ΣΥΡΙΑ

6 ταινίες που δεν θα χάσουμε τις επόμενες εβδομάδες Facebook Twitter
Aτελιέ LIFO

6 ταινίες που δεν θα χάσουμε τις επόμενες εβδομάδες

0

O Κλιντ Ίστγουντ επιστρέφει με την «Μπαλάντα του Ρίτσαρντ Τζούελ»

O Ρίτσαρντ Τζούελ του τίτλου είναι ένας φύλακας ασφαλείας που την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ατλάντα (1996) εντόπισε σακίδιο με εκρηκτικά ασφαλείας και ξεκίνησε διαδικασία εκκένωσης, σώζοντας εκατοντάδες ανθρώπους. Στη συνέχεια, όμως, εξαιτίας ενός άρθρου τοπικής εφημερίδας κρίθηκε ύποπτος γι' αυτό το τρομοκρατικό χτύπημα και κατέστη, εν μια νυκτί, από ήρωας αποδιοπομπαίος τράγος για την αμερικανική κοινωνία. Σε αυτή την εξοργιστική αληθινή ιστορία ο αγαπημένος (και) του ελληνικού κοινού Κλιντ Ίστγουντ θα βρει υλικό για να εξερευνήσει εκ νέου τα αγαπημένα του μοτίβα, αυτό του ηρωισμού και του μύθου, της αλήθειας και της μεταξύ τους απόστασης. Θα βρει, επίσης, ιδανικό πρωταγωνιστή στο πρόσωπο του Πολ Γουόλτερ Χάουζερ, ηθοποιού που έκλεψε την παράσταση στο Ι, Τοnya του Κρεγκ Γκιλέσπι. Οι κριτικές από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού είναι θετικές, οι όποιες αρνητικές στέκονται σε μια «κίτρινη» αστειότητα που ουδεμία σχέση έχει με το έργο καθαυτό. Από τις ταινίες της χρονιάς.

(Από 16/1)

 

«Jojo Rabbit»: Η Σκάρλετ Γιαχάνσον στο Γ' Ράιχ

O Τάικα Γουαϊτίτι, αυτός ο περίεργος Νεοζηλανδός που επιχείρησε να φέρει λίγη από την παλαβομάρα των Monty Python στο σύμπαν της Marvel με το Thor: Ragnarok, επιστρέφει με το πιο φιλόδοξο προσωπικό του εγχείρημα, μια κινηματογραφική φαντασία, όπου πιτσιρικάς της νεολαίας του Χίτλερ ανακαλύπτει πως η μητέρα του κρύβει μια εβραιοπούλα στη σοφίτα του σπιτιού της και έρχεται σε σύγκρουση με τα πιστεύω του. Συνοδοιπόρος του σε αυτή την κρίση συνείδησης ο φανταστικός του φίλος, ο Αδόλφος Χίτλερ αυτοπροσώπως! Οι κριτικές κάνουν λόγο για crowdpleaser από εκείνα που, δυστυχώς, βρίσκουμε πια με το σταγονόμετρο ‒ το βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ του Τορόντο συνηγορεί προς αυτή την κατεύθυνση. Οι πολέμιοι του φιλμ θεωρούν ότι ο ναζισμός και οι φρικτές του συνέπειες είναι πολύ σοβαρά θέματα για να κάνεις πλάκα μαζί τους, μια ένσταση, βέβαια, την οποία δεν ακούσαμε για ταινίες όπως το Inglourious Basterds.

(Από 23/1)

 

