Το κινηματογραφικό δοκίμιο του Νεριτάν Ζιντζιρία για το Άγιο Όρος

ΝΕΡΙΤΑΝ ΖΙΝΤΖΙΡΙΑ-ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ Facebook Twitter
Στο Άγιο Όρος έχει τρομερό ενδιαφέρον το ότι ο χρόνος τελικά σε εμποτίζει και καταλήγεις να είσαι ο χρονικογράφος της ανθρώπινης εξέλιξης.
0

Ένα ψάρι που ψυχορραγεί ανάμεσα στα δέντρα, μια σκοτεινή ανδρική φιγούρα πίσω από ένα θολό παραπέτασμα, η πρωινή πάχνη σε ένα δάσος με πυκνή βλάστηση, η θέα του ανταριασμένου Αιγαίου από το μπαλκόνι μιας μονής, ο ξύλινος ήχος του τάλαντου που καλεί για προσευχή, ένα ελάφι, πρόσωπα ενός άλλου αιώνα, ασκητές σε χειρωνακτικές εργασίες, μια κοπιαστική ανάβαση σε μια χιονισμένη πλαγιά. Δεκατρία λεπτά ασπρόμαυρου λυρισμού χωρίς λόγια, μια καταβύθιση σε έναν κόσμο αρχέγονο, μυστηριακό, αποκομμένο και αναλλοίωτο από τις αρχές του 20ού αιώνα μέχρι σήμερα. Η ταινία «Φῶς ἐκ Φωτός» του Νεριτάν Ζιντζιρία, που έντεκα χρόνια πριν εξέπληξε με τη μικρού μήκους ταινία του «Χαμομήλι», κέρδισε όχι μόνο το Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο 46ο Διεθνές Φεστιβάλ Δράμας αλλά και μια θέση στην καρδιά όλων. 

— Θέλεις να μου πεις πώς ξεκίνησε η ιδέα να κάνεις μια ταινία για το Άγιο Όρος;
Ήρθα σε επαφή με την αγιορείτικη φωτογραφία το 2017, κατά τη διάρκεια ενός διερευνητικού ταξιδιού. Είχα πάρει μια ανάθεση από τον γνωστό αρχιτέκτονα Στέλιο Κόη, που είναι γεννημένος στην Ουρανούπολη, του οποίου όλη η εργασία έχει επηρεαστεί από τη μοναστηριακή αρχιτεκτονική. Όταν ετοιμάζαμε ένα βίντεο για να παρουσιάσουμε στο γραφείο του, του είπα ότι ήθελα να επισκεφθώ το Άγιο Όρος για να έχω πλήρη εικόνα του αντικειμένου.

Ήθελα να αποδώσω μια συγκεκριμένη αίσθηση, πέρα από την ωδή στο φιλμ, να μιλήσω για το τι σημαίνει η συνύπαρξη και να γίνεσαι κομμάτι ενός κόσμου. Ότι φτάνεις σε ένα σημείο απόλυτης ταύτισης με τον περιβάλλοντα χώρο.

Μπήκα μαζί με τον συνεργάτη μου στον ήχο, Λέανδρο Ντούνη, για να πάρουμε κάποια ηχοτοπία, με σεβασμό, γιατί δεν επιτρέπεται να φωτογραφίζεις χωρίς άδεια, αλλά είχα στο μυαλό μου τη χερτζοκική αντίληψη, ότι, αν σε πιάσουν, ζητάς συγγνώμη. Μέχρι που την τελευταία μέρα όντως με έπιασαν, αλλά με πολύ ευγενικό τρόπο, και με ρώτησαν τι τραβούσα. Είχα μαζί μου μια αναλογική και μια ψηφιακή κάμερα και τους έδειξα τι είχα τραβήξει. Oι φωτογραφίες άρεσαν και με ρώτησαν αν θα με ενδιέφερε να δω αυτές που έχει τραβήξει ένας αδελφός μοναχός. Έτσι πρωτοήρθα σε επαφή με αυτές τις φωτογραφίες.

Ο μοναχός που με ρώτησε, ο πατέρας Νήφωνας, ήταν εκείνος που είχε βρει τις φωτογραφικές γυάλινες πλάκες που ο ίδιος φρόντισε να αποκαταστήσει και να τις σαρώσει – σήμερα φυλάσσονται στη Μονή της Σίμωνος Πέτρας. Χάρη σε αυτόν έμαθα τα πάντα για την αγιορείτικη φωτογραφία. Επειδή εν τέλει επικεντρώθηκα στο έργο ενός συγκεκριμένου μοναχού, του ιεροδιάκονου Προκόπιου, είδα την ομορφιά του να είσαι αυτοδίδακτος, του να μαθαίνεις την τέχνη με αυτόν τον τρόπο. Όχι απαραίτητα για να εκφραστείς και να αναγνωριστείς καλλιτεχνικά αλλά για να διαφυλάξεις στο πέρασμα του χρόνου το όνομα και το πρόσωπο  των συνασκητών σου, των αδελφών μοναχών. 

