Οι γεροντοκόρες

Οι γεροντοκόρες Facebook Twitter
9
Οι γεροντοκόρες Facebook Twitter
©Laura Callaghan

Ποτέ δεν πίστευα πως οι άνθρωποι έχουν ημερομηνία λήξης. Νόμιζα πως όσο μεγαλώνουν ομορφαίνουν, όσα νιάτα τους τρώει ο χρόνος, τα δίνει σε σοφία. Όσο περνούν όμως τα χρόνια έρχεσαι και μου κουνάς επιδεικτικά το δάχτυλο σαν να με μαλώνεις και να μου υπενθυμίζεις με κάθε τρόπο, πως οι γυναίκες έχουν ημερομηνία λήξης. Στα 30, στα 40 λήγουν και γίνονται ξινές, χάνουν το τρένο, μένουν μονάχες, μαγκούφες, άκληρες, αστεφάνωτες.... «Γεροντοκόρες». Βρίσκονται στο και 5΄ και όχι στο παρά 5΄. Σκληρές οι αλήθειες σου, μα είναι δικές σου. Ήρθε ο καιρός να ακούσεις όμως και άλλες. Κοινωνία είσαι η πιο μεγάλη γεροντοκόρη. Παράξενη και σκληρή. Νομίζεις πως στο άκουσμα γεροντοκόρη θα γινόμουν στο κάθε μυαλό εικόνα, εκείνη της απόμακρης με τον σφιχτό αυστηρό κότσο, το πουκάμισο το κλειστό και τη φούστα ως το γόνατο. Αποθηκευμένη στο υποσυνείδητο για αιώνες, σαν ασπρόμαυρη φωτογραφία.

Μάθε λοιπόν, πως οι σημερινές γεροντοκόρες θυσίασαν χρόνια για να γίνουν πολύτιμες και να μην κοστολογούνται. Δε δίνουν δεκάρα για προίκα, βάζουν υποθήκη τον εαυτό τους. Μονάχες γιατί δε βρήκαν άνθρωπο, «Άνθρωπο» που έλεγε και η γιαγιά μου. Ίσως κατ' επιλογή, ίσως κατ' ανάγκη. Κατάντια είπες. Κατάντια είναι το βόλεμα και ο συμβιβασμός. Μα που πήγε μωρέ ο έρωτας; Όταν ένας από τους δυο δεν νιώθει 2 οι δυστυχισμένοι. Πιο έντιμο να είναι μοναχά ο ένας. Γεροντοκόρες. Φοράνε ρολόγια και ας πάει και 10΄. Τι και αν δεν ήταν από τις τυχερές που βρήκαν χέρι για να σφίξουν; Μάθε πως το τρένο το χάνουν, γιατί προτίμησαν να πάνε με τα πόδια. Γιατί περίμεναν το κατάλληλο δρομολόγιο, αυτό το μεταμεσονύκτιο που χτυπά στο πρόσωπο το ξημέρωμα μέχρι να το φεγγίσει ολόκληρο. Κάθε πράγμα στον καιρό του και ο κολιός τον Αύγουστο μου λες και μου ξαναλές. Πάψε! Γεμάτες να είναι και ας χαίρονται τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου. Χωρίς κολιό και Αύγουστο.

Γεροντοκόρες. Σου βάζουν τα γυαλιά στις τυφλές σου διακρίσεις. Σε βάζουν στη θέση σου. Και αν ποτέ στεναχωριούνται και απελπίζονται, είναι γιατί όλοι οι άνθρωποι το κάνουν. Άλλοτε γκρινιάζουν και άλλοτε όχι, δε μετανιώνουν και δεν απολογούνται. Οι επιλογές μας ορίζουν τη μοίρα μας. Ποια είσαι; Εγώ, εσύ, αυτός, αυτή. Άσε μωρέ τους ανθρώπους να ζήσουν, όπως το επιθυμούν. Μην του κρίνεις. Κοινωνία λύσε λίγο τον σφιχτό σου κότσο και τίναξε τα μαλλιά σου, ίσως έτσι ομορφύνεις λιγάκι και γλυκάνεις. 

