Στο σημερινό 'Α, μπα": δεν θέλω να γίνω κουμπάρα

Στο σημερινό 'Α, μπα": δεν θέλω να γίνω κουμπάρα Facebook Twitter
21
Λόγω της Χριστουγεννιάτικης άδειας, το σημερινό Α,μπα μεταδίδεται σε επανάληψη.
Η πρώτη δημοσίευση των ερωταπαντήσεων αυτών έγινε σαν σήμερα πριν από ακριβώς ένα χρόνο! (Τα σχόλια διατηρούνται αυτούσια - Αλλάξατε γνώμη σε κάτι από τότε;)

=======

Είναι μια κοπέλα που κάνουμε παρέα απο το σχολείο, με την οποία, σχεδόν 15 χρόνια μετά, δεν νιώθω να μας συνδέουν και τόσα πολλά, δεν θα την έλεγα φίλη μου παρα μόνο με την κατ ευφημισμόν έννοια. Για να το θέσω αλλιώς, νιώθω οτι έχουμε χαοτικές διαφορές παρά τα όσα μας ενώνουν. Μου είναι συμπαθής, παίρνω πράγματα απο αυτήν, την εκτιμώ, αλλά είναι και κάποια θέματα που δεν υπάρχει επικοινωνία, ούτε θαυμασμός απο την πλευρά μου.
Το πρόβλημα είναι οτι προφανώς αυτή με θεωρεί κάτι παραπάνω, γιατί εδω και καιρό μου πετάει οτι θέλει να γίνω κουμπάρα της. Την τελευταία φορά μάλιστα με σύστηνε και σε γνωστές της έτσι, όλο χαρά.
Είναι μεγάλη τιμή αλλά νιώθω άσχημα. Εκτός του οτι είμαι κάτι μεταξύ άθρησκης και άθεης και απεχθάνομαι την ελληνική εκκλησία, αυτή είναι μια δικαιολογία που αναιρείται στον πολιτικό γάμο που ισως θα κάνει. Εγώ θα ήθελα να παντρέψω κάποιο άτομο που να νιώθω πιο δικό μου. Που να ονειρεύομαι οτι θα γεράσουμε φίλοι. Μπορεί να γίνει και με αυτήν αργότερα, αλλά τώρα δεν το νιώθω. Και δυσκολεύομαι να λέω όχι. Μόνο γελάω αμήχανα. Ξέρω οτι πρέπει να πω το όχι πριν σοβαρέψει η κατάσταση, αλλά ακόμη κι αυτό δεν έχω βρει έναν κομψό τρόπο να το φέρω χωρίς να την πληγώσω.
Επιπρόσθετα, αν και δεν είναι απαραίτητο αυτό, θα ήθελα να παντρέψω ένα αγαπητό μου ζευγάρι. Να είμαι φίλη και με τον άλλον. Θα ήθελα κι ο δικός μου αγαπημένος να τους εκτιμά και να τους συμπαθεί. Να είμαστε 2 αγαπημένα ζευγάρια. Ο δικός της μου περνά αδιάφορος και ο δικός μου δεν κολλάει με τίποτα. Μαλακία αλλά με αναστέλλει και αυτό.
Υπάρχει τρόπος να είμαι ειλικρινής χωρίς να γίνω μια μαλάκω ντίβα στην κοπέλα; Εντάξει, δεν νιώθω να γίνω κουμπάρα (για σένα). Πως το ξεστομίζουν αποφεύγοντας το (για σένα);; Γιατί η μόνη καλή δικαιολογία είναι η πραγματική.

Έχεις ακούσει την έκφραση «ομελέτα δεν γίνεται χωρίς να σπάσεις τα αβγά;» Κατά τον ίδιο τρόπο, ακύρωση κουμπαριάς δεν γίνεται χωρίς να γίνει ένα πέρασμα από την κατάψυξη. Η δεύτερη έκφραση δεν υπάρχει – όμως θα έπρεπε.


