Ο Τέρι Γκιλιαμ έγινε 80 χρονών: Ξαναβλέπουμε όλες τις ταινίες του Facebook Twitter
H φιλμογραφία του αριθμεί μόλις 12 μεγάλου μήκους προσωπικές δουλειές. Φωτ.: Imeh Akpanudosen/Getty Images/Ideal Image

Ο Τέρι Γκιλιαμ έγινε 80 χρονών: Ξαναβλέπουμε όλες τις ταινίες του

0

Με την ενέργειά του, την αντισυμβατική συμπεριφορά και τον χειμαρρώδη λόγο του είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι ο Τέρι Γκίλιαμ κλείνει τα 80 σήμερα. Θα ορκιζόσουν πως είναι μια εικοσαετία νεότερος τουλάχιστον. Ήδη από τη θητεία του στους Monty Python διαφαινόταν ένα πνεύμα ανεξαρτησίας. Ήταν ο μόνος Αμερικανός της ομάδας και κύρια ενασχόληση του ήταν να σχεδιάζει εκείνες τις εμβόλιμες «ενέσεις» animated σάτιρας και σουρεαλισμού στο «Flying Circus» πρώτα και στις ταινίες στη συνέχεια – δηλαδή, είχε μια πιο μοναχική δραστηριότητα.


Απ' όλα τα μέλη της ομάδας που επιχείρησαν να περάσουν πίσω από τον φακό, αυτός ήταν ο μόνος που είχε μάτι κινηματογραφικό και δικό του όραμα, διακριτό από το αναρχίζον χιούμορ της ομάδας, το οποίο, βέβαια, δεν αποχωρίστηκε ποτέ. Με αντισυστημική διάθεση και δάνεια από διαφορετικές τέχνες έπλασε αξέχαστες κινηματογραφικές δυστοπίες με σημείο αναφοράς την εποχή τους αλλά και έναν θεματικό καμβά, απαρτιζόμενο από διαχρονικά ερωτήματα.

Με ευρυγώνιους φακούς, dutch angles και την κάμερα συχνά τοποθετημένη χαμηλά στο έδαφος, έκανε αδύνατο να διαχωρίσεις πού ξεκινά η φαντασία και πού τελειώνει η πραγματικότητα, έφτιαξε ένα στυλ δικό του, τόσο ιδιαίτερο που, αν πετύχεις τυχαία ταινία του στην TV, μέσα σε ένα λεπτό θα καταλάβεις ότι είναι δική του – για πόσους σκηνοθέτες μπορείς να το υποστηρίξεις αυτό;


Δούλεψε για καιρό μέσα στο σύστημα των στούντιο, που θέλησε να καρπωθεί το ταλέντο του, μα συγκρούστηκε συχνά με αυτό. Θα χρειαζόταν ένα άρθρο μεγαλύτερο από αυτό εδώ μόνο για να καταγραφούν οι περιπέτειές του με τη Universal για το final cut του Brazil (1985) ή για να αναφερθούμε στα επανειλημμένα restart του κινηματογραφικού Δον Κιχώτη του – το χρονικό της καταστροφικής πρώτης απόπειρας μπορείτε να το παρακολουθήσετε στο εξαιρετικά ενδιαφέρον Lost in la Mancha (2002).

Ο Τέρι Γκίλιαμ, σαν σύγχρονος Διογένης, μέσα από τις ταινίες του γυρνά με τον φανό του από σινεμά σε σινεμά, αναζητώντας ανθρώπους που να πιστεύουν στα παραμύθια. Γιατί πιστεύει ακλόνητα ότι ο δρόμος για την ελευθερία περνά μέσα από το παραμύθι.


Πάνω απ' όλα, είναι εκείνος που, σαν σύγχρονος Διογένης, μέσα από τις ταινίες του, γυρνά με τον φανό του από σινεμά σε σινεμά, αναζητώντας ανθρώπους που να πιστεύουν στα παραμύθια. Γιατί πιστεύει ακλόνητα ότι ο δρόμος για την ελευθερία περνά μέσα από το παραμύθι.


