«Spider-Man: No Way Home»: Η θεαματική ενηλικίωση του Πίτερ Πάρκερ

«Spider-Man: No Way Home»: Η θεαματική ενηλικίωση του Πίτερ Πάρκερ Facebook Twitter
Οι προσδοκίες έχουν πλέον αυξηθεί και, εκτός του μόνιμου καθήκοντός του να προσφέρει βοήθεια σε όποιον τη χρειάζεται, ο παγιδευμένος Πάρκερ πρέπει να καλύψει το κενό που άφησε το τέλος των Avengers.
0

Ο Spider-Man, αυτή η δαιμόνια αλληγορία της εφηβείας, με τις μεταλλαγμένες ορμόνες να καταλαμβάνουν το σώμα ενός αμήχανου Πίτερ Πάρκερ και τα κολλώδη υγρά που εκτοξεύονται από τα χέρια του να τον καθιστούν κυρίαρχο του εαυτού του και του σύμπαντος, κλείνει άλλη μια τριλογία με meta θόρυβο και πολυπρόσωπα ανοιχτά μέτωπα.

Οι προσδοκίες έχουν πλέον αυξηθεί και, εκτός του μόνιμου καθήκοντός του να προσφέρει βοήθεια σε όποιον τη χρειάζεται, ο παγιδευμένος Πάρκερ πρέπει να καλύψει το κενό που άφησε το τέλος των Avengers.

Η συνέπεια; Το No Way Home θυσιάζει την παιδικότητα και την ελαφράδα, το teenage σκέρτσο που τον έκαναν ευδιάκριτα χιουμοριστικό, κρύβοντας το στοιχείο της έκπληξης στις καταστάσεις που τον ενέπλεκαν σε περιπέτειες.

Το ξεκίνημα της ταινίας, αναγκαστικά, τον προσγειώνει στα δύσκολα. Το πρόσωπό του έχει αποκαλυφθεί από τα media και η εισαγωγή σε καλή σχολή είναι αμφίβολη, παρασύροντας στην ακαδημαϊκή απόρριψη την MJ του και τον καλύτερό του φίλο, τον (αδυνατισμένο) Νεντ.

Ο Τζον Γουάτς πετυχαίνει μια εισαγωγή στο live action multiverse, απογαλακτίζει τον Spider-Man από την ευσεβική επιρροή του Iron Man και την ενοχική έννοια του σπιτικού (εξού και η λέξη «home» σε καθένα από τους τίτλους της τριλογίας) και τον ενηλικιώνει σε έναν κόσμο περισσότερων πιθανοτήτων.

Κάνει έκκληση στον Dr. Strange για την αποκατάσταση της μυστικής του ταυτότητας, αλλά επεμβαίνει στο ξόρκι, γιατί δεν θέλει να ξεχαστεί από τους αγαπημένους του ανθρώπους. Κατά τη διάρκεια της μαγικής τελετής, κακοί από τα πολύ προηγούμενα επεισόδια τρυπώνουν στο παρόν.

Spider-Man: No Way Home Facebook Twitter
Το «No Way Home» θυσιάζει την παιδικότητα και την ελαφράδα, το teenage σκέρτσο που τον έκαναν ευδιάκριτα χιουμοριστικό, κρύβοντας το στοιχείο της έκπληξης στις καταστάσεις που τον ενέπλεκαν σε περιπέτειες.

Μετά το αρχικό σάστισμα, ο καλοπροαίρετος χαρακτήρας του Πίτερ επικρατεί του πολυσυμπαντικού χάους.

Επιθυμεί να επαναφέρει τους πλάνητες, παραστρατημένους mutants στην πρότερη, έντιμη ψυχική μορφή τους, να εξουδετερώσει τη διαβολή που τους κατέλαβε.

