα ξέφευγε με τρομερή ευκολία. Ένα μέρος αυτής της συζήτησης θα διαβάσετε παρακάτω.

270 έργα ενός από τους σημαντικότερους εν ζωή ζωγράφους θα εκτεθούν το φθινόπωρο στο Fondation Louis Vuitton σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση.

Μια διεθνής έκθεση με 241 φωτογραφίες, που μέχρι πρόσφατα δεν είχαν δει το φως δημοσιότητας και αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές της ζωής της πιο διάσημης ζωγράφου του 20ού αιώνα, κάνει στάση το φθινόπωρο στη συμπρωτεύουσα.

Όταν η πόλη αδειάζει, η τέχνη πιάνει λιμάνι - από τον Αργοσαρωνικό έως τα ακριτικά νησιά του Αιγαίου.

Μια σειρά αφισών του ΕΟΤ, σε μια έκθεση που φιλοξενείται στην οικία Λαζάρου Κουντουριώτη, αποκαλύπτει τις πρώτες απόπειρες και τα αρχικά βήματα του ελληνικού τουρισμού, με την υπογραφή σημαντικών Ελλήνων καλλιτεχνών.

Έχει βοσκήσει πρόβατα, έχει πουλήσει κουλούρια και έχει δουλέψει στην οικοδομή, μέχρι που αποφάσισε ότι το μόνο που ήθελε να γίνει είναι καλλιτέχνης. Τελικά, εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους και διεθνώς αναγνωρισμένους Έλληνες δημιουργούς. Ο πρώην πρύτανης της ΑΣΚΤ είναι άνθρωπος από σπάνια πάστα.

Μια μεγάλη έκθεση στο Σικάγο εξετάζει την γκέι ταυτότητα ως ιστορικό φαινόμενο μέσα από 300 έργα που δημιουργήθηκαν κυρίως στην περίοδο μεταξύ του 1869, όταν δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά η λέξη «ομοφυλόφιλος», και του 1939

Ο Paul Beumer κρεμάει στους τσιμεντένιους τοίχους έργα σε ύφασμα που σκόπιμα θολώνουν τα όρια μεταξύ ζωγραφικής και textile art.

Σε μια σειρά έργων που παρουσιάζει το θαύμα της ανθοφορίας των λουλουδιών και των φυτών, μια από τις πιο αξιοσέβαστες καλλιτέχνιδες της Σουηδίας στρέφεται σε έναν κόσμο ομορφιάς, γαλήνης και ισορροπίας για να αποκαλύψει αλήθειες για την ανθρώπινη κατάσταση.

Ένας υβριδικός χώρος όπου η καθημερινότητα γίνεται τέχνη και το ψηφιακό συνδιαλέγεται με το χειροποίητο. Εντός του «Espressobar» τίποτα δεν είναι ακριβώς όπως φαίνεται.

Μπορεί η σύγχρονη τέχνη να συνομιλήσει δημιουργικά με την αρχαία πολιτιστική κληρονομιά; Στην ΕΦΑ Κυκλάδων πίστεψαν στο «στοίχημα» και έτσι προέκυψε μια έκθεση με ξεχωριστό ενδιαφέρον στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ίου.

Μια ομαδική έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, με έργα των Περικλή Βυζάντιου, Robert McCabe και Jean Tinguely, μεταξύ άλλων, φέρνει σε διάλογο Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες διαφορετικών αναφορών.

Μια ρετροσπεκτίβα δεκαπέντε χρόνων η οποία αποτελείται από έναν καταιγισμό εικόνων που δημιούργησε με την κάμερά του ο γνωστός video artist για μια σειρά σημαντικών παραστάσεων, οι οποίες παρουσιάζονται αποδεσμευμένες από τη θεατρική τους υπόσταση.

Μια συζήτηση με τον επιμελητή Alper Turan για τη λογοκρισία, τη συρρίκνωση του δημόσιου λόγου, τον HIV και τις queer και αντικομφορμιστικές κοινότητες.

Με κεντρική θεματική «Η διαίρεση της ζωής», το Back to Athens 2025 παρουσιάζει 30 εκθέσεις, εγκαταστάσεις, performance και προβολές από καλλιτέχνες και επιμελητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Πριν φύγουμε για τα νησιά, η Αθήνα μάς καλεί να βουτήξουμε σε εκθέσεις, συναυλίες και παραστάσεις που κάνουν το αστικό καλοκαίρι πιο ενδιαφέρον από ποτέ.

Με μια μεγάλη έκθεση σε δύο μέρη, στην Αθήνα και στην Άνδρο, το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή γιορτάζει τα εκατό χρόνια του Takis, μίας από τις σημαντικότερες σημαντικότερες προσωπικότητες της ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας εικαστικής σκηνής.

Δύο νησιά, δύο εκθέσεις και πέντε σύγχρονοι δημιουργοί εξερευνούν πώς ο χώρος, η ιστορία και η ανθρώπινη εμπειρία διαμορφώνουν τη σύγχρονη τέχνη.

«Στην γκαρνταρόμπα έχουν υφάκι»: Όταν οι επισκέπτες παραπονιούνται για τα πλήθη, τις ουρές στις τουαλέτες, την κακή τέχνη και το αδιάφορο φαγητό στα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου.

Η διεθνής εικαστικός Paulina Olowska δημιουργεί μια τοιχογραφία στον πεζόδρομο του Μεταξουργείου για τις γυναίκες και γειτόνισσές της με τις οποίες καλημερίζεται και πίνει καφέ.

Η έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους» αποκαλύπτει συνδέσεις ορατές και αδιόρατες ανάμεσα σε έργα και καλλιτέχνες από τον 16ο αιώνα μέχρι σήμερα.