Για να γιορτάσουμε τα ογδοηκοστά του γενέθλια επισκεφθήκαμε ξανά όλες τις ταινίες του και γράψαμε γι' αυτές, σε μια απόπειρα να συνοψίσουμε μια sui generis καριέρα που ελπίζουμε ότι δεν θα σταματήσει εδώ, αρκεί να βρίσκει χρηματοδότηση για τα σχέδιά του. Αυτός είναι και ο λόγος που η φιλμογραφία του αριθμεί μόλις 12 μεγάλου μήκους προσωπικές δουλειές.

Jabberwocky (1977)

Με τα ομιχλώδη εξωτερικά πλάνα του και τα ημιφωτισμένα εσωτερικά, το ντεμπούτο του Γκίλιαμ μαρτυρά έναν (πολύ) κινηματογραφικό σκηνοθέτη, επιστρατεύει συχνά, αν και όχι τόσο εύστοχα, το χιούμορ των Monty Python και αναδεικνύει με το «καλημέρα» την ικανότητά του να φτιάχνει ένα πειστικό και ολοκληρωμένο κινηματογραφικό σύμπαν. Η κωμωδία διακόπτεται από μικρά, απρόσμενα ξεσπάσματα γραφικής εικονογραφίας – trademarks ενός σκηνοθέτη που όχι μόνο δεν φοβάται, αλλά συχνά επιδιώκει να λερώσει τα χέρια του. Τέλος, κρατώντας για τον εαυτό του τον μικρό ρόλο ενός παλαβού που πιστεύει ότι η πέτρα που έχει στην κατοχή του είναι διαμάντι, συστήνει το κυρίαρχο μοτίβο της φιλμογραφίας του, εκείνο της αντιπαραβολής φαντασίας και πραγματικότητας, διαλέγοντας και στρατόπεδο.

 


Time Bandits (1981)

Πιτσιρικάς με ενδιαφέρον για την Ιστορία εντάσσεται στην παρέα νάνων ληστών που πηδούν από εποχή σε εποχή αναζητώντας θησαυρούς χάρη σε έναν μαγικό χωροχρονικό χάρτη που έκλεψαν από το Ανώτερο Ον – ο Γκίλιαμ δεν είναι άθεος, είναι αγνωστικιστής. Η Ιστορία ως παιχνίδι, (ανα)θεωρημένη από το βλέμμα της παιδικής φαντασίας, σε μια πότε βλάσφημη, πότε σαχλή, μα πάντα εφευρετική και παιχνιδιάρικη περιπέτεια. Η παρουσία του Σον Κόνερι, που διάβασε το σενάριο από σπόντα, το λάτρεψε και επικοινώνησε με την παραγωγή για να παίξει, έβαλε το λιθαράκι της στην εισπρακτική επιτυχία του φιλμ, η οποία με τη σειρά της έβαλε το δικό της λιθαράκι στην τρελή πορεία της Handmade Films, της εταιρείας παραγωγής του Τζορτζ Χάρισον των Beatles. Περισσότερα για τη Handmade Films μπορείτε να μάθετε στο απολαυστικό ντοκιμαντέρ An accidental studio (2019).

Ο Τέρι Γκιλιαμ έγινε 80 χρονών: Ξαναβλέπουμε όλες τις ταινίες του Facebook Twitter
Η παρουσία του Σον Κόνερι, που διάβασε το σενάριο από σπόντα, το λάτρεψε και επικοινώνησε με την παραγωγή για να παίξει, έβαλε το λιθαράκι της στην εισπρακτική επιτυχία του φιλμ.