Η μετρίαση των απογοητεύσεων επιτυγχάνεται όταν προσαρμόζουμε τις προσδοκίες μας και τις ευθυγραμμίζουμε σύμφωνα με την πραγματικότητα. Στην προκειμένη περίπτωση, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ποιο τρόπο θα μετασχηματιστεί η σχέση σας, αλλά είναι αρκετά ασφαλές να υποθέσουμε ότι η άρνηση σου θα δημιουργήσει αρνητικά συναισθήματα στη φίλη σου. Με λίγα λόγια, δε νομίζω ότι υπάρχει κομψός τρόπος για να της ρίξεις χυλόπιτα χωρίς να την πληγώσεις. Όμως σίγουρα υπάρχει κομψός τρόπος για να το πεις– ας επικεντρωθούμε εκεί, και το πόσο θα πληγωθεί δεν εξαρτάται μόνο από σένα.


Για να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση προκειμένου να εκφράσεις την άρνηση σου, πρέπει να δεχτείς πρώτα ότι η άρνηση θα συνοδεύεται και από μια δικαιολογία, η οποία κατά πάσα περίπτωση θα άπτεται της πραγματικότητας, αλλά δεν θα είναι χίλια τοις εκατό αληθινή. Εκτός αν σκοπεύεις να της πεις ότι δεν θέλεις να γίνεις κουμπάρα της επειδή δεν την πας ιδιαίτερα σαν άτομο. Αυτή είναι η πραγματικότητα, σωστά; Αλλά η αλήθεια σου δεν είναι η πραγματικότητα των άλλων και ποτέ δεν είναι σωστό να την ανακοινώνεις χωρίς να λαμβάνεις υπόψη σου τα συναισθήματα των άλλων. Αυτός δεν είναι ο κομψός τρόπος, και τώρα μιλάμε για τον κομψό τρόπο. Η αυτοπεποίθηση προκειμένου να ξεστομίσεις την δικαιολογία θα έρθει όταν αναλογιστείς ότι σε αυτή την ιστορία είσαι κι εσύ θύμα. Η κοπέλα αυτή ξεπέρασε αρκετά όρια αναθέτοντας σου να γίνεις κουμπάρα, στην ουσία παγιδεύοντας σε, χωρίς να κάνει επίσημη πρόταση. Αυτό που κάνει είναι, αν όχι χειριστικό, σίγουρα πολύ άκομψο. Πέρα από τη διαφωνία που θα μπορούσες να έχεις λόγω της σχέσης σας, θα μπορούσες να έχεις κι άλλα κωλύματα. Να μην πιστεύεις στον γάμο, ας πούμε. Να έχεις υποσχεθεί άλλη κουμπαριά την ίδια περίοδο. Ή πολύ απλά, να μην έχεις τα χρήματα για να γίνεις η κουμπάρα που θα ήθελες.


Οπότε το ζήτημα του πρωτοκόλλου έχει πάει περίπατο, και η ευθύνη είναι όλη της άλλης πλευράς. Εφόσον επίσημη πρόταση δεν έχει γίνει, και το πράγμα πηγαίνει με αυτόματο πιλότο, έτσι κι εσύ πιστεύω ότι δικαιούσαι να αποφύγεις την αντιπαράθεση με την πλάγια οδό, ελαχιστοποιώντας την μετωπική σύγκρουση. Θα έλεγα να προσπαθήσεις να αποφασίσεις ποια δικαιολογία πλησιάζει περισσότερο την πραγματικότητα, και σφύριξε την την κατάλληλη στιγμή. Ότι ας πούμε, πιστεύεις ότι οι κουμπαριές είναι για μια ζωή, και δεν είσαι της δέσμευσης; Ότι δεν έχεις λεφτά για να τιμήσεις τον γάμο όπως θα ήθελες; Ότι δεν είσαι σε περίοδο να αφιερωθείς σε κάτι τόσο σημαντικό για τη ζωή του άλλου; Όλα αυτά μαζί;

21

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

16 σχόλια
Αγαπητή Λένα, τι πρωτοχρονιάτικο δώρο, ήμουν σίγουρη ότι είχες προσπεράσει την ερώτησή μου! Μα πόσο έχει πάει η αναμονή! Σε ευχαριστώ, όπως και τους σχολιαστές, για τις ιδέες που μου δώσατε. Είχατε πλάκα κάποιοι που ταυτιστήκατε και ξάφνου στο πρόβλημα ήμασταν "εμείς" η μια πλευρά. Το θέμα δεν έχει συζητηθεί ακόμα, και πρέπει προσεχώς να μαζέψω το κουράγιο μου και να συνδυάσω τα όσα έμαθα. Κρατώ τα όσα ειπώθηκαν, είναι τροφή για σκέψη. Όσο για τα "...προτιμώ να είμαστε φίλες παρά κουμπάρες.." και "...σίγουρα δεν είμαι ο πιο ταιριαστός άνθρωπος για αυτό..", ήταν διαμάντια. Θα τα βάλω.