9

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

4 σχόλια
Ακόμα αυτή η λέξη; Μετά από τόσα χρόνια ανεξάρτητης, ελεύθερης πορείας των γυναικών στον πολιτισμένο κόσμο; Εδώ ακόμα ο γάμος καταξιώνει και βγάζει μια γυναίκα από το ράφι; Ωραίο είναι οι άνθρωποι να ζευγαρώνουν, αλλά στο ενδιάμεσο, γιατί γι'αυτό πρόκειται, μπορούν να ζουν μια χαρά και οι ανύπαντρες και οι αδέσμευτες και οι χωρισμένες. Τι πάθαμε, βρε παιδιά, και αναμασάμε τα στερεότυπα του '50, βλέπουμε πολλές ελληνικές ταινίες;
Γιατί δεν το αφήνουμε απλά στο 1. ο καθένας λούζεται τις επιλογές του2. δεν είναι δουλειά κανενός να τον κρίνειΈνα γεγονός και μία σύντομη θεώρηση και είμαστε όλοι ευχαριστημένοι
Αγαπητέ Censored, Ως γνήσια γεροντοκόρη ετών 38, θα σού πω ότι δεν έχεις και πολύ δίκιο. Θα είχες δίκιο αν υπήρχε κάποιο όργανο μέτρησης προσπάθειας, ώστε να υπάρχει μια αντικειμενική μονάδα μέτρησης για να μπορείς να μετρήσεις αν προσπαθήσαμε αρκετά, λίγο ή πολύ. Στις ανθρώπινες σχέσεις όλοι και όλες υψώνουμε τείχη. Ένα τείχος μπορεί στα δικά σου μέτρα να φαίνεται απροσπέλαστο και στον διπλανό σου να μοιάζει μικρό και χαμηλό. Αυτό που αναφέρεις περί μοιράσματος χυλόπιτας, καταρρίπτεται από τις στατιστικές: ζούμε στην εποχή που οι άντρες με ευκολία βρίσκουν ταίρι - είτε για αμιγώς περιστασιακή σχέση είτε για σοβαρό δεσμό. Τέλος θα μού επιτρέψεις ένα φεμινιστικό σχόλιο...Γράφεις "Πλέον οι άντρες δεν τη φλερτάρουν, αφού δεν θέλουν μια γυναίκα δίπλα τους, που εκ φύσεως πρέπει να είχε κάνει ήδη το πρώτο της παιδί", και με κάνεις να αναρωτιέμαι αν βλέπεις την γυναίκα ως..."τεκνομηχανή". Εάν ναι, τότε και οι παντρεμένες άκληρες γυναίκες δεν έχουν λόγο ύπαρξης ή θα έπρεπε να είναι στο περιθώριο. Άθελά σου επιβεβαιώνεις την κα.Παπαστεργίου στο ότι η σύγχρονη γεροντοκόρη δυσκολεύτηκε και δυσκολεύεται να βρει "άνθρωπο" που να την αντιμετωπίζει ως άνθρωπο. Όχι ως μηχανή παραγωγής, ούτε ως στολίδι για τα χρόνια της νεότητάς της. Προφανώς λοιπόν για εσένα και για την πλειοψηφία τής κοινωνίας, μια γυναίκα "μετράει" βάσει ηλικίας και εμφάνισης. Μια γυναίκα μπορεί να "ζήσει πράγματα μαζί σου", μόνο όσο είναι νέα. Τώρα κατάλαβες γιατί κάποιες επιλέξαμε να μείνουμε γεροντοκόρες? Γιατί προτιμήσαμε να κοιτιόμαστε μόνες μας στον καθρέφτη και να χαιρόμαστε το θέαμα (κι ας έχει νικήσει η βαρύτητα το σφρίγος), παρά να συναντάμε το απογοητευμένο βλέμμα ενός συντρόφου που θα υποδηλώνει ότι "δεν περνάει πλέον η μπογιά μας"....
