«Spider-Man: No Way Home»: Η θεαματική ενηλικίωση του Πίτερ Πάρκερ

«Spider-Man: No Way Home»: Η θεαματική ενηλικίωση του Πίτερ Πάρκερ Facebook Twitter
Οι προσδοκίες έχουν πλέον αυξηθεί και, εκτός του μόνιμου καθήκοντός του να προσφέρει βοήθεια σε όποιον τη χρειάζεται, ο παγιδευμένος Πάρκερ πρέπει να καλύψει το κενό που άφησε το τέλος των Avengers.
0

Ο Spider-Man, αυτή η δαιμόνια αλληγορία της εφηβείας, με τις μεταλλαγμένες ορμόνες να καταλαμβάνουν το σώμα ενός αμήχανου Πίτερ Πάρκερ και τα κολλώδη υγρά που εκτοξεύονται από τα χέρια του να τον καθιστούν κυρίαρχο του εαυτού του και του σύμπαντος, κλείνει άλλη μια τριλογία με meta θόρυβο και πολυπρόσωπα ανοιχτά μέτωπα.

Οι προσδοκίες έχουν πλέον αυξηθεί και, εκτός του μόνιμου καθήκοντός του να προσφέρει βοήθεια σε όποιον τη χρειάζεται, ο παγιδευμένος Πάρκερ πρέπει να καλύψει το κενό που άφησε το τέλος των Avengers.

Η συνέπεια; Το No Way Home θυσιάζει την παιδικότητα και την ελαφράδα, το teenage σκέρτσο που τον έκαναν ευδιάκριτα χιουμοριστικό, κρύβοντας το στοιχείο της έκπληξης στις καταστάσεις που τον ενέπλεκαν σε περιπέτειες.

Το ξεκίνημα της ταινίας, αναγκαστικά, τον προσγειώνει στα δύσκολα. Το πρόσωπό του έχει αποκαλυφθεί από τα media και η εισαγωγή σε καλή σχολή είναι αμφίβολη, παρασύροντας στην ακαδημαϊκή απόρριψη την MJ του και τον καλύτερό του φίλο, τον (αδυνατισμένο) Νεντ.

Ο Τζον Γουάτς πετυχαίνει μια εισαγωγή στο live action multiverse, απογαλακτίζει τον Spider-Man από την ευσεβική επιρροή του Iron Man και την ενοχική έννοια του σπιτικού (εξού και η λέξη «home» σε καθένα από τους τίτλους της τριλογίας) και τον ενηλικιώνει σε έναν κόσμο περισσότερων πιθανοτήτων.

Κάνει έκκληση στον Dr. Strange για την αποκατάσταση της μυστικής του ταυτότητας, αλλά επεμβαίνει στο ξόρκι, γιατί δεν θέλει να ξεχαστεί από τους αγαπημένους του ανθρώπους. Κατά τη διάρκεια της μαγικής τελετής, κακοί από τα πολύ προηγούμενα επεισόδια τρυπώνουν στο παρόν.

Spider-Man: No Way Home Facebook Twitter
Το «No Way Home» θυσιάζει την παιδικότητα και την ελαφράδα, το teenage σκέρτσο που τον έκαναν ευδιάκριτα χιουμοριστικό, κρύβοντας το στοιχείο της έκπληξης στις καταστάσεις που τον ενέπλεκαν σε περιπέτειες.

Μετά το αρχικό σάστισμα, ο καλοπροαίρετος χαρακτήρας του Πίτερ επικρατεί του πολυσυμπαντικού χάους.

Επιθυμεί να επαναφέρει τους πλάνητες, παραστρατημένους mutants στην πρότερη, έντιμη ψυχική μορφή τους, να εξουδετερώσει τη διαβολή που τους κατέλαβε.

«Τι είμαι, σκύλος, να με ευνουχίσεις;» διαμαρτύρεται γρυλλίζοντας ο Ότο Οκτάβιους (πάντα ο Άλφρεντ Μολίνα, που του έγινε ψηφιακό de-aging για να μοιάζει με τον οκτάποδο εχθρό που είχαμε δει πριν από 17 χρόνια). 

Από εκεί και πέρα αρχίζουν τα spoilers και η ειρωνεία που τα συνοδεύει. Ενώ η ολοένα αυξανόμενη fanbase μαντεύει τις νάρκες/δώρα στην πλοκή και γνωρίζει εκ των προτέρων το αναπόφευκτο, περιμένοντας μια απλή επιβεβαίωση παρακολουθώντας την ταινία, η ανάλυση οφείλει να σταματήσει κάπου στη μέση, για λόγους ευγένειας και ορθότητας.