Brazil (1985)

Στην κινηματογραφική δυστοπία που έπλασε ο Γκίλιαμ, η οποία συνδυάζει τον οργουελικό ολοκληρωτισμό με την καφκική γραφειοκρατία, η πρωτοβουλία ισοδυναμεί με τρομοκρατία και πρέπει να παταχθεί. Το Brazil συνδυάζει ένα «ζωντανό» καρτούν με τον γερμανικό εξπρεσιονισμό, βάλλει κατά του κομφορμισμού, της καταστολής, του κορπορατικού μοντέλου, του καταναλωτικού προτύπου και της δικτατορίας της ομορφιάς και διατείνεται στο σκοτεινό, γλυκόπικρο φινάλε του πως η πνευματική ελευθερία είναι ζήτημα συνειδητής, εσωτερικής επιλογής, ένα απρόσιτο έδαφος, ένα άβατο που το Σύστημα ποτέ δεν θα μπορέσει να καταλάβει. Μια μεγάλη στιγμή για το είδος της επιστημονικής φαντασίας.

 

The Adventures of Baron Munchausen (1988)

Το μέγεθος της παραγωγής και τα σκηνικά του Ντάντε Φερέτι ζωντανεύουν τα σκίτσα του Γκίλιαμ για την ομάδα των Python στη δημιουργία του που φλερτάρει περισσότερο από κάθε άλλη με τη φελινική ονειροφαντασία. Τοποθετώντας την ιστορία του στην «Εποχή της Λογικής», όπως μας λέει ο τίτλος στην αρχή, ο Γκίλιαμ προπαγανδίζει για ακόμα μία φορά τις απελευθερωτικές ιδιότητες του παραμυθιού για τον άνθρωπο, υπό την προϋπόθεση ότι ο τελευταίος θα συνεχίσει να πιστεύει σ' αυτό, όπως η νεαρή Σάλι πιστεύει στον βαρόνο Μινχάουζεν στο φιλμ. Με την πίστη της η Σάλι τον σώζει κάθε φορά που ετοιμάζεται να παραδοθεί στον θάνατο – στη λήθη δηλαδή. Γιατί, αν χαθεί η πίστη στην τέχνη του παραμυθιού, θα χαθεί μαζί της και η ελευθερία.

Ο Τέρι Γκιλιαμ έγινε 80 χρονών: Ξαναβλέπουμε όλες τις ταινίες του Facebook Twitter
Με την πίστη της η Σάλι τον σώζει κάθε φορά που ετοιμάζεται να παραδοθεί στον θάνατο – στη λήθη δηλαδή.

The Fisher King (1991)

Με το τρυφερό σενάριο του Ρίτσαρντ Λα Γκράβενεζ (Οι Γέφυρες του Μάντισον, Ο Γητευτής των Αλόγων) να δίνει σπονδυλική στήλη στο όραμα του Γκίλιαμ, ο τελευταίος μεταπηδά σε πιο mainstream αφηγηματικά μονοπάτια με εντυπωσιακά αποτελέσματα και χωρίς δημιουργικές εκπτώσεις, βρίσκοντας στο πρόσωπο του Ρόμπιν Γουίλιαμς ιδανικό ερμηνευτή για να ισορροπήσει ανάμεσα στη μανιακή συμπεριφορά μιας τυπικής φιγούρας του σινεμά του και σε ένα τραγικότερο από το σύνηθες υπόβαθρο. Στην πορεία τους προς την εξιλέωση οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες του έργου θα ανακαλύψουν ότι οι ιαματικές λειτουργίες του παραμυθιού έχουν ουσιαστική επίδραση μόνο όταν το μοιράζεσαι. Ανάμεσα σε πολλές σκηνές, ξεχωρίζει εκείνη η φέτα μαγικού ρεαλισμού, όπου ο άστεγος του Ρόμπιν Γουίλιαμς ακολουθεί αυτή που του αρέσει στον σταθμό Grand Central της Νέας Υόρκης και, εντελώς απροειδοποίητα, όλοι οι περαστικοί αρχίζουν να χορεύουν ένα βαλσάκι.

 

H σκηνή στον σταθμό Grand Central της Νέας Υόρκης, όπου όλοι οι περαστικοί αρχίζουν να χορεύουν.