ΝΕΡΙΤΑΝ ΖΙΝΤΖΙΡΙΑ-ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ Facebook Twitter
Ξεκίνησα εντελώς διαισθητικά, καθώς, έχοντας προέλθει από τη μυθοπλασία, δεν ήξερα πώς να διαχειριστώ αυτόν τον κόσμο.

— Μια στάση ζωής που απέχει πάρα πολύ από τη σύγχρονη εποχή. Αυτό ήταν που σε έκανε να αποφασίσεις να το μεταφέρεις σε φιλμ; 
Εκείνο που με κράτησε τα πέντε χρόνια που διήρκεσε το όλο εγχείρημα και με έκανε να ξεκινήσω ήταν ότι κατά πάσα πιθανότητα ο Προκόπιος δεν είχε δει πολλές φωτογραφίες στη ζωή του, αλλά είχε στην κατοχή του κάμερα. Η φωτογραφία φτάνει στο Άγιο Όρος από Ρώσους εξερευνητές το 1845, οι οποίοι, φεύγοντας, άφησαν πίσω τους εξοπλισμό, ο οποίος όμως είχε πάθει ζημιά. Οι ντόπιοι μοναχοί βρήκαν αυτόν τον εξοπλισμό, τον αποκατέστησαν και ξεκίνησαν αλληλογραφία με την Κωνσταντινούπολη ώστε να μάθουν όλα τα σχετικά με τα χημικά και τη χρήση του.

— Τι γνωρίζεις για τον Προκόπιο; 
Ο ιεροδιάκονος Προκόπιος Καρυώτης, κατά κόσμον Παραδείσης Γαγάς, γεννήθηκε στον Πολύγυρο Χαλκιδικής και μπήκε στις Καρυές περίπου το 1863, σε ηλικία 20 ετών. Το ερώτημα που με απασχολούσε στην περίπτωσή του ήταν τι φωτογραφίζεις αν δεν έχεις δει φωτογραφίες, αλλά έχεις στην κατοχή σου κάμερα.

— Σε ποια εποχή ανήκουν οι φωτογραφίες που παρουσιάζεις; 
Η έντονη σειριακή φωτογραφική δράση ξεκινάει γύρω στο 1910. Η φωτογραφία αποτελούσε για εκείνον ένα κομμάτι της διακονίας του, ήταν όπως η ψαλτική και η αγιογραφία. 

— Αποκλείεται να είδε φωτογραφίες σε κάποιο ταξίδι του στη Θεσσαλονίκη;
Μην ξεχνάμε ότι δεν ήταν εύκολες οι μετακινήσεις, όπως σήμερα. Πιθανολογώ ότι δεν είχε έρθει σε επαφή με φωτογραφίες παρά μόνο μέσω αλληλογραφίας. Προσωπικά, για να ξεκινήσω ένα εγχείρημα, πρέπει να με διεγείρει και να ερεθίσει ορισμένα νευραλγικά σημεία. Αυτή ήταν, λοιπόν, η αφετηρία μου, μια αναζήτηση ενός πρώτου βλέμματος.

ΝΕΡΙΤΑΝ ΖΙΝΤΖΙΡΙΑ-ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ Facebook Twitter
Ουσιαστικά, είναι ένα κινηματογραφικό δοκίμιο, υβρίδιο μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ.

— Βλέπουμε και κινηματογραφημένα στιγμιότυπα. Από πού προέρχονται; 
Αυτά είναι δικά μου, γυρισμένα ειδικά για την ταινία, αλλά και αρχειακό υλικό από το 1933 που μου εμπιστεύτηκε η Γερμανική Ταινιοθήκη. Αυτό προέκυψε από έρευνά μου για την κινούμενη εικόνα του ιεροδιακόνου Προκόπιου. Πέθανε το 1932 και έψαχνα οτιδήποτε μπορούσε να βρεθεί, έτσι εντόπισα κάποια σημεία στα αρχεία τους τα οποία λειτούργησαν σαν μαγιά για το υπόλοιπο υλικό.

ΦΩΣ
Η αφίσα του ντοκιμαντέρ

— Μας αποκαλύπτεται ένας κόσμος παράλληλος με τα ιστορικά γεγονότα και τις κοινωνικές διαστάσεις της περιόδου πριν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Παρατηρούμε πρόσωπα μιας άλλης εποχής.
Με τον μοντέρ μου, Γιώργο Αλεξίου, είχαμε τη διάθεση οι φωτογραφίες να κινούνται ακόμα πιο γρήγορα ώστε να φτάσουμε στο σημείο να υπάρχει η αίσθηση της ανωνυμίας, ότι όλοι είμαστε ένα, δηλαδή ότι δεν έχει σημασία ποιος αλλά το εκτόπισμά του. Ξεκίνησα εντελώς διαισθητικά, καθώς, έχοντας προέλθει από τη μυθοπλασία, δεν ήξερα πώς να διαχειριστώ αυτόν τον κόσμο. Ήθελα να αποδώσω μια συγκεκριμένη αίσθηση, πέρα από την ωδή στο φιλμ, να μιλήσω για το τι σημαίνει η συνύπαρξη και να γίνεσαι κομμάτι ενός κόσμου. Ότι φτάνεις σε ένα σημείο απόλυτης ταύτισης με τον περιβάλλοντα χώρο. 