«Ο Φάρος»: Ασπρόμαυρος τρόμος και σπουδαίες ερμηνείες

Ο σκηνοθέτης Ρόμπερτ Έγκερς του Witch μας μεταφέρει στα τέλη του 19ου αιώνα για να αφηγηθεί ένα ατμοσφαιρικό χρονικό εγκλεισμού, παράνοιας και αρσενικού ανταγωνισμού με σκηνικό ένα απομονωμένο νησί και ήρωες δύο άξεστους φαροφύλακες που καλούνται να συμβιώσουν. Αδιαμφισβήτητη η ικανότητα του Έγκερς να συλλαμβάνει εποχή και γλωσσικό ιδίωμα –το βροντοφωνάζει με αυταρέσκεια μέσα στο φιλμ, άλλωστε‒, ακραίος πλην γαργαλιστικός φορμαλισμός, ασπρόμαυρο format, κάδρο 1.19:1, ηχητικός σχεδιασμός καμωμένος από το υλικό που φτιάχνονται οι εφιάλτες, φιλοσοφικές και μυθολογικές αναφορές, σινεφιλία και δύο γενναίες ερμηνείες από τους Γουίλεμ Νταφόε και Ρόμπερτ Πάτινσον, με τον τελευταίο να εξελίσσεται τελευταία σε υπολογίσιμο καρατερίστα. Αν και το φινάλε, όπως και στο ντεμπούτο του Έγκερς, μένει ανοιχτό σε συντηρητικές αναγνώσεις, πρόκειται αδιαμφισβήτητα για ένα γοητευτικό φιλμικό αξιοπερίεργο, από εκείνα που δικαιολογούν (και αποζημιώνουν) την επίσκεψη στην αίθουσα.

(Από 30/1)

 

«Μικρές Κυρίες»: Θαυμαστή, όπως λένε, μεταφορά λογοτεχνίας στην οθόνη!

Οι περιπέτειες των τεσσάρων αδερφών Μαρτς, όπως τις εμπνεύστηκε η πένα της Λουίζα Μέι Άλκοτ, έχουν γνωρίσει άπειρες μεταφορές σε κινηματογράφο και τηλεόραση, με εκείνη της Γκίλιαν Άρμστρονγκ του '94 να έχει αγαπηθεί ιδιαιτέρως από το κοινό και να εμφανίζεται συχνά σε λίστες με ενδεικτικές (και ενδεδειγμένες) χριστουγεννιάτικες προβολές. Η νέα μεταφορά του βιβλίου διά χειρός Γκρέτα Γκέργουιγκ συγκεντρώνει διαλεχτό καστ που περιλαμβάνει από Έμα Γουάτσον και Τιμοτέ Σαλαμέ έως Μέριλ Στριπ και Λόρα Ντερν και γνωρίζει ήδη επιτυχία στα αμερικανικά ταμεία και θερμή υποδοχή από την κριτική. Η τελευταία χαιρετίζει την κατά Γκέργουιγκ διασκευή της ιστορίας που εκσυγχρονίζει κάποιες πτυχές της ιστορίας, ώστε να είναι περισσότερο ταιριαστές στη μετά metoo εποχή ‒ μια κίνηση που αναμένεται να μην αρέσει ιδιαίτερα σε μερίδα βιβλιόφιλων και οπαδών προηγούμενων, πιο παραδοσιακών κινηματογραφικών μεταφορών. Σε κάθε περίπτωση, οι φαν του costume drama, της ταινίας εποχής που λέμε κι εμείς, έχουν κάτι να περιμένουν στις αίθουσες φέτος τον χειμώνα.

(Από 6/2)

 

Ο «Απόστρατος» είναι μια πολύ καλή ελληνική ταινία

Στα φεστιβάλ του εξωτερικού η ελληνική μυθοπλασία παραμένει περιζήτητη, πρόκειται όμως για μυθοπλασία φεστιβαλικής αισθητικής, από την οποία έχουμε πλεόνασμα. Το μεγάλο μας έλλειμμα εντοπίζεται στο καλό αφηγηματικό σινεμά, για το οποίο οι ταλαντούχοι μας σκηνοθέτες μοιάζουν να αδιαφορούν – πολύ κακώς, όπως αποδεικνύει εμφατικά και το παράδειγμα του Άγγελου Φραντζή με την Ευτυχία. Ο Απόστρατος του Ζαχαρία Μαυροειδή, με ήρωα έναν πωλητή μηχανών espresso που επιστρέφει στο σπίτι του αξιωματικού παππού του, μαθαίνει την ιστορία του και ανακαλύπτει μυστικά βαρύνουσας συναισθηματικής σημασίας, έρχεται να βάλει το (υπολογίσιμο) λιθαράκι του για να κλείσει σιγά-σιγά αυτή η μεγάλη τρύπα στην εγχώρια κινηματογραφική παραγωγή. Δίχως ίχνος υπερβολής, δεν υπάρχει άνθρωπος που να το είδε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης τον περασμένο Νοέμβριο και να μην έχει μια καλή κουβέντα να πει γι' αυτό. Είναι μία από τις ταινίες που θέλουμε να δούμε όχι για να στηρίξουμε το εγχώριο αφηγηματικό σινεμά, αλλά επειδή στηρίζουμε το καλό αφηγηματικό σινεμά.

