ΑΝΤΙΟ ΔΙΟΝΥΣΗ

«Τrap»: Ο Μ. Νάιτ Σιάμαλαν έχει ξεμείνει από ιδέες

«Τrap»: Ο Μ. Νάιτ Σιάμαλαν έχει ξεμείνει από ιδέες Facebook Twitter
H εμφάνιση του Τζος Χάρτνετ αποτελεί αναμφίβολα το ερμηνευτικό highlight της μέχρι τώρα καριέρας του.
0

Μεταναστεύοντας από τη Universal στη Warner, ο Μ. Νάιτ Σιάμαλαν υποδέχεται τους σινεφίλ στο νέο σπιτικό του με το Τrap, μια άσκηση ύφους χιτσκοκικών διαθέσεων. Στην ταινία ένας πατέρας πηγαίνει την κόρη του στη συναυλία της Lady Raven, της αγαπημένης της pop star, και διαπιστώνει ότι η αστυνομία και το FBI έχουν στήσει οργανωμένη επιχείρηση για να συλλάβoυν έναν serial killer, τον «Χασάπη» που, σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκεται στο κοινό. Μόνο που ο «Χασάπης» είναι ο ίδιος. 

Όχι, δεν πρόκειται για μία από τις συνήθεις ανατροπές του Ινδοαμερικανού δημιουργού. Την πληροφορία την αποκτούμε μέσα στο πρώτο τέταρτο της ταινίας, αφήστε που μας την έχει γνωστοποιήσει ήδη το προωθητικό υλικό. Και ο Σιάμαλαν θέλει να την έχουμε από νωρίς, γιατί το ζητούμενο εδώ δεν είναι η έκπληξη, αλλά το σασπένς. Αυτό που μας νοιάζει είναι να δούμε πώς θα ξεφύγει ο χαρακτήρας από την παγίδα που του έστησαν. Ο οποίος χαρακτήρας, σε ένα από τα παιχνίδια ηθικής που έπαιζε μαζί μας και ο Χίτσκοκ, είναι ένα τέρας και, υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα επιθυμούσαμε να συλληφθεί. Αν τον συλλάβουν όμως, τότε θα τελειώσει η ταινία, κι εμείς θέλουμε να συνεχιστεί, γιατί περνάμε καλά με αυτό το παιχνίδι γάτας και ποντικιού ανάμεσα στον ίδιο και στην αστυνομία. Εμείς, δηλαδή, περνούσαμε καλά μέχρι την τρίτη πράξη, όπου παρακαλούσαμε να τον συλλάβουν, ώστε να τελειώσει η ταινία πριν εκτροχιαστεί περισσότερο. 

Ο άνθρωπος που έστηνε σκηνή αγωνίας και γεννούσε δέος από έναν άντρα που σηκώνει βάρη στο υπόγειο του, ο δημιουργός που με την εικόνα του αποτυπώματος μιας ιδρωμένης παλάμης  στο τραπέζι μάς έδινε να καταλάβουμε μέσα σε δυο δευτερόλεπτα όσα δεν μας είπε το σενάριο σε δυο λεπτά, μοιάζει σαν να έχει ξεμείνει από φρέσκες ιδέες.

Στο (συντηρητικό και μονότονο) Knock at the Cabin όλη η ταινία ήταν ένα μεγάλο set-piece, δίχως ιδιαίτερα ευρήματα και με πλανοθεσία εκ πρώτης όψεως εμπνευσμένη, αλλά μόνο για νεοφερμένους στο σινεμά του – οι φαν του σκηνοθέτη σίγουρα θα διαπίστωσαν μια προσφυγή σε γνώριμα τρικ. Τότε πιστέψαμε ότι ο Σιάμαλαν ήθελε να κάνει μια απογυμνωμένη εκδοχή του σινεμά του, επειδή ήθελε να παίξει το παιχνίδι της μετάθεσης του κεντρικού ερωτήματος – εν ολίγοις, να μας βάλει να σκεφτούμε τι θα κάναμε εμείς σε αντίστοιχη περίπτωση. Παρακολουθώντας το Trap, διαπιστώσαμε κάτι δυσάρεστο. Αυτό που τότε λογαριάσαμε για συνειδητή απόφαση, ίσως να οφειλόταν σε δημιουργική «κόπωση». Ο άνθρωπος που έστηνε σκηνή αγωνίας και γεννούσε δέος από έναν άντρα που σηκώνει βάρη στο υπόγειο του, ο δημιουργός που με την εικόνα του αποτυπώματος μιας ιδρωμένης παλάμης  στο τραπέζι μάς έδινε να καταλάβουμε μέσα σε δυο δευτερόλεπτα όσα δεν μας είπε το σενάριο σε δυο λεπτά, μοιάζει σαν να έχει ξεμείνει από φρέσκες ιδέες. Ιδέες για το στήσιμο ενός set-piece, ιδέες για σκηνοθετικές παρεμβάσεις στα (ογκώδη) σενάρια του, ιδέες για να εντάξει οργανικά τις συνήθεις προβληματικές του στο σινεμά των ειδών που αγαπά. 