Αν μιλάμε για πολιτικό γάμο, σιγά, μια υπογραφή βάζεις και δεν έχεις καθόλου έξοδα ούτε ιδιαίτερες υποχρεώσεις. Αν πρόκειται για θρησκευτικό γάμο, πες της απλά:"ξέχνα το, ούτε να το σκέφτεσαι δεν είναι αυτά για μένα". Εγώ έτσι είπα σε φίλες μου και δεν είχα κανένα πρόβλημα.
Καθυστέρησα λίγο, αλλά θέλω να σου πω - αν και φαντάζομαι μετά από τόσους μήνες έχει λυθεί το θέμα, οπότε αν διαβάζεις πες μας: τους πάντρεψες τελικά; - μην μπλέκεις ποτέ, με όποιο τίμημα, σε κουμπαριές που δεν πιστεύεις. 'Ετσι με παγίδεψαν κι εμένα να βαφτίσω και τώρα έχω κολλήσει σε γιορτές και τραπέζια με ένα ζευγάρι που δεν εκτιμώ και παρόλο που αγαπώ πολύ το βαφτιστήρι μου, κάθε φορά που πάω, πάω με βαριά καρδιά!
Σου έχω λύση.Ότι λέω και εγώ δηλαδή αλλά εγώ το εννοώ και όλας.Πες οτι σε αγχώνουν αυτά και ότι φοβάσαι μη κάνεις καμιά πατάτα εκείνη τη μέρα από το άγχος.Μπερδέψεις κινήσεις κλπ.Με το ζόρι να σε πιέσουν βρε αδερφέ;
Απορία (καθότι είμαι άσχετη με τις κουμπαριές κτλ): Αν εγώ είμαι παντρεμένη και μου ζητήσει μια φίλη μου να την παντρέψω (εγώ - όχι ο σύζυγος μου), αυτομάτως γίνεται και ο σύζυγός μου κουμπάρος του ζευγαριού;;
Ας πω και την κουμπαροϊστορία μου. Ήμασταν κολλητές από το λύκειο, κολλητές όμως. Με τον άντρα της ένα γεια και αυτό με το ζόρι. Εκείνος είχε μια μεγάλη αντροπαρέα, παλιοσειρές κ.λπ., εκείνη είχε μια φίλη, εμένα. Κυριολεκτικά καμία άλλη, ούτε λίγο φίλη. Στα χρόνια που ήταν μαζί ποτέ δε βγήκα μαζί τους, έκανα παρέα με τη φίλη μου τις ώρες και μέρες που δεν ήταν μαζί.Όταν αρραβωνιάστηκαν (στο σπίτι, μεταξύ τους) και μου είπε και την ημ/νία του γάμου τους, την ενημέρωσα πως θα ήθελα πολύ να τους παντρέψω και να το πει και στον Χ. Λίγες μέρες μετά μου ανακοίνωσε πως θα το κάνει κάποιος απ'την παρέα.Ένα μήνα πριν το γάμο ήρθε και μου ζήτησε να γίνω κουμπάρα. Τελικά καμιά παλιοσειρά δεν ήθελε κουμπαριές, παρόλο που όλοι ήταν καλά οικονομικά και φίλοι χρόνια.Φυσικά χρησιμοποίησα ως δικαιολογία το ότι είμαι απροετοίμαστη οικονομικά, όπως είπε σωστά και η Α,μπα ότι "θέλω να το κάνω σωστά και ωραία και να το ευχαριστηθώ κι εγώ". Τελικά τους πάντρεψε η θεία της.