Όπως όλοι φαντάζονται, λοιπόν, δεν θα ήταν δυνατόν να εισχωρήσουν μόνο οι κακοί από τις στρογγυλές, φλεγόμενες πύλες, άρα η συνέργεια που κάποτε απολάμβαναν μόνο οι ενωμένοι Εκδικητές επεκτείνεται με διαφορετικές συνθήκες.

Ο Τζον Γουάτς πετυχαίνει μια εισαγωγή στο live action multiverse, απογαλακτίζει τον Spider-Man από την ευσεβική επιρροή του Iron Man και την ενοχική έννοια του σπιτικού (εξού και η λέξη «home» σε καθένα από τους τίτλους της τριλογίας) και τον ενηλικιώνει σε έναν κόσμο περισσότερων πιθανοτήτων.

Spider-Man: No Way Home Facebook Twitter
Τα ευχάριστα κινηματογραφικά νέα είναι πως τον γεφυρώνει και τον δένει στενότερα με τον παντοδύναμο, αν και ασταθή διαιτητή του χωροχρόνου, τον Dr. Strange.

Τα ευχάριστα κινηματογραφικά νέα είναι πως τον γεφυρώνει και τον δένει στενότερα με τον παντοδύναμο, αν και ασταθή διαιτητή του χωροχρόνου, τον Dr. Strange, έναν μάγιστρο με παρελθόν που, όπως φαίνεται, αξίζει να αποκαλυφθεί περισσότερο και με πνευματώδες χιούμορ που μόνο ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς μπορεί να χειριστεί με λεπτότητα και timing απαιτήσεων – η σεκάνς με την αιώρηση στην κατοπτρική διάσταση είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες.

Λόγω της επιτυχίας του (και μόνο, αν κρίνουμε από το περιττό sequel), ο Venom θα έχει ρόλο στη συνέχεια και ο γενναιόδωρος Πάρκερ, ως άλλος Τζορτζ Μπέιλι (ο ήρωας από την Υπέροχη Ζωή του Φρανκ Κάπρα), θα πρέπει να αξιολογήσει το δώρο της ζωής, ως αντιστάθισμα στη μελαγχολία της λήθης και της μοναξιάς.

Η ταινία κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους την Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βίκι Κριπς στη LIFO: «Καθένας επιλέγει το δικό του δηλητήριο»

Οθόνες / Βίκι Κριπς: «Καθένας επιλέγει το δικό του δηλητήριο»

Η ηθοποιός που στάθηκε σαν ίση προς ίσο απέναντι σε ολόκληρο Ντάνιελ Ντέι-Λιούις μιλάει στη LiFO σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης με αφορμή την κυκλοφορία του «Hot Milk», που πραγματοποίησε γυρίσματα στη χώρα μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ο ξεχασμένος απαγωγέας Τόνι Κυρίτσης, που ενέπνευσε τον Γκας Βαν Σαντ για το Dead Man's Wire

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Dead Man’s Wire»: Η χλιαρή επιστροφή του Γκας βαν Σαντ

Μετά από πέντε χρόνια ο Αμερικανός σκηνοθέτης επανέρχεται με την ξεχασμένη ιστορία ενός απαγωγέα, κάνοντας μια βιογραφία με νόημα, που όμως δεν προσθέτει κάτι στη φιλμογραφία του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
To αριστουργηματικό Ran του Κουροσάβα και 8 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Οθόνες / To αριστουργηματικό Ran του Κουροσάβα και 8 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Μια ταινία βασισμένη σε βιβλίο του Στίβεν Κινγκ, η επιστροφή του Ντάρεν Αρονόφσκι, η καλύτερη ταινία του Κουροσάβα σε επανέκδοση και το τέταρτο μέρος της σειράς ταινιών θρίλερ «Το Κάλεσμα» – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
«Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ζωντανεύει στη Βενετία

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ζωντανεύει στη Βενετία

Έκκληση από τους συντελεστές της ταινίας της Κάουτερ Μπεν Χάνια να σταματήσουν επιτέλους οι δολοφονίες παιδιών στη Γάζα, με αφορμή το σπαρακτικό τηλεφώνημα της 6χρονης Παλαιστίνιας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
A House of Dynamite