12 Monkeys (1995)

Η εσχατολογία των Δώδεκα Πιθήκων, που διασκευάζουν και συμπληρώνουν δραματουργικά το ποιητικό La Jetée του Κρις Μάρκερ, αποκτά μια (ακόμα πιο) πικρή διάσταση εν όψει της τρέχουσας πανδημικής συγκυρίας. Και, ναι, μπορεί οι άνθρωποι να είναι θύτες και θύματα μιας νιτσεϊκής αιώνιας επιστροφής, προγραμματισμένοι από τη φτιαξιά τους να επαναλάβουν το παρελθόν τους και να αυτοκαταστραφούν, αλλά ο Γκίλιαμ, ως γνήσιο μέλος της ομάδας των Python, θα δει και τη «φωτεινή πλευρά της ζωής». Γιατί ο Cole του Μπρους Γουίλις στο φιλμ θα επιλέξει να επαναλάβει τα ίδια λάθη σε πείσμα της σωτηρίας του, σε πείσμα ακόμα και της σωτηρίας της ανθρωπότητας, προκειμένου να συναντήσει ξανά Εκείνη και να ξαναπεράσει τον (δανεικό) χρόνο του μαζί της. Κι αυτό δίνει στους Δώδεκα Πιθήκους μια γνήσια νεο-ρομαντική διάσταση, αρκετή για να τους καταστήσει στα μάτια μου λίγο παραπάνω αριστούργημα απ' όσο είναι έτσι κι αλλιώς.

Ο Τέρι Γκιλιαμ έγινε 80 χρονών: Ξαναβλέπουμε όλες τις ταινίες του Facebook Twitter
Ο Cole του Μπρους Γουίλις στο φιλμ θα επιλέξει να επαναλάβει τα ίδια λάθη σε πείσμα της σωτηρίας του.

Fear and Loathing in Las Vegas (1998)

Η παραληρηματική πρόζα του βασιλιά της αντικουλτούρας και της αντίφασης Χάντερ Σ. Τόμσον ενσωματώνεται σε μια παραισθησιογόνα (μη) αφήγηση, όπου η Αμερική των αρχών του '70 παρουσιάζεται σαν ένα τεράστιο τρελοκομείο που βγάζει κάποιο νόημα(;) μόνο αν είσαι μαστουρωμένος. Υπερσκηνοθετημένo και ιδιοσυγκρασιακό ακόμα και για τα μέτρα του σκηνοθέτη –θα ξέρεις αν είναι μια ταινία για σένα μέσα στα πρώτα δέκα λεπτά–, το Φόβος και Παράνοια στο Λας Βέγκας χτυπήθηκε από μεγάλη μερίδα της κριτικής, απέκτησε όμως σταδιακά ένα cult κοινό που πίνει νερό στο όνομά του – ή Chivas και Wild Turkey.

Ο Τέρι Γκιλιαμ έγινε 80 χρονών: Ξαναβλέπουμε όλες τις ταινίες του Facebook Twitter
Το «Φόβος και Παράνοια στο Λας Βέγκας» χτυπήθηκε από μεγάλη μερίδα της κριτικής, απέκτησε όμως σταδιακά ένα cult κοινό που πίνει νερό στο όνομά του.

The Brothers Grimm (2005)

Για τους Αδερφούς Γκριμ ο ίδιος ο Γκίλιαμ δήλωσε ότι ανέλαβε τα σκήπτρα της παραγωγής επειδή του έκαναν μια (οικονομική) προσφορά που δεν μπορούσε να αρνηθεί. Ακολούθησαν ομηρικές διαμάχες με τους αδερφούς Γουάινστιν, δημόσιες αντεγκλήσεις και διαρκείς καβγάδες για ένα σενάριο που ο σκηνοθέτης απεχθανόταν και ουσιαστικά έγραφε ξανά μετά του τακτικού συνεργάτη του Τόνι Γκρισόνι κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Πίσω από τις φωνές, θα βρεις μια δημιουργία που παλεύει να χωρέσει το «σινεμά του παραλόγου» του Γκίλιαμ και το αυστηρά στρωτό και αυστηρότερα θορυβώδες σινεμά του blockbuster κάτω από την ίδια μασχάλη. Μια ταινία σε διαρκή σύγκρουση με τον εαυτό της, αν θέλεις. Οι αδερφοί Γκριμ των Ματ Ντέιμον και Χιθ Λέτζερ, πάντως, είναι ωραία προσθήκη στην πινακοθήκη χαρακτήρων του Γκίλιαμ.