Αγαπητή kallirroi,ας πάρουμε τα πράγματα ένα-ένα:Το ότι κατά την υποκειμενική σου κρίση δεν έχω και πολύ δίκιο, δεν σημαίνει ότι έχω άδικο. Ούτε επίσης ειμαι αλάνθαστος.Το κείμενό μου δεν βασίζεται σε σπέκουλες, αλλά σε παρατήρηση γνωστών μου γυναικών κοντά στην ηλικία σου, αλλά και μικρότερες.Φυσικά και δεν υπάρχει κάποιο μέτρο μέτρησης της προσπάθειας όπως λες. Όμως και στατιστικά να το πάρουμε, η γυναίκα δέχεται βροχή από προτάσεις αντρών, ειδικά σε νεαρότερες ηλικίες. Ως εκ τούτου μου φαντάζει περίεργο να διατείνεται ότι μέσα σε αυτή τη "θάλασσα" δεν υπάρχει κάποιος που να της κινήσει το ενδιαφέρον, ώστε να καταφέρει να δημιουργήσει οικογένεια μαζί του, ή τουλάχιστον να συνάψει σχέση. Πραγματικά όμως.Το να επαναπαύεσαι όμως (όχι προσωπικά), δεν αποτελεί λύση, διότι έτσι συνηθιζεις την ιδέα της μοναξιάς και απομονώνεσαι.Όσον αφορά τώρα το θέμα του τείχους: Δεν γνωρίζω σε ποια ελληνική πόλη ζεις, όμως στην δική μου επαρχιακή πόλη, όποτε τύχει να πλησιάσεις κοπέλα έξω, τρως τα μούτρα σου. Βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα. Ασχέτως αν είσαι οκ παιδί και έχεις τρόπους. Αυτό δεν ισχύει μόνο για μένα, αλλά το βλέπω συνέχεια γύρω μου. Είναι ο μύθος του γνωστός=καλός. Οπότε όπως λες και παραπάνω, οι εφήμερες ερωτικές σχέσεις είναι προνόμιο λίγων και ωραίων που έχουν πακέτο. Εγώ στα -σχεδόν- 35 μου, τα έχω βρει ευτυχώς με μια καλή κοπέλα, οι δε ελεύθεροι φίλοι μου δεν τολμάνε να πλησιάσουν γυναίκα έξω. Η δε κατάσταση στα social media είναι τραγική, δεν το συζητάω, εκεί δεν γνωρίζεις κοπέλα που να χτυπιέσαι κάτω. Μιλάμε για ΤΗΝ γυναικεία δεξαμενή επιβεβαίωσης.Δες πόσα like μαζεύει η φωτογραφία μιας κοπέλας και ενός άντρα και θα καταλάβεις για τι αβάντα μιλάμε. Δες πόσο κοκκινίζει το inbox μιας γυναίκας και ενός άντρα και έλα να τα πούμε.Σχετικά με το φεμινιστικό σου σχόλιο: Δεν βλέπω αγαπητή μου τη γυναίκα μόνο ως τεκνομηχανή. Όμως, προσωπικά, αν κι εφόσον βρισκόμουν σε ηλικία και φάση που θέλω να δημιουργήσω οικογένεια, δεν θα επέλεγα μια συνομήλική μου ή μεγαλύτερη για ευνόητους λόγους. Θα σου επιστρέψω όμως την άκρως υποκριτική κατηγορία που μου προσάπτεις ότι επιλέγω γυναίκα με βάση την εμφάνιση, τη στιγμή που για τις ίδιες τις γυναίκες, ένας όμορφος άντρας νικάει κατά κράτος έναν μέτριο πριν καν ανοίξει το στόμα του κάποιος από τους δύο. Ναι ξέρω, θα μου πεις μετράει ο χαρακτήρας και χίλια δυο άλλα στον άντρα. Και θα σου πω σύμφωνοι, με τη διαφορά ότι αυτά τα "άλλα" είναι το εισητήριο για το "μετά". Για να υπάρξει όμως το μετά πρέπει να υπάρξει και το πριν. Τέλος, το ότι εσύ ή οποιαδήποτε επέλεξες να μείνεις γεροντοκόρη (χωρίς να υπάρχει σοβαρό πρόβλημα εμφάνισης), δεν έγκειται στη δική μου κοσμοθεωρία και απόψεις, αλλά μάλλον στα δικά σου θέλω. Όπως άλλωστε και της εξομολογούμενης.Σεβαστά τα θέλω του καθενός, αλλά με την προϋπόθση ότι έχει και τα κότσια να στηρίξει τις επιλογές του, όντας σε γνώση ότι ο μόνος υπέυθυνος για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει, είναι ο ίδιος και όχι εσαεί οι "άλλοι".
Υστερα όταν κάποιοι μιλάνε για γενικεύσεις, λέτε ότι δεν ισχύουν. Από πότε ένας όμορφος άντρας νικάει αναγκαστικά έναν μέτριο; Από πότε οι άνθρωποι είμαστε κινούμενα καλλιστεία και οι γυναίκες τόσο επιφανειάκες που κρίνουμε μόνο μέσω της εμφάνισης τους άλλους. Και δεν υπάρχει κάθολου άλλο περιεχόμενο. Λυπάμαι , που το λέω . Και δε λυπάμαι για τις γυναίκες αλλά για εσένα κουβαλάς μέσα σου συμπλέγματα. Που σε κάνουν να βλέπεις τον κόσμο πιο ρηχό από ότι είναι και σε καθιστούν ρηχό και επιφανειακό. Μακαρι να τα ξεκαθαρίσεις για να μη πιέζουν πρώτα εσένα...