Ο δικός της μάλλον περνάει αδιάφορος και στην ίδια γιατί δεν βλέπω να έχει και καμία άποψη για το θέμα. Εκτός κι αν όντως θέλουν απλά δυο μάρτυρες και μετά συνεχίζουν κανονικά οι ζωές σας. Υπάρχει περίπτωση πάντως να μην έχει εναλλακτική, όχι ντε και καλά να σε θεωρεί κάτι παραπάνω. Οπότε μη νιώθεις άσχημα, ακολούθησε το παράδειγμα της και κάνε αυτό που σε βολεύει κι εσένα. Πες της ότι εκτιμάς τη φιλία σας και θέλεις να την κρατήσεις ως έχει, γιατί η κουμπαριά, πώς να το κάνουμε, θέλει να κάνουν ψιλοπαρέα όλοι, όχι μόνο οι δυο. Πες της "δεν ξέρω αν το εννοούσες γιατί δεν το συζητήσαμε ποτέ, σε περίπτωση που το σκέφτεσαι όμως στ'αλήθεια έχε κατά νου ότι θέλω να είμαστε φίλες, όχι κουμπάροι."
Με όποιον τρόπο κι αν αποφασίσεις ν΄αρνηθείς, φρόντισε να το πεις εγκαίρως. Μπορεί η κοπέλα να πιστεύει πως επειδή το ανέφερε κι επειδή σε έχει συστήσει κιόλας ως κουμπάρα της, η πρόταση έχει γίνει εμμέσως πλην σαφώς. Μην την αφήσεις ξεκρέμαστη τελευταία στιγμή είναι πολύ άσχημο.Το έχω πάθει με την δική μου κουμπάρα (που με πάντρεψε).η οποία έλεγε και ξαναέλεγε από μόνη της,κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου και μετά που γεννήθηκε ο γιός μου, ότι εκείνη θα βαφτίσει το παιδί, έτσι είναι η παράδοση και μάλιστα ότι είχε δει στην Ιταλία κάτι υπέροχα βαφτιστικά ρούχα και τελικά δυό μήνες πριν τη βάφτιση έκανε πίσω με διάφορες, άσχετες μεταξύ τους, δικαιολογίες κι έτρεχα να βρω υποψήφιους νονούς. Περιττό να σου πω πως έκτοτε σταματήσαμε να μιλάμε κι ας ήταν πολύ φίλη του άντρα μου. Ξέρω ότι καταπάτησα την αρχή lenfou, αλλά ήθελα να πάρεις μια γεύση του τι συμβαίνει μερικές φορές σ΄αυτές τις περιπτώσεις.Καλή επιτυχία.
Όποια μέθοδο και αν επιλέξεις, φρόντισε να είσαι σταθερή στο όχι σου και να μην κάνεις πίσω στις πιέσεις. Συνήθως τέτοιοι άνθρωποι είναι εξαιρετικά πιεστικοί. Δεν έχεις λεφτά; Θα καλύψουν τα έξοδα. Έχεις άλλη υποχρέωση; Προτιμάς αυτούς από εμάς και γιατί μας το κάνεις αυτό. Η λίστα δεν έχει τελειωμό. Οπότε ότι και να πεις, να είσαι σταθερή και όχι υπεραναλυτική. Συγνώμη αλλά δεν γίνεται, ας μην το συζητήσουμε άλλο.
Υπάρχει και μια τρίτη οδός, δεν είμαι καθόλου περήφανη γι αυτήν αλλά την χρησιμοποιώ συχνά για να αποφύγω ανεπιθυμητες κουμπαριές: "Ρε γαμώτο, φέρνω ατυχία στα ζευγάρια" και ακολουθεί παράδειγμα (δύο φορές πήγα να παντρέψω κάποιους και ο γάμος διαλύθηκε, ο γαμπρός γύρισε στην πρώην του, ο πατέρας της νύφης μια μέρα πριν νοσοκομείο, άστα να πάνε κλπ). Αντίστοιχο παράδειγμα και για ένα παιδάκι που με βάλανε οι γονείς μου να βαφτίσω όταν ήμουνα μικρή, άτυχο το καημένο, τι έχει χαρεί και αυτό από την ζωή του... Δεν θέλω να ξαναπάρω τέτοια ευθύνη, το έχει το κάρμα μου σου λέω, φίλες θα είμαστε πάντα και δίπλα σου θα είμαι σαν κουμπάρα, αλλά την ευθύνη δεν την παίρνω. Για κάποιον λόγο (?) κανείς δεν έχει προσπαθήσει να με μεταπείσει, να γίνει ο πρώτος που θα αλλάξει το ριζικό μου. οκ πέφτω λίγο χαμηλά έτσι αλλά αντέχω και πιο χαμηλά: "Άσε, είδα ένα όνειρο χθες, και εκεί που σε πάντρευα τα χέρια μου και το νυφικό σου βάφτηκαν κόκκινα και... μωρέ δεν ξέρω λες; Έχουμε κανέναν ονειροκρίτη;" Βάζεις την ιδέα και την αφήνεις να δουλεύει μόνη της. Ειδικά όταν πρόκειται για περίπτωση που ο άλλος το ανακοινώνει χωρίς την άδειά σου, έτσι χειριστικά, να μην σου πω ότι θα το διασκέδαζα κιολας.