(Από 20/2)

 

 

Η «Winona» του The Boy

Η πέμπτη μεγάλου μήκους ταινία του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy), η Winona, είναι μια υποβλητικά μυστηριώδης και βαθιά συγκινητική ταινία, όμορφη, με πρωταγωνίστριες τέσσερα κορίτσια που συναντιούνται μια καλοκαιρινή μέρα σε μια παραλία της Άνδρου για να παίξουν, να τραγουδήσουν, να κλάψουν και να γελάσουν, να περάσουν ανέμελες στιγμές και να λύσουν απορίες, μιλώντας για μουσική και σινεμά και ζώντας κάτι σαν παρατεταμένο τέλος εποχής με ιστορίες της φαντασίας τους που χρησιμοποιούν για να αποδράσουν από την πραγματικότητα. Η Ηρώ-Ελένη Μπέζου, η Δάφνη Πατακιά, η Ανθή Ευστρατιάδου και η Σοφία Κόκκαλη φέρνουν τη φρεσκάδα τους μπροστά από τον φακό, προσωποποιώντας μια σειρά από όνειρα της νιότης και οδηγώντας προσεκτικά τους θεατές σε μια κρυφή και αποκαλυπτική στιγμή. - M. Hulot

 

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Οθόνες
0

ΣΥΡΙΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Σύλλα Τζουμέρκα (κι ανάμεσά τους «Ο δολοφόνος του Τόκιο»)

Μυθολογίες / «Όλοι ξέρουμε για τι μιλάνε οι "Ηλίθιοι" του Τρίερ»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Σύλλα Τζουμέρκα

Κουρασάουα, Ταρκόφσκι, Βέντερς, διπλό Κασσαβέτη και τη «Διαφθορά» του Έιμπελ Φεράρα περιλαμβάνει η δεκάδα του σκηνοθέτη Σύλλα Τζουμέρκα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
Τέιλορ Σέρινταν: Ποιος είναι ο νέος Μίδας της τηλεόρασης;

Οθόνες / Τέιλορ Σέρινταν: Ποιος είναι ο νέος Μίδας της τηλεόρασης;

Ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από την επιτυχία του «Yellowstone» και ενός ολόκληρου τηλεοπτικού σύμπαντος παραμένει ένας καουμπόι που αρνείται ότι οι σειρές του απευθύνονται σε συντηρητικό ακροατήριο.
THE LIFO TEAM
Ο δημιουργός του «Love Actually» χαρίζει στα παιδιά ένα χριστουγεννιάτικο animation

Οθόνες / Ο δημιουργός του «Love Actually» χαρίζει στα παιδιά ένα χριστουγεννιάτικο animation

Ο Ρίτσαρντ Κέρτις διασκευάζει για λογαριασμό του Netflix μια τριλογία δικών του βιβλίων, σε ένα σπονδυλωτό, χαριτωμένο και καλόψυχο φιλμ, απευθυνόμενο κυρίως σε θεατές μικρότερης ηλικίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
10ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου και Kalamata Short Docs Film Festival 

Οθόνες / 10ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου: Ένα πλούσιο κινηματογραφικό δωδεκαήμερο

Η Καλαμάτα και άλλες δεκατρείς πόλεις της Πελοποννήσου έγιναν σημεία αναφοράς για τους λάτρεις του ντοκιμαντέρ, ενώ υπήρξαν και αφορμές για προβληματισμό, όχι μόνο αναφορικά με την έβδομη τέχνη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μας έπεισε η Τζολί ως Μαρία Κάλλας;

The Review / Μας έπεισε η Τζολί ως Μαρία Κάλλας;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο Βασίλης Λούρας σχολιάζουν το πολυαναμενόμενο biopic «Maria», την ερμηνεία της Αντζελίνα Τζολί, τις ιστορικές ανακρίβειες και το αν τελικά μαθαίνουμε κάτι καινούργιο για την πολύπαθη divina.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Το αιώνιο μεγαλείο του Λεονάρντο ντα Βίντσι