«Τrap»: Ο Μ. Νάιτ Σιάμαλαν έχει ξεμείνει από ιδέες Facebook Twitter
Στην ταινία ένας πατέρας πηγαίνει την κόρη του στη συναυλία της Lady Raven, της αγαπημένης της pop star

Εδώ όχι μόνο αδυνατεί να βρει τον τρόπο να υπηρετήσει το (γαργαλιστικό) concept του μέχρι τελικής πτώσης και  (SPOILER ALERT) αναγκάζεται να μεταφέρει τη δράση εκτός σταδίου, αλλά ό,τι συμβαίνει στη συνέχεια φαντάζει πρόχειρο, σαν να το επινοεί τη στιγμή που το παρακολουθείς – ένα χαρακτηριστικό που εντοπίζουμε και στα Lady in the Water και Glass, μα εκείνες οι ταινίες είχαν (ας πούμε) δοκιμιακό χαρακτήρα, δεν αποτελούσαν αγνές απόπειρες στο σινεμά είδους. Όσο βρισκόμαστε στο στάδιο, όλα βαίνουν καλώς, χάρη στους ελάσσονες χιτσκοκισμούς, στη σταρ εμφάνιση του Τζος Χάρτνετ –αναμφίβολα το ερμηνευτικό highlight της μέχρι τώρα καριέρας του–, σε κωμικές νότες που ευτυχώς δεν παρεξηγούνται τώρα που η κωμωδία της αμηχανίας (το «cringe» δηλαδή) έχει ενταχθεί για τα καλά στο κινηματογραφικό μας διαιτολόγιο, καθώς και σε ένα γοργό, για τα δεδομένα του σκηνοθέτη, tempo. Μόλις αφήνουμε το στάδιο ξεκινά μια πορεία προς την κάθοδο – με την κακή έννοια. Ο Σιάμαλαν ζητά  από την κόρη του Σαλέκα μια ερμηνεία δύο επιπέδων, που εμφανώς δεν μπορεί να του δώσει, οι απιθανότητες έρχονται βροχή, δίχως να συνοδεύονται από τη δέουσα βιρτουοζιτέ και τις αγωνιώδεις εμπνεύσεις που θα μας έκαναν να τις αγνοήσουμε, ενώ το (μελιστάλαχτο) οικογενειακό δράμα μυστηριωδώς και αναίτια βρίσκει και πάλι χώρο. 

Όσο για τους ψυχολογισμούς, ίσως ο σκηνοθέτης θα έπρεπε να παραδειγματιστεί από έναν άλλο τιμητή του Χίτσκοκ, τον Ντε Πάλμα, και να τους προσεγγίζει με camp διάθεση, αντί να τους παίρνει τόσο πολύ στα σοβαρά – βλέπε και Split. Μην μας παρεξηγήσετε, δεν πιστεύουμε ότι η ταινία είναι κακή, τουλάχιστον όχι τόσο ώστε να δικαιολογεί την απόφαση του στούντιο να μην τη δείξει στους κριτικούς στη χώρα μας και να την κρατήσει κρυφή από τους Αμερικανούς κριτικούς μέχρι τη μέρα της πρεμιέρας της στις ΗΠΑ. Απλώς, μοιάζει πρόχειρη και βεβιασμένη, στοιχεία που σίγουρα δεν έχουμε συνδέσει με το σινεμά του Σιάμαλαν. 

Το τρέιλερ της ταινίας

Η ταινία «Τrap» κυκλοφορεί στους κινηματογράφους την Πέμπτη 22 Aυγούστου. 

Οθόνες
0

ΑΝΤΙΟ ΔΙΟΝΥΣΗ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Οθόνες / Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Χάρι Λάιτον, όπου ο Χάρι Μέλινγκ συνάπτει μια BDSM σχέση με τον Σκάρσγκαρντ, ήδη από το τρέιλερ έχει πυροδοτήσει συζητήσεις για τον σεξουαλικό προσανατολισμό του Σουηδού πρωταγωνιστή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Με το «Chasing Dragons» ο Άκης Ζιάκκας ένωσε μονομιάς τις τρεις δρακολίμνες

Οθόνες / Ο Άκης Ζιάκας ενώνει σε μία διαδρομή τις τρεις Δρακόλιμνες

«Chasing Dragons»: 120 χιλιόμετρα, 8.000 μέτρα υψομετρική διαφορά σε μία μέρα. Μια ταινία που διαρκεί μία ώρα και καταγράφει αυτή τη συγκλονιστική διαδρομή που ξεπερνά τα όρια της αντοχής, σωματικής και ψυχολογικής.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Mπιλ Κίντερ στη LiFO: «Oι ταινίες κινουμένων σχεδίων δεν είναι μόνο για παιδιά»