Ο Τέρι Γκιλιαμ έγινε 80 χρονών: Ξαναβλέπουμε όλες τις ταινίες του Facebook Twitter
Οι αδερφοί Γκριμ των Ματ Ντέιμον και Χιθ Λέτζερ είναι ωραία προσθήκη στην πινακοθήκη χαρακτήρων του Γκίλιαμ.

Tideland (2005)

Ερχόμενο έπειτα από τα καταστροφικά γυρίσματα και την επακόλουθη ματαίωση του Δον Κιχώτη του, αλλά και εν μέσω διαρκών συγκρούσεων με τους Γουινστάιν για τους Αδερφούς Γκριμ, το Tideland είναι μια πάρα πολύ επιθετική και μαυρόψυχη ταινία. Γέννημα ψυχολογικής φθοράς και θυμού, η απόπειρα του Γκίλιαμ στο southern gothic κλείνεται ολοένα και περισσότερο στον εαυτό της όσο περνά η ώρα, εύκολα και εύλογα μπορεί να κατηγορηθεί για έλλειψη ευαισθησίας και γούστου και εντελώς δικαιολογημένα έλαβε τις χειρότερες κριτικές της καριέρας του.

Ο Τέρι Γκιλιαμ έγινε 80 χρονών: Ξαναβλέπουμε όλες τις ταινίες του Facebook Twitter
Το «Tideland» είναι μια πάρα πολύ επιθετική και μαυρόψυχη ταινία.

The Imaginarium of Doctor Parnassus (2009)

Κάπου ανάμεσα στην απολογία, την εξομολόγηση και την (αυτό)ψυχανάλυση, ο Δρ. Παρνάσους θέλει τον ομώνυμο ήρωα να έχει πουλήσει την ψυχή του στον Διάβολο, όπως ο Γκίλιαμ στην περίπτωση των Αδερφών Γκριμ, και να βρίσκονται σε διαμάχη για το ποιος θα κερδίσει τις περισσότερες ψυχές: το αναλογικό, φτιαγμένο με αίμα θέαμα του πρώτου ή η εντυπωσιακή, πλην εντελώς επιφανειακή και ευκαιριακή μαγεία του δεύτερου; Ο αιφνίδιος θάνατος του πρωταγωνιστή Χιθ Λέτζερ, που κρατούσε τον ρόλο του Τόνι, μιας φιγούρας που ξεπήδησε από την commedia dell' arte –σταθερά φιλότεχνο το σινεμά του Γκίλιαμ– οδήγησε τον σκηνοθέτη σε αλχημείες, με τους Τζόνι Ντεπ, Τζουντ Λο και Κόλιν Φάρελ να επιστρατεύονται για να ολοκληρώσουν την ερμηνεία του Λέτζερ.

 

The Zero Theorem (2013)

Στην προσωπική του ζωή ο Λεθ περιμένει διαρκώς ένα τηλεφώνημα που θα του εξηγήσει το νόημα της ζωής. Στην εργασία του προσπαθεί να αποδείξει ότι το μηδέν ισούται με 100%. Κυνηγά ανεμόμυλους, κατά βάση, και στο μεσοδιάστημα είναι αποκομμένος από τους υπόλοιπους ανθρώπους, δεν θέλει να τον αγγίζουν, αλλά μιλά για τον εαυτό του στον πρώτο πληθυντικό, μια συνήθεια που εμφανώς καλλιέργησε για να μη νιώθει μόνος. Πέρα από τη συνήθη πίστη του σκηνοθέτη στη φαντασία, σε αυτή την καλαίσθητη μικρή δουλειά, η οποία ακροβατεί μεταξύ της δυστοπικής σάτιρας του Μπραζίλ και του ρομαντισμού των 12 Πιθήκων, κεντρική θεματική είναι η επικοινωνία και η απουσία της – χαρακτηριστική η σκηνή του πάρτι, όπου κάθε καλεσμένος ακούει τη δική του μουσική από το iΡod του.

