ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
18.8.2017 | 07:09

1 χρονο κολλημα

Εχω σχεση εδω και δυο χρονια(ας τον ονομασουμε Δ). Αυτον στον οποιον απευθύνεται η εξομολογηση (ας τον πουμε Π) τον ξερω εδω και ενα χρονο. Ετυχε να με προσεγγισει για κατι, αντ στο φμπ, μηνυματα, δεν εχω ιδεα αν ενδιαφερεται ή ενδιαφεροταν ποτε. Σας παρακαλω μη με κραξετε. Μετα την αρχικη μας γνωριμια δεν εχω κανει ουτε μιση κινηση. Ουτε μισο λαικ σε οτιδηποτε, απο κοντα δεν τον χαιρεταω καν, οχι γιατι θελω να ειμαι αγενης αλλα γιατι οποτε τον βλεπω μου κοβονται τα ποδια και δε θελω να καταλαβει τιποτα. Τον χαζευω κρυφα για να μη με καταλαβει οτι τον κοιταω. Εχω γινει σουπερ στολκερ και ψαχουλευω τι κανει στα σοσιαλ μιντια, οταν μου εστελνε μηνυματα του απαντουσα τερμα φιλικα για να μη φανει καθολου οτι τον θελω. Δε θελω να χαλασω τη σχεση μου, ο Δ ειναι ο καλυτερος ανθρωπος που εχω γνωρισει και αισθανομαι πολλα πραγματα για αυτον... Αυτος ειναι και ο λογος που δεν εχω δωσει καθολου δικαιωματα στον Π. Πιστευα οτι αν δε δωσω δικαιωματα θα μου περασει με τον καιρο αλλα ενα χρονο τωρα και ειμαι ακομα εδω...Τι θα κανω;; Ειμαι ετοιμη να σκασω,δεν μπορω να τον ξεχασω αλλα δε θελω να γκρεμισω τη σχεση μου. Σας παρακαλω μην με κραξετε, δεν εχω δωσει ουτε μισο δικαιωμα, αντιθετα εχω φανει και αγενης για να διατηρησω τη σχεση μου ακεραια αλλα οταν βλεπω τον αλλον νιωθω πεταλουδες στο στομαχι και συνερχομαι μετα απο ενα διωρο. Τι θα κανω;;;
7
 
 
 
 
σχόλια
Θέλεις και την πίττα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο: συγγνώμη αλλά αυτό δε γίνεται.Ή μένεις εκεί που είσαι και ξεχνάς τον Δ, ή τα διαλύεις όλα με τον Π και πληρώνεις το τίμημα του ρίσκου σου.Καλή τύχη.
Πήγαινε μια φορά με τον Π και μην τον ξαναδεις. Να του το πεις απο πριν ότι είναι για ΜΟΝΟ μία φορά και να μη σε ξαναενοχλήσει ποτέ. Μετά φρόντισε να είσαι συνεπής σε αυτά που είπες. Αν δεν μπορείς...
Αρκετα ριψοκινδυνο ακομα και αν ανταποκριθει. Κατ' αρχας νομιζω οτι εχει θυμωσει μαζι μου (με το δικιο του) που δεν του μιλαω και δεν ξερω πως θα αντιδρασει. Ουτε γνωριζω αν θα μεινει μεταξυ μας. Επισης δεν μπορω να ειμαι σιγουρη ουτε για τα δικα μου ουτε για τα δικα του συναισθηματα μετα. Αυτα βεβαια παραβλεποντας το γεγονος οτι δε θα μπορω μετα να ειμαι ενταξει στο αγορι μου ακομα και αν δεν το μαθει ποτε.
Οσο και καλος να ειναι ο ανθρωπος που εχεις σχεση μαζι του δυστυχως δεν σε καλυπτει ισως και να μην σε ταιριαζετε αλλιως δεν ειχες φαει κολλημα ενα χρονο με αυτο τον ανθρωπο. Καλυτερα να χωρισεις. Αξιζει σε εναν τοσο καλο ανθρωπο να ειναι με καποια κοπελα που δεν εχει τρελα για αυτον και εσενα σου αξιζει μια χλιαρη σχεση; Αν σου φυγει το συναισθημα για αυτον ποιος σου εγγυαται οτι δεν θα υπαρξει καποιος αλλος; Δεν στα λεω με κακια αυτο συμβαινει σε πολλους
Εχω υπαρξει σε σχεσεις χλιαρες, αυτη τη φορα θεωρω πως αυτο το ατομο που ειμαι μαζι του το θελω πραγματικα, εχει οσα πραγματα ψαχνω στο ατομο διπλα μου και τρεφω αρκετα δυνατα συναισθηματα. Ταιριαζουμε πολυ και με καλυπτει σε ολα τα ζητηματα, ισως αν εχουμε ενα θεμα ειναι οτι η σχεση μας ειναι απο αποσταση. Ειμαι αρκετα ερωτευμενη μαζι του και αισθανομαι και για αυτόν εξισου δυνατα συναισθηματα αλλα διανθισμενα με αγαπη και τρυφεροτητα. Γενικα ομως πιστευω οτι ο ανθρωπος δεν ειναι μονογαμικο ον αλλα πολυγαμικο, παντα θα βρεθει καποιος τριτος να μας αρεσει για τον χ,ψ λογο αλλα ειναι στο χερι μας πως θα διαχειριστουμε την κατασταση και θα σεβαστουμε το ατομο που ειμαστε μαζι.
Χωρίς να έχω τα απαραίτητα δεδομένα για να απαντήσω σοβαρά, θα σου πω μιά γενικούρα, η οποία, όμως, καθόλου δεν αποκλείεται να είναι κοντά στην αλήθεια.Ο Δ μου φαντάζει σαν ο τύπος που είναι καλός, στοργικός, σε προσέχει κλπ κλπ, κι εσύ νιώθεις "πράγματα" γι' αυτόν και δε θες να τον χάσεις. Παρ' όλα αυτά, ο Δ δε σου δίνει το υπερβατικό, δε σου χαρίζει αυτές τις μικρές στιγμές έκστασης που τόσο δείχνεις να έχεις ανάγκη (υποθέτω προφανώς). Μαζί του πλέεις πάντα σε ήρεμα, σίγουρα νερά. Έρχεται, λοιπόν, ο Π και γεμίζει το κενό. Φέρει αυτή την αίγλη, το μυστήριο του αγνώστου. Ο Π είναι ο απαγορευμένος καρπός, γλυκός και ζουμερός και γεμάτος υποσχέσεις.Αποψή μου, ό,τι νιώθεις για τον Δ είναι πραγματικό, ο Π είναι απλώς πυροτέχνημα. Μόλις περάσεις στην άλλη πλευρά του πέπλου, το πιθανότερο είναι πως θα τον απομυθοποιήσεις. Μείνε στον Δ. Είναι καλό παιδί και θα σε προσέχει πάντα.
(η εξομολογουμενη) Θελω να σου πω πως επεσες 100% μεσα οσον αφορα τη ψυχογραφηση των δυο αυτων ατομων. Και εγω της ιδιας αποψης ειμαι και οταν σκεφτομαι καθαρα αυτο βλεπω. Τον εχω απομυθοποιησει καποιες φορες που εχει τυχει να τον βλεπω να μιλαει σε καποιον κοντα μου και πιστευω πως δε θα μπορουσαμε καλα καλα σε καφε να συνυπαρξουμε. Πιο πολυ μου εχει μεινει μαλλον απορια αν του αρεσω ή οχι και το συντηρω με την φαντασια μου. Σ'ευχαριστω πολυ για το ομορφο και ευστοχο σχολιο σου.