Αγαπητή Κατερίνα Παπαστεργίου, που είσαι και η συντάκτρια του άρθρου:Γεροντοκόρες είναι κάποιες (δεν προσδιορίζω αριθμό λίγες ή πολλές), όχι γιατί δεν βρήκαν "Άνθρωπο" που έλεγε και η γιαγιά σου. Απλά δεν προσπάθησαν και δεν θέλησαν πραγματικά ποτέ τους. Πάντα ύψωναν τοίχη, πιστεύοντας ότι αυτές είναι οι ανωτερες από τις υπόλοιπες και τους υπόλοιπους και ότι δεν μπορούν να συμβιβαστούν με το κατά την κρίση τους πάντα, μέτριο. Χλεύαζαν όσες είχαν σχέση, αποκαλώντας τες ανασφαλείς και γυναικούλες.Γνώρισαν στη ζωή τους και άντρες αξιόλογους, αλλά πάντα μέσα στο μυαλό τους, έστω και υποσυνείδητα, είχαν το μότο "που να μπλέκουμε τώρα, θα βρεθεί ο τέλειος". Όταν μετρούσαν ακόμα σαν γυναίκες, μοίραζαν υπεροπτικά χυλόπιτες στο κάθε επίδοξο λιγούρι που είχε το θράσσος να απευθύνει τον λόγο στην πριγκήπισσα.Δυστυχώς όμως για όλους μας, ο χρόνος είναι αμείλικτος κριτής.Και τώρα πλέον που δεν περνάει η μπογιά, τα σταφύλια έγιναν κρεμαστάρια, και η έξυπνη αλεπού δεν μπορεί να τα φτάσει. Πλέον οι άντρες δεν τη φλερτάρουν, αφού δεν θέλουν μια γυναίκα δίπλα τους, που εκ φύσεως πρέπει να είχε κάνει ήδη το πρώτο της παιδί.Πλησιάζουν νεότερες κοπέλες, οι οποίες θέλουν να ζήσουν, να ζήσουν πράγματα μαζί τους.Η ζωή αγαπητή είναι ρόδα και γυρίζει. Με λάθος επιλογές, από τα ψηλά βρίσκεσαι ξάφνου στα χαμηλά.
Πωπω κάτι γενικεύσεις! Πόσο εύκολα βγάζετε συμπεράσματα, πορίσματα και "διαγνώσεις" τσουβαλιάζοντας ανθρώπους έτσι αόριστα, μη γνωρίζοντας πως οι "γεροντοκόρες" που κατακεραυνώνετε στο σχόλιό σας δεν είναι μια μάζα από καλούπι, αλλά η καθεμιά είναι μια ξεχωριστή οντότητα με δικά της βιώματα και διαφορετικούς λόγους που κάνει τις όποιες επιλογές της στη ζωή.Ακολουθώντας την αυθαίρετης κρίσης τακτική σας στο τσουβάλιασμα, μπορώ κι εγώ ομοίως να πω πως τα λόγια σας είναι τυπικές απόψεις πάσχοντα μισογυνισμού που αδυνατεί ακόμα και σε αυτή την ηλικία να διαχειριστεί όση απόρριψη έχει φάει στη ζωή του από γυναίκες που δεν δέχτηκαν να συμβιβαστούν με την μετριότητά του..Είναι παράλογο να θεωρείτε πως όλες ανεξαιρέτως οι ανύπαντρες γυναίκες είναι οπωσδήποτε φαντασιόπληκτες γυναίκες που κατέληξαν στο ράφι περιμένοντας το Mr Τέλειο, σίγουρα υπάρχουν κι αρκετές τέτοιες, αλλά υπάρχουν και πολλές άλλες αιτίες που μια γυναίκα στην εποχή που ζούμε δεν καταλήγει κοινωνικά αποκατεστημένη, όπως π.χ. το να είναι καθαρά από επιλογή της. Αναρωτιέμαι, για τους αντίστοιχα ανύπαντρους άντρες ποια μπορεί να είναι η γνώμη σας; Γιατί άραγε να μην έχω ακούσει ποτέ να αποκαλούν κάποιον γεροντοκόρο, που έμεινε στο ράφι επειδή δε συμβιβαζόταν με κάτι λιγότερο της τέλειας γυναίκας; Αχ ναι μωρέ, αυτούς τους λέμε εργένηδες που απλά ατύχησαν στη ζωή επειδή δεν τους εκτίμησαν οι γυναίκες!Αν προσπαθήσετε όμως να δείτε με μια πιο διαυγή ματιά τα πράγματα θα διαπιστώσετε πως αυτές οι γενικεύσεις και τα τσουβαλιάσματα είναι που μας έχουν κρατήσει τόσο πίσω ως κοινωνία: τις ανύπαντρες τις αποκαλούμε κομπλεξικές γεροντοκόρες που περιμένουν τον πρίγκηπα, τις όμορφες ψωνισμένα πουτ__κια, τις κοπέλες με ροζ μαλλιά λεσβίες σατανίστριες, τις διαζευγμένες τις φωνάζουμε ακόμα κι εν έτει 2017 "ζωντοχήρες" και γενικά ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό, μιας κι εξακολουθούμε να συντηρούμε με νύχια και με δόντια αυτή η πουριτανική πατριαρχική μας παράδοση.