Daily / Το αιώνιο μεγαλείο του Λεονάρντο ντα Βίντσι

Στο νέο ντοκιμαντέρ του σπουδαίου Αμερικανού κινηματογραφιστή Κεν Μπερνς ξετυλίγεται η ζωή και το έργο του ανθρώπου που εκτός από το μεγαλειώδες εικαστικό έργο του, πρόλαβε πριν από μισή χιλιετία να αντιληφθεί, να ανακαλύψει, να εφεύρει ή να προβλέψει τα πάντα σχεδόν, από τη βαρύτητα μέχρι τον κινηματογράφο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Λούκα Γκουαντανίνο: Ο σκηνοθέτης του Queer δηλώνει ότι θα αγωνιστεί να σταματήσει τη λογοκρισία της ταινίας του

Πολιτισμός / Λούκα Γκουαντανίνο: Ο σκηνοθέτης του Queer δηλώνει ότι θα αγωνιστεί να σταματήσει τη λογοκρισία της ταινίας του

«Ο χαρακτηρισμός της ταινίας ως "πολύ προκλητικής" από τις αρχές της Τουρκίας δεν είναι τίποτα περισσότερο από απροκάλυπτη ομοφοβία» τόνισε ο σκηνοθέτης του Queer
LIFO NEWSROOM
Beatles ’64: Πριν από εξήντα χρόνια, κάτι μαγικό κι ανεπανάληπτο

Daily / Beatles ’64: Πριν από εξήντα χρόνια, κάτι μαγικό κι ανεπανάληπτο

Βασισμένο σ’ ένα εκπληκτικό πρωτότυπο υλικό, αυτό το εξαίρετο ντοκιμαντέρ του Disney+ σε παραγωγή του Μάρτιν Σκορσέζε μάς μεταφέρει με μοναδικό τρόπο σ’ αυτό που βίωσαν τα μέλη του θρυλικού συγκροτήματος όταν πάτησαν για πρώτη φορά το πόδι τους σε μια Αμερική που έμοιαζε να τους έχει απόλυτη ανάγκη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Οι δέκα αγαπημένες ταινίες της Τζούλης Αγοράκη

Οθόνες / «Είδα το "Nymphomaniac" σαν φεμινιστικό ύμνο»: Οι δέκα αγαπημένες ταινίες της Τζούλης Αγοράκη

Νικίτα Μιχάλκοφ, Ανιές Βαρντά, Μπέργκμαν, αλλά και «Love Story», «Against all odds»: Η σχέση της δημοσιογράφου Τζούλης Αγοράκη με το σινεμά εδραιώθηκε μέσα από πολύ διαφορετικές μεταξύ τους ταινίες.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Αντουανέττα Αγγελίδη: «Κάθε ταινία μου είναι το ευτυχές τέλος μιας περιπέτειας απορρίψεων»

Οι Αθηναίοι / Αντουανέττα Αγγελίδη: «Κάθε ταινία μου είναι το ευτυχές τέλος μιας περιπέτειας απορρίψεων»

Μοναδική περίπτωση για το ελληνικό σινεμά, η ιδιοσυγκρασιακή σκηνοθέτις που τιμάται στο 13ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Ταινιοθήκης αφηγείται τη ζωή και την πορεία της στη LiFO.
M. HULOT
«The New Years»: Το ισπανικό «One Day» από τον Ροντρίγκο Σορογκόγιεν

Οθόνες / «The New Years»: Το ισπανικό «One Day» από τον Ροντρίγκο Σορογκόγιεν

Η νέα ρομαντική σειρά του Cinobo βρίσκεται στο σταυροδρόμι της τριλογίας «Before», του «Normal People» και του «One Day». Δανειζόμενη το αφηγηματικό εύρημα του τελευταίου, καταγράφει τις Πρωτοχρονιές ενός ζευγαριού και μαζί τους τις δυσκολίες μα και τη γοητεία των πρώτων -άντα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Βαλέρια Γκολίνο: «Δεν με ενοχλεί το ανδρικό βλέμμα αλλά το “μη- βλέμμα” στο σινεμά»

Pulp Fiction / Βαλέρια Γκολίνο: «Δεν με ενοχλεί το ανδρικό βλέμμα αλλά το “μη- βλέμμα” στο σινεμά»

Τελευταία υποδύθηκε μια πορνοστάρ, την αδερφή της Κάλλας, και σκηνοθέτησε μια σειρά βασισμένη σε ένα «σκανδαλώδες» βιβλίο. Η Ελληνοϊταλίδα ηθοποιός και σκηνοθέτις βρέθηκε στην Αθήνα και μίλησε στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