Ο Τέρι Γκιλιαμ έγινε 80 χρονών: Ξαναβλέπουμε όλες τις ταινίες του Facebook Twitter
Το «The Zero Theorem» ακροβατεί μεταξύ της δυστοπικής σάτιρας του «Μπραζίλ» και του ρομαντισμού των «12 Πιθήκων».

Τhe man who killed Don Quixote (2018)

Τα πρότζεκτ σπουδαίων δημιουργών που ματαιώθηκαν διατηρούν μια μυθική διάσταση, κυρίως επειδή δεν τα είδαμε ποτέ, άρα μπορέσαμε να πλάσουμε στο μυαλό μας το «αριστούργημα» που ατυχώς δεν συνέβη. Εκ των πραγμάτων, ο Δον Κιχώτης του Τέρι Γκίλιαμ δεν θα ανταποκρινόταν ποτέ στις προσδοκίες ενός magnum opus τoυ οποίου το making off κράτησε 29 χρόνια, ειδικά από τη στιγμή που φέρει τις εμφανείς αδυναμίες ενός σεναρίου που άλλαξε μορφή άπειρες φορές. Έλα όμως που το μεταμοντέρνο ταξίδι ενός σκηνοθέτη-παραμυθά που χρειάζεται να πιστέψει και πάλι στα παραμύθια του είναι μια ταινία σαν εκείνες της ύστερης φιλμογραφίας του Κόπολα. Απευθύνεται σε μεγάλο βαθμό σε οπαδούς του σκηνοθέτη της και τους περιμένει καρτερικά να απευθυνθούν σε αυτή, όποτε νιώσουν την ανάγκη να πιστέψουν και πάλι στο σινεμά. Και όποτε αποφασίσουν να το κάνουν, δεν θα τους αφήσει παραπονεμένους.

 
Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
movies

Οθόνες / Η Σταχτοπούτα αλλιώς και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το διάσημο παραμύθι γίνεται ταινία τρόμου, εφηβικά δράματα και η καινούργια σκηνοθετική δουλειά του διεθνούς φήμης Έλληνα διευθυντή φωτογραφίας Φαίδωνα Παπαμιχαήλ – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Φαίδων Παπαμιχαήλ: «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Pulp Fiction / «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Με αφορμή τη νέα του ταινία, ο σημαντικός διευθυντής φωτογραφίας και σκηνοθέτης Φαίδων Παπαμιχαήλ αφηγείται στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο τη συναρπαστική διαδρομή της ζωής του από τα πρώτα του βήματα μέχρι τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

Daily / El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

«Ο κοσμοναύτης του απείρου» έκανε πρεμιέρα πριν από μερικές μέρες, σε μια μεταφορά αντάξια του θρύλου που συνοδεύει τόσο το έργο όσο και τον δημιουργό του, ο οποίος βρήκε τραγικό τέλος στα χέρια της αργεντινής χούντας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πόσο θα τα έσπαγε/γαμάτη θα ήταν μια θρησκεία με θεό τον Νίκολας Κέιτζ»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Ναταλίας Σουίφτ / «Αν μοιραστώ μαζί σου την ταινία που αγαπάω, μόνο αγάπη έχω να σου δώσω»

Μυθολογίες / «Φαντάζεστε μια θρησκεία με θεό τον Κέιτζ;»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Ναταλίας Σουίφτ

Από το After Hours του Σκορσέζε, που την απελευθέρωσε, μέχρι τη Γλυκιά Συμμορία του Νικολαΐδη, που τη σημάδεψε με τη μουσική της, η ηθοποιός μοιράζεται μια ετερόκλητη κινηματογραφική λίστα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Η νέα ταινία του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Οθόνες / Η νέα ταινία του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το ακαταμάχητο ντεμπούτο της Λουίζ Κουρβουαζιέ που σάρωσε εισπρακτικά στη Γαλλία και η επίσημη πρόταση της Τσεχίας για το περσινό Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας ξεχωρίζουν αυτή την κινηματογραφική εβδομάδα.
THE LIFO TEAM