Όλος ο σεξισμός που μια γυναίκα ακούει, περπατώντας στους δρόμους της πόλης

7

«Κοπελιά, τι λέει;», «Πόσο κούκλα είσαι!», «Θα 'πρεπε να ευγνωμονείς τον Θεό που σ' έκανε τέτοια κουκλάρα!», «Μωρό μου, πού πας; Δεν μου μιλάς; Άντε γ@μήσου, ψηλομύτα σκύλα», «Θα 'πρεπε να χαμογελάς περισσότερο!», «Γλείψε μου τον...», «Δεν σου αρέσει να σου λένε ωραία λόγια;», «Επ, επ, συγνώμη, γλυκούλα! Δεν μιλάς τη γλώσσα γι' αυτό δεν μου απαντάς;», «Έχεις γκόμενο;», «Ωραίος κώλος!», «Μωρή, κ..., σου μιλάω, γιατί δεν απαντάς;». Αυτά είναι μόνο κάποια από τα χυδαία, ξεκάθαρα απειλητικά μηνύματα που μπορεί να ακούσει μια γυναίκα στον δρόμο, από μεγάλα αστικά κέντρα, μέχρι τις περισσότερο υποβαθμισμένες γειτονιές των ΗΠΑ (και όχι μόνο). Μια άλλη γυναίκα, η καλλιτέχνις και εικαστικός, Terra Lopez, ακριβώς για να δείξει στους άντρες τι ακριβώς συμβαίνει στις κοπέλες, δημιούργησε μία ακουστική έκθεση, που όμως θυμίζει έντονα κοινωνικό πείραμα, μέσα από το πρότζεκτ με τίτλο "How does it feel?". Η καλλιτέχνις από το Σακραμέντο, ήθελε να παρουσιάσει μία πιστή αναπαράσταση όλης της λεκτικής σεξουαλικής παρενόχλησης που υφίσταται μία γυναίκα στους δρόμους, από την ώρα που βγαίνει από το σπίτι της μέχρι την ώρα που θα επιστρέψει σ' αυτό, εάν στο ενδιάμεσο τα πράγματα δεν ξεφύγουν, θέτοντας τη ζωή της σε κίνδυνο. Ωθώντας άντρες στο να ακούσουν αυτή την ηχητική συλλογή σεξιστικών "φιλοφρονήσεων", αστείων και ύβρεων, το αποτέλεσμα ήταν συγκλονιστικό: οι περισσότεροι δήλωσαν αηδιασμένοι, τρομαγμένοι, καταρρακωμένοι, μπαίνοντας ταυτόχρονα στη θέση του ανθρώπου που εισπράττει αυτού του είδους τα σχόλια και τη δυνητική απειλή. Μιλώντας στην κάμερα της Lopez, αποκάλυψαν ότι η σκέψη τους, ακούγοντας όλα αυτά έτρεξε στις γυναίκες της οικογένειάς τους και μοιραία συναισθάνθηκαν το πώς μπορεί να ένιωθε η μητέρα, η αδελφή, η κόρη τους, αν πρέπει σε καθημερινή βάση να αντιμετωπίζει κάτι τέτοιο.

  

Διεθνή
7

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

4 σχόλια
Πώς διαχρονικά ζητήματα αισθητικής μεταλάχθηκαν σε θέματα "δικαιωμάτων" δεν μπορώ να το καταλάβω. Μπορώ να υποθέσω ότι μαζί έρχεται και η στρέβλωση της ανθρώπινης επικοινωνίας σε "επιστήμη" και του ψυχολογισμού που δίνει στο κάθε Γαϊδούρι (ανεξαρτήτου φύλου) τίτλους με ψυχολογικά προβλήματα. Ας συνέλθουμε λίγο. Δεν είμαστε επινοητές, συνεχιστές είμαστε.
Αυτα να τα δουν καποιοι αντρες που λενε οτι "Ενταξει ενα κοπλιμεντο σας κανουμε πως αντιδρατε ετσι? Αλλα βεβαια ειστε σνομπ, ακαταδεκτες, @γ@μητες" και αλλα τετοια ομορφα. Οταν κανεις ενα ομορφο κοπλιμεντο θα σου χαμογελασω κι ας μην ενδιαφερομαι. Που βεβαια συμβαινει απο σπανια εως καθολου. Το "και τ @ρχ δι@ μεσα" που μου ειχε φωναξει ενας περνωντας απο τη σταση του λεωφορειου που περιμενα, τα σφυριγματα λες και ειμαι προβατο και κατι αλλα ευφανταστα δεν ειναι κοπλιμεντα. Και οχι δεν φταιμε εμεις που ειμαστε κομπλεξικες.
Εγώ δεν καταλαβαίνω το λόγο που το κάνουν. Δηλαδή τι πιστεύουν? Ότι πέφτουμε με τέτοια? Ότι θ ανταποκριθούμε? Ότι θα πιάσουμε κουβέντα? Τι νομίζουν ότι κάνουν? Τι είναι αυτό, μαγκιά ?
...Το μόνο που προξενεί κάποιος που περνάει με το αμάξι του, κατεβάζει το τζάμι και πετά την προστυχιά του, συνοδευόμενο πολλές φορές από ζωώδεις ιαχές που θυμίζουν σιμιίδες, είναι διασπορά φόβου στα υποκείμενα και επίδειξη κυριαρχίας.