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «House of Dynamite»: Η Κάθριν Μπίγκελοου πατάει το κουμπί – και μας κόβει την ανάσα

Με χειρουργική ακρίβεια, η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με Όσκαρ σκηνοθεσίας μας πείθει ανατριχιαστικά για τον επικείμενο πυρηνικό όλεθρο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο μάγος του Κρεμλίνου

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Ο μάγος του Κρεμλίνου»: Ο ρυθμιστής του Πούτιν δεν χωρά σε ταινία

Πίσω από το ψυχρό πρόσωπο της εξουσίας, κρύβεται ο ψίθυρος ενός σύγχρονου Ρασπούτιν. Ο Ολιβιέ Ασαγιάς τον ακολουθεί – αλλά μήπως τον πρόδωσε η φόρμα;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
No other choice

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «No other choice»: Η ταινία που θα οδηγήσει τον Παρκ Τσαν-γουκ στα Όσκαρ

Ο Κορεάτης σκηνοθέτης παραμένει ένας από τους μεγάλους σύγχρονους κινηματογραφιστές, αν και η αντικαπιταλιστική του σάτιρα «No other choice» δεν είναι η καλύτερή του ταινία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Είναι σαν να κάνεις τον Δράκουλα χορτοφάγο»: Γιατί το σέξι τέρας του Φρανκενστάιν που παίζει ο Τζέικομπ Ελόρντι είναι λάθος

Οθόνες / Γιατί το σέξι τέρας του νέου «Φρανκενστάιν» είναι λάθος

Στη διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος της Μέρι Σέλεϊ από τον Γκιγιέρμο ντελ Τόρο πρωταγωνιστεί ο «εξωφρενικά όμορφος» Τζέικομπ Ελόρντι στον ρόλο του τέρατος – πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μια ταινία χωρίς ειρμό. 
THE LIFO TEAM
O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Οθόνες / O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός διασκευών του έργου του δημοφιλούς συγγραφέα που θα δούμε στο πανί, στο γυαλί και στο σανίδι, κι αυτό στάθηκε αφορμή για ένα αφιέρωμα στις καλύτερες ταινίες που ενέπνευσαν τα γραπτά του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

Ανταπόκριση από τη Βενετία / Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

O Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο θα έκανε την Μέρι Σέλεϊ περήφανη. Ο δικός του Φρανκενστάιν κατορθώνει να μην προδώσει το πνεύμα του πολυδιασκευασμένου μυθιστορήματός της.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Λούκα Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ανταπόκριση από τη Βενετία / After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ο Λούκα Γκουαντανίνο νοσταλγεί τη χαμένη τέχνη του διαλόγου, αλλά το After the Hunt χάνει το δίκιο του στην ακαδημαϊκή φλυαρία και τις σεναριακές αστοχίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Οθόνες / Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Από το «Awful Truth» του Λίο ΜακΚάρεϊ στο «Gone Girl» του Ντέιβιντ Φίντσερ κι από τις μπεργκμανικές «Σκηνές από έναν γάμο» στο «Revolutionary Road» του Σαμ Μέντες, ανατρέχουμε σε δέκα ταινίες για όσους ενώθηκαν ενώπιον Θεού κι ανθρώπων «μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος».   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΒΟΥΓΟΝΙΑ

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Βουγονία»: Κριτική για τη νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου

«Είναι περιπέτεια η "Βουγονία", fun και πιο περίπλοκη απ’ ότι δείχνει» - Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος καταγράφει τις εντυπώσεις του από την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στο 82ο Φεστιβάλ Βενετίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

Οθόνες / Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

«Το άτακτο αγόρι του βρετανικού σινεμά βρήκε τον δρόμο του σε ώριμες επιλογές, είτε παίζοντας κάποιον αδυσώπητο κακό είτε αφήνοντας τα λακωνικά του διακριτικά σαν στάμπα, όνομα και πράγμα, σε σύντομες εμφανίσεις – εννοείται πως έχει υποδυθεί και τον διάβολο!»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Οθόνες / The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Η ταινία σημάδεψε μια γενιά εφήβων που φαντασιώνονταν ότι θα αντιστεκόντουσαν ηρωικά στους νταήδες που τους κακοποιούσαν καθημερινά. Και τώρα, ο μύθος επιστρέφει για έκτη φορά στην οθόνη, με πρωταγωνιστές τον Τζάκι Τσαν και τον Ραλφ Μάτσιο
THE LIFO TEAM