Έχω ψηθεί τόσο πολύ να μου ζητηθεί ανεπιθύμητη κουμπαριά μόνο και μόνο για να τρολλάρω κατ' αυτό τον τρόπο- κακία το ξέρω, αλλά για να πέσεις θύμα τέτοιου είδους δουλέματος την τραβάς την κακιούλα σου... Να 'σαι καλά με έκανες και γέλασα!
Ενώ συμφωνώ πολύ με την ουσία της απάντησης, καθώς και με τις τελικές προτάσεις για την συγκεκριμένη περίπτωση κατά την οποία σέρνεται πλαγίως και επιτηδείως από την άλλη πλευρά μία πρόταση που αν μη τί άλλο όφειλε να έχει συζητηθεί κατ' ιδίαν με την άμεσα ενδιαφερόμενη και να έχει λάβει την τελική έγκρισή της πριν ανακοινωθεί σε τρίτους, διαφωνώ κατηγορηματικά με το σημείο όπου "η κομψότητα αναιρεί το χίλια τοις εκατό της πραγματικότητας". Και τη βρίσκω απείρως λανθασμένη αντίληψη, η οποία αναπαράγει μια κακώς εννοούμενη τυπικότητα στις σχέσεις των ανθρώπων αντί να προάγει μια αυθεντική ευγένεια.Η αποκαλούμενη κομψότητα δεν συναρτάται με την συνέπεια ή την ασυνέπεια του περιεχομένου της δήλωσής σου απέναντι στον αληθινό εαυτό σου ή στην δική σου πραγματικότητα. Μπορείς να παραχαράξεις επικοινωνιακά μια γνήσια σκέψη σου, επιλέγοντας τα εμπρηστικότερα ή τα χυδαιότερα λόγια για να το πετύχεις. Αναλόγως, από την άλλη πλευρά, μπορείς να εκφράσεις αυτούσια την πιο σκληρή (για τον άλλον) αλήθεια σου, φέροντας τον πιο περίτεχνο ή τον πιο γλυκόπιοτο, τον πιο όμορφο λόγο του κόσμου, που δεν μπορεί να αποτελέσει αφορμή για να σε εγκαλέσει κανείς, αλλά περνάει ατόφιο το μήνυμά σου στον ακροατή.Αν ενδιαφέρεστε, μπορώ να δώσω ένα παράδειγμα επί της σημερινής ερώτησης ας πούμε, κομψού και άκομψου τρόπου άρνησης (και στις δυο εκδοχές μεταφέροντας όλη την αλήθεια του ατόμου), αλλά είπα να μη γράψω κανένα μακρυνάρι πάλι αν δεν συντρέχει λόγος (και εξάλλου, θεωρώ την άποψη που υποστηρίζω ολίγον αυταπόδεικτη).