«Τι είμαι, σκύλος, να με ευνουχίσεις;» διαμαρτύρεται γρυλλίζοντας ο Ότο Οκτάβιους (πάντα ο Άλφρεντ Μολίνα, που του έγινε ψηφιακό de-aging για να μοιάζει με τον οκτάποδο εχθρό που είχαμε δει πριν από 17 χρόνια). 

Από εκεί και πέρα αρχίζουν τα spoilers και η ειρωνεία που τα συνοδεύει. Ενώ η ολοένα αυξανόμενη fanbase μαντεύει τις νάρκες/δώρα στην πλοκή και γνωρίζει εκ των προτέρων το αναπόφευκτο, περιμένοντας μια απλή επιβεβαίωση παρακολουθώντας την ταινία, η ανάλυση οφείλει να σταματήσει κάπου στη μέση, για λόγους ευγένειας και ορθότητας.

Όπως όλοι φαντάζονται, λοιπόν, δεν θα ήταν δυνατόν να εισχωρήσουν μόνο οι κακοί από τις στρογγυλές, φλεγόμενες πύλες, άρα η συνέργεια που κάποτε απολάμβαναν μόνο οι ενωμένοι Εκδικητές επεκτείνεται με διαφορετικές συνθήκες.

Ο Τζον Γουάτς πετυχαίνει μια εισαγωγή στο live action multiverse, απογαλακτίζει τον Spider-Man από την ευσεβική επιρροή του Iron Man και την ενοχική έννοια του σπιτικού (εξού και η λέξη «home» σε καθένα από τους τίτλους της τριλογίας) και τον ενηλικιώνει σε έναν κόσμο περισσότερων πιθανοτήτων.

Spider-Man: No Way Home Facebook Twitter
Τα ευχάριστα κινηματογραφικά νέα είναι πως τον γεφυρώνει και τον δένει στενότερα με τον παντοδύναμο, αν και ασταθή διαιτητή του χωροχρόνου, τον Dr. Strange.

Τα ευχάριστα κινηματογραφικά νέα είναι πως τον γεφυρώνει και τον δένει στενότερα με τον παντοδύναμο, αν και ασταθή διαιτητή του χωροχρόνου, τον Dr. Strange, έναν μάγιστρο με παρελθόν που, όπως φαίνεται, αξίζει να αποκαλυφθεί περισσότερο και με πνευματώδες χιούμορ που μόνο ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς μπορεί να χειριστεί με λεπτότητα και timing απαιτήσεων – η σεκάνς με την αιώρηση στην κατοπτρική διάσταση είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες.

Λόγω της επιτυχίας του (και μόνο, αν κρίνουμε από το περιττό sequel), ο Venom θα έχει ρόλο στη συνέχεια και ο γενναιόδωρος Πάρκερ, ως άλλος Τζορτζ Μπέιλι (ο ήρωας από την Υπέροχη Ζωή του Φρανκ Κάπρα), θα πρέπει να αξιολογήσει το δώρο της ζωής, ως αντιστάθισμα στη μελαγχολία της λήθης και της μοναξιάς.

Η ταινία κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους την Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αναγέννηση του Jurassic World με ανακυκλωμένα υλικά, ανακουφιστικά αναχρονιστική

Οθόνες / Jurassic World: Ανακυκλωμένα υλικά, ανακουφιστικό πισωγύρισμα

Ο Κόλιν Τρεβόροου ξεκίνησε δυνατά τη δεύτερη τριλογία του Jurassic σύμπαντος και την έστειλε στον αγύριστο ή περίπου στη μέση του πουθενά, με τους τροποποιημένους δεινοσαύρους αδέσποτους, οπλισμένους κι επικίνδυνους, σε ένα φινάλε με οικολογικές κορόνες, πανηγυρικά χαοτικό, ψευδεπίγραφα απειλητικό και, εν τέλει, εξαιρετικά ανιαρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στο «F1», o Μπραντ Πιτ θυμίζει τους σταρ μιας άλλης εποχής