Οθόνες / Mπιλ Κίντερ: «Oι ταινίες κινουμένων σχεδίων δεν είναι μόνο για παιδιά»

Ο συνεργάτης του Κόπολα και υπεύθυνος μοντάζ και post-production σε ταινίες όπως το «Wall-e» μάς μίλησε για το μοντάζ στο animation, για την Pixar και για τότε που ένα στούντιο πλήρωσε 80 εκατομμύρια δολάρια τον Κόπολα για να μη γυρίσει μια ταινία. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Τζάρεντ Λέτο, Έμα Τόμσον, ο σκύλος Ίντι και άλλοι δύο λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Τζάρεντ Λέτο, Έμα Τόμσον, ο σκύλος Ίντι και άλλοι δύο λόγοι να πάτε σινεμά

Η τρίτη και χειρότερη κατάθεση στο σύμπαν του «Tron», η πολυσυζητημένη ταινία τρόμου «Good Boy», το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Νταγκ Γιόχαν Χάουγκερουντ και η Έμα Τόμσον ως ένοπλη προστάτιδα. Τι παίζει στα σινεμά από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μακρά αποκαθήλωση του Kanye West

Οθόνες / Η μακρά αποκαθήλωση του Kanye West

Το νέο ντοκιμαντέρ με τίτλο «In whose name?» παρουσιάζει τον Kanye West ως μια ιδιοφυΐα εγκλωβισμένη στο σώμα ενός παιδιού που βρίσκεται πάντα στα πρόθυρα ενός ακόμα κακομαθημένου ξεσπάσματος. Αρκεί αυτό για να αγνοήσουμε τα σφάλματά του;
THE LIFO TEAM
10 ταινίες για να μπείτε σε φθινοπωρινή διάθεση

Οθόνες / 10 ταινίες που θέλεις να βλέπεις και να είναι φθινόπωρο

Είναι τα κίτρινα φύλλα του Central Park; Η μελοδραματική ατμόσφαιρα; Αγγλικά τοπία στη βροχή; Κάτι πάντως ενώνει αυτές τις δέκα ταινίες και όταν τις βλέπεις θες να είναι και ο καιρός αλλιώτικος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Steve: Η μοναξιά του δασκάλου μεγάλων αποστάσεων

Daily / Steve: Η μοναξιά του δασκάλου μεγάλων αποστάσεων

Ένα κρίσιμο και «μανιοκαταθλιπτικό» 24ωρο στη ζωή ενός εκπαιδευτικού σε ένα σχολείο για προβληματικούς εφήβους αποτελεί τον καμβά για το υπερκινητικό δράμα του Netflix με πρωταγωνιστή τον Κίλιαν Μέρφι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Νεριτάν Ζιντζιρία: «Η Ελλάδα έχει φετίχ να βαφτίζει τους νέους "φαινόμενα"»

Οθόνες / Νεριτάν Ζιντζιρία: «Η Ελλάδα έχει φετίχ να βαφτίζει τους νέους "φαινόμενα"»

Όταν αποφάσισε να γίνει κινηματογραφιστής, του είπαν ότι θα πεινάσει, αλλά με έναν πολύ δημιουργικό τρόπο. Έκανε τις πρώτες του ταινίες κυριολεκτικά με χώμα και νερό, αλλά πλέον τρέχει παράλληλα οκτώ πρότζεκτ. Κάνει σινεμά συνομιλώντας με το σινεμά του Γιάνναρη, του Δαμιανού, του Παπατάκη. Ο Νεριτάν Ζιντζιρία αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
When Nobody’s Watching: Πριν κλωτσήσουν τη μπάλα, πρέπει να νικήσουν την προκατάληψη

Οθόνες / When Nobody’s Watching: Πριν κλωτσήσουν τη μπάλα, πρέπει να νικήσουν την προκατάληψη

Η Ελλάδα κάνει τα πρώτα της σοβαρά βήματα για να σταθεί ισότιμα στο ευρωπαϊκό γήπεδο του γυναικείου ποδοσφαίρου - Το νέο ντοκιμαντέρ του ΠΣΑΠΠ, “When Nobody’s Watching”, ρίχνει φως στις ζωές των αθλητριών που παλεύουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Η δραματική στροφή του The Rock και άλλοι 3 λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Η δραματική στροφή του The Rock και άλλοι 3 λόγοι να πάτε σινεμά

Ακόμα μια κινηματογραφική μεταφορά του Δράκουλα, ένα κινέζικο animation που είναι η πέμπτη εμπορικότερη ταινία όλων των εποχών αλλά και η επανακυκλοφορία του «Avatar: The Way of Water» - Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη
THE LIFO TEAM