— Το θεωρείς ντοκιμαντέρ ή μια πιο προσωπική κατάθεση; 
Ουσιαστικά, είναι ένα κινηματογραφικό δοκίμιο, υβρίδιο μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ. Εμπεριέχει σεκάνς που γυρίστηκαν εκτός Άγιου Όρους, την ανάβαση των μοναχών, που γυρίστηκαν εν μέσω πανδημίας και ήταν μια δύσκολη εμπειρία. Ήταν μια πλήρης παραγωγή με ηθοποιούς και κοστούμια. 

ΝΕΡΙΤΑΝ ΖΙΝΤΖΙΡΙΑ-ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ Facebook Twitter
Εμένα με συγκίνησε το ότι με βοήθησε να πάψω να είμαι ο δημιουργός που ήμουν μέχρι τότε.

— Τι κοινό στοιχείο θα έλεγες ότι έχει με τις προηγούμενες ταινίες σου;
Μου αρέσει να βλέπω ανθρώπους που βρίσκονται σε καταστάσεις οι οποίες ορίζουν απόλυτα τη ζωή τους. Μου αρέσει να ρίχνω το βλέμμα μου σε αυτό που κάποιοι χαρακτηρίζουν περιθώριο, στα όρια της κοινωνικής πραγματικότητας. Η συγκεκριμένη ταινία μπορεί να μην έχει απόλυτη σχέση, αλλά ουσιαστικά έχει να κάνει με τον χρόνο και τις φιγούρες. Στο Άγιο Όρος έχει τρομερό ενδιαφέρον το ότι ο χρόνος σε εμποτίζει τελικά και έτσι γίνεσαι ο χρονικογράφος της ανθρώπινης εξέλιξης, το όργανο που καταγράφει ό,τι συμβαίνει. Εμένα με συγκίνησε το ότι με βοήθησε να πάψω να είμαι ο δημιουργός που ήμουν μέχρι τότε. Είχα στη διάθεσή μου επτά ώρες φιλμ. Μου πήρε πέντε χρόνια να το ολοκληρώσω, δεν είναι δυνατό να ασχοληθείς με κάτι που διέπεται από τον χρόνο και να μην αφήσεις τον χρόνο να σε διαπεράσει. 

— Από πόσες φωτογραφίες είχες να επιλέξεις;
Το αρχείο περιέχει 3.000 φωτογραφίες και κράτησα εν τέλει 73. Η τελική επιλογή έγινε με τη βοήθεια του πατρός Νήφωνα. Πρέπει να πω ότι έχουν βγάλει βιβλία, έχουν γίνει εκθέσεις, όπως αυτή πρόσφατα στον Έβρο και λίγο παλιότερα στη Φινλανδία. Είναι γνωστή και η αγιορείτικη φωτογραφία, όπως και ο ιεροδιάκονος Προκόπιος. 

— Οπότε δεν ήταν κρυφό υλικό.
Δεν έχει να κάνει με το αν κάτι είναι κρυφό αλλά με το πώς εγώ συναντήθηκα με αυτό. Είναι η σύζευξη με έναν άνθρωπο και ένα βλέμμα. Σχετίζεται με τη συνύπαρξη, είναι μια υπόθεση ουμανιστική. Στο Φεστιβάλ του Ρότερνταμ, όπου έκανε πρεμιέρα, με πλησίαζαν Ασιάτες, που έχουν εντελώς άλλες θρησκευτικές καταβολές, αλλά τους μίλησε η ταινία, το οντολογικό ζήτημα της ύπαρξης. Οπότε, από ένα σημείο και μετά, σημασία έχει πώς βλέπει εσένα η ταινία και πώς ανταποκρίνεσαι εσύ οργανικά σε κάτι τέτοιο. Εμένα μου συνέβη, ενώ δεν έχω ιδιαίτερη σχέση με την υπόθεση «αρχείο». Ένας φίλος χαρακτήρισε την ταινία ως «αρχαιολογία του βλέμματος», κάτι που βρήκα πολύ κολακευτικό. Το αρχείο, όταν αναμετρηθεί με τον χρόνο, αποκτάει μια άλλη ταυτότητα, γίνεται αφήγημα. 


 

Τρέιλερ του ντοκιμαντέρ

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Athos» στο Netflix: Από πού πάνε για το Άγιο Όρος;

Daily / «Athos» στο Netflix: Από πού πάνε για το Άγιο Όρος;

Παρά τις σκιές που έχουν κυκλώσει κατά καιρούς την Αθωνική Πολιτεία, είναι αναμφισβήτητη η έλξη που ασκεί στην κοινή συνείδηση το «άβατο» του Αγίου Όρους, που παρουσιάζεται με διακριτικό και ελκυστικό τρόπο στο γερμανικό ντοκιμαντέρ που βρίσκεται σταθερά στο top10 του ελληνικού Netflix.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