Οθόνες / Στο «F1», o Μπραντ Πιτ θυμίζει τους σταρ μιας άλλης εποχής

Ο Μπραντ Πιτ, σε έναν μεγαλειώδη αναχρονισμό σε σύγκριση με τους ζορισμένους άνδρες του σύγχρονου κινηματογράφου, παίζει την ψυχούλα που όλοι φανταζόμαστε στο «F1», έναν (καθόλου σκοτεινό) ιππότη της ασφάλτου, ριψοκίνδυνο για το fun της ιστορίας, σε πλήρη έλεγχο της κατάστασης, πιστό στο σχεδόν ερωτικό του ραντεβού με τον φακό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
10 κινηματογραφικές προβολές-events που δεν πρέπει να χάσετε φέτος το καλοκαίρι

Οθόνες / 10 θρυλικές ταινίες που θα δούμε φέτος στα θερινά

Πέρα από τις ταινίες της διανομής, το καλοκαίρι διεξάγονται events, φεστιβάλ κaι αφιερώματα που (επανα)συστήνουν θησαυρούς από το κινηματογραφικό παρελθόν. Επιλέγουμε μια προβολή από δέκα τέτοιες δράσεις, στις οποίες κάθε σινεφίλ αξίζει να χτυπήσει κάρτα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κατερίνα Γιουλάκη (1938-2025): «Η θεία όλων μας»

Απώλειες / Κατερίνα Γιουλάκη (1938-2025): «Η θεία όλων μας»

Η αγαπημένη ηθοποιός, που έφυγε πλήρης ημερών πριν από λίγες ημέρες, υπήρξε η επιτομή της Ελληνίδας θείας, τόσο στην τηλεόραση όσο και στον κινηματογράφο. Ο ανιψιός της, Φώτης Σεργουλόπουλος, θυμάται στιγμές μαζί της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να δει κανείς το «Φοινικικό σχέδιο» αν δεν είναι φαν του Γουές Άντερσον;

The Review / Γιατί να δει κανείς το «Φοινικικό σχέδιο» αν δεν είναι φαν του Γουές Άντερσον;

O Χρήστος Παρίδης συζητά με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την τελευταία ταινία του Τεξανού δημιουργού. Πρόκειται, τελικά, για μια αντικαπιταλιστική αλληγορία της εποχής μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Army of Lovers», όπως «Στρατός Εραστών»

Οθόνες / «Army of Lovers»: Μια ταινία για τα ζευγάρια εραστών του Ιερού Λόχου

Ο σκηνοθέτης Λευτέρης Χαρίτος εξηγεί πώς αποφάσισε να θίξει ένα θέμα που για αιώνες θεωρείται ταμπού: τις ερωτικές σχέσεις μεταξύ αντρών στην Αρχαία Ελλάδα, ακόμη και στο πεδίο της μάχης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tsoula Festival

Μουσική / Tsoula Festival: Το πιο φρέσκο νησιώτικο φεστιβάλ στήνεται στην Αστυπάλαια

Με όνομα εμπνευσμένο από το παραδοσιακό φυλαχτό του νησιού, το φεστιβάλ που οραματίστηκαν τρεις δημοσιογράφοι στρέφει τα βλέμματα στην «πεταλούδα του Αιγαίου» – και έχουμε αποκλειστικά το πλήρες πρόγραμμά του.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Τζόυς Ευείδη

Οι Αθηναίοι / Τζόυς Ευείδη: «Φαίνομαι πολύ κουλ; Μπα, ρόλος είναι»

Αν της είχαν κάνει στο θέατρο όσες επαγγελματικές προτάσεις είχε ως σερβιτόρα, θα ήταν η Βουγιουκλάκη – όπως λέει. Κι αν και συχνά αυτολογοκρίνεται, δεν κρύβεται πίσω από τις λέξεις. Είναι μια αγαπητή κωμική ηθοποιός, που κάποτε ήθελε να παίξει δραματικούς ρόλους. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