Βαρέθηκα ειλικρινά σε κάθε σχόλιο και εδώ στη Lifo και αλλού να ακούω την ίδια και την ίδια εύκολη καραμέλα για "γενικεύσεις" και "τσουβαλιάσματα"...!!!Γιατί δεν μπορείτε ειλικρινά να καταλάβετε, ότι κανένα άρθρο και κανένα σχόλιο δεν μπορεί ποτέ να περιλάβει όλες ανεξαιρέτως τις περιπτώσεις για ένα ζήτημα.Το μόνο που κάνει κάθε φορά ο εκάστοτε συντάκτης δεν είναι τίποτα άλλο παρά να διατυπώσει την προσωπική του άποψη ή αντίληψη για τον ΓΕΝΙΚΟ ΚΑΝΟΝΑ ή για την ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ των περιπτώσεων για το ζήτημα αυτό, έτσι όπως ΑΥΤΟΣ, βάσει των προσωπικών του βιωμάτων και απόψεων, την αντιλαμβάνεται.Δεν αντιλαμβάνεσαι ότι με το να μέμφεσαι τον άλλο καταλογίζοντάς του "τσουβαλιάσματα" και "γενικεύσεις", εμμέσως πλην σαφώς του στερείς το αναφαίρετο προσωπικό του δικαίωμα να εκφράσει ελεύθερα την προσωπική του άποψη.Αμάν πια η ίδια καραμέλα...!Στο κάτω-κάτω της γραφής βρε παιδιά αλλάξτε τροπάρι ξύλινης γλώσσας και πεσ'τε το αντί "τσουβάλιασμα" "εγκιβωτισμό".Για ποικιλία βρε αδελφέ...!
Όταν δίνει πλήρη περιγραφή της γεροντοκορίασης σαν να αποδίδει κανα επιστημονικό ορισμό που έχει ήδη τεκμηριωθεί, τότε σημαίνει πως εξισώνει όλες τις γυναίκες αυτής της κατηγορίας, κρίνοντας πως όλες λειτουργούν με τα ίδια κριτήρια(έμειναν ανύπαντρες άρα είναι όλες τους ψυλομύτες που έψαχναν τον τέλειο άντρα). Και ναι, αυτό είναι τσουβάλιασμα/γενίκευση/εγκιβωτισμός/whatever, γιατί πολύ απλά ΔΕΝ λειτουργούν όλοι οι άνθρωποι το ίδιο κι οπότε είναι κρίμα να τους κρίνεις το ίδιο.Αν εμένα π.χ. ο πρώην με κεράτωσε με συμφοιτήτριά του και τώρα σου γράψω ένα λογύδριο για το ότι όλοι οι άντρες είναι άπιστοι, εκφέρω απλά την προσωπική μου άποψη βάσει των βιωμάτων μου ή "εγκιβωτίζω" όλα τα εκατομμύρια του αρσενικού πληθυσμού της γης επειδή μου φέρθηκε σκάρτα ένας από αυτούς;Αν εσύ, αγαπητέ φίλε, έχεις βαρεθεί να ακούς παντού τις λέξεις "γενίκευση" και "τσουβάλιασμα", εγώ πάλι έχω σκυλοβαρεθεί να συναντώ παντού "δικαστές" που κρίνουν τόσο αυθαίρετα τις ζωές και τις προσωπικότητες όσων ζουν διαφορετικά απ' ό,τι οι ίδιοι επικροτούν. Καλό σου απόγευμα.