Επειδή εχω βρεθεί σε παρόμοια θεση, πιστευω οτι η Α,μπα εχει δικιο.Συγκεκριμένα, ηταν ενας συμφοιτητής του αντρα μου που αποφάσισε να παντρευτεί κ είχαμε γνωρίσει κ την γυναικα του. Αυτος, συνεχώς πετούσε σπόντες οτι μας συμπαθεί κ μας θελει για κουμπάρους, οτι στα γενεθλια μας μας έφερε ακριβά δωρα για να μας καλοπιάσει- το παραδεχόταν μπροστα σε ολους και μονίμως επεδίωκε να υπαρχει κοσμος μπροστα. Αυτο ηταν το φάουλ του, γιατι εμεις καθε φορα που έλεγε κατι, απλως χαμογελούσαμε αμήχανα και δεν απαντούσαμε. Απο τη στιγμη που δεν εκανε συζήτηση 'η προταση δηλ. να μας δώσει την ευκαιρία να απαντήσουμε σε αυτον κ οχι μπροστα σε αλλους, δεν χρειάστηκε να του απαντήσουμε κατι, το ρίχναμε κ μεις στην πλάκα και είχαμε το ιδιο ύφος με αυτον. Τοτε δεν ειμασταν παντρεμένοι με τον αντρα μου κ πιστευω οτι ηταν το πιο βολικό να τον αποφύγουμε γιατι οταν εγινε η προσωπική συζήτηση, ειπε ο δικός μου οτι αν ειναι να γινει κουμπάρος θελει να ειναι ο ίδιος επίσημα ζευγάρι και σαν ζευγάρι να παντρέψουμε ενα αλλο ζευγαρι, στην ουσία 2 οικογένειες που γίνονται κουμπάροι. Διαφορετικά, πολλα συμβαίνουν κ τυχαίνει να λήγουν σχέσεις ζευγαριών και να τους κρατάει μια κοινή κουμπαριά, καθολου βολικό! Το οικονομικό θεμα ειχε πει οτι το αναλαμβάνει ο ίδιος χωρις επιβάρυνση για μας.Ο λογος που δεν θέλαμε ηταν οτι θεωρούσαμε πως δεν θελουμε να εχουμε σχεση ζωης μαζι τους γιατι δεν ταιριάζαμε τοσο πολυ.Τυχαία, ενα χρονο μετα τον γαμο διαφώνησε σε καποια επαγγελματικά θέματα με τον αντρα μου κ έκτοτε δεν ξανά μιλήσαμε μαζι τους. Δεν απορώ γιατι.
Και γιατί να προσπαθήσει μέσω της πλαγιας οδού ενω η άλλη έχει έρθει κατά μέτωπο; Η κοπέλα τη συστήνει κανονικά και με το νόμο ως κουμπάρα της χωρίς-σύμφωνα με τα λεγόμενα της γραφουσας- να έχει γίνει ανάλογη πρόταση. Αυτό είναι αρκετά χειριστικό θα έλεγα. Πάει να την "παγιδεύσει". Πιάσε την το συντομότερο και πες της ότι δεν θέλεις να γίνει παρεξήγηση και συγνώμη αν της έδωσες λάθος εντύπωση, αλλά δεν έχεις πρόθεση να γίνεις κουμπάρα της. Γιατί; ΓΙα το λόγο που πήρε μόνη της η άλλη το δικαίωμα να τη συστήνει κουμπάρα χωρίς να έχει δεχθεί πρόταση. Γιατί έτσι. Ειλικρινά δεν είναι καν η περίπτωση "μιση ντροπή δική μου και μισή ντροπή δική σου". Είναι όλη δική της.
Φταις κι εσύ που το άφησες να τραβήξει τόσο καιρό χωρίς να το αρνηθείς, φταίει και αυτή που σε παγίδεψε, αλλά μπορείς να κάνεις κάτι μόνο για τη δική σου συμπεριφορά. Εγώ θα της έλεγα ότι έχετε υποσχεθεί με τον σύντροφο σου να παντρέψετε ένα άλλο φιλικό σας ζευγάρι (που δεν το ξέρει) και γι'αυτό δεν μπορείτε να αναλάβετε και τη δική της κουμπαριά. Χωρίς μελοδραματισμούς, χωρίς να τρελαθείς από ντροπή, αμηχανία και ενοχές ανακοίνωσε της το και μην δεχτείς να σου αλλάξει γνώμη.'Με τιμά πολύ η πρότασή σου αλλά το συζήτησα με τον .... και δυστυχώς δεν μπορούμε να αναλάβουμε δύο κουμπαριές, δεν θα είναι δίκαιο προς κανένα από τα δύο ζευγάρια. Σ'ευχαριστώ και φυσικά θα είμαι εκεί για ό,τι με θελήσεις στην προετοιμασία του γάμου και